ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Παρούσα και αναπότρεπτη, ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης

Κ

ουρνιαχτό, γύρω από την έξοδο από το μνημόνιο και τον τρόικα, την πρόσβαση στις χρηματαγορές και τις δυσκολίες που έχει αυτή, σηκώνουν τόσο η συγκυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας, καθένας από αυτούς εναλλακτικά σενάρια και ταυτόχρονα τα ανάλογα με τα σενάρια μείγματα πολιτικής για το πέρασμα στη λεγόμενη «μετά μνημόνιο εποχή». Πρόκειται για διαπάλη που συντελείται στο ίδιο «γήπεδο», αυτό της καπιταλιστικής οικονομίας, έδαφος απόλυτα εχθρικό για το λαό.

Ο καβγάς εκδηλώθηκε και πάλι με αφορμή την απογείωση των επιτοκίων στα 10ετή ελληνικά ομόλογα στα επίπεδα του 8%. Η εν λόγω εξέλιξη συνέβη στη λεγόμενη δευτερογενή αγορά, εκεί όπου οι τραπεζίτες και άλλοι «επενδυτές» αγοράζουν και πωλούν τα διάφορα χρεόγραφα, τα οποία ήδη έχουν κυκλοφορήσει από τα κράτη. Να επισημάνουμε, λοιπόν, το γεγονός ότι τα όποια σκαμπανεβάσματα στη δευτερογενή αγορά δεν έχουν καμία απολύτως επίπτωση στις μελλοντικές αποπληρωμές τόκων και κεφαλαίων, οι οποίες ήδη έχουν προσδιοριστεί, στη φάση έκδοσης των ομολόγων. Αντίθετα, αποτελούν ένδειξη για το ύψος των επιτοκίων, όπως αυτό θα διαμορφωνόταν σε περίπτωση απόπειρας διεξόδου για τη σύναψη νέων δανείων από τις διεθνείς χρηματαγορές. Και, βέβαια, τα επίπεδα του 8% είναι απολύτως απαγορευτικά για δανεισμό από τις αγορές. Οι καπιταλιστικές εντεινόμενες ανισομετρίες στους κόλπους της ΕΕ αντανακλώνται και σε αυτό το επίπεδο. Ετσι, για παράδειγμα, στην τρέχουσα συγκυρία, οι «επενδυτές» για 10ετή δάνεια προσφέρουν στην κυβέρνηση της Γερμανίας επιτόκια της τάξης του 1%, στην Ιταλία 2,4%, στην Πορτογαλία 3,2%, στην Ελλάδα 8% κ.ο.κ. Ετσι, τιμολογείται από τις «αγορές» το πιστωτικό ρίσκο του κάθε ξεχωριστού κράτους, ακόμη και αν αυτό ανήκει στο κοινό νόμισμα της Ευρωζώνης.

Η κατρακύλα συνεχίστηκε και στο χρηματιστήριο της Αθήνας (πτώση 7,2% την περασμένη βδομάδα), ενώ, εν μέσω ρευστοποιήσεων, από ξένα «επενδυτικά» κεφάλαια, η υποχώρηση των μετοχών για το μήνα Οκτώβρη έφτασε σε 14,5% και στο 33% σε σχέση με το Μάρτη του 2014, όταν είχε καταγραφεί το υψηλότερο επίπεδο χρηματιστηριακών τιμών. Οι αβεβαιότητες και τα ρίσκα του κεφαλαίου, σε αρκετά χαμηλότερο ρυθμό, εκδηλώθηκαν και στα μεγάλα χρηματιστήρια της Ευρωζώνης, καθώς και στα κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης. Αυτά τα σημάδια δείχνουν πως η ύφεση της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ευρωζώνη είναι παρούσα μετά και την επιβράδυνση της οικονομίας της Γερμανίας. Γεγονός που οξύνει τη διαπάλη στους κόλπους της Ευρωζώνης και της ΕΕ για το μείγμα της πολιτικής διαχείρισης που θα βγάλει τις καπιταλιστικές οικονομίες από την κρίση.

Σε κάθε περίπτωση, το κριτήριο της ενδοαστικής διαπάλης είναι η ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, η οποία ξεπηδά υποχρεωτικά πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, όσων ακόμη έχουν απομείνει. Ακριβώς γι' αυτό, άλλωστε, η ευημερία του λαού - όπως το επιβεβαιώνει και η πείρα του - δεν έχει καμία σχέση με την «ευημερία» ή με την κατρακύλα των χρηματιστηριακών δεικτών.

Συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Η συγκυβέρνηση, επισύροντας το ίδιο φόβητρο του κεφαλαίου και των αγορών, περιστρέφεται γύρω από τις θυσίες της προηγούμενης περιόδου, διατυμπανίζοντας ότι αυτές θα «πιάσουν τόπο», με όρο και προϋπόθεσηνα μην υπάρξει πισωγύρισμα, ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα θα συνεχίσουν σε ανοδική ρότα και ακόμη ότι οι αναδιαρθρώσεις (σε όφελος του κεφαλαίου) θα προχωρήσουν και θα κλιμακωθούν. Ως «μεταβατική φάση» βλέπουν την αξιοποίηση του αποθεματικού (11,4 δισ. ευρώ) που διατηρεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), και το οποίο προοριζόταν για την κάλυψη των ελληνικών τραπεζικών ομίλων. Μετά και τις «διαπιστώσεις» από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι δεν προκύπτουν νέες «κεφαλαιακές ανάγκες» για τις τράπεζες, βάζουν στο αντιλαϊκό τραπέζι την πρόταση αξιοποίησης του συγκεκριμένου ποσού από την «προληπτική» γραμμή που ετοιμάζεται να στήσει η ΕΕ για το ελληνικό κράτος. Πάνω από όλα, αυτό που καλοβλέπουν είναι η ελάφρυνση του κρατικού χρέους, μέσω μείωσης επιτοκίων και επιμήκυνσης των δόσεων αποπληρωμής.

Η πλευρά ΣΥΡΙΖΑ

Με αφορμή τις συγκεκριμένες εξελίξεις στις χρηματαγορές, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να «δικαιολογήσει», σημειώνοντας πως οι «αγορές» συμπεριφέρθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο, γιατί το χρέος «δεν είναι βιώσιμο»,δηλαδή ότι δε θα μπορέσει να εξυπηρετηθεί. Και προβάλλει την άποψη της διαπραγμάτευσης για την αναδιάρθρωσή του, δηλαδή για τους τρόπους μείωσης και αποπληρωμής του. Βεβαίως, εδώ και καιρό, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «κάνει γαργάρα» τα περί διαγραφής και «κουρέματος», ενώ πλέον προσεγγίζοντας το ζήτημα με όρους χρηματαγορών κάνει λόγο για την «απομείωση» του χρέους. Είναι γεγονός ότι ο Γ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι αναγνωρίζουν και θα αποπληρώσουν το χρέος στο ΔΝΤ, ενώ θα διαπραγματευτούν με την ΕΕ το χρέος προς αυτήν για να βρουν αμοιβαία λύση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, την περασμένη βδομάδα, αξιοποίησε και την έκθεση του ...ανεξάρτητου «Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή» (πρόκειται για «θεσμό» που ιδρύθηκε με τις διατάξεις μνημονιακού - εφαρμοστικού νόμου του 2010), σύμφωνα με την οποία η συγκυβέρνηση δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο για έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ, προσεγγίζει διαφορετικά το ζήτημα των αποθεματικών του ΤΧΣ (πρόκειται για τα υπάρχοντα δάνεια της τρόικας στη βάση του μνημονίου). Σε αυτό το πλαίσιο, βάζουν στο τραπέζι την πρόταση για την αξιοποίηση του αποθεματικού, «προκειμένου οι τράπεζες να ανταποδώσουν τη στήριξη με ρευστότητα στην πραγματική οικονομία»...

Συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ σηκώνουν επίσης κουρνιαχτό γύρω από την αξιοποίηση των 11,4 δισ. ευρώ, προκειμένου να διαμορφωθεί το κατάλληλο μείγμα πολιτικής για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση. Η μεν κυβέρνηση το θέλει ως μαξιλάρι στην περίπτωση που δυσκολευτεί να δανειστεί από τις αγορές, ο δε ΣΥΡΙΖΑ το θέλει ως μαξιλάρι για τα «κόκκινα» δάνεια, δηλαδή να δοθεί, αν υπάρξει ανάγκη, στις τράπεζες, ώστε αυτές να μπορούν να δανείζουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, για να ενισχύεται η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση επιμένει ότι, αν δεν εφαρμοστεί η δική της πολιτική των μεταρρυθμίσεων, κινδυνεύει η οικονομία με νέα κρίση, ο δε ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι όσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για νέα κρίση. Αλλά και οι δύο κοροϊδεύουν το λαό και τον αποπροσανατολίζουν, αφού η κρίση είναι αντικειμενική εξέλιξη σύμφυτη με τον καπιταλισμό, μπορεί να επανέλθει χωρίς να έχει ξεπεραστεί η προηγούμενη χωρίς να έχει έρθει η φάση της ανάκαμψης. Η στασιμότητα της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, η επιβράδυνση στη Γερμανία ενισχύουν τέτοια σενάρια.

Σύννεφα στην Ευρωζώνη

Κινδύνους για «νέα ύφεση» στην Ευρωζώνη, και μάλιστα με πιθανότητα 35% - 40%, βλέπει από την πλευρά του το ΔΝΤ, το οποίο για την αποφυγή νέων κραδασμών επανέφερε τη συνταγή για ακόμη περισσότερα μέτρα στο σκέλος της νομισματικής πολιτικής και για «επαγρύπνηση», προκειμένου η Ευρωζώνη να αποφύγει δυσμενείς εξελίξεις, όπως συνέβη στην Ιαπωνία τη δεκαετία του '90. Επισημάνσεις, όπως οι παραπάνω, έρχονται ως αποτέλεσμα της υποχώρησης ή και στασιμότητας σε μια σειρά από βασικούς δείκτες μέτρησης της οικονομικής δραστηριότητας (ΑΕΠ Ευρωζώνης, βιομηχανική παραγωγή στη Γερμανία, τάσεις «αποπληθωρισμού» κ.ά). «Οι γεωπολιτικές εντάσεις και η υποτονική οικονομική ανάπτυξη σε ορισμένες περιοχές της Ευρωζώνης, που υπολείπεται των εκτιμήσεων, αποτελούν πηγή επίμονης αβεβαιότητας», δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου ZEW. Ταυτόχρονα, παρά τις όποιες εμφανιζόμενες διαφορές, γύρω από το μείγμα της πολιτικής, ως κοινή συνισταμένη του ΔΝΤ με την ΕΕ επιβεβαιώνεται η ανάγκη του κεφαλαίου να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες της κάθε χώρας, με στοχευμένες δημοσιονομικές πολιτικές και με έμφαση σε επενδύσεις και υποδομές.

Η ραγδαία επιβράδυνση στην οικονομία της Ευρωζώνης φανερώνει πως, ανεξάρτητα από την ανισομετρία, και τη θέση του κάθε κράτους και της αστικής τάξης του στην πυραμίδα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, η κρίση είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα και παρούσα. Αναγκαστικά και αναπότρεπτα, η συσσώρευση καπιταλιστικών κερδών πάνω από ένα ορισμένο, κάθε φορά, σημείο, θα οδηγεί στην επόμενη φάση του οικονομικού κύκλου, δηλαδή στο ξέσπασμα της επόμενης καπιταλιστικής κρίσης. Αυτός ο κύκλος είναι ανεξίτηλα γραμμένος στο «DNA» του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα δημιουργεί αβεβαιότητα και στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας που δεν έχει βγει από την κρίση, έχει τεράστιο χρέος και ελλείμματα που δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες στη διαχείριση και αποτυπώνονται στην άνοδο των επιτοκίων των ομολόγων, στην πτώση του χρηματιστηρίου. Αυτό το ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ με αποδέκτη το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Αρα αντιπαράθεση ξένη προς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων που πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, να απεγκλωβιστούν από την πολιτική και της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, να χειραφετηθούν, δηλαδή, από παραλλαγές αστικής, άρα αντεργατικής, αντιλαϊκής διαχείρισης. Να ενισχύσουν την οργάνωσή τους τη λαϊκή συμμαχία, διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών τους με το δικό τους κίνημα κόντρα στο κεφάλαιο. Το χτεσινό συλλαλητήριο δείχνει το δρόμο αυτού του αγώνα: Να ακουστεί η φωνή της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ότι δεν μπορούν να ζουν με ψίχουλα. Σ' αυτό το δρόμο πρέπει να πάνε έως το τέλος, σε συμπόρευση και με το ΚΚΕ, έως την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Α.Σ.

ΚΟ Λάρισας ΚΚΕ: "Ρεσιτάλ υποκρισίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και το δήμαρχό του"

Τα εγκαίνια μίας ακόμα ιδιωτικής μονάδας Υγείας στην περιοχή της Λάρισας, έγιναν την Παρασκευή 31 Οκτώβρη, όπου μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της κυβέρνησης, επιχειρηματικοί φορείς αλλά και η δημοτική αρχή με τον ίδιο το δήμαρχο κ. Καλογιάννη, που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις (ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛ. κτλ.), να κόβει τη σχετική κορδέλα.

Σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ αναφέρει:

"Αυτό το γεγονός αποτελεί ακόμη μια απόδειξη για το ρεσιτάλ υποκρισίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, και τις σχετικές του διακηρύξεις σε ό,τι αφορά το δικαίωμα του λαού στην υγεία - πρόνοια. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, ότι όσα λένε είναι μόνο "παχιά λόγια" καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τις φοβερές ελλείψεις που έχουν τα νοσοκομεία και την τραγική κατάσταση που βρίσκεται το δημόσιο σύστημα της υγείας λόγω αυτής της πολιτικής που εφαρμόζεται, υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Απλά λένε και "καμιά κουβέντα παραπάνω" για τα δικαιώματα του λαού, "καμιά αμετροέπεια" όπως ανερυθρίαστα ομολογούν, προκειμένου να χειραγωγήσουν το λαό και να ευνουχίσουν τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις. Αλλά όταν έρχεται η ώρα της κρίσης αποδεικνύονται οι "καλύτεροι μαθητές" της κυρίαρχης πολιτικής της επιχειρηματικότητας, δίνοντας καθημερινά εξετάσεις γι΄αυτό. 

Έτσι για πολλοστή φορά αποδεικνύεται στην πράξη πως στηρίζει την κυρίαρχη πολιτική της απελευθέρωσης - εμπορευματοποίησης σε κρίσιμους τομείς όπως είναι η υγεία του λαού. Γι΄ αυτό και η κριτική που ασκούν στην κυβέρνηση είναι για το ποιο μείγμα διαχείρισης θα υπηρετήσει ποιο αποτελεσματικά αυτόν το στόχο. Γι' αυτό μιλούν για "υγιή επιχειρηματικότητα" απέναντι στην "κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα". Και στη μια όμως και στην άλλη εκδοχή το αποτέλεσμα για το λαό είναι η υγεία να αποτελεί πανάκριβο εμπόρευμα.

Ταυτόχρονα για τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο χώρο της υγείας σημαίνει δουλειά με τσακισμένα δικαιώματα, μισθούς πείνας, εντατικοποίηση. Είναι λίγα μόνο από αυτά που ισχύουν και στις διάφορες ιδιωτικές κλινικές και στην περιοχή μας που η Δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει ως "ευλογία" για τους εργαζόμενους. Ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη επιχείρηση που επανειλημμένως έχει καταγγελθεί για τις εργασιακές συνθήκες που εφαρμόζει, για μειώσεις μισθών, τρομοκρατία, για απολύσεις συνδικαλιστών κ.ά.

Στο πως αντιμετωπίζουν λαϊκά δικαιώματα όπως αυτό της υγείας, είναι χαρακτηριστικά αυτά που δηλώνει κι ο πρόεδρός τους, πως όσα εξήγγειλαν κι υπόσχονται π.χ. στη Θεσσαλονίκη είναι μόνο για να "μην πεθαίνουν άνθρωποι στο δρόμο από την πείνα και τίποτε περισσότερο".

Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι συντονισμένη και η πολιτική "πτωχοκομείου" που εφαρμόζει και η νέα δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από δομές όπως το κοινωνικό φαρμακείο - ιατρείο, που όχι μόνο δεν καλύπτουν τις οξυμένες ανάγκες του λαού, αλλά στην ουσία η πολιτική τους "βάζει πλάτη" για τη συνολική εγκατάλειψη από πλευράς κεντρικού κράτους και στον τομέα της υγείας - πρόνοιας. Η στήριξη της ακολουθούμενης κυβερνητικής και ευρωενωσιακής πολιτικής, που υποδηλώνεται και με τη φυσική τους παρουσία σε τέτοιες εκδηλώσεις, αποτελεί "βούτυρο στο ψωμί" των μονοπωλίων - επιχειρηματιών, ώστε να καλύπτουν "τα κενά" που αφήνει το κράτος μέσα από τέτοιες "επενδύσεις".

Αποκαλύπτεται ο υπονομευτικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, μιας και πρωτοκλασάτα στελέχη του είναι ταυτόχρονα και δημοτικοί σύμβουλοι και συνδικαλιστές σε δημόσια νοσοκομεία, όπου εμφανίζονται ως υπερεπαναστάτες του δημόσιου συστήματος υγείας και κατακεραυνώνουν στα λόγια μόνο (όπως αποδεικνύεται) τους μεγαλοκλινικάρχες. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο δήμαρχός του κ. Καλογιάννης έσπευσαν να βάλουν σε κίνηση την επίσημη γραμμή που ο κ. Τσίπρας διατύπωσε ότι "το κράτος έχει συνέχεια" και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελεί εγγυητή σταθερότητας για το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας και τις αγορές.

Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι λαός της πόλης δεν πρέπει να έχει καμιά εμπιστοσύνη στις διακηρύξεις και όσα υπόσχονται κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη λύση για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων είναι η οργανωμένη πάλη του μέσα από τα σωματεία σε κάθε τόπο δουλειάς και τις Λαϊκές επιτροπές σε κάθε γειτονιά. Μόνο η ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας θα αποτελέσει το όχημα για την προσωρινή ανακούφιση του λαού, αλλά θα ανοίξει και το δρόμο της προοπτικής για την οριστική επίλυση των προβλημάτων του. Αυτός είναι ο δρόμος που καλούμε τα λαϊκά στρώματα της Λάρισας να ακολουθήσουν, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη δύναμη της οργανωμένης πάλης, της μόνης που μπορεί να αποσπάσει κατακτήσεις και να φοβίσει πραγματικά τους εχθρούς του λαού με όποια "προβιά" και αν εμφανίζονται αυτοί".

"Εξαφανίζοντας" χιλιάδες διαδηλωτές

T

o περασμένο Σάββατο, στο κέντρο της Αθήνας, έγινε ένα από τα πιο μεγάλα εργατικά συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων. Το συνδιοργάνωσαν πάνω από 1.000 συνδικάτα και μαζικοί φορείς, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα που απηύθυνε το ΠΑΜΕ. Χιλιάδες διαδηλωτές από όλη τη χώρα και από την Αθήνα, κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, και από 9 ξεχωριστές συγκεντρώσεις, για αρκετή ώρα, πορεύονταν προς το Σύνταγμα, όπου και παρέμειναν μέχρι τις 3 μετά το μεσημέρι.

Πώς είδαν τα λεγόμενα μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, τη μεγάλη αυτή λαϊκή κινητοποίηση; Η συντριπτική τους πλειοψηφία απλά «δεν την είδε»! Με ελάχιστες, τυπικές λέξεις ο χτεσινός Τύπος ξεμπέρδεψε με το πανελλαδικό συλλαλητήριο. Το ίδιο και τα δελτία ειδήσεων το Σάββατο, από τα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια της τηλεόρασης. Δε βρήκαν παρά μερικά μόλις δευτερόλεπτα. Και ας είχαν στείλει στο χώρο κάμερες και δημοσιογράφους που κάλυπταν το γεγονός. Η συνειδητή αποσιώπηση αφορά όχι μόνο τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και αυτά του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε, βεβαίως, προηγηθεί - τόσο από δυνάμεις της συγκυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ - μια συστηματική προσπάθεια συκοφάντησης και διαστρέβλωσης του συλλαλητηρίου όλο το προηγούμενο διάστημα. Επιχείρησαν να το παρουσιάσουν ως ένα «κομματικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ», ως «αχρείαστη παρέλαση» και «επαναστατική γυμναστική».

Η στάση όλων των αστικών μέσων ενημέρωσης, ανεξαρτήτως απόχρωσης «δεξιάς» ή «αριστερής», δεν εκπλήσσει. Το ταξικό κριτήριο του κεφαλαίου είναι αλάνθαστο και η στάση του είναι πάντα ενιαία κατά των εργαζομένων. Ανάλογα με την περίοδο και την περίσταση, αποσιωπούν γεγονότα, διαστρεβλώνουν θέσεις και απόψεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, «κόβουν και ράβουν» την επικαιρότητα και τις ειδήσεις στα μέτρα τους. Στο μέτρο των ταξικών συμφερόντων που υπηρετούν.

Η στάση των μέσων ενημέρωσης, ειδικά την περίοδο αυτή, υπηρετεί ταυτόχρονα και την επιδίωξη των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, συγκυβέρνησης (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ), να βάλουν το λαό στη γωνία, να περιορίσουν τη δράση του λαϊκού και εργατικού παράγοντα. Θέλουν το λαό στην μπάντα, θεατή των πολιτικών εξελίξεων, απλά ως ψηφοφόρο να συναινεί στα ψίχουλα που και οι δύο τού προτείνουν, για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση του.

Για να συνεχίσουν απρόσκοπτα να στήνουν το πολιτικό τους παιχνίδι, της εναλλαγής στη διακυβέρνηση, χωρίς να τίθεται υπό αμφισβήτηση και κίνδυνο ο αντιλαϊκός δρόμος του κεφαλαίου και της ΕΕ που και οι δύο ακολουθούν.

Και είναι φυσικό, τέτοιες κινητοποιήσεις να τους χαλάνε τη σούπα.

Μπορούμε, μάλιστα, χωρίς ρίσκο να προβλέψουμε ότι όσο θα οξύνεται η αντιπαράθεση για τους κυβερνητικούς θώκους από κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, όσο η διαμάχη τους για το μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της όποιας ανάκαμψης αναμένουν, θα παίρνει πιο έντονα, ακόμα και ακραία, χαρακτηριστικά, τόσο πιο κραυγαλέα θα γίνεται η αποσιώπηση των λαϊκών αγώνων και των κινητοποιήσεων εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, αγροτών, γυναικών και νεολαίας.

Η αλήθεια όμως θα φτάσει. Οι δεκάδες χιλιάδες λαού, απ' όλη την Ελλάδα, απ' όλους τους κλάδους, απ' όλες τις ηλικίες, που διαδήλωσαν το Σάββατο για μια καλύτερη ζωή που τους αξίζει και τους την κλέβουν, έδωσαν την απάντησή τους και δείχνουν το δρόμο, ώστε στόμα με στόμα τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, οι αξίες της οργανωμένης ζωής και πάλης να φτάσουν παντού.

Μπροστά και στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη, εκτός των άλλων καθηκόντων, συνδικάτα και μαζικοί φορείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το εμπάργκο ενημέρωσης, επιστρατεύοντας και αξιοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν, να φέρουν το μήνυμα της απεργίας σε όσο γίνεται πλατύτερα λαϊκά στρώματα.

″Ρ″

Γερή και δυνατή ΚΝΕ μέσα στα σχολεία!

Μ

έσα και από τις Θέσεις του 11ου Συνεδρίου της Οργάνωσής μας μπαίνει το κρίσιμο ζήτημα της ανάπτυξης στους μαθητές σαν καθοριστικό ζήτημα για την πορεία συνολικά της ΚΝΕ.

Γι' αυτήν τη στέρεη ανάπτυξη χρειάζεται να εξετάζουμε βαθιά την καθοδηγητική μας δουλειά στους μαθητές, στο περιεχόμενο και τις μορφές που συγκροτεί τη λειτουργία και δράση των ΟΒ, την παρέμβασή μας μέσα στα σχολεία, στο μαθητικό κίνημα. Η Οργάνωση έχει πλούσια πείρα από τη δράση, με βάση την απόφαση της διευρυμένης Συνόδου του ΚΣ για την καθοδήγηση και την ανάπτυξη των δυνάμεων στα σχολεία που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβρη του 2012, ώστε σήμερα να μελετήσουμε, να κοιτάξουμε πιο βαθιά και να σχεδιάσουμε πιο αποτελεσματικά.

Αυτή η προσπάθεια έχει απαιτήσεις

Εχουμε πλέον καλύτερα μελετημένη εικόνα όχι μόνο γενικά για το ρόλο του αστικού εκπαιδευτικού συστήματος, ως μηχανισμού χειραγώγησης, αλλά και για τα κανάλια που επιλέγονται, για να επιδράσουν στη συνείδηση των νέων. Ο ρόλος του σχολείου προφανώς και είναι καθοριστικός, πέφτει βάρος συνεχώς από το σύστημα στη διαμόρφωσή, στην προσαρμογή του. Για να συνδέεται πιο στενά με τις εξελίξεις στην οικονομία, την καπιταλιστική κερδοφορία και την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι και η προσαρμογή που έγινε με το νόμο για το «Νέο Λύκειο»: Ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων χρήσιμων για το σύστημα, ευέλικτη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του ανταγωνισμού και των επιχειρήσεων, με χειροτέρευση των όρων που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης, την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Καλλιεργεί τον ανορθολογισμό στη σκέψη, την αποσπασματικότητα στη γνώση, το μοίρασμα σκόρπιων δεξιοτήτων σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης. Από την άλλη, σημειώνεται στροφή προς την Τεχνική Εκπαίδευση και την κατάρτιση και κύρια τη μαθητεία με τους χειρότερους όρους, ώστε τα παιδιά της εργατικής τάξης να «εκπαιδεύονται» στην εκμετάλλευση. Ο νόμος δίνει συντριπτικό χτύπημα σε όποια μορφωτικά δικαιώματα είχαν μείνει για τα παιδιά από τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, εντείνει τους ταξικούς φραγμούς και το ξεσκαρτάρισμα με βάση την τσέπη, από πολύ νωρίτερα. Υποβαθμίζεται η κατ' όνομα υποχρεωτική εκπαίδευση.

Ολα έχουν τιμή, η μόρφωση είναι εμπόρευμα, πεδίο κερδοφορίας, γεγονός που υπηρετείται και μέσα από τη διεύρυνση της συμμετοχής εργοδοτικών φορέων σε διάφορα όργανα σχεδιασμού της εκπαιδευτικής πολιτικής (π.χ. καθορισμός ειδικοτήτων στην επαγγελματική εκπαίδευση). Ταυτόχρονα, παίρνονται μέτρα και σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Είναι χαρακτηριστικό για την αντιδραστικότητά του, αλλά σε καμία περίπτωση μοναδικό, το παράδειγμα των νέων σχολικών βιβλίων της «Πολιτικής Παιδείας».

Τελικά στόχος, δηλαδή, είναι να «εκπαιδεύουν» την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης με βάση τις ανάγκες αυτού του συστήματος, να μην αμφισβητούν την κυριαρχία των εκμεταλλευτών και την ιδεολογία τους.

Η αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας, ο μονόδρομος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ΕΕ, η «ντε φάκτο» ύπαρξη της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, η αστική δημοκρατία σαν το απόγειο των δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, η επιχειρηματικότητα και ο επιχειρηματίας - ηγέτης, η ανταγωνιστικότητα, ο ατομισμός σαν ελευθερία, ο αντικομμουνισμός, η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού, η «θεωρία των άκρων», η «ενδοσχολική βία», αλλά και ζητήματα της επικαιρότητας και της διαπάλης, είναι βασική κατεύθυνση, περιεχόμενο του σημερινού σχολείου. Το νέο βιβλίο της «Πολιτικής Παιδείας» για τη Β' Λυκείου μέσα στη δίχως ντροπές υπεράσπιση του εκμεταλλευτικού συστήματος της φτώχειας, της ανεργίας και των πολέμων, κάνει μία εύστοχη παρατήρηση: ««Κάθε εκπαιδευτικό σύστημα μεταδίδει γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις. Αλλά, συγχρόνως, θέλει να μεταδώσει και τις αρχές και αξίες του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, και έτσι λειτουργεί ως παράγοντας αναπαραγωγής του»... Σήμερα, αυτές οι αξίες είναι ο ανελέητος ανταγωνισμός για το κέρδος, η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτές τις αξίες προάγει και το εκπαιδευτικό σύστημα και ας προσπαθεί - δεν τα πολυκαταφέρνει είναι η αλήθεια - να τις «μακιγιάρει» με όμορφα λόγια...

Είναι το ίδιο το σχολικό σύστημα, που προάγει τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών, με ταξικούς φραγμούς που χωρίζει τους μαθητές σε «ικανούς και ανίκανους» από όλο και μικρότερη ηλικία με ψεύτικα διλήμματα τύπου «ποιος παίρνει τα γράμματα και ποιος όχι», ποιος είναι ικανός για τα Πανεπιστήμια και ποιος ανίκανος που πρέπει να πάει σε τεχνική σχολή ή να βγει στη δουλειά.

Ολα τα παραπάνω και με πιο «ελεύθερο τρόπο» ανοίγουν μέσα από την παρέμβαση πολιτικών δυνάμεων από τους καθηγητές κύρια, σε όλα τα μαθήματα, σε όλες τις δραστηριότητες και υπηρετούν το στόχο του εγκλωβισμού των νεανικών συνειδήσεων στα αδιέξοδα του σάπιου συστήματος.

Από τη μία παρουσιάζεται το σχολείο σα χώρος δήθεν ουδέτερος, που δε χωράνε πολιτικές συζητήσεις, κόμματα, από την άλλη όμως στρώνουν χαλιά για να έχουν άμεση παρέμβαση με όλους τους τρόπους επιχειρηματίες, η εκκλησία, διάφορες ΜΚΟ. Διαμορφώνουν ένα πλέγμα υποδομών, ώστε η παρέμβασή τους να είναι συνεχής. Σε σχολεία και γειτονιές σε όλη τη χώρα δίνουν και παίρνουν οι δωρεές και οι χορηγίες (π.χ. ο Νιάρχος στον Πειραιά), προβάλλοντας τη χορηγία ως τον καθοριστικό συντελεστή βελτίωσης της ποιότητας του σχολείου.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ βρήκαν απέναντί τους καθηγητές να τους λένε δήθεν συγκαταβατικά ότι δεν μπορώ να αφήσω εσένα να συζητάς, να διεκδικείς, να δρας ακόμα και για την αποκάλυψη του ρόλου των χρυσαυγιτών, γιατί μετά θα πρέπει να αφήσω και τη Χρυσή Αυγή, ανοίγοντας τελικά διάπλατα την πίσω πόρτα για να ριζώνει το δηλητήριο του φασισμού - ναζισμού.

Δυναμώνουμε τη συλλογική και αγωνιστική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία, δημιουργούμε τους όρους για ορμητική ανάπτυξη

Σ' αυτές τις συνθήκες δρούμε, μ' αυτά αναμετριόμαστε και απαιτείται πείσμα, αποφασιστικότητα, μαχητικό πνεύμα και δράση. Για να διαμορφώνονται αντιστάσεις, για να βρουν απέναντί τους το δικό μας σχέδιο, τη δική μας συγκέντρωση προσπαθειών και δυνάμεων για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση και έγκαιρη αγωνιστική προετοιμασία της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, των παιδιών της.

Εκφράζεται, για μια ακόμη φορά, η σύγκρουση διαμετρικά αντίθετων συμφερόντων, και γι' αυτό παίρνουμε θέση μάχης. Από εδώ προκύπτει και το καθήκον που βάζουμε στις Θέσεις για το περιεχόμενο της παρέμβασής μας. Οτι επιδιώκουμε, παίρνοντας υπόψη τις εμπειρίες των μαθητών, να καλλιεργούμε ταξική αντίληψη για αυτά που ζούμε, να συνειδητοποιείται η ταξική σύνθεση της κοινωνίας, να καλλιεργούμε την εχθρότητα προς το κεφάλαιο, την υπερηφάνεια για τη καταγωγή τους, την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια και την προσφορά, την αγωνιστική στάση. Με ευθύνη της ΚΝΕ να εκφραστεί ρεύμα αντιπαράθεσης με το περιεχόμενο της μόρφωσης και το εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά.

Μπορούμε να δράσουμε πιο σταθερά για το ξεπέρασμα καθοδηγητικών αδυναμιών, ν' αξιοποιήσουμε την πείρα που έχουμε αποκτήσει. Στο επίκεντρό μας έχουμε τη μαθητική ΟΒ, που για τις ηλικίες των συντρόφων μας είναι και πρέπει να είναι «σχολείο». Γι' αυτό πρέπει να επιμείνουμε στην καλή, προσεγμένη λειτουργία της, στην προσπάθεια να προχωράει το ενιαίο πρόγραμμα μαθημάτων, να συνοδεύεται σταθερά με πλούσια, πολύμορφη, συλλογική αγωνιστική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία. Αξιοποιώντας πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει όπως πανελλαδικοί διαγωνισμοί, συλλογικές εργασίες, αθλητικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις μαθητικής - ερασιτεχνικής δημιουργίας αλλά και ανοίγοντας περισσότερους δρόμους επικοινωνίας και κοινής δράσης. Να στηρίξουμε ακόμη περισσότερο την καλύτερη προσπάθεια που έχουμε κάνει σε αυτήν την κατεύθυνση που είναι τα μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ, σαν κορύφωση μιας χρονιάτικης δραστηριότητας.

Ταυτόχρονα, έχουμε σημαντικά περιθώρια να παίξουμε πρωτοπόρο ρόλο στο ζωντάνεμα των μαθητικών συμβουλίων, συνολικά της ζωής της μαθητικής κοινότητας, να αναπτυχθούν αγώνες, διεκδικήσεις γύρω από τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών. Για την ανάπτυξη συλλογικών δραστηριοτήτων και ομάδων πολιτισμού, αθλητισμού, δημιουργία εφημερίδων, άλλων εντύπων, site κ.ά. Μπορούμε και γι' αυτό σκυλιάζουν και αυτό φαίνεται. Από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς έχουν αυξηθεί τα κρούσματα τρομοκρατίας στα σχολεία με ποινικοποίηση μαθητικών κινητοποιήσεων, δίκες μαθητών που πρωτοστάτησαν. Χέρι - χέρι με τα μαθήματα για την ενδοσχολική βία, συναντήσεις διευθυντών με τα αστυνομικά τμήματα κάθε περιοχής, τη δημιουργία του «παρατηρητήριου για τη σχολική βία», η τιμωρία με μάθημα μέσα στις διακοπές του Πάσχα πέρσι για τα σχολεία όπου έγιναν κινητοποιήσεις.

Τώρα που ολοκληρώθηκε μια πολύ σημαντική προσπάθεια μπροστά στο χτεσινό πανελλαδικό συλλαλητήριο, όπου δεκάδες σχολεία από όλη την Ελλάδα συζήτησαν και το στήριξαν, μπορούμε να προχωρήσουμε με άλλη δυναμική από τη Δευτέρα κιόλας στα σχολεία. Να διαμορφώνουμε διαρκώς τους όρους για πιο μαζικούς, πιο συγκροτημένους αγώνες. Αυτό θα κρίνεται στο πόσα 15μελή και 5μελή, με την πρωτοπόρα προσπάθεια των μελών και φίλων της ΚΝΕ, θα αποτελούν όργανα αγώνα, που θα συσπειρώνουν τους μαθητές και τις μαθήτριες γύρω από τα οξυμένα προβλήματα και τις ανάγκες τους. Πόσοι περισσότεροι μαθητές θα πείθονται για την ανάγκη να παλέψουν ενάντια στην κατάσταση που διαμορφώνεται στο παρόν και στο μέλλον τους. Πώς οι μαθητές θα ενώσουν τον αγώνα τους με τους αγώνες του εργατικού, λαϊκού κινήματος γιατί η μόρφωση και το μέλλον της νέας γενιάς είναι υπόθεση όλου του λαού. Γιατί σε αυτόν τον κοινό αγώνα βρίσκεται η δύναμη.

Για να αποκαλύπτονται όσοι θέλουν οι μαθητικοί αγώνες να μην έχουν κατεύθυνση, να βγάζουν λάδι τις αιτίες και τους ενόχους των προβλημάτων τους που είναι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν, κινήσεις που ξεκινάνε από ανώνυμα προφίλ στο facebook (και είναι τουλάχιστον ύποπτα), που τελικά, επιδιώκουν να ξεφουσκώσει γρήγορα και ανώδυνα η δίκαιη αγανάκτηση που νιώθουν μαθητές για τη ζωή τους, να μην πάρει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, να είναι τουφεκιά στον αέρα.

Υπάρχουν σαφώς θέματα που αφορούν την οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης από τους μαθητές, εμπόδια που μπαίνουν εκ των πραγμάτων λόγω της αμορφίας του μαθητικού κινήματος, της διαλυτικής του κατάστασης. Γι' αυτό η Οργάνωσή μας επιδιώκει να απαντήσει όχι απλά με συγκροτημένη πρόταση για τη δομή του κινήματος αλλά και να παλέψει μαχητικά για το συντονισμό της δράσης των σχολείων, των 15μελών μιας γειτονιάς, ενός δήμου, αλλά και για να περάσει η οργανωμένη έκφραση των μαθητών σε ανώτερο επίπεδο, από αυτό του σχολείο, σε επίπεδο πόλης και πανελλαδικά.

Η εσωοργανωτική συζήτηση στα όργανα αλλά και στις μαθητικές ΟΒ είναι πλούσια, ανεβάζει τον πήχη της καθοδηγητικής ευθύνης, των απαιτήσεων συνολικά για τα στελέχη και τα όργανα της ΚΝΕ. Μπορεί να γίνει η αφετηρία καλά δουλεμένων και ταυτόχρονα επίμονων προσπαθειών για την ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ μέσα στα σχολεία!

Νίκος  ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Συνεχίζεται ο Γολγοθάς των πλημμυροπαθών της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά

Μία εβδομάδα μετά το εφιαλτικό απόγευμα της περασμένης Παρασκευής και, μαζεύοντας τα κομμάτια τους, οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν από τις καταστροφικές πλημμύρες ανησυχούν για το χειμώνα που έχουν μπροστά τους.

Οι «αποζημιώσεις» που εξασφαλίζονται από την κυβέρνηση δε φτάνουν ούτε για τη στοιχειώδη αντιμετώπιση των πρώτων αναγκών. Μάλιστα, για να πάρουν οι πληγέντες έστω και αυτή την πενιχρή χρηματοδότηση είναι αναγκασμένοι να μπλέξουν σε μια απίστευτη γραφειοκρατική ταλαιπωρία, γεγονός που επιβάλει άμεσες κινητοποιήσεις. Ανταποκρινόμενοι σ' αυτήν την ανάγκη οι κομμουνιστές από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή με τη φυσική τους παρουσία και με παρεμβάσεις στη Βουλή, στο Ευρωκοινοβούλιο, στα Δημοτικά Συμβούλια και την Περιφέρεια, όπου πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για το θέμα. Παράλληλα, υπενθυμίζουν ότι το θέμα έχει τεθεί ξανά και ξανά: Στις 15 Γενάρη του 2013, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου και με αφορμή τις πλημμύρες στις περιοχές της Ν. Μάκρης, του Μαραθώνα και του Ωρωπού, οι εκπρόσωποι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» απαίτησαν να γίνει, με τις δυνάμεις της Περιφέρειας και με τους Δήμους όλης της Αττικής, προγραμματισμός και ολοκληρωμένος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής προστασίας. Στις 5 Μάρτη του ίδιου χρόνου, μετά τα ολέθρια αποτελέσματα της νεροποντής της 22/2/13, η «Λαϊκή Συσπείρωση» προκάλεσε συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο και κατάγγειλε ότι από τις 81 συμβάσεις για έργα στο διάστημα Ιούλη του 2012 έως Απρίλη του 2013, μόνο τα δύο αφορούν στην αντιπλημμυρική προστασία. Στις 12 Δεκέμβρη, επίσης, του 2013 η «Λαϊκή Συσπείρωση» προκαλεί νέα συζήτηση και ο τότε περιφερειάρχης Γ. Σγουρός δεσμεύτηκε ότι σε διάστημα δυόμιση μηνών θα κατέθετε πλήρη εισήγηση για το θέμα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ λόγω της «σκληρής προεκλογικής προετοιμασίας», όπως ομολόγησε στη συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης.

"ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ": Δεδομένες οι ευθύνες, επείγουν τα μέτρα

Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, το βράδυ της Πέμπτης, εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης παρουσίασε εισήγηση με την οποία αποδίδονται, από τη μια, οι ευθύνες και, από την άλλη, τονίζονται τα άμεσα μέτρα που απαιτούνται. Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο:

Η καταστροφή που έγινε την Παρασκευή 24 Οκτώβρη ήταν προμελετημένη, προδιαγεγραμμένη και χτύπησε τους κατοίκους των πιο φτωχών, των πιο λαϊκών συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά.

Ολοι, κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμοι, ήταν ενήμεροι για την κατάσταση που υπάρχει στην περιοχή και ότι με την πρώτη ισχυρή βροχή θα έχουμε τα αποτελέσματα που είχαμε και δεν έκαναν τίποτα για να αντιμετωπιστεί, παρά προσευχές να μη βρέξει.

Το ξέρατε γιατί είχατε προειδοποιηθεί από τη μελέτη που παρέδωσε από το 2012 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που εκπόνησε ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον κ. Λέκα για λογαριασμό του ΑΣΔΑ.

Το ξέρατε γιατί ο ΑΣΔΑ, στηριζόμενος σε αυτήν τη μελέτη, από το 2012 στο επιχειρησιακό του πρόγραμμα περιέγραφε την κατάσταση και τους κινδύνους και μάλιστα η μελέτη με ακρίβεια προσδιόριζε πού θα δημιουργηθούν τα προβλήματα και σε πολύ μεγάλο βαθμό επιβεβαιώθηκε.

Το ξέρατε γιατί ορισμένοι Δήμαρχοι σας είχαν προειδοποιήσει.

Και εμείς εδώ, στο Περιφερειακό Συμβούλιο 3 φορές μέσα στο 2013 φέραμε το θέμα και απαιτήσαμε να παρθούν μέτρα και το ξαναφέραμε στις 2 Οκτώβρη, 22 μέρες πριν την πλημμύρα.

Η προσπάθεια, λοιπόν, να αποδοθεί στη 2 ωρών ισχυρή νεροποντή ή «στο Θεό», όπως άκουσα, για παράδειγμα, το Δήμαρχο Περιστερίου κ. Παχατουρίδη να λέει, είναι προκλητική κοροϊδία για τον κόσμο που υποφέρει. Μα και εσείς στο δελτίο Tύπου της Περιφέρειας, στις 25/10, «θεομηνιόπληκτους» χαρακτηρίζετε τους πληγέντες.

Ολοι, λοιπόν, γνώριζαν το πρόβλημα, γι' αυτό είναι προμελετημένη καταστροφή σε βάρος χιλιάδων φτωχών οικογενειών και βιοπαλαιστών που έχασαν τα σπίτια τους, τα μικρομάγαζα και τις μικρές επιχειρήσεις τους.

Είναι πρόκληση η προσπάθεια που γίνεται από αρκετούς να ενοχοποιηθούν τα ίδια τα θύματα, ότι δήθεν έχτισαν τα σπίτια τους και έκλεισαν ρέματα κλπ. Εκεί τους έστειλε η πολιτική που υπηρετείται. Στόχος όλων αυτών ήταν να αθωώσουν αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική. Αν ήθελαν θα εκπονούσαν προγράμματα εργατικής - λαϊκής κατοικίας για να στεγάσουν τους εργαζόμενους και να μην τους ρίχνουν στα νύχια των εργολάβων και των τραπεζών.

Ασφαλώς, οι ευθύνες βαραίνουν πρώτα και κύρια την κυβέρνηση, που δε διαθέτει αναγκαία κονδύλια για την αντιμετώπισή του. Γιατί αυτά τα έργα δεν είναι ανταποδοτικά, όπως οι δρόμοι που βάζουν διόδια για να εισπράττουν οι εργολάβοι.

Τη βαραίνει, επίσης, η ευθύνη γιατί μετά που δημιουργήθηκε το πρόβλημα αποφάσισε και ανακοίνωσε μέτρα κοροϊδία, 586,90 ευρώ άμεση βοήθεια και μέχρι 5.800 ευρώ αποζημίωση.

Τι θα πάρει με αυτά τα χρήματα κάποιος που του πήρε το σπίτι και ό,τι είναι μέσα; Ρούχα; Συσκευές; Επιπλα; Πετρέλαιο να ζεσταθεί και να στεγνώσει το σπίτι του; Επισκευές στο σπίτι που έπαθε ζημιές;

Γιατί, έστω και τώρα, δεν προχωρά στα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα;

Δεν μπορούν να κρυφτούν οι ευθύνες

Ομως πίσω από την ευθύνη της κυβέρνησης δεν μπορούν να κρυφτούν και οι ευθύνες που έχουν η Περιφέρεια και οι Δήμοι.

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο Δήμαρχος Περιστερίου να κρυφτεί, γιατί ήξερε πού θα δημιουργηθεί το πρόβλημα και, αντί να διεκδικήσει χρήματα για την αντιμετώπισή του, διεκδικούσε και παίρνει 572.000 ευρώ για τη βιοκλιματική ανάπλαση μιας παιδικής χαράς που υπάρχει και λειτουργεί!!!

Δεν μπορεί να κρυφτεί η Περιφέρεια και ο προηγούμενος Περιφερειάρχης, γιατί από την αρχή του 2013, με τελευταία το Δεκέμβρη του 2013, του επισημαίναμε τον κίνδυνο και την ανάγκη να παρθούν μέτρα και εκείνος έβλεπε πρόβλημα μόνο τον κόμβο της Χαμοστέρνας, ενώ και Δήμαρχοι τον είχαν προειδοποιήσει και τις μελέτες που αναφέραμε τις γνώριζε.

Δεν μπορεί να κρυφτεί η σημερινή Περιφερειακή αρχή, γιατί στον προϋπολογισμό που κατέθεσε τις προηγούμενες μέρες ακολούθησε τα χνάρια του προκατόχου της.

Προβλέπονται αστεία ποσά. Μόλις 4.550.000 ευρώ για όλη τη Δυτική Αθήνα για αντιπλημμυρικά έργα, τη στιγμή που είναι 27 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή και ανάπλαση 2 γηπέδων ΠΑΕ, τη στιγμή που οι ίδιοι ομολογούν ότι υπάρχει πλεόνασμα της Περιφέρειας πάνω από 280 εκατομμύρια ευρώ.

Και επειδή θα ξανακούσουμε και σήμερα το «δεν προλαβαίναμε», να θυμίσουμε ότι εσείς και μετά τις εκλογές δηλώνατε έτοιμοι για την 1η του Σεπτέμβρη και ότι έχετε συγκροτήσει ομάδες μελέτης για να μη συνεχίστε την πολιτική του Σγουρού που εξυπηρετεί τους εργολάβους.

Εσείς δηλώνατε ότι είστε έτοιμοι και με σχέδιο, πρόγραμμα και ότι από την 1η Σεπτέμβρη θα τελείωνε το πάρτι των εργολάβων και των συμφερόντων στην Αττική.

Δηλαδή τόσο δύσκολο ήταν να πάρετε τη μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, που παρήγγειλε ο ΑΣΔΑ και περιγράφει με ακρίβεια τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν, να ανοίξετε τους αντίστοιχους κωδικούς, προβλέποντας κάποια χρήματα, ας μην ήταν με ακρίβεια και να ξεκινήσει η προσπάθεια;

Τίποτα από αυτά δεν ήταν δύσκολο. Απλά επιβεβαιώσατε ότι και ο δικός σας προσανατολισμός δε διαφέρει στην ουσία από αυτόν του κ. Σγουρού και της κυβέρνησης και η φασαρία που ορισμένες φορές κάνετε είναι για να κρύψετε αυτές τις ομοιότητες.

Τώρα πρέπει να γίνουν

Εμείς, η «Λαϊκή Συσπείρωση», απαιτούμε τώρα να γίνει η αναμόρφωση του προϋπολογισμού και του προγράμματος εκτελεστέων έργων και να ενταχθούν όλα τα αναγκαία, τα άμεσα έργα που θα σώσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα της Αττικής από τον κίνδυνο των πλημμυρών.

Τώρα να γίνει ο συνολικός σχεδιασμός για την αντιπλημμυρική προστασία.

Τώρα να διατεθούν από τον προϋπολογισμό τα αναγκαία κονδύλια για τον αντισεισμικό έλεγχο, πρώτα από όλα των σχολείων, των υποδομών που συναθροίζεται η νεολαία, δημόσιων κτιρίων, και στη συνέχεια αυτού του ελέγχου να ξεκινήσουν οι εργασίες για τη θωράκισή τους, όπου κρίνεται με βάση τον έλεγχο ότι χρειάζεται.

Τώρα να διεκδικήσουμε από την κυβέρνηση να αποζημιωθούν στο σύνολο των ζημιών χωρίς όρια όλοι οι πληγέντες, είτε αφορά σπίτια είτε καταστήματα, βιοτεχνίες, αυτοκίνητα.

Εμείς, εσείς που έχετε την πλειοψηφία να ξεκλειδώσουμε το αποθεματικό της Περιφέρειας για να δώσουμε την αναγκαία ενίσχυση στον κόσμο που υποφέρει εξαιτίας της αδιαφορίας της κυβέρνησης, της Περιφέρειας, των Δήμων.

Να δοθούν χρήματα από την κυβέρνηση στους Δήμους για την αντιμετώπιση των αναγκών για την αντιπλημμυρική προστασία.

Κόψτε τα χρήματα που δίνετε για τους επιχειρηματίες, για τις επιχειρηματικότητες κλπ.

Η Περιφέρεια, οι Δήμοι δεν είναι για να αναπτύσσουν την επιχειρηματικότητα και να χρηματοδοτούν επιχειρήσεις αλλά για να αντιμετωπίζουν έργα υποδομής που ταλανίζουν το λαό.

Τώρα να ληφθούν άμεσα μέτρα στις περιοχές που είναι εντοπισμένο το πρόβλημα, όπως η Δυτική Αθήνα και ο Πειραιάς, γιατί ο χειμώνας είναι μπροστά.

Προέχει να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές.

-Να δοθεί έκτακτη ουσιαστική ενίσχυση στους πληγέντες για τις άμεσες ανάγκες τους.

-Να καταγραφούν οι ζημιές και να αποζημιωθούν για το σύνολο των ζημιών που έπαθαν χωρίς τους απαράδεκτους περιορισμούς της κυβέρνησης. 

-Να παγώσουν τα χρέη σε εφορίες, ΟΑΕΕ, τράπεζες χωρίς προσαυξήσεις και τόκους για τους πληγέντες. 

-Να σταματήσουν οι όποιες διαδικασίες κατάσχεσης. 

-Να απαλλαγούν από τα δημοτικά τέλη. 

-Να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και να επιστραφούν όσες δόσεις έχουν πληρωθεί.

Φωνή λαού!

Χ

τες, στο κέντρο της Αθήνας, ακούστηκε η φωνή του λαού! Χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές και σπουδαστές, γυναίκες, αγρότες και συνταξιούχοι δήλωσαν «παρών» στο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο. Ορθωσαν το ανάστημά τους στην αντιλαϊκή πολιτική, διατράνωσαν την απόφασή τους να μην αποδεχτούν να ζήσουν με τα ψίχουλα που τους υπόσχονται, από το πλούσιο γεύμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το οποίο ήδη σχεδιάζουν οι κεφαλαιοκράτες και μαγειρεύουν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Απαίτησαν άμεσα μέτρα ανακούφισης για τις λαϊκές οικογένειες.

Είπαν: «Ως εδώ! Φτάνει πια!»

Από το πρωί, ένα μεγάλο ποτάμι διαδηλωτών πλημμύρισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Από το Πεδίον του Αρεως μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, από τον «Ευαγγελισμό» μέχρι την πλατεία Καραϊσκάκη, από το Μοναστηράκι μέχρι το κέντρο στην Ομόνοια, στην Κάνιγγος και στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, που ήταν τα σημεία των προσυγκεντρώσεων, πορεύτηκαν προς το Σύνταγμα, σε ένα πρωτόγνωρο, για τα τελευταία χρόνια, παλλαϊκό συλλαλητήριο.

Πολλοί είχαν ξεκινήσει από το βράδυ της Παρασκευής, από κάθε γωνιά της χώρας. Από στεριά και από θάλασσα. Με λεωφορεία και αυτοκίνητα κάλυψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, με πλοία διέσχισαν δεκάδες μίλια. Δεν τους εμπόδισε η απόσταση.

Ακόμα πιο σημαντικό: Χιλιάδες εργαζόμενοι έσπασαν το πέπλο σιωπής, που επέβαλαν για το συλλαλητήριο, βδομάδες τώρα, τα αστικά μέσα «ενημέρωσης». Ξεπέρασαν τις συκοφαντίες και τον αποπροσανατολισμό που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις που θέλουν το λαό στην μπάντα, απαθή, και το συνδικαλιστικό κίνημα χειροκροτητή της εκάστοτε κυβέρνησης, θαμώνα των σαλονιών του «κοινωνικού διαλόγου».

Το Σάββατο το πρωί ήταν στο πόστο τους. Εκεί που επιβάλλουν η ταξική τους θέση και τα λαϊκά συμφέροντα. Εκεί που υπαγορεύει η ανάγκη των καιρών. Στο μετερίζι του αγώνα. Γιατί αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος.

Πορεύτηκαν συντεταγμένα και οργανωμένα. Κάτω από τα πανό πάνω από 1.000 σωματείων και μαζικών φορέων, που συνδιοργάνωσαν τη μεγάλη αυτή λαϊκή σύναξη, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Με βήμα σταθερό, όπως και οι διεκδικήσεις τους. Με τα τραγούδια τους και τα συνθήματά τους. Οπλισμένοι με το δίκιο τους. Με πίστη στη δύναμή τους, στη δύναμη της λαϊκής πάλης. Με το χαμόγελο και την αισιοδοξία των ανθρώπων του μόχθου, που δίνουν «ζωή» και αξία σε ό,τι πιάνουν στα χέρια τους. Με τη σοφία των δημιουργών. Αλλά και με τη γνώση πως για «να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»!

Δεν τρέφουν αυταπάτες. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι, από την εμπειρία τους μέσα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, από τη δουλειά τους στα μικρομάγαζά τους, που φυτοζωούν, από τη σκληρή ζωή στο χωράφι, από τις δυσκολίες στα πανεπιστήμια, από τις ουρές στον ΟΑΕΔ.

Ο αγώνας είναι σκληρός και άνισος. Ο ταξικός αντίπαλος, τα μονοπώλια πανίσχυρα. Γίνεται πόλεμος. Πέντε χρόνια τώρα, οι πλουτοκράτες και οι κυβερνήσεις τους έπεσαν πάνω τους σαν τα κοράκια, με ακόμη μεγαλύτερη αρπακτικότητα απ' ό,τι γινόταν πριν. Αυτοί δεν παίρνουν από παρακάλια, δεν συμβιβάζονται με τα λίγα. Τα θέλουν όλα. Με αυτούς δεν μπορεί να γίνει χωριό. Μας χωρίζει άβυσσος ταξικών συμφερόντων. Η φτώχεια μας είναι ο δικός τους πλούτος.

Ξέρουμε ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα μαζί τους. Από την κόλαση που μας έριξαν, δεν γίνεται να βγούμε με μια κίνηση. Ούτε πηγαίνοντας μια Κυριακή στην κάλπη. Απαιτούνται αγώνας, σκληρή πάλη, θυσίες προσωπικές και ομαδικές. Οργάνωση και σχέδιο. Ισχυρό λαϊκό κίνημα. Αλλά μπορούμε. Το απέδειξε και το συλλαλητήριο. Μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί. Να σηκωθούμε ακόμα πιο ψηλά. Να φέρουμε το κίνημα στο ύψος των αναγκών, στο ύψος των ταξικών αναμετρήσεων που είναι μπροστά μας.

Με αισιοδοξία και με σύνεση τραβάμε μπροστά. Χωρίς φόβο, αλλά και χωρίς ανυπομονησία, οργανώνουμε την πάλη μας. Κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς, μέσα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, σφυρηλατούμε σε γερές βάσεις τη συσπείρωση που πετύχαμε. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο κάναμε ένα μεγάλο βήμα.

Από αύριο, μέσα στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς των αυτοαπασχολούμενων, στους Συλλόγους των αγροτών, των γυναικών, των σπουδαστών, των συνταξιούχων, στις Λαϊκές Επιτροπές και στις Επιτροπές Αγώνα, ακόμα πιο αποφασιστικά δουλεύουμε για τη μαζικοποίηση των μαζικών οργανώσεων, την ισχυροποίηση των συνδικάτων. Με σταθερό προσανατολισμό τις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, ετοιμαζόμαστε για την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Αυτός είναι ο δρόμος, αυτή είναι η λύση

Με δήλωσή του από το πανελλαδικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, τόνισε:

"Για να μην έχουμε άλλα χαμένα χρόνια, για να αντιμετωπίσουμε τον εμπαιγμό, τον αποπροσανατολισμό, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, τα διάφορα δικομματικά παιχνίδια, ένας είναι ο δρόμος: Το δείχνει σήμερα το μεγαλειώδες συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, αυτό που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα και που το αγκάλιασαν με τη συμμετοχή τους πάνω από 1.000 οργανώσεις των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των αυτοαπασχολούμενων των πόλεων, των αγροτών, της νεολαίας, των φοιτητών, των σπουδαστών, των γυναικών. Αυτός είναι ο δρόμος, αυτή είναι η λύση. Αντίσταση, αγώνας, λαϊκή συμμαχία για να υπάρξει σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους και για όλες, για να καταργηθεί η φοροληστεία, για να έχουμε ανάκτηση των απωλειών των προηγούμενων χρόνων σε μισθούς, συντάξεις, σε όλα τα κοινωνικά, ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ο δρόμος που ανοίγει με αυτή την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ θα πρέπει να ακολουθηθεί και τις επόμενες μέρες. Τέρμα πια οι αυταπάτες, δεν υπάρχουν νέοι σωτήρες. Πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη σε όσους υπόσχονται νέες δήθεν κυβερνητικές λύσεις, νέους μεσσίες, που θα μας οδηγήσουν σε νέους αντιλαϊκούς κατήφορους. Ανανεώνουμε από σήμερα, απ' αυτή την ώρα, το ραντεβού μας για τις 27 Νοέμβρη, για τη μεγάλη πανελλαδική πανεργατική απεργία, για τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια που θα γίνουν εκείνες τις μέρες. Οργανώνουμε την πάλη μας, ο καθένας στο πόστο του, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε τόπο μόρφωσης και κατοικίας, έτσι ώστε να ανοίξουμε ένα δρόμο για το συμφέρον του λαού και το καλό του τόπου".

ΟΣΕΑΔΕ: Όχι στην ακύρωση των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων για την "αξιολόγηση"

Τις αποφάσεις των Γενικών Γραμματέων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, που (ως πιστοί υπάλληλοι της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) ακυρώνουν τις αποφάσεις των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων που δεν εναρμονίζονται με την κυβερνητική πολιτική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, καταδικάζει το ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Ακυρώνουν αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων (Πάτρας, Πετρούπολης, Χαϊδαρίου, Καισαριανής, Βριλησσίων, Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Νίκαιας - Ρέντη, Ζωγράφου, Χαλανδρίου, Αγ. Δημητρίου κ.ά.) που εναντιώθηκαν στην εφαρμογή του νόμου 4250/2014 περί "αξιολογήσεων", και στον λεγόμενο επανέλεγχο των συμβάσεων των εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ), δίνοντας εντολή στους υπηρεσιακούς παράγοντες να μην προχωρήσουν σε καμία διαδικασία αξιολόγησης του προσωπικού, σε καμιά παροχή στοιχείων, που θα χρησιμοποιηθούν για την απόλυση εργαζομένων.

Ακυρώνουν αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων που δεν άσκησαν έφεση σε αποφάσεις Δικαστηρίων που δικαίωσαν εργαζόμενους (π.χ. Δήμος Χαϊδαρίου).

Ανάλογες αποφάσεις είχαμε και τα προηγούμενα χρόνια για άλλα ζητήματα, όπως την απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία ακύρωσε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πετρούπολης για μείωση δημοτικών τελών σε μικρομάγαζα, με παράλληλη αύξηση των συντελεστών φορολόγησης (ΤΑΠ) σε τράπεζες, σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά, ότι οι Δήμοι και οι Περιφέρειες έχουν χάσει προ πολλού τα όποια αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά είχαν.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ο Ελεγκτής Νομιμότητας, το Οικονομικό Παρατηρητήριο και όλο το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δένει χειροπόδαρα τις Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές, που θέλουν να ασκήσουν μια άλλη πολιτική ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η κάθε αστική κυβέρνηση επιβάλλει οι Δήμοι να λειτουργούν ως Τοπική Διοίκηση. Να αποτελούν το μακρύ της χέρι για την επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων (περικοπή κοινωνικών δαπανών, υπολειτουργία και αποδυνάμωση κοινωνικών υπηρεσιών, επιβολή χαρατσιών, αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη, κλπ.) και τη στήριξη και προώθηση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρηματιών, μέσα από ιδιωτικοποιήσεις τομέων και υπηρεσιών (καθαριότητα, διαχείριση απορριμμάτων, φύλαξη σχολείων, συντήρηση πρασίνου, κλπ.) και τη συνολική λειτουργία των υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, στη λογική "κόστους - οφέλους". Γι' αυτό έχουν θεσμοθετήσει και τον ασφυκτικό έλεγχο των αποφάσεων των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού μέσα από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις.

Αποδεικνύονται φούμαρα ότι ο γενικός γραμματέας κάθε ΑΔ στέκεται μόνο στον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων. Ελέγχει και την σκοπιμότητά τους, και δεν αφήνει περιθώριο ούτε για έκφραση άλλης πολιτικής!!! Θέλουν τα Δημοτικά Συμβούλια να είναι χειροκροτητές και υλοποιητές της κυβερνητικής πολιτικής.

Το ΔΣ της ΟΣΕΑΔΕ καταγγέλλει ιδιαίτερα τους υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τη σχετική παρέμβασή τους στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, καθώς και για τις εντολές που έδωσαν στους γενικούς γραμματείς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, για ακύρωση των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων και για άσκηση πειθαρχικών διώξεων κατά των Δημοτικών Αρχών.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, να καταδικάσει τη στάση και τις αποφάσεις κυβέρνησης και ΕΕ, και να εκφράσει τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του στις Δημοτικές Αρχές που με τη στάση τους βάζουν εμπόδια στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και στις ιδιωτικοποιήσεις, στις απολύσεις εργαζομένων, στις διαθεσιμότητες και στις "αξιολογήσεις"»