Εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής με ή χωρίς μνημόνια

"Η αντιλαϊκή πολιτική είναι αποτέλεσμα του μνημονίου; Τι συμβαίνει σε άλλα κράτη της ΕΕ με ή χωρίς μνημόνια;"

Συχνά ο ΣΥΡΙΖΑ, και άλλες δυνάμεις, προβάλλουν ότι τα αντιλαϊκά μέτρα τα έφερε το μνημόνιο και η τρόικα και ότι αν αυτά φύγουν θα υπάρξει ανάπτυξη (φυσικά καπιταλιστική) και δήθεν θα ωφεληθεί και ο λαός. Αν είναι έτσι, γιατί σε άλλα κράτη χωρίς μνημόνιο εφαρμόζεται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική; Ας δούμε μερικά ενδεικτικά παραδείγματα:

Στη Γαλλία, που, μαζί με την Ιταλία, αποτελούν δυνητικά κατά τον ΣΥΡΙΖΑ τη συμμαχία του Νότου που θα βάλει φρένο στην κακιά Μέρκελ, τα αντιλαϊκά μέτρα προχωράνε. Με το λεγόμενο «Σύμφωνο Ευθύνης» για την ανταγωνιστικότητα των γαλλικών μονοπωλίων προβλέπεται μείωση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους» κατά 6% το 2015. Από το 2017, θα καταργηθούν πλήρως οι εργοδοτικές εισφορές για οικογενειακά επιδόματα. Οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 15 δισ. ευρώ το 2014 και θα μειωθούν επίσης κατά 50 δισ. το 2015 - 2017, που θα συνδυαστεί με νέους αντιλαϊκούς φόρους σε περιφέρειες και δήμους. Η μείωση των δημόσιων δαπανών θα συνοδευτεί από τη δυνατότητα των περιφερειών και των δήμων να «υιοθετούν ρυθμίσεις» όπως η επιβολή τοπικών φορών για μια σειρά τομείς «κοινωνικής πολιτικής» που θα περάσουν από την κεντρική εξουσία στους δήμους. Την ίδια ώρα, προβλέπονται φοροελαφρύνσεις 35 δισ. το χρόνο για τις επιχειρήσεις.

Και, βέβαια, διευρύνονται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης που η Γαλλία σε σχέση με τη Γερμανία ή άλλες χώρες υστερεί. Ολα αυτά χωρίς τυπικά μνημόνια και μάλιστα με την αναγνώριση μιας σχετικής δημοσιονομικής χαλαρότητας στο όριο του 3% στο δημόσιο έλλειμμα απ' την οποία ο λαός δεν κερδίζει τίποτα!

Στην Ιταλία, γίνονται διευκολύνσεις στους επιχειρηματίες για απολύσεις, ώστε να ενισχυθεί και εκεί η ανταγωνιστικότητα. Ο Ματέο Ρέντσι πλέκει το εγκώμιο των γερμανικών «μίνι - τζομπς» της μισοδουλειάς των 400 - 500 ευρώ. Κοινοποίησε στην Κομισιόν την απόφαση της κυβέρνησής του για τη λήψη πρόσθετων «δημοσιονομικών μέτρων», ύψους 4,5 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόσυρση φοροελαφρύνσεων ύψους 3,3 δισ. που είχαν ανακοινωθεί για τους μισθωτούς, τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ακόμη 500 εκατ.) καθώς και μέτρα για την «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής», από τα οποία αναμένει αύξηση των κρατικών εσόδων κατά 730 εκατ. ευρώ.

Η Βρετανία, επίσης, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς υλοποιείται η στρατηγική του κεφαλαίου χωρίς μνημόνιο και με εθνικό νόμισμα, αφού η χώρα είναι στην ΕΕ αλλά όχι στην Ευρωζώνη. Οι περικοπές είναι ύψους 30 δισ. Ευρώ και αφορούν τα λαϊκά στρώματα, τις υποδομές. Την ίδια ώρα, κάνει θραύση η ελαστική εργασία για πάνω από 8 εκατομμύρια ή το 27% των εργαζομένων, ενώ διευρύνονται τα ακόμα πιο ελαστικά «zero hours contracts» («συμβόλαια μηδενικών ωρών»), δηλαδή «δουλειά όσο, όταν κι όποτε θέλει ο εργοδότης». Τέτοιου είδους συμβόλαια είναι πλέον διαδεδομένα σε κλάδους όπως το Εμπόριο και φτάνουν μάλιστα να καλύπτουν πάνω από το 90% των εργαζομένων μεγάλων καταστημάτων, στον Επισιτισμό το 20%, αλλά και στους χώρους της Παιδείας και της Υγείας. Από το 2009, διαπιστώθηκε ότι τα βρετανικά νοικοκυριά που ήταν αναγκασμένα να ζουν στο σκοτάδι και στο κρύο λόγω φτώχειας (ή με ρεύμα ορισμένες ώρες της ημέρας γιατί είχαν καρτοχρέωση) ξεπερνούσαν τα 4 εκατομμύρια. 900.000 άνθρωποι ήταν το 2014 αυτοί που αναζήτησαν τροφή στις διάφορες τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια της φιλανθρωπίας.

Βάσανα έχει και ο λαός στην ατμομηχανή της ΕΕ,Γερμανία, με πάνω από 7 εκατομμύρια στα «μίνι τζομπς», με τους μισθούς των εργαζομένων να είναι παγωμένοι για μια δεκαετία επίσης για να μη χάσουν τα γερμανικά μονοπώλια την αποκτημένη ανταγωνιστικότητά τους.

Σε όλες, λοιπόν, τις χώρες με νεοφιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις ή και τη συνεργασία αυτών των δυνάμεων (Γερμανία), οι εργαζόμενοι είτε σε κρίση είτε σε ανάκαμψη πληρώνουν το μάρμαρο, γιατί αυτό υπηρετεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται είτε με μνημόνια είτε χωρίς μνημόνια, γιατί αποτελούν στρατηγική της ΕΕ, στρατηγική ενίσχυσης των μονοπωλίων. Είναι σύμφωνα με το λεγόμενο θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, το οποίο επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ ως βάση για διαπραγμάτευση.

Αυτός είναι ο λόγος των δεινών των εργαζομένων, της μη ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών τους. Το μεγαλύτερο μόνιμο και σταθερό μνημόνιο είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η επιτήρηση διαρκείας στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ, η στρατηγική για την ανταγωνιστικότητα «ΕΕ-2020», ο έλεγχος για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Οσοι τιμούν αυτό το συμβόλαιο και τάζουν φιλολαϊκή διέξοδο κοροϊδεύουν το λαό.

Ανακοίνωση της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ για την περιοδεία του Αντώνη Σαμαρά στην περιοχή

Σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ για την περιοδεία του Αντώνη Σαμαρά σε Καρδίτσα και Λάρισα τονίζει:

"Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ κ. Σαμαράς στη προεκλογική περιοδεία του στη Θεσσαλία δεν ξέχασε για μια ακόμη φορά να υποκλιθεί στην ΕΕ και την ΚΑΠ και να τονίσει πόσο τυχεροί είναι οι Έλληνες αγρότες.

Όμως τα ψέματα, οι ανέξοδες υποσχέσεις και η κινδυνολογία δεν μπορούν να κρύψουν τη δραματική κατάσταση που βρίσκονται οι αγρότες και κτηνοτρόφοι εξαιτίας της ΕΕ, της ΚΑΠ και της πολιτικής της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η πραγματικότητα δεν έχει σχέση με τις εξαγγελίες και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού.

Είπε ότι δεν θα φορολογηθούν οι επιδοτήσεις, δεν είπε όμως ότι η ΚΑΠ, την οποία έχει σαν ευαγγέλιο, φέτος μείωσε 8,5% την ενιαία ενίσχυση, το 2015 θα την μειώσει 15% και ως το τέλος του 2019 θα έχει μειωθεί η ενιαία ενίσχυση κατά 45%, θα πάρουν δηλαδή από τις τσέπες των αγροτών και κτηνοτρόφων τα μισά χρήματα.

Μίλησε για τα 2 δισ. ευρώ το χρόνο που δίνει η ΚΑΠ σε αγρότες και κτηνοτρόφους, δεν είπε όμως ότι η κυβέρνηση ήδη τα έχει πάρει πίσω με την άγρια φορολόγηση με 13% από το πρώτο ευρώ, τον ΕΝΦΙΑ σε σπίτια, χωράφια και στάβλους, τις αυξήσεις των εισφορών σε ΟΓΑ και ΕΛΓΑ, την αύξηση του κόστους παραγωγής, ενώ οι τιμές των προϊόντων μειώνονται, το εμπάργκο στη Ρωσία που έφερε μείωση τιμών στα εξαγώγιμα προϊόντα.

Μίλησε για 6 δισ. ευρώ την επόμενη 7ετία που θα συρρεύσουν στο λεγόμενο "Β΄ Πυλώνα στήριξης" όμως αυτά δεν αφορούν τους αγρότες αλλά τους διάφορους επιχειρηματίες που επενδύουν σε μεταποιητικές βιομηχανίες, στην κατασκευή δρόμων για τη μεταφορά των προϊόντων τους, σε αγροτουρισμό και άλλες τέτοιες δραστηριότητες.

Εξήγγειλε για μια ακόμη φορά την αποπεράτωση των έργων για την εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου, η πολλοστή εξαγγελία πρωθυπουργών τα τελευταία 30 χρόνια που ξεκίνησαν τα έργα και ακόμη Αχελώο δεν είδαμε και το ίδιο συμβαίνει με την Κάρλα και τα άλλα αρδευτικά έργα που είναι απαραίτητα για το Θεσσαλικό κάμπο, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να συνεχίζει να παράγει ο κάμπος αφού το νερό είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Είπε ψέματα για τους βοσκότοπους που έχουν αποχαρακτηρίσει και θα οδηγήσουν σε μείωση των ενισχύσεων για τους κτηνοτρόφους καθώς δεν έχει δοθεί λύση το 2015 για να καλύψουν τον αριθμό του ζωικού κεφαλαίου της χώρας.

Τέλος δεν μας εξήγησε γιατί οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητο πετρέλαιο, ενώ οι αγρότες για τη χρήση στις καλλιέργειες και τα λαϊκά στρώματα για θέρμανση το αγοράζουν πανάκριβα. Δεν μας είπε για το φτηνό νυχτερινό ρεύμα που το υποσχέθηκαν στις κινητοποιήσεις το 2013 και όχι μόνο δεν το υλοποίησαν αλλά από τότε είχαμε συνεχόμενες αυξήσεις στο αγροτικό ρεύμα. Δεν είπε κουβέντα για το εργοστάσιο της ΕΒΖ που ερήμωσε και τρώμε πια εισαγόμενη ζάχαρη.

Το ΚΚΕ καλεί τους αγρότες και κτηνοτρόφους να αξιοποιήσουν την πλούσια εμπειρία που έχουν και να σκεφτούν πως οι κατακτήσεις τους ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων και συγκρούσεων, πολυήμερων μπλόκων, τίποτε δεν χαρίστηκε. Να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για το ποιο Κόμμα ήταν κοντά τους, στήριξε αυτούς τους αγώνες, πάλεψε με ανιδιοτέλεια για τα συμφέροντά τους. Να σκεφτούν τι έχασαν από τη συμμετοχή τους στην ΕΕ, μια χώρα που έχει τεράστια πλεονεκτήματα και παραγωγικές δυνατότητες, ιδανικές εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες, επαρκή μηχανοποίηση της παραγωγής, τεχνογνωσία των αγροτών και κτηνοτρόφων, έχει μεταβληθεί σε χώρα εισαγωγής προϊόντων. Να γυρίσουν την πλάτη τους σε παλιούς και νέους "σωτήρες", να κλείσουν τα αυτιά τους στην κινδυνολογία και τις ανέξοδες ψεύτικες υποσχέσεις, αφού όποια κυβέρνηση και να προκύψει από τις εκλογές, η ΚΑΠ θα μειώσει τις ενισχύσεις κατά 45%, οι αγρότες θα πληρώσουν βαρύτατο φόρο 13%, το κόστος παραγωγής θα αυξάνει, τα έργα υποδομής δεν θα γίνουν, τα κάθε είδους χαράτσια θα διατηρηθούν και θα αυξάνονται, η αγωνία του τι να καλλιεργήσουν κάθε χρονιά για να έχουν εισόδημα επιβίωσης.

Ενισχύστε - ψηφίστε το ΚΚΕ! Γιατί ΚΚΕ ισχυρό σημαίνει δυνατός λαός την επόμενη μέρα. Καλύτερες προϋποθέσεις ώστε να δυναμώσει η πάλη του λαού, να γίνει πιο αποτελεσματική και να βάλει φραγμό στην παραπέρα μείωση του εισοδήματος και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Συγκρότηση και δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, γυναικών και νεολαίας των λαϊκών οικογενειών που θα διεκδικήσει την πραγματική εξουσία παίρνοντας στα χέρια της τα μέσα παραγωγής, τη γη και τον κοινωνικό πλούτο που παράγεται. Με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας ώστε να ξέρουμε τι θα καλλιεργούμε και τι θα παράγουμε, στήριξη από την κρατική βιομηχανία για φθηνά μέσα και εφόδια. Με τον παραγωγικό συνεταιρισμό δίπλα στη συγκεντρωμένη κρατική αγροτική εκμετάλλευση που θα εξασφαλίζει βιώσιμο εισόδημα χωρίς άγχος για τις ζημιές και τα απλήρωτα προϊόντα από εμπόρους και βιομηχανίες. Αποδέσμευση από την ΕΕ που αποτελεί θηλιά στο λαιμό των μικρομεσαίων αγροτών, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις παραγωγικές δυνατότητες χωρίς περιορισμούς. Με μονομερή διαγραφή του χρέους γιατί οποιαδήποτε αποδοχή του χρέους, είτε με επιμήκυνση που ζητάει η ΝΔ είτε με κούρεμα που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα οδηγήσει σε νέα αντιλαϊκά μέτρα και χτύπημα των κατακτήσεων.

Ψηφίστε ΚΚΕ, για δυνατή λαϊκή αντιπολίτευση, συμμαχία και πάλη για την ανατροπή!". 

Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα Real News

Συνέντευξη στην εφημερίδαReal News και στο δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή, παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας:

Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο ενός…GREXIT μετά τις εκλογές, ιδίως εάν επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουτσούμπα;

Περισσότερο μας ανησυχούν τα διαπιστευτήρια του ΣΥΡΙΖΑ προς την ΕΕ, τα μονοπώλια και συνολικά την τρόικα για συνέχιση της στρατηγικής που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα και οι υποσχέσεις για συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων» και «μέτρων» με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Το Grexit αφορά επιλογές μονοπωλιακών συμφερόντων λόγω ανταγωνισμού και αντιθέσεων μέσα στην ίδια την ΕΕ. Δεν εξαρτάται τόσο από την πορεία της ελληνικής οικονομίας ούτε από τις επιλογές πολύ περισσότερο κυβερνήσεων, είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.

Τις απειλές ευρωπαίων αξιωματούχων και στελεχών των αγορών πώς τις κρίνετε;

Κάνουν τη δουλειά τους υπηρετώντας μεγάλα συμφέροντα συγκεκριμένων ομίλων και τμημάτων του κεφαλαίου, κρατών και ισχυρών οικονομιών της ΕΕ. Παίζουν κι αυτοί το πολιτικό «παιχνίδι» τους, ασκώντας πίεση στο πολιτικό προσωπικό και της χώρας μας προκειμένου να μη διαταραχτεί το «πρόγραμμα που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλίων» ρίχνοντας στα τάρταρα τους μισθούς, τις συντάξεις όλα τα κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Πώς σχολιάζετε την αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου; Και πού νομίζετε ότι στοχεύει;

«Παλιά μου τέχνη, κόσκινο». Έτσι παίζεται, έτσι παιζόταν πάντα το δικομματικό παιχνίδι. Σε κλίμα οξυμμένης πολιτικής πόλωσης, καθ’ όλα τεχνητής και ανούσιας.

Τυχόν κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακουφίσει λαϊκά στρώματα και να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Και πιστεύετε ότι θα «σκίσει» τα μνημόνια;

Ο ΣΥΡΙΖΑ από το σκίσιμο των μνημονίων και την κατάργησή τους με ένα άρθρο έχει περάσει στη διαπραγμάτευσή τους και στον «έντιμο» συμβιβασμό με τους εταίρους, όπως άλλωστε λέει και η ΝΔ. Τα λαϊκά στρώματα όμως δεν ανακουφίζονται με ψίχουλα ελεημοσύνης που θα εξανεμίζονται την ίδια ώρα που θα δίνονται. Η χώρα δεν μπορεί να βγει από την κρίση προς όφελος του λαού, με τα διάφορα προτεινόμενα μείγματα διαχείρισης, όσο ακολουθείται ο δρόμος της ανάπτυξης στην οικονομία και την κοινωνία που μας έφερε ως εδώ και έχει όνομα  -λέγεται καπιταλισμός- όσο είμαστε δεσμευμένοι σε συγκεκριμένες συμμαχίες, όπως είναι οι αλυσίδες της ΕΕ, όσο αναγνωρίζουμε ένα χρέος για το οποίο δεν ευθύνονται τα λαϊκά στρώματα της πατρίδας μας, που την πληρώνουν.

Στελέχη της Κουμουνδούρου, πάντως, όπως ο Παν. Λαφαζάνης και ο Δ. Στρατούλης, επιμένουν πως αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ θα επιλέξει να παράσχει ψήφο ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση. Τι θα πράξετε αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία κ. Κουτσούμπα;

Θα συμβάλουμε ώστε να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά η πάλη, η διεκδίκηση, η συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον από μια άλλη ριζικά διαφορετική πολιτική, με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ. Για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε η εργατική τάξη, ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων γιατί «αυτός πρέπει να πάρει την εξουσία», στη βάση ενός πραγματικού, αυτή τη φορά, ανατρεπτικού προγράμματος με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, επιστημονικού πανεθνικού σχεδιασμού της οικονομίας.

Τελικά ταυτίζετε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;

Ποτέ δύο κόμματα δεν ταυτίζονται μεταξύ τους. Εάν ταυτίζονταν ή θα ενοποιούνταν ή θα συνεργάζονταν από την αρχή. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ απλά βρίσκονται στην ίδια στρατηγική κατεύθυνση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκφράζουν ή θέλουν να εκφράσουν τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό όμως σε τελική ανάλυση καθορίζει την πορεία του λαού και της χώρας. Οι διαφορετικές συνταγές που προτείνουν δε γλυτώνουν το λαό από τα αντιλαϊκά μέτρα, ούτε βγάζουν τη χώρα από την κρίση σε όφελος των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη πολιτικά πού το τοποθετείται;

Είναι από τις κλασικές περιπτώσεις κομμάτων που έρχονται και παρέρχονται. Είναι συνήθως δημιουργήματα μιας κοινωνικοπολιτικής συγκυρίας. Όπως το ίδιο αυτοπροσδιορίστηκε θέλει να παίξει ένα συμπληρωματικό ρόλο «τσόντας» στο πολιτικό σύστημα μέχρι να πάρει αυτό τις ανάσες του, να ξεπεράσει προβλήματα για να συνεχίσει να γονατίζει το λαό και τη νεολαία.

Και το νέο κόμμα Παπανδρέου; Πού στοχεύει και τι επιπτώσεις εκτιμάτε ότι θα έχει στο ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου;

Καλείται κι αυτό να παίξει το «συμπληρωματικό» του ρόλο, σε συνθήκες που το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ του 40% και πλέον, έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει, με την πλειοψηφία των στελεχών και οπαδών του να έχει μετακομίσει προς το παρόν στο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να μπορεί να τους ξανακερδίσει ούτε το υπάρχον ΠΑΣΟΚ, ούτε το νέο κόμμα του Παπανδρέου. Θα είναι ένα μεταβατικό σχήμα μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες που περνά το πολιτικό σύστημα.

Μετά τις εκλογές εκτιμάτε ότι οδηγούμαστε σε σταθερές κυβερνήσεις; Και το ΚΚΕ αποκλείει να οδηγηθούμε και σε ένα «μεγάλο συνασπισμό»;

Κατά τη γνώμη μας, μέχρι σήμερα «σταθερές» ήταν όλες, οι κυβερνήσεις. «Σταθερές» στο να περνάνε «σταθερά» και τα μέτρα που ευνοούν την κερδοφορία των μονοπωλίων και το ξεζούμισμα του λαού. Τέτοιες κυβερνήσεις θα υπάρξουν και μετά τις εκλογές αυτές. Στην πολιτική τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Άρα και το σενάριο ενός «μεγάλου συνασπισμού» είναι υπαρκτό και πιθανό. Ίσως όχι άμεσα όμως σε μια πορεία ναι, εάν δεν υπάρξουν άλλες συνολικές ανατροπές και εξελίξεις.

Από τι εξαρτάται την ψήφο σας για το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα προταθεί από την πλειοψηφία που θα προκύψει από τις κάλπες;

Σίγουρα δεν εξαρτάται από παζάρια και αλισβερίσια για τις καρέκλες της εξουσίας όπως σήμερα συμβαίνει σε άλλα κόμματα. Επίσης δεν εξαρτάται από την ταυτότητα του προσώπου. Η θέση μας δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο αλλά με την ουσία του θεσμού, ενός θεσμού που υποχρεώνεται να υπογράφει αντιλαϊκές πολιτικές να προστατεύει ένα σύστημα που στηρίζεται σε άδικους αντιλαϊκούς νόμους και πολιτικές αποφάσεις. Εμμένουμε σταθερά στην άποψή μας.

Γιατί ψήφο στο ΚΚΕ στις εκλογές κ. Κουτσούμπα, από τη στιγμή που αποκλείετε τη συμμετοχή σας σε οποιαδήποτε κυβέρνηση;

Έτσι όπως είναι η κατάσταση και οι συσχετισμοί, μπορεί ακριβώς να συμβάλει από τη θέση μιας ισχυρής εργατικής λαϊκής αντιπολίτευσης και μέσα στη Βουλή και μέσα στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στους καθημερινούς αγώνες. Αν ρίξει μια ματιά κανείς γύρω του στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, το ΚΚΕ είναι το μόνο σίγουρο κόμμα για το λαό. Κόμμα εγγύηση, εμπιστοσύνης ότι θα είναι στο πλευρό του. Δύναμη πάλης, αντίστασης, ελπίδας για μια άλλη προοπτική. Το ΚΚΕ θα δώσει το παρών του σε μια διακυβέρνηση του λαού, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συνθήκες, με ένα πρόγραμμα που στην προμετωπίδα του θα γράφει: Εργατική λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός, ώστε η Ελλάδα να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που έχει, αποδέσμευση από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, μονομερή διαγραφή του χρέους.

Και την επόμενη ημέρα; Ισχύει αυτό που είχατε πει ότι ακόμα και αν αναδειχθεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα βγείτε στο δρόμο από την πρώτη μέρα;

Έτσι κι αλλιώς στους δρόμους του αγώνα κρίνεται το δίκιο. Ο καναπές, η αναμονή, οι ψεύτικες αυταπάτες, η ανάθεση της μοίρας μας σε κάποιους εκπρόσωπους στη Βουλή είναι συνολικά καταστρεπτική για τον ίδιο το λαό, το κίνημα. Όποια πολιτική δύναμη -ακόμα και στα λόγια- θέλει να ονομάζεται αριστερή, προοδευτική θα πρέπει να το αποζητά αυτό, να το επιδιώκει. Κι όχι να το ξορκίζει όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή που το είπαμε. Βεβαίως και θα είμαστε στους δρόμους, όπως πάντα. Για να διεκδικήσουμε και να υπερασπίσουμε το λαό και τους πολύχρονους αγώνες του. Γιατί με το «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται» μόλις αναλάβει κάποιος την κυβέρνηση, την έχει πατήσει ο λαός. Ώρα να μην την ξαναπατήσει. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ θα είναι εδώ πολύ πιο δυνατό.

Τι να αναμένουμε από τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ; Και τι είδους ανοίγματα θα κάνετε;

Θα είναι αγωνιστές που θα νοιάζονται, με κόπο και θυσίες, για το λαό, κι όχι για προσωπικά οφέλη και άνεση. Αγωνιστές που έχουμε συναντηθεί τα τελευταία χρόνια σε μικρούς και μεγάλους αγώνες. Μεγάλη ανανέωση ψηφοδελτίων θα υπάρξει, αφού στην πλειοψηφία τους, είναι νέοι υποψήφιοι. Επίσης, πολλές γυναίκες. Εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, επιστήμονες, καλλιτέχνες, άνθρωποι που υπηρέτησαν στα σώματα ασφαλείας, στις ένοπλες δυνάμεις, φοιτητές, σπουδαστές. Μέλη, φίλοι του ΚΚΕ, άνθρωποι που συνεργάζονται σήμερα μαζί του και πριν μπορεί να ήταν στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και συναντήθηκαν μαζί μας στον κοινό αγώνα για το καλό του τόπου.

Λάβετε θέσεις

Τ

ην ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές μία προσωρινή «καλοκαιρία» έσπαζε κάπως την παγωνιά, που σ' ορισμένα τμήματα της χώρας άγγιζε τους μείον 16 βαθμούς Κελσίου. Από σήμερα ένα νέο ψυχρό κύμα κατεβάζει ξανά τα χιόνια στα πεδινά. Και αυτό που είναι χαρά για τα παιδιά, γίνεται τρόμος για τις οικογένειες που δεν έχουν θέρμανση, οικογένειες που συγκροτούν ένα από τα παράδοξα αυτής της προεκλογικής περιόδου, όπου χίλια δυο λέγονται αλλά λέξη για την παγωνιά στα σπίτια.

Το παιχνίδι λέγεται «πέτα την μπάλα στην εξέδρα». Οπως με τους νεκρούς του ναυαγίου, που η κυβέρνηση επέλεξε να μιλά μόνο για τους Ελληνες ώστε να παρουσιάζει μικρότερο αριθμό, έτσι και στην κεντρική πολιτική σκηνή τόσα λέγονται για τα «μεγάλα» αλλά λέξη για τις αναπληρώσεις στο εισόδημα, λέξη για την επαναφορά δικαιωμάτων που καταργήθηκαν σε μια νύχτα. Ο διαγωνισμός των αστικών πολιτικών δυνάμεων γίνεται γύρω από την έννοια του μικρότερου κακού, με την προεκλογική καμπάνια τους να εστιάζεται, κατά κύριο λόγο, στα μεσαίου εισοδήματος κοινωνικά στρώματα, προς τα οποία υπόσχονται ένα «συν-πλην» στους φόρους τους, ανάλογα με την περίπτωση. Την ίδια ώρα σταθερή παραμένει η στόχευση: Να διατηρηθεί ακέραιο το οικοδόμημα των μέτρων που εξασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα στο κεφάλαιο, δηλαδή τα μέτρα που κάνουν όλο και πιο φτηνή την εργατική δύναμη, αυξάνουν τα ποσοστά κέρδους του κεφαλαίου.

Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα τα δύσκολα είναι για την εργατική τάξη. Που επιβάλλεται και με την ψήφο της να ενισχύσει τη δύναμή της και για την άμυνα και για την αντεπίθεση.

Αμείλικτη πραγματικότητα

Ηδη, αμέσως μετά την αναγγελία του χρόνου των εκλογών, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, δήλωσε πολύ αισιόδοξος για το 2015 και βέβαιος ότι «η πατρίδα μας έχει μπει σε ανοδική πορεία, την οποία όλο και περισσότεροι, πολύ σύντομα, θα τη νιώθουν προσωπικά». Μόνο κάτι οικογένειες αγνοουμένων του ναυαγίου δε μετέχουν στο πανηγύρι που καλεί ο πρωθυπουργός και ίσως ο συνήθης γκρινιάρης Βρούτσης γιατί, λέει, δεν πρόλαβε να εφαρμόσει όλες τις αλλαγές που προωθούσε στα εργασιακά.

Κόντρα στην κάλπικη αισιοδοξία του πρωθυπουργού, αμείλικτη η πραγματικότητα βεβαιώνει πως, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, και το 2015 θα είναι μαύρο κι άραχνο για τα λαϊκά στρώματα, που έχουν πλέον συσσωρεύσει μπόλικη εμπειρία από λόγια πλάνα και πράξεις βαθιά αντιλαϊκές. Οι τσακισμένοι μισθοί, οι μειωμένες συντάξεις, η άγρια φορολογία, ο παράδεισος της ΕΕ που αποδείχτηκε κόλαση, όλα είναι κριτήρια και ψήφου.

Αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία είναι και πλεονέκτημα που μπορεί να οδηγήσει σε απόφαση για να αλλάξουν τα πράγματα. Είναι μια ευκαιρία για τους εργαζόμενους να ζυγίσουν και μπροστά στις εκλογές όλα τα δεδομένα: Από τη μια, όλους εκείνους που στο όνομα του λαού εφάρμοσαν αντιλαϊκές πολιτικές. Από την άλλη, το ΚΚΕ, τη μόνη σταθερή δύναμη που αντιπάλεψε αυτές τις πολιτικές και εγγυάται την ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και την επόμενη μέρα.

Στον εκβιασμό ότι τώρα χρειάζεται να ψηφιστεί κυβέρνηση, ο αντίλογος είναι πως και όλες τις προηγούμενες φορές κυβέρνηση ψηφίστηκε, και μάλιστα στο όνομα του μικρότερου κακού, αλλά η επομένη των εκλογών έφερνε πάντα περισσότερα δεινά για το λαό. Το μόνο καινούργιο που μπορεί να προκύψει από την εκλογική διαδικασία είναι να ενισχυθεί η προοπτική να πάρει ο λαός τις εξελίξεις στα χέρια του απέναντι σ' όποια κυβέρνηση και αν προκύψει. Και αυτή η ενεργή συμμετοχή του ίδιου του λαού είναι προϋπόθεση για να υπάρξουν πράγματι ανατροπές.

Η αστική τάξη βλέπει ήδη την επόμενη μέρα, οργανώνει την πολιτική ζωή έτσι που να προκύπτουν οι αναγκαίες για τη δική της εξουσία συμμαχίες. Μένει να δουν και οι εργάτες τη δική τους επόμενη μέρα, να οργανώσουν από σήμερα τη δική τους Λαϊκή Συμμαχία.

Το δίλημμα για την επόμενη μέρα

Σ' αυτήν την κατεύθυνση το κάλεσμα του ΚΚΕ τονίζει ότι ο λαός πρέπει να σκεφτεί τι χρειάζεται την επόμενη μέρα. Οποια και αν είναι η κυβέρνηση, όποια και αν είναι η σχέση εποπτείας με τους δανειστές και την ΕΕ. Χρειάζεται κυβερνήσεις που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αποδέχονται ένα ασφυκτικό και βάρβαρο για το λαό πλαίσιο; Δηλαδή το πλαίσιο της ΕΕ, που περιέχει συγκεκριμένα δεδομένα, ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, μηχανισμούς μόνιμης εποπτείας, μνημόνια διαρκείας; `Η αντίθετα χρειάζεται μια δύναμη η οποία θα είναι εγγύηση στο πλευρό του, δίπλα του και για να βάλουμε φρένο στα όποια αντιλαϊκά μέτρα έρχονται αλλά, κυρίως, για να ανοίξουμε ένα διαφορετικό δρόμο προοπτικής έξω από αυτούς τους μονόδρομους;

Για την εργατική τάξη πρέπει να 'ναι καθαρό ότι και στις εκλογές εκφράζεται αυτούσια σε πολιτικό επίπεδο η ταξική αντιπαράθεση. Από τη μια, τα κόμματα που σε όλες τις παραλλαγές τους, παρόλες τις διαφορές, διαφωνίες και συγκρούσεις τους, ανταγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος στην υλοποίηση των πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου, των πολιτικών της ΕΕ, που διεκδικούν το χρίσμα απ' το κεφάλαιο ως επίδοξοι κυβερνήτες. Απ' την άλλη, το ΚΚΕ, που παλεύει ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που καλεί τους εργαζόμενους να μη ματώσουν άλλο για τα μονοπώλια, που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, που παλεύει για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από την κρίση, που ανοίγει το δρόμο για την προοπτική οι εργαζόμενοι να ζουν χωρίς αφεντικά.

Στη συστηματική προσπάθεια που κάνουν, μέσα από κοκορομαχίες, τα κόμματα του σύγχρονου αστικού διπολισμού να κρύψουν την ουσία της ταξικής αντιπαράθεσης ώστε να βγει ενισχυμένη η πολιτική της ανταγωνιστικότητας με όποιο μείγμα διαχείρισης, το λαϊκό κίνημα έχει καθήκον να αντιτάξει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, να δείξει ότι αυτές δε χωράνε στο πλαίσιο μιας πολιτικής που, σε όποια παραλλαγή της, υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Εχουν δεσμευτεί

Στην εξελισσόμενη πολιτική αντιπαράθεση οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί παίρνουν ήδη μέρος: Οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις τους επικεντρώνουν στο κυρίαρχο, στρατηγικού χαρακτήρα, ζήτημα, την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από την όποια «νέα» κυβέρνηση. Παρά τις μεταξύ τους κόντρες γύρω από τη «διαχείριση» του ελληνικού κρατικού χρέους, συμπλέουν στη στρατηγική κατεύθυνση των «δεσμεύσεων» που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της ίδιας της ΕΕ, των μνημονίων διαρκείας που θα ισχύουν και για την «επόμενη μέρα», ανεξάρτητα από τη μορφή της χρηματοδοτικής στήριξης και των δανειακών συμβάσεων. Χαρακτηριστική η δήλωση Σόιμπλε: «Οι νέες εκλογές δεν αλλάζουν τις συμφωνίες που έχουμε πετύχει με την ελληνική κυβέρνηση. Οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση θα πρέπει να τηρήσει τις συμφωνίες που έχει συνάψει η προκάτοχός της».

Σ' έναν μονόδρομο κινούνται

Από την πλευρά τους, τα κόμματα που μετέχουν στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα, στο όνομα της δήθεν σταθερότητας και ομαλότητας, έχουν στόχο να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η επόμενη μέρα που υπόσχονται δε θα είναι απαλλαγμένη από τη φτώχεια, την ανεργία για την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχοντας στο διπολικό παιχνίδι, εφησυχάζει και αποπροσανατολίζει το λαό ότι δήθεν με μια άλλη διαπραγμάτευση η επόμενη μέρα μπορεί να είναι διαφορετική για το λαό. Παρά τις διαφορές τους για το μείγμα διαχείρισης, όλοι αυτοί κινούνται μέσα στα δεσμά της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που φέρνει κέρδη και προνόμια στους λίγους, φτώχεια και ανεργία στους πολλούς. Καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι με την επιστροφή στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να ανακάμψει και το λαϊκό εισόδημα, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Γιατί ισχυρό ΚΚΕ

Απέναντί τους στέκεται σταθερά το ΚΚΕ, δίνοντας όλες του τις δυνάμεις για να ξεπεράσει ο λαός τις δυσκολίες, τα εκβιαστικά διλήμματα αλλά και τις αυταπάτες, ώστε να γίνει τη νέα χρονιά ένα σημαντικό βήμα αγωνιστικής παρουσίας, Λαϊκής Συμμαχίας, δυναμικής αντιπολίτευσης, ενίσχυσης της πάλης για συνολική ανατροπή. Να γίνει ο ίδιος ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, ώστε να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα με πραγματική ευημερία για το λαό και τα παιδιά του.

Αυτό ακριβώς θα σημάνει ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ για να μπορεί ο λαός να αντιτάξει τα δικά του όπλα. Και αυτά τα όπλα είναι ο αγώνας, η συμμαχία του για να διεκδικήσει τις σύγχρονες ανάγκες που θυσιάζονται στο βωμό της επιβίωσης ενός σάπιου συστήματος, είναι η μη αναγνώριση του χρέους, γιατί δεν το δημιούργησε ο ίδιος, είναι το αίτημα για ολοσχερή και μονομερή διαγραφή του, να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν. Είναι ο στόχος για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, για κοινωνικοποίηση του πλούτου, για να μπορεί να πάρει ο λαός στα χέρια του τις παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει η χώρα. Αυτά είναι τα όπλα του λαού, αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ και γι' αυτό και το δυνάμωμά του και στις εκλογές μπορεί να βάλει εμπόδια στη σημερινή πολιτική, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης για τη λαϊκή οικογένεια που υποφέρει, πάνω απ' όλα να ανοίξει το δρόμο για μία ριζικά διαφορετική προοπτική. Σ' αυτόν τον αγώνα δρόμου πορευόμαστε, γι' αυτόν τον αγώνα ισχύει για όλους μας το «λάβετε θέσεις»...

″Ρ″

Κάλεσμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Γενάρη 2015

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ! ΔΥΝΑΤΗ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Εργατοϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, αγρότες, συνταξιούχοι, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών,

Σας καλούμε στις βουλευτικές εκλογές να στηρίξετε και να δυναμώσετε αποφασιστικά το ΚΚΕ.

Σκεφτείτε ότι την επόμενη μέρα, όποια κι αν είναι η νέα κυβέρνηση, θα είναι εδώ και θα συνεχίζουν να ματώνουν το λαό η ΕΕ και τα «μνημόνια διαρκείας», παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, που ζητάει το κεφάλαιο, για να γίνει πιο ανταγωνιστικό στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

Θα είναι εδώ το σύνολο των αντιλαϊκών νόμων, που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις και τους οποίους δε πρόκειται να καταργήσουν.

Θα είναι εδώ το δυσβάσταχτο χρέος, το οποίο αναγνωρίζουν οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ, καλώντας το λαό να το πληρώσει, που δεν το δημιούργησε και δεν το χρωστάει.

Θα είναι εδώ οι αντιθέσεις και οι καβγάδες μέσα στην Ευρωζώνη για τη διαχείριση των ελλειμμάτων και των χρεών, που δημιουργούνται από τους καπιταλιστές και αποπληρώνονται με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος, τη δύναμη του ισχυρότερου, σε βάρος πάντα των λαϊκών συμφερόντων.

Πάνω από όλα, θα είναι εδώ το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, εγχώρια και ξένα, που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας, την πραγματική εξουσία και θα απαιτούν και στη φάση της όποιας ανάκαμψης ακόμη περισσότερα προνόμια, σε βάρος πάντα του λαού. Προκειμένου να επενδύσουν, απαιτούν ακόμη πιο φτηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη. Η ανεργία θα είναι εδώ ακόμη κι αν γίνουν κάποιες επενδύσεις.

Θα είναι εδώ η εξουσία του κεφαλαίου, το κράτος που υπηρετεί σταθερά τα συμφέροντα των μονοπωλίων σε βάρος του λαού και οριοθετεί το ρόλο κάθε κυβέρνησης.

Ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και τη μετάβαση στη νέα φάση επιτήρησης, τα μονοπώλια ζητούν νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, τη νέα μείωση στους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης.Γι’ αυτό σε κρίση ή ανάκαμψη καμία ανακούφιση του λαού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αγώνα, χωρίς σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Γι' αυτό και την επόμενη μέρα, ο εργαζόμενος λαός χρειάζεται ένα δυνατό ΚΚΕ στη Βουλή, παντού, δύναμη εργατικής - λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης.

Είναι η σίγουρη εγγύηση στην αβεβαιότητα και ανασφάλεια, για να έχει η εργατική τάξη, ο λαός πού να ακουμπήσει.

Δυνατό ΚΚΕ, για να ανοίξουμε το δρόμο για τη μοναδική λύση υπέρ του λαού, τη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για τη λαϊκή ευημερία, με την εργατική τάξη, το λαό στο τιμόνι της εξουσίας, τη σοσιαλιστική προοπτική. Ο λαός έχει ανάγκη μια δική του διακυβέρνηση, την κυβέρνηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, και σ' αυτήν το ΚΚΕ θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να γίνουν πραγματικότητα ιδανικά και αξίες του λαού, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Δυνατό ΚΚΕ, για να μην ξεγελάσουν και πάλι το λαό, μ' εκβιασμούς και αυταπάτες. Γιατί θα σταθεί απέναντι σε κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης διαχειριστικής εκδοχής, που όχι μόνο δεν εγγυώνται την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για το λαό, αλλά υπηρετούν τον ίδιο δρόμο που μας οδηγεί σε μεγαλύτερες περιπέτειες και επιχειρούν να τον εξαπατήσουν και πάλι με ψίχουλα. Θα πρωταγωνιστήσει, μέσα και έξω από τη Βουλή, για να υπάρχει μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση, για να ασκηθεί πραγματική λαϊκή πίεση που έως τώρα δεν υπήρξε, είτε από δισταγμό είτε από αυταπάτες.

Δυνατό ΚΚΕ, γιατί αποτελεί τη δύναμη που, χωρίς υποχωρήσεις και παλινωδίες, πρωταγωνιστεί στην οργάνωση του αγώνα του λαού για την κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων και την ανάκτηση των απωλειών. Αγωνίζεται με συνέπεια και ανιδιοτέλεια για το δίκιο των εργατοϋπαλλήλων, τα δικαιώματα των νέων, των γυναικών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.

Δυνατό ΚΚΕ, γιατί παλεύει ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και πολέμους που γίνονται ή προετοιμάζονται για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενάντια σε όσους κοροϊδεύουν ότι αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί θα προστατεύσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη και την ασφάλεια για το λαό. Παλεύει για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ. Να πάψει η Ελλάδα να συμμετέχει και να στηρίζει στρατιωτικές επεμβάσεις σε βάρος λαών.

Δυνατό ΚΚΕ, για να αναγεννηθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να συγκροτηθεί και να δυναμώσει η κοινωνική λαϊκή συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό. Παλεύει για να απομονωθεί και να ηττηθεί η φασιστική ιδεολογία και δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

Μπροστά στη μάχη των εκλογών, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και παράγοντες της ΕΕ επενδύουν ξανά στην κινδυνολογία και τους εκβιασμούς, για να εγκλωβίσουν το λαό και ν' αποσπάσουν τη συναίνεσή του στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Επικαλούνται τη σταθερότητα και την ανάγκη να μην τεθούν δήθεν σε κίνδυνο οι θυσίες του ελληνικού λαού. Τα τρομοκρατικά διλήμματα δεν αφορούν κυρίως το διπολικό καβγά της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα. Οι εκβιασμοί και τα διλήμματα απευθύνονται, πάνω από όλα, στο λαό και στόχο έχουν να εξασφαλίσουν τη λαϊκή υποταγή στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο και τα νέα δεινά που αυτός φέρνει.

Η κυβέρνηση λέει ψέματα, όταν ισχυρίζεται ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα μπορούν ν' αποτραπούν, αν υπάρξει πολιτική σταθερότητα και καθησυχαστούν οι δανειστές. Γιατί, τα παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι απλά και μόνο απαιτήσεις των δανειστών. Είναι εδώ και χρόνια κατευθύνσεις της ΕΕ, η στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για να γίνει ακόμη πιο φτηνό το εργατικό δυναμικό. Σε όλες τις χώρες της ΕΕ - Ευρωζώνης γίνονται τέτοιες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με δεξιές (π.χ. Γερμανία) ή σοσιαλδημοκρατικές (π.χ. Γαλλία, Ιταλία) κυβερνήσεις.

Γι' αυτό και η κυβέρνηση, καθώς και άλλα κέντρα του κατεστημένου (ΣΕΒ, ΜΜΕ κ.λπ.), κάνουν συνεχώς λόγο για «ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων, ακόμη κι αν δεν μας τις ζητήσουν». Αυτήν την πραγματικότητα κρύβει από το λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεταρρυθμίσεις που κι αυτός προτείνει είναι στη λογική της ΕΕ και των επιχειρηματιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση υπέρ του λαού. Επιδιώκοντας να είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές, ολοκλήρωσε με γοργούς ρυθμούς την πορεία μετατροπής του σε κόμμα αστικής αντιλαϊκής διαχείρισης. Κρύβει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και αθωώνει το εκμεταλλευτικό πρόσωπο του καπιταλισμού, της εξουσίας του κεφαλαίου.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δίνει διαπιστευτήρια στους δανειστές, στην ΕΕ, στις "αγορές" ότι δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αλλά και τους καλεί να εμπιστευθούν και να στηρίξουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους (βλ. συναντήσεις με επενδυτικά funds στο Σίτι του Λονδίνου). Έχει, και φραστικά πλέον, εγκαταλείψει τις διακηρύξεις για "ακύρωση" και "κατάργηση" του μνημονίου και κυρίως των εφαρμοστικών νόμων, για ανάκτηση των απωλειών του λαού, επιστροφή του 13ου - 14ου μισθού, της 13ης - 14ης σύνταξης, κατάργηση των χαρατσιών. Δεν αμφισβητεί τους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα, δηλαδή τα «μνημόνια διαρκείας» σε βάρος των λαών. Στο πλαίσιο αυτό, προχωράει τις συμμαχίες του με πρώην στελέχη, υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, κ.λπ. που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα.

Την ίδια στιγμή, αξιοποιώντας μια ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστική» ρητορεία οπορτουνιστικών δυνάμεων στο εσωτερικό του, ιδιαίτερα της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας», ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εγκλωβίσει αριστερό κόσμο, νέους εργαζόμενους με προβληματισμό και αγωνιστική πολιτική διάθεση. Επαναλαμβάνεται και εδώ το γνωστό και χιλιοπαιγμένο έργο της σοσιαλδημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, που εμφανίζει και μια «αριστερή» τάση, η οποία δήθεν πιέζει την ηγεσία, δίνοντάς της στην πραγματικότητα αριστερό άλλοθι. Αντίστοιχα, αποπροσανατολίζουν τα σχήματα εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που προβλέπουν ορισμένους στόχους πάλης, όπως η «έξοδος από το ευρώ», χωρίς ρήξη με το σημερινό πλαίσιο ελέγχου της οικονομίας από την εξουσία του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια, αποδείχτηκε χρήσιμος για το κεφάλαιο, προκειμένου να υπονομεύσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Όχι μόνο δεν αξιοποίησε το υψηλό του ποσοστό για να δυναμώσει η λαϊκή κινητοποίηση, αλλά, αντίθετα, καλλιέργησε και τη λογική της αναμονής, της ανάθεσης, περιορίζοντας τη λαϊκή παρέμβαση στη συμμετοχή στις εκλογές και στην επιλογή για το ποιος θα ασκεί την αντιλαϊκή πολιτική από κυβερνητική θέση. Αποδεικνύει και αυτό ότι δεν έχει καμία διάθεση σύγκρουσης με τα καπιταλιστικά συμφέροντα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η ζωή έδειξε ότι όσο ανεβαίνει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αυτό αποβαίνει σε βάρος της εργατικής - λαϊκής πάλης.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

Το τελευταίο διάστημα έγινε ακόμη πιο φανερό ότι ο καβγάς μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ έχει τα μάτια στραμμένα στις "αγορές", δηλαδή στο κεφάλαιο, για το ποιος από τους δύο θα κερδίσει την "εύνοιά" του. Διεκδικούν το ρόλο του ικανότερου διαπραγματευτή για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι για τα συμφέροντα του λαού. Μιλάνε και οι δύο για "εθνική συναίνεση", που σημαίνει ταξική - κοινωνική ειρήνη, υποταγή του λαού στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Οι διαφορές τους αφορούν τη συνταγή διαχείρισης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εξωραΐζοντας και οι δύο το αντιλαϊκό και ταξικό της περιεχόμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει χαλάρωση της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, συμπόρευση με τη Γαλλία και την Ιταλία, που παίρνουν συνεχή μέτρα σε βάρος των λαών τους, για μεγαλύτερη άσκηση πίεσης ενάντια στη Γερμανία.

Την ίδια στιγμή, όμως, και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβουν ότι η όποια ρύθμιση του χρέους και η χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν θα οδηγήσουν σε ανακούφιση του λαού, αλλά σε αύξηση της κρατικής στήριξης των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και επενδύσεων. Η ελάφρυνση του χρέους, είτε με την πρόταση της ΝΔ είτε με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει σε συμφωνία με τους εταίρους, άρα θα συνοδεύεται με νέες αντιλαϊκές δεσμεύσεις, όπως έγινε με το "κούρεμα" του PSI το 2012, αλλά και σε άλλες χώρες.

Όμως, καμιά αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης δεν μπορεί να ματαιώσει την εκδήλωση της κρίσης ούτε να οδηγήσει σε καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Αυτό δείχνουν τα παραδείγματα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαφορές τους, εξαπατούν το λαό, υποσχόμενοι το ίδιο πράγμα: Ότι, αν πάρει μπροστά η καπιταλιστική οικονομία, θα ωφεληθεί ο λαός. Λένε ψέματα. Η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, δε θα δώσει αξιοπρεπή δουλειά στα εκατομμύρια ανέργους. Τα λεγόμενα "συγκριτικά" πλεονεκτήματα για την ανασύνταξη της οικονομίας της χώρας, που επικαλούνται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, αφορούν τις δυνατότητες των μεγάλων επιχειρήσεων γι' ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία.

Η ανάκαμψη ακόμη κι αν επιτευχθεί, θα είναι αδύναμη και μάλιστα σε περίοδο που η ύφεση σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και η υπερχρέωση κρατών προμηνύουν νέο κύκλο πιο βαθιάς κρίσης. Γι' αυτό και το κεφάλαιο επιμένει για «εθνική συναίνεση», που δεν αρνούνται ούτε οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβίζοντας το λαό στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η κόντρα τους αφορά ποιος θα έχει το «πάνω χέρι».

Από το νέο φαγοπότι του κεφαλαίου μόνο ψίχουλα θα πέσουν για το λαό. Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ ανταγωνίζονται και τάζουν μόνο ψίχουλα προς την "ακραία φτώχεια", που κι αυτά θα προκύψουν από την αφαίμαξη των υπόλοιπων εργαζομένων και θα εξανεμιστούν την επόμενη μέρα απ' το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων. Και οι δύο προωθούν την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου με μέτρα του τύπου "παίρνω από τους φτωχούς για να ενισχύσω τους εξαθλιωμένους" και τα οποία δε στοιχίζουν για το κεφάλαιο. Υπηρετούν το στόχο του κεφαλαίου, να είναι η βάση των μισθών και των συντάξεων το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα της εξαθλίωσης.

Ο ένας μοιράζει τα "κοινωνικά μερίσματα", ο άλλος υπόσχεται συσσίτια και επιστροφή της 13ης σύνταξης μόνο για τους πιο εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Ακόμη και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επαναφορά του κατώτατου μισθού είναι κενό γράμμα, αφού δεν αγγίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, ιδιαίτερα νέους, που δουλεύουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και δεν παίρνουν ούτε κι αυτόν το μειωμένο κατώτατο μισθό. Καλλιεργεί, στην ουσία, τη γνωστή αντιδραστική προπαγάνδα για "ρετιρέ" και "υπόγεια", που ανοίγει το δρόμο για να ισοπεδωθεί η πλειοψηφία των εργαζομένων με καλύτερους μισθούς. Επίσης, σε πολλές χώρες της ΕΕ η αποσπασματική αύξηση του κατώτατου μισθού, χωρίς επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, χρησιμοποιήθηκε για να συμπιεστεί ο μέσος μισθός.

Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα. Κριτήριο της στάσης και της πάλης του λαού πρέπει να είναι οι σύγχρονες ανάγκες του ίδιου και των παιδιών του. Κριτήριο πρέπει να είναι και οι τεράστιες δυνατότητες, που προσφέρουν η τεχνολογία, η επιστήμη, οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, αν όλα αυτά μπουν στην υπηρεσία του λαού.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

Απευθυνόμαστε σε εσάς, γνωρίζοντας τον πόθο σας να απαλλαγείτε από τα μνημόνια, τις άδικες πολιτικές και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Νιώθουμε την αγωνία σας για το αύριο, για τα παιδιά σας, για να ζήσετε καλύτερες μέρες.

Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό και τη δύναμή του. Ο λαός έχει τη δύναμη και την ευθύνη να μην είναι παθητικός ή εξαπατημένος θεατής των αντιλαϊκών επιθέσεων από τις κυβερνήσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου. Μπορεί να βγάλει συμπεράσματα και να μην επιτρέψει την επανάληψη του αντιλαϊκού δικομματικού παρελθόντος.

Χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ παντού, γιατί αποτελεί τον πραγματικό, μοναδικό αντίπαλο στα μονοπώλια και την εξουσία τους, την ΕΕ των μνημονίων διαρκείας, τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Κυβέρνηση θα υπάρξει μετά τις εκλογές. Άλλωστε, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι - κόμματα και σχήματα μιας χρήσης - να συνδράμουν σ' αυτό. Για το λαό, αυτό που μετράει είναι να υπάρχει δυνατό ΚΚΕ, για να είναι ο ίδιος ο λαός δυνατός.

Γνωρίσατε το ΚΚΕ ως σταθερή, αλύγιστη δύναμη σε κάθε αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση. Γνωρίζετε τι έκανε το ΚΚΕ 96 χρόνια, ποιος ήταν η μοναδική δύναμη εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, μέσα κι έξω από τη Βουλή, τα τελευταία 3 χρόνια, από τις εκλογές του 2012. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις την προσφορά και την επίδραση του αγώνα των κομμουνιστών. Γνωρίσατε, όμως, κι ότι η εκλογική μείωση του ΚΚΕ στοίχισε στη δυναμική και μαζικότητα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ξέρετε ότι, παρ’ όλα αυτά, το ΚΚΕ δεν το έβαλε κάτω, στήριξε μισθωτούς, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές, για το δικαίωμα στην Υγεία, στην Ασφάλιση, στη σύνταξη, στην Παιδεία, για την προστασία του εισοδήματος, της κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης των αυτοαπασχολούμενων και αγροτών από τα τοκογλυφικά δάνεια και τους αβάστακτους φόρους. Το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε εσάς που δικαιολογημένα σκέφτεστε ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο, ότι «πρέπει να φύγουν αυτοί». Στο πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης πρέπει να απορριφθεί η στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου κι όχι να αναθέσουμε σε κάποια άλλη κυβέρνηση να εφαρμόσει την ίδια στρατηγική με κάποιες ανούσιες για το λαό παραλλαγές. Ας σκεφτεί ο καθένας και η καθεμιά: Τα προηγούμενα χρόνια εναλλάχτηκαν κυβερνήσεις αυτοδύναμες και συνεργασίας, εκβιάζοντας τη λαϊκή ψήφο, πότε με το φόβο του "χειρότερου" πότε με την αυταπάτη του "μικρότερου" κακού. Τι άλλαξε, όμως, για το λαό; Όσο η χώρα παραμένει εγκλωβισμένη στα δεσμά της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που έχει φάει τα ψωμιά του και σαπίζει, η παγίδα του "μικρότερου κακού" θα οδηγήσει και σ' άλλες αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Ανάγκη για το λαό είναι να απαλλαγεί από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις και την πολιτική τους, να πάρει ο ίδιος την εξουσία. Η σημερινή κατάσταση - ελληνική και διεθνής - δεν επιτρέπει άλλο χαμένο χρόνο.

Απευθυνόμαστε σε εσάς που νιώθετε ριζοσπάστες, αριστεροί, προοδευτικοί, που έχετε γνώση και μνήμη, που έχετε πάρει μέρος στους αγώνες και που σήμερα προσβλέπετε στον ΣΥΡΙΖΑ με βαριά καρδιά και λίγες ελπίδες, στη λογική του "μικρότερου κακού". Σήμερα, μπορείτε να δείτε πιο καθαρά ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με τα διαπιστευτήρια που δίνει στο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, κόβει κάθε δεσμό με την Ιστορία του λαϊκού κινήματος. Δίνει πάτημα στις πιο αντιδραστικές δυνάμεις να συκοφαντήσουν τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας. Όλο και πιο γρήγορα παίρνει τη θέση της σοσιαλδημοκρατίας, σε χειρότερη μάλιστα εκδοχή, γιατί χειρότερη είναι και η κατάσταση του καπιταλισμού, αλλά και του εργατικού κινήματος.

Απευθυνόμαστε και σε εσάς που δε συμφωνείτε σε όλα με το ΚΚΕ ή επιφυλάσσεστε ακόμη για κάποιες θέσεις του, κατανοείτε όμως ότι το ΚΚΕ αποτελεί το σταθερό στήριγμα του λαού. Ό,τι κέρδισε ο λαός, το κέρδισε μόνο με αγώνες και με το ΚΚΕ μπροστά. Όταν το κίνημα και το ΚΚΕ αδυνάτισαν, έχασε και ο λαός.

Σκεφτείτε αύριο ποια δύναμη θα είναι δίπλα στο λαό, μπροστάρης στον αγώνα για το μισθό, τη δουλειά, τα δικαιώματά του.

Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης σε κάθε προβληματιζόμενο νέο, εργαζόμενο, συνταξιούχο σε όποιον και όποια δε συμβιβάζονται με τη μιζέρια και την ηττοπάθεια.

Τους καλεί να ψηφίσουν - να δυναμώσουν το ΚΚΕ παντού. Για να δυναμώσει ο ίδιος ο λαός, να δυναμώσουμε τη λαϊκή αντίσταση και πάλη, τη λαϊκή συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, ν' ανοίξουμε το δρόμο στην προοπτική της εργατικής - λαϊκής εξουσίας

Κ. Ε.  ΚΚΕ

Πραγματική ελπίδα η ενίσχυση του ΚΚΕ

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να συνθλίψουν το λαό ανάμεσα στο φόβο και στις αυταπάτες, για να αποσπάσουν την ψήφο του στις επικείμενες εκλογές. Η ΝΔ λέει πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ο κίνδυνος της χρεοκοπίας επιστρέφει και μαζί το φάσμα της φτώχειας για ακόμα περισσότερους.

Απαντώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει, μέσα και έξω από την Ελλάδα, ότι η πολιτική του δεν απειλεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ότι αυτός μπορεί να τα υπηρετήσει καλύτερα απ' τη ΝΔ. Ταυτόχρονα, υποδεικνύει στο λαό να χαμηλώσει τις προσδοκίες του. Τον κοροϊδεύει ότι το «σκίσιμο του μνημονίου», που υποσχόταν το 2012, ταυτίζεται με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και ότι αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει στις σημερινές συνθήκες.

Εκεί που συναντιούνται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι στους όρκους πίστης στην ΕΕ και στο στόχο της στήριξης της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, για τον οποίο και οι δυο θα εργαστούν αν κυβερνήσουν. Αυτό είναι που πρέπει να ξεχωρίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για να μην πιαστούν στη φάκα που τους στήνουν.

Τι έχει να φοβάται πραγματικά ο λαός; Ακόμα κι αν δεν παρθεί κανένα νέο μέτρο, η εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερη πτώχευση ακόμα περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά. Ακόμα κι αν δεν υπάρξουν νέες δανειακές συμβάσεις, άρα και μνημόνια, τα μνημόνια διαρκείας, που προβλέπουν οι Συνθήκες της ΕΕ, μονιμοποιούν την οικονομική εποπτεία και τη λιτότητα για το λαό.

Ακόμα κι αν υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας, η ανεργία θα συνεχίσει να κατατρώει τη νεολαία και οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν, θα είναι θέσεις μερικής και βραχύχρονης απασχόλησης, με πενιχρούς μισθούς.

Απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα, τι έχει να ελπίζει ο λαός αν εκλεγεί μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ; Το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» δεν υπόσχεται την αναπλήρωση των απωλειών που είχε ο λαός τουλάχιστον τα πέντε τελευταία χρόνια, ώστε να πάρει ανάσα.

Για παράδειγμα, τι έχει να ελπίζει ο συνταξιούχος των 700 και κάτω ευρώ από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Μόλις 1,28 ευρώ αύξηση τη μέρα, χωρίς άλλη προοπτική. Τι έχει να περιμένει ο άνεργος; Ούτε καν την αύξηση του επιδόματος ανεργίας. Ούτε καν την επιμήκυνση της περιόδου χορήγησης του επιδόματος.

Τι έχει να ελπίζει ο εργαζόμενος των 586 και 511 ευρώ μεικτά; Ούτε καν την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, αφού στην πρόταση νόμου που δημοσιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει τέτοιο νούμερο.

Αυτό που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι πορεία στον ίδιο δρόμο από άλλο μονοπάτι. Αν ο λαός συμβιβαστεί, αν δεν αξιοποιήσει και τις εκλογές για να ξεστρατίσει, η ζωή του, και κυρίως η ζωή της νέας γενιάς, θα χειροτερέψει κι άλλο.

Το ΚΚΕ δεν επιβεβαιώθηκε μόνο στις προειδοποιήσεις του, στις εκτιμήσεις του για την πολιτική των άλλων κομμάτων και του ΣΥΡΙΖΑ. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης του λαού για να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα. Είναι δύναμη εμπιστοσύνης, που από την επομένη των εκλογών θα συνεχίσει να παλεύει για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις. Η ενίσχυσή του είναι γροθιά στο φόβο και πραγματική ελπίδα για το λαό.

"Ρ"

Χρηματοδοτικά "εργαλεία" - θηλιά για τις λαϊκές οικογένειες

Τ

ΣΔΙΤ αντί για χρηματοδότηση επιβάλλουν κυβέρνηση 

και ΕΕ. Ψηλά στα επιχειρηματικά σχέδια του κεφαλαίου 

είναι η διαχείριση των απορριμμάτων

ην εμπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων σε βασικές κοινωνικές υποδομές και σε έργα των δήμων προκρίνει η κυβέρνηση ως προοπτική στην οικονομική καχεξία που έχουν οδηγηθεί. Η πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, με τις περικοπές να φτάνουν στο 70% την περίοδο 2009 - 2013, θεωρείται δεδομένη και μάλιστα την αποδέχονται και τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Διοίκησης, συνεργώντας στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για εξεύρεση από τους δήμους άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν.

Η πολιτική αυτή επιλογή δεν είναι καινούργια, μετρά αρκετά χρόνια, με την ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και των δυνάμεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν, να πρωτοστατούν στη λεγόμενη «οικονομική αυτοτέλεια», δηλαδή στην απεξάρτηση των δήμων από την κρατική χρηματοδότηση και τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικούς όρους που αποβαίνουν τελικά σε βάρος των δημοτών. Η καπιταλιστική κρίση και οι μνημονιακοί όροι ήρθαν να συνηγορήσουν στην «επιχειρηματολογία» της δήθεν αναγκαιότητας για περιστολή των κοινωνικών δαπανών στους δήμους. Η δραστική μείωση των πόρων προς αυτούς συνοδεύεται από την... εναλλακτική της εξεύρεσης νέων «δρόμων», όπως αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, δανεισμό από ιδιωτικές τράπεζες και σύμπραξη με το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Με λίγα λόγια, οι λαϊκές ανάγκες και οι εργασιακές σχέσεις υποθηκεύονται σε πολιτικές επιλογές που επιτάσσουν την κερδοσκοπία πάνω σε κάθε έργο και υπηρεσία, με αποτέλεσμα ο λαός να πρέπει να πληρώνει για τα πάντα και οι ιδιώτες ή οι δήμοι που συνεργούν μαζί τους να βγάζουν κέρδη από κάθε δραστηριότητα. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, η κυβέρνηση έχει θεσμοθετήσει ένα πλαίσιο λειτουργίας των δήμων που επιβάλλει ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχεται από φόρους και τέλη που επιβάλλονται στα λαϊκά στρώματα.

Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Στη λογική αυτή εντάσσονται μια σειρά από πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης και στη χώρα, προτρέποντας τους δήμους να «αξιοποιήσουν» νέα χρηματοδοτικά εργαλεία που επιτρέπουν την ακόμα μεγαλύτερη είσοδο του κεφαλαίου σε τοπικό επίπεδο.

Πρόσφατη ημερίδα της ΚΕΔΕ ανέδειξε ως «λύση» στο οικονομικό πρόβλημα των δήμων το δανεισμό, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), την αξιοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως το JESSICA.

Σε ό,τι αφορά το δανεισμό, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας είπε ότι βρίσκεται σε τελική φάση επεξεργασίας ο καθορισμός νέων χαμηλότερων επιτοκίων για τα υφιστάμενα δάνεια των δήμων. Είπε δε πως το υπουργείο επεξεργάζεται και τη δυνατότητα αναχρηματοδότησης των ήδη συναφθέντων δανείων, ανάλογα με τη δυνατότητα των δήμων να εξυπηρετήσουν τις δανειακές τους ανάγκες. Παράλληλα, οι δήμοι προσέρχονται σε απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία έχει δημιουργήσει συγκεκριμένα προϊόντα για τις δανειακές ανάγκες των δημοτικών και περιφερειακών αρχών.

Ο ρόλος των τραπεζών

Η... λύση του δανεισμού, ελέω έλλειψης ουσιαστικής χρηματοδότησης στους δήμους, κρατά από παλιά. Οι τράπεζες κερδοσκοπούν πάνω στις λαϊκές ανάγκες οι οποίες θα έπρεπε να καλύπτονται από τους δήμους, καθώς οι εργαζόμενοι φορολογούνται διπλά από κράτος και Τοπική Διοίκηση. Μάλιστα, οι δήμοι καλούνται να δανειστούν χρήματα, τα οποία οι κυβερνήσεις τούς έχουν παρακρατήσει παράνομα και ανέρχονται σε τουλάχιστον 9 δισ. ευρώ.

Οι ΣΔΙΤ προκρίνονται ως χρηματοδοτικό εργαλείο για έργα και δράσεις των δήμων, βάζοντας έτσι για τα καλά τους ιδιώτες στις τοπικές δράσεις και έργα. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος του ΔΣ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Αλ. Κρητικός, στη σχετική ημερίδα ανέφερε ότι οι ΣΔΙΤ «υπό προϋποθέσεις είναι ένα μέσο που εξασφαλίζει πρόσθετους πόρους, απελευθερώνει πόρους για μη ανταποδοτικά έργα, συμβάλλει στην ταχύτερη ολοκλήρωση των έργων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τον επιθυμητό επιμερισμό κινδύνου και τη βελτιστοποίηση του λόγου κόστους - ωφέλειας». Τρανταχτή περίπτωση προώθησης των ΣΔΙΤ είναι η διαχείριση των απορριμμάτων. Θυμίζουμε ότι ο περιφερειακός σχεδιασμός προβλέπει τη δημιουργία εργοστασίων σύμμεικτων απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, τα οποία θα εκμεταλλεύονται το χρυσοφόρο αυτό τομέα τουλάχιστον σε βάθος 25ετίας, σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος και της δημόσιας Υγείας.

Προκρίνονται, επίσης, μια σειρά από ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης, με έμφαση στο JESSICA που στόχο έχουν την ανάπτυξη συμπράξεων μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και την ενίσχυση, όπως λένε, της κοινωνικής συνοχής. Οπως είπε χαρακτηριστικά, στην εν λόγω ημερίδα, ο αναπληρωτής τεχνικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Φερνάντι Καμάνο - Γκαρσία, το JESSICA στόχο έχει να χρησιμοποιηθεί ένα μέρος των διαρθρωτικών πόρων, προκειμένου «να γίνουν αποδοτικές επενδύσεις σε σχέδια αειφόρου, αστικής ανάπτυξης. Αυτές οι επενδύσεις μπορούν να πάρουν τη μορφή είτε ιδίων κεφαλαίων, είτε δανείων, είτε εγγυήσεων».

Στο πλαίσιο αυτό, ήδη έχουν προωθηθεί στην Ελλάδα μια σειρά από ΣΔΙΤ για την κατασκευή σχολικών συγκροτημάτων στην Αττική, τη μετατροπή παλιάς αποθήκης σε ξενοδοχείο στη Δράμα και άλλα.

Και το ΕΣΠΑ

Ενας άλλος δρόμος χρηματοδότησης που προτείνεται είναι η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Στην πράξη και στην πλειοψηφία των σχετικών κοινοτικών προγραμμάτων, προκρίνεται η διείσδυση του ιδιωτικού τομέα σε έργα και δράσεις των δήμων που σημαίνει ότι χρηματοδοτούνται μόνο έργα και δράσεις που αποφέρουν κέρδος. Τα έργα χρηματοδοτούνται με τη ρητή προϋπόθεση ότι εναρμονίζονται με τις κοινοτικές και εθνικές προτεραιότητες του νέου ΕΣΠΑ 2014 - 2020, με επίκεντρο την ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα και καινοτομία. Ουσιαστικά, οι δήμοι καλούνται να δημιουργήσουν εταιρικά σχήματα, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών (βλέπε ΜΚΟ), λειτουργώντας σε ένα ευέλικτο πλαίσιο ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, με την πίτα των χρημάτων να λυμαίνονται οι λεγόμενοι εταίροι.

″Ρ″