Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Οικονομικά Δήμων - Περιφερειών το 2014

Νέες περικοπές σε βάρος της λαϊκής οικογένειας

Τ
ο χοντρό ψαλίδι στις κρατικές δαπάνες που αφορούν στην κάλυψη στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών στην Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια εκφράζεται και μέσα από την ολοένα μειούμενη χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης (ΤΔ, Δήμοι και Περιφέρειες), με δραματικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας.

Η χρηματοδότηση των Δήμων και Περιφερειών, όπως καταγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2014, εντάσσεται πλήρως στο υπό διαμόρφωση «Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2014 - 2017». Αποτελεί βασικό κρατικό εργαλείο για την προώθηση των περιλάλητων αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο (βαθιά αντιδραστικών αλλαγών), μέρος των οποίων αποτελούν οι Περιφέρειες και οι Δήμοι με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης». Αλλωστε, στην τριετία εφαρμογής του, αποδείχτηκε η ορθότητα της εκτίμησης του ΚΚΕ, ότι η ΤΔ, ως αναπόσπαστο κρατικό όργανο του αστικού κράτους σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, έχει αποστολή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις των εργαζομένων, εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και έργων, προς όφελος της επιχειρηματικής δράσης των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών.

Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται και εξειδικεύεται σε βάρος του λαού από τη συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών - στελεχών των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου». Περιφερειάρχες και δήμαρχοι, είτε με κομματική στήριξη, είτε εμφανιζόμενοι ως «ανεξάρτητοι», είτε ως «αντικαλλικρατικοί», προετοίμασαν το έδαφος και προώθησαν την «προσαρμογή» της ΤΔ στο καπιταλιστικό περιβάλλον για «ανταγωνιστικό» Δημόσιο στην υπηρεσία του κεφαλαίου, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα σ' αυτό το τρίχρονο:

Σ
τα οικονομικά της ΤΔ: Σταδιακά μεθοδεύεται η οριστική απαλλαγή του κράτους από τη χρηματοδότηση της ΤΔ και η επιβάρυνση του λαού. Στο μεσοπρόθεσμο προβλέπεται: «Το ΥΠΕΣ, ενισχύοντας τα θεσμικά εργαλεία που ήδη διαθέτει, θα δημιουργήσει, εντός της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών, το παρατηρητήριο Οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ». Μέσω αυτού παρακολουθείται σε μόνιμη βάση η εκτέλεση του προϋπολογισμού όλων των ΟΤΑ. Αν διαπιστώνονται αποκλίσεις ενημερώνεται ο φορέας ότι υποχρεούται σε άμεση αναμόρφωση του προϋπολογισμού του και υποβολή αυτού προς έγκριση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Μετά πάροδο τριμήνου και εφόσον ο φορέας εξακολουθεί να παρουσιάζει αποκλίσεις, τότε με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών υπάγεται υποχρεωτικά στο πρόγραμμα «οικονομικής εξυγίανσης» με μερική απώλεια της διαχειριστικής του αυτονομίας, που συνεπάγεται: α) Περιορισμό των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές απολύτως μη ανελαστικές δαπάνες, χρησιμοποιώντας προς τούτο, καθ' όλο ή κατά μέρος και τη ΣΑΤΑ (το 1/3 της κρατικής επιχορήγησης προς τους δήμους, χρηματοδοτεί τεχνικά έργα, υποδομές, επισκευές, συντηρήσεις), β) υποχρεωτικές μετατάξεις προσωπικού, γ) αύξηση ιδίων εσόδων (τέλη, τοπικοί φόροι).

Το οικονομικό έλλειμμα, ιδιαίτερα, των Δήμων θα καλύπτεται και με δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που στη συνέχεια θα παρακρατείται από την κρατική επιχορήγηση, και με αύξηση ιδίων εσόδων. Δηλαδή, στράγγισμα του λαού με φόρους, τέλη και πρόστιμα, που προστίθενται στη γενικότερη φοροεπιδρομή.

Σημειωτέον ότι η περικοπή από το 2009 έως το 2013 κατά 60% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (συνολικά η κρατική επιχορήγηση) έχει αποτέλεσμα η σχέση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό να είναι περίπου 30%, και η απευθείας από το λαό (οι «ίδιοι πόροι» των ΟΤΑ) 70%. Αυτό αναδεικνύουν και οι προϋπολογισμοί που ήδη ψηφίστηκαν σε εκατοντάδες δήμους με βάση οδηγίες (για την κατάρτιση των προϋπολογισμών Δήμων και Περιφερειών) από τους υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών.

Σ
την πολιτική έργων: Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για τις λαϊκές ανάγκες ουσιαστικά είναι παγωμένο. Οι πόροι της ΣΑΤΑ από χρόνο σε χρόνο μειώνονται. Οι προβλέψεις των προϋπολογισμών δεν αποδίδονται.

Το σκέλος των αναπτυξιακών προγραμμάτων για την πέμπτη προγραμματική περίοδο 2014 - 2020 στη συνέχεια του ΕΣΠΑ, πρόκειται για έργα με βάση τις ανάγκες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, βάζοντας στο περιθώριο τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες, υποδομές και έργα που ανακουφίζουν και βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής του λαού.

Απουσιάζουν παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και ζητήματα ασφάλειας, όπως, αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική - αντιπυρική προστασία, δομές Υγείας - Πρόνοιας, άθλησης, πολιτισμού. Ακόμα και όσες εντάσσονται, αυτό γίνεται με γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου, την εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Προβλέπονται διακρατικές συνεργασίες για προσέλκυση επενδύσεων και επιχειρηματικές συμπράξεις. Π.χ., «Ελληνογερμανική συνεργασία» της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης σε χρυσοφόρους τομείς: Διαχείριση απορριμμάτων, υδάτινων πόρων, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας - ενεργειακά ζητήματα, Εκπαίδευση, Υγεία - Πρόνοια, τουρισμός, άθληση, πολιτισμός.

Επιπλέον, οι συνεχείς μειώσεις των πόρων στην ΤΔ απ' όλες τις κυβερνήσεις έχουν συνέπεια να μην εξασφαλίζονται η μισθοδοσία των εργαζομένων και οι λειτουργικές ανάγκες δομών και υπηρεσιών, με επιπτώσεις (ειδικά στους δήμους) στις υπηρεσίες κοινωνικής Πρόνοιας (βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, μεταφορά μαθητών κ.ά.).

Τα οξυμένα προβλήματα του λαού από τις ελλείψεις σε τέτοιες υπηρεσίες (είναι υποχρέωση του κράτους να τις παρέχει στους εργαζομένους δημόσια και δωρεάν), τα έχει εναποθέσει σε δομές και δίκτυα του συστήματος για διαχείριση ακραίων φαινομένων φτώχειας, όπως κοινωνικά παντοπωλεία - φαρμακεία, συμπράξεις με ΜΚΟ, Εκκλησία, «φιλανθρωπικές» οργανώσεις.

Σ
το προσωπικό, το πρόβλημα είναι ήδη εκρηκτικό: Μείωση με απολύσεις και συνταξιοδοτήσεις, απλήρωτοι εργαζόμενοι, εντατικοποίηση στην εργασία ιδιαίτερα σε ευαίσθητους τομείς όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί. Καταργείται η σταθερή μόνιμη εργασία και αντικαθίσταται με «προσωρινούς εργαζομένους» από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας». Στη νησιωτική χώρα, αλλά και σε απόμακρα χωριά τηςηπειρωτικής χώρας υπάρχουν πλέον Δήμοι ή Δημοτικά Διαμερίσματα δίχως προσωπικό.

Με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, επιταχύνθηκε η υλοποίηση αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που αφορά σε συγχωνεύσεις - καταργήσεις δομών, υποχρεωτικές μετατάξεις - απολύσεις εργαζομένων. Νομοθετήθηκε η δυνατότητα μέσω ΠΔ και ΚΥΑ να καταργούνται δομές και οργανικές θέσεις.

Πολυδιαφημισμένα προγράμματα «απασχόλησης» (για δουλειά με «αυτεπιστασία», «κοινωφελή εργασία» κ.λπ.) θα εξασφαλίσουν το «πολύ» σε 200.000 ανέργους μία θέση εργασίας 5μηνης διάρκειας για μία φορά μέχρι το 2015. Το μεγαλύτερο μέρος τους θα διοχετευτεί στους Δήμους που καλύπτουν έτσι κάποια κενά από καταργημένες σταθερές θέσεις εργασίας.

Δεν καλύπτονται ούτε τα λειτουργικά

Μ
ε βάση την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, τυπικά οι Δήμοι χρηματοδοτούνται συνολικά με 2,783 δισ. ευρώ, δηλαδή με 2,3% του κρατικού προϋπολογισμού (από 2,882 το 2013 και μετά από τεράστιες περικοπές τα τελευταία χρόνια). Το 1,050 δισ. ευρώ αφορά στις λεγόμενες οριζόντιες δράσεις (προνοιακά επιδόματα, μεταφορές μαθητών).

Η μισθοδοσία του μόνιμου προσωπικού (Περιφερειών, Δήμων) είναι 1,523 δισ. ευρώ. Αφαιρουμένων των 356,3 εκ. της μισθοδοσίας του μόνιμου προσωπικού των Περιφερειών, μένουν για μισθοδοσία του μόνιμου προσωπικού των Δήμων 1,167 δισ. ευρώ. Αυτά τα 1,167 δισ. μαζί με τα 1,050 δισ. των «οριζόντιων δράσεων» ισούνται με 2,217 δισ. ευρώ.

Ετσι, μένουν μόλις 566 εκ. ευρώ για το σύνολο των λειτουργικών - κοινωνικών υπηρεσιών και παροχών των 325 Δήμων της χώρας.

Οι Περιφέρειες χρηματοδοτούνται συνολικά με 519,8 εκ. ευρώ. Αφαιρουμένων των 356,6 εκ. ευρώ που αφορούν μισθοδοσία του προσωπικού τους, μένουν για τα υπόλοιπα λειτουργικά, παροχές και έργα μόλις 163,5 εκ. ευρώ για τις 13 Περιφέρειες της χώρας.

Η χρηματοδότηση αυτή δεν καλύπτει ούτε το περιλάλητο «ελάχιστο κόστος λειτουργίας» (ΕΚΛ) που υπολογίστηκε από την ηγεσία της ΚΕΔΕ το 2013 σε 3,650 δισ. ευρώ. Σημειωτέον ότι το ΕΚΛ δεν περιλαμβάνει στοιχειώδεις κοινωνικές παρεμβάσεις που θα ανακούφιζαν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, περιορίζεται στη διατήρηση της απαράδεκτης σημερινής κατάστασης.

Τα όποια έργα «επαφίενται» στο ΕΣΠΑ, δηλαδή σε συμπράξεις με τράπεζες και άλλους ιδιώτες, σε τομείς που είναι προκαθορισμένοι και έχουν ως κυρίαρχο κριτήριο, για να εγκριθούν και να γίνουν, τα κέρδη των μονοπωλίων.

Και αυτά τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού επιβεβαιώνουν το ρόλο της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης στο ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Με μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, αύξηση «ιδίων πόρων» μέσω τοπικής φορολογίας που θα γονατίζουν τη λαϊκή οικογένεια, την ίδια στιγμή που τροφοδοτείται με «ρευστότητα» το τραπεζικό κεφάλαιο και επιδοτούνται με νέα κίνητρα επενδύσεων και φοροαπαλλαγών οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Το ΚΚΕ

Σ
τον αντίποδα, το ΚΚΕ μάχεται με όλες του τις δυνάμεις για την οργάνωση της λαϊκής πάλης και της διεκδίκησης άμεσων μέτρων που έχουν επείγοντα χαρακτήρα για τον εργατόκοσμο, για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση μέχρι να δρομολογηθούν εξελίξεις για ανατροπή αυτής της πολιτικής. Διεκδικεί με όρους κινήματος:

Πλήρη κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών (Περιφερειών και Δήμων). Οχι στη συρρίκνωση και κατάργηση δομών και υπηρεσιών, αλλά διεύρυνσή τους. Οχι στις απολύσεις, μόνιμη σταθερή εργασία, προσλήψεις προσωπικού για τις διευρυμένες ανάγκες που προκύπτουν. Δραστική μείωση με στόχο την κατάργηση των ανταποδοτικών τελών. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. ΠΔΕ και αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων για σύγχρονες κτιριακές κοινωνικές εγκαταστάσεις, που να καλύπτουν όλο το φάσμα των προνοιακών, αθλητικών και πολιτιστικών αναγκών, με κατάργηση της εμπορευματοποίησής τους. Εργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής - αντιπυρικής προστασίας. Επείγοντα μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου