Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ: Νέες προσαρμογές του αστικού κράτους στα ζητούμενα του κεφαλαίου

Ξεκίνησε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ). Ρυθμίσεις σχετικές με την οργάνωση, τη λειτουργία, τα οικονομικά και το προσωπικό των ΟΤΑ. Ευρωπαϊκοί Ομιλοι Εδαφικής Συνεργασίας. Μητρώο Πολιτών και άλλες διατάξεις».
Πρόκειται για νομοσχέδιο - «σκούπα» 140 άρθρων, το οποίο από τη μία η κυβέρνηση προσπαθεί να το εμφανίσει ως «διεκπεραίωση εκκρεμοτήτων» και από την άλλη η αστική αντιπολίτευση με πρωτεργάτη τη ΝΔ ως «ρουσφετολογικό», προκειμένου να αποκρύψουν όλοι τον αντιδραστικό του χαρακτήρα, καθώς στην πραγματικότητα αφορά παραπέρα προσαρμογές του αστικού κράτους και των φορέων του όπως η Τοπική Διοίκηση στα ζητούμενα του κεφαλαίου.
Συνοπτικά αποτελείται από 4 ενότητες, που αφορούν, πρώτον, ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ). Δεύτερον, ρυθμίσεις σχετικές με την οργάνωση, τη λειτουργία, τα οικονομικά και το προσωπικό των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων. Τρίτον, τον επανακαθορισμό του θεσμικού πλαισίου για την «Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία - Ευρωπαϊκοί Ομιλοι Εδαφικής Συνεργασίας» (ΕΟΕΣ) και, τέταρτον, το «Μητρώο Πολιτών», δηλαδή το νέο πληροφοριακό σύστημα σχετικά με τα δημοτολόγια, τις ληξιαρχικές πράξεις κ.λπ. και άλλες διατάξεις που ρυθμίζουν π.χ. τη σύσταση Ειδικής Γραμματείας Ιθαγένειας ή τροποποιούν σχετικές με την ΕΕΤΑΑ ΑΕ, τα Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών και την παράδοσή τους σε ιδιώτες.
Οπως ανέφερε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, το νομοσχέδιο «εναρμονίζει το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις ΔΕΥΑ με την Οδηγία - πλαίσιο 2000/60/ΕΕ, ενισχύοντας τον εμπορευματικό χαρακτήρα στη χρήση και αξιοποίηση των νερών. Διορθώνει ατέλειες ή αποσαφηνίζει διατάξεις του "Καλλικράτη" σχετικά με την οργάνωση και λειτουργία των δύο βαθμών Τοπικής Διοίκησης, με στόχο την παραπέρα ενίσχυση του επιχειρηματικού και εισπρακτικού τους ρόλου, ενώ ξεχωρίζει το ρόλο των λεγόμενων Αναπτυξιακών Επιχειρήσεων των ΟΤΑ από τους άλλους φορείς του Δημοσίου, αναδεικνύοντάς τες σε αναπτυξιακό επιχειρηματικό εργαλείο των φορέων της Τοπικής Διοίκησης, αξιοποιώντας τα χρηματοδοτικά εργαλεία του ΕΣΠΑ, του αναπτυξιακού νομού και άλλων κοινοτικών ή μη εργαλείων».
«Επανακαθορίζει, πρόσθεσε, το πλαίσιο λειτουργίας των Ευρωπαϊκών Ομίλων Εδαφικής Συνεργασίας, κυρίως για το πώς θα κατευθύνονται τα ευρωενωσιακά κονδύλια "αποτελεσματικότερα" στην κάλυψη των αναγκών του κεφαλαίου τόσο στην περίοδο καπιταλιστικής κρίσης και περιορισμένων δημοσιονομικών, αλλά και της σημερινής εύθραυστης, αβέβαιης και περιορισμένης καπιταλιστικής ανάκαμψης στην ΕΕ.
Οι ρυθμίσεις σε ζητήματα οργάνωσης - διαχείρισης και εκκρεμών εργασιακών θεμάτων στους ΟΤΑ είναι ενταγμένες στη συνέχεια των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Τοπική Διοίκηση», σημείωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Ορισμένα συμπεράσματα από τον αγώνα των συμβασιούχων στους δήμους

Οδίκαιος και πολύμηνος αγώνας των συμβασιούχων στους δήμους για μόνιμη και σταθερή εργασία, με μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, με πολύμορφες κινητοποιήσεις, κλιμακώθηκε μετά την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ανήγγειλε επί της ουσίας χιλιάδες απολύσεις. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, κατέρρευσε η προπαγάνδα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που υποσχόταν ότι δεν θα απολυθούν και θα παραμείνουν στις δουλειές τους, ενώ η ΝΔ και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ εμφανίστηκαν να επιχαίρουν με την απόφαση. Το αγωνιστικό ξέσπασμα που ακολούθησε υποχρέωσε την κυβέρνηση και την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ σε αναζήτηση ελιγμών απέναντι στη δυσαρέσκεια και την αποφασιστικότητα των συμβασιούχων, χωρίς βέβαια να αναιρείται η ουσία της αντεργατικής τους πολιτικής.
Eδώ και σχεδόν τρία χρόνια, σχεδιασμένα και επίμονα, τα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δούλευαν με στόχο να οργανώσουν και να συντονίσουν τους συμβασιούχους. Απέναντί τους δεν είχαν μόνο την κυβέρνηση και τους δημάρχους, την ομηρία, τον φόβο και τις ψεύτικες υποσχέσεις, αλλά βρήκαν και την πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ («Συνδικαλιστική Ανατροπή», ΔΑΚΕ) η οποία δεν γράφει, ακόμα και σήμερα, μέλη της σωματεία που δίνουν πλήρη δικαιώματα στους συμβασιούχους, σφυρίζει αδιάφορα και υπονομεύει την προσπάθεια οργάνωσης των συμβασιούχων στα σωματεία.
Κοινός αγώνας μονίμων και συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή δουλειά
Ο διαρκής αγώνας, για να εγγράφονται οι συμβασιούχοι στα σωματεία, η ζύμωση στους εργαζόμενους της αναγκαιότητας από κοινού μόνιμοι και εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας να διεκδικούν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά και τα εργασιακά τους δικαιώματα, να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο ενάντια στη σύγχρονη πραγματικότητα του καπιταλισμού, που επιδιώκει την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και την κατάτμηση των εργαζομένων, αποτέλεσε την οργανωτική βάση, για να αναπτυχθούν και να αποκτήσουν σωστό προσανατολισμό οι αγώνες.
Η πείρα από προηγούμενους αγώνες οδήγησε στη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα των συμβασιούχων για τον καλύτερο συντονισμό ανά δήμο, σε επίπεδο Αττικής και Πανελλαδικά. Ανάλογη μορφή είχαν και οι απεργιακές κινητοποιήσεις, με παναττικά και πανελλαδικά συλλαλητήρια και εναλλαγές μορφών πάλης, απεργίες και στάσεις εργασίας, παρεμβάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια, συμβολικές καταλήψεις δημαρχείων, αποκλεισμούς αμαξοστασίων, πρωτοβουλίες συμπαράστασης ταξικών φορέων και Λαϊκών Επιτροπών, πορείες στους δήμους και διακίνηση ενημερωτικών φυλλαδίων σε χώρους που συχνάζουν εργατικά - λαϊκά στρώματα, κατάθεση πρότασης νόμου στη Βουλή.
Σε αυτήν τη βάση, με πρωτοβουλία των σωματείων και των Επιτροπών Αγώνα, διαμορφώθηκε το πλαίσιο των αιτημάτων και κυριάρχησε το δίκαιο αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, κόντρα στους ελιγμούς της κυβέρνησης και του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην Ομοσπονδία. Χαρακτηριστικές του περιεχομένου αυτού που πήραν οι κινητοποιήσεις είναι οι πιέσεις του υπουργού Εσωτερικών στους κυβερνητικούς συνδικαλιστές, στους οποίους ανέφερε: «Αυτά περί μονιμότητας τον τελευταίο μήνα τα λέτε. Μέχρι τώρα λέγατε μόνο για καταβολή των δεδουλευμένων. Επειδή τώρα σας πιέζει μια παράταξη (σ.σ. εννοεί τη ΔΑΣ), αλλάξατε θέση».
Η πείρα έδειξε τη σημασία του κοινού μετώπου μονίμων και συμβασιούχων, που ήταν καθοριστικό για την εξέλιξη του αγώνα. Το κοινό μέτωπο απαιτεί σταθερό προσανατολισμό, διαρκή ανάδειξη της σημασίας του, μαζικές διαδικασίες, πρωτοπόρα δράση από τους συνδικαλιστές και τα σωματεία. Δικαιώνεται η επιμονή μας σε αυτό το καθήκον που το υπερασπιστήκαμε χωρίς να λογαριάσουμε συνέπειες, ακόμα και όταν οι μηχανισμοί των δημάρχων, η προπαγάνδα της κυβέρνησης και ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός επιχείρησαν να το διασπάσουν. Η ενότητα όλων των εργαζομένων ανά κλάδο σε ταξική κατεύθυνση είναι η μόνη απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία που μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Απέναντι στο μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου
Η διεκδίκηση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία έφερε τους συμβασιούχους αντιμέτωπους με την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, τις Οδηγίες της ΕΕ, το σύνταγμα, τους νόμους, τα μνημόνια, τους κρατικούς μηχανισμούς, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που επιδιώκουν να αναλάβουν την αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων για να τονώσουν την κερδοφορία τους και τα ΜΜΕ που ελέγχουν. Ολοι αυτοί, μαζί με τους ανθρώπους τους στο κίνημα, αποτελούν το μαύρο μέτωπο που με συνέπεια και στρατηγική αντιπαλεύει κάθε διεκδίκηση των εργαζομένων.
Ο προσανατολισμός, η μαζικότητα και η ένταση των κινητοποιήσεων ξεσκέπασαν τον τρόπο δράσης του μαύρου μετώπου, που έδειξε ξανά το απαίσιο πρόσωπό του, επιτέθηκε οργανωμένα, γιατί είδε τη δυναμική που μπορεί να διαμορφωθεί.
Η κυβέρνηση, που όλο το προηγούμενο διάστημα εξαπατούσε συστηματικά, καλλιεργώντας προσδοκίες με συνεχείς δηλώσεις και διαρροές για νομοθετικές δήθεν ρυθμίσεις για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, έδειξε ότι επιλέχθηκε για να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εκανε ένα βήμα παραπέρα. Η μεγάλη όξυνση των αγώνων ανέδειξε την ευκολία με την οποία η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να περάσει σε ακραία αντιδραστικές θέσεις και πρακτικές. Με το δημοσίευμα στην «Αυγή», για περιστολή του δικαιώματος της απεργίας, έδωσε τον τόνο, την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει, προκειμένου να στηρίξει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, μαρτύρησε τι έχει συμφωνήσει για το αμέσως επόμενο διάστημα. Παράλληλα, ενεργοποίησε μηχανισμούς καταστολής με εισαγγελείς. Εκτός από τη συνηθισμένη προσπάθεια να στρέψει τους υπόλοιπους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα ενάντια στους απεργούς, με επίκληση στη δημόσια υγεία και ανάλογη χυδαία προβολή από τα ΜΜΕ, επιθετικά έβαλε και το ιδεολόγημα ότι οι αγώνες των εργαζομένων οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών στους δήμους, για να διασπάσει το κοινό μέτωπο μονίμων και συμβασιούχων.
Την ίδια στιγμή, επεδίωξε και βρήκε βολικό συνέταιρο στο παιχνίδι του διπολισμού τη ΝΔ, που μιλούσε ανοιχτά για ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και απολύσεις των συμβασιούχων.
Ανάλογη στάση ενάντια στο αίτημα των συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή εργασία είχαν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή να πρωταγωνιστεί ενάντια στον αγώνα τους, με παραληρήματα για ρουσφέτια κ.ο.κ.
Ελιγμοί που δεν αλλάζουν την αντεργατική ουσία
Ο ελιγμός της κυβέρνησης με την τροπολογία οδηγεί από άλλο δρόμο στην ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας, φορτώνει την ευθύνη των χιλιάδων απολύσεων στους δημάρχους και μετακυλίει το κόστος των περιορισμένων προσλήψεων στους δημότες.
Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, που αρχικά μίλησε για δικαίωση των δημάρχων οι οποίοι είχαν προχωρήσει σε απολύσεις, υπό την πίεση του αγώνα των συμβασιούχων, επιχείρησε, προσωρινά και για τα μάτια του κόσμου, να φορτώσει την ευθύνη για τις απολύσεις στην κυβέρνηση και να εμφανιστεί στο πλευρό των εργαζομένων, με αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, ακόμα και κατεβαίνοντας σε πορείες. Οσο όμως αυξανόταν η διάρκεια του αγώνα, οι ίδιοι δήμαρχοι έφερναν τους εισαγγελείς και τα ΜΑΤ στα αμαξοστάσια, έστηναν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, υιοθέτησαν πλήρως τη στρατηγική για «καθαρές πόλεις» σε αντίθεση με τον αγώνα, ακόμα και με την ασφάλεια και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων.
Από την εντατικοποίηση της εργασίας που επέβαλαν στους χώρους δουλειάς, είχαμε 2 νεκρούς εργαζόμενους στην καθαριότητα. Μια μάνα 4 παιδιών, 62 ετών, που δούλευε διπλοβάρδια για να μαζευτούν τα σκουπίδια στον δήμο Ζωγράφου κι έναν συμβασιούχο οδηγό στην καθαριότητα στο δήμο Θεσσαλονίκης, πατέρα 2 παιδιών, που κλήθηκε έκτακτα να δουλέψει Κυριακή βράδυ. Εντεκα μέρες ούρλιαζαν μαζί, καπιταλιστές, αστικά ΜΜΕ, κυβέρνηση, δήμαρχοι και περιφερειάρχες για σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή των πολιτών από τα σκουπίδια, αλλά τους 2 νεκρούς εργάτες στην καθαριότητα τους πέρασαν στα ψιλά.
Ορισμένοι δήμαρχοι, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Μπουτάρη, λειτούργησαν σαν «λαγοί» της κυβέρνησης, απειλώντας ευθέως με ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας. Σήμερα, προβαίνουν σε μαζικές απολύσεις των συμβασιούχων και τους αφήνουν απλήρωτους.
Οι εργαζόμενοι αναγνώρισαν και τους αγωνιστές δημάρχους, τους κομμουνιστές, που στήριξαν με όλους τους τρόπους και σε όλα τα επίπεδα τον αγώνα τους για μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ υποχρεώθηκε σε ελιγμό και υιοθέτησε το αίτημα των συμβασιούχων για μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Την ίδια στιγμή, βέβαια, παζάρευε το πώς θα κλείσει αυτόν τον αγώνα, πώς θα λειτουργήσει σαν μαξιλάρι της οργής για να ανοίξει ο δρόμος στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό φάνηκε καθαρά από τις δηλώσεις τους που έβρισκαν θετικά σημεία στις τροπολογίες που απέλυαν τον κόσμο, ακόμα και μετά τη συνάντηση με τον Τσίπρα που δήλωναν ικανοποιημένοι και χαρούμενοι από τη συζήτηση (!) καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες. Το σύνθημα των ταξικών δυνάμεων, «καμία εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ», επιβεβαιώνεται καθημερινά, με την Ομοσπονδία να έχει προκηρύξει Γενικό Συμβούλιο για να εξετάσει τη στάση της, όχι κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά στις 19 Ιούλη, όταν δηλαδή θα έχουν απολυθεί οι συμβασιούχοι, βάζοντας, για μία ακόμα φορά, πλάτη στις κυβερνητικές πολιτικές.
Οργάνωση και προσανατολισμός της πάλης, ενεργή συμμετοχή και αλληλεγγύη
Αυτό το μαύρο μέτωπο κατάφεραν να στριμώξουν και να εκθέσουν μερικές χιλιάδες συμβασιούχοι, μαζί με πρωτοπόρους συναδέλφους τους. Ο αγώνας τους είναι ελπιδοφόρος, γιατί αποδεικνύει πως με καλή οργάνωση και σωστό προσανατολισμό μπορούν να αναπτυχθούν εστίες διεκδίκησης και αγώνα, απέναντι στην πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, κεφαλαίου, κόντρα στο ρεύμα της υποταγής και της ενσωμάτωσης, κόντρα στη λογική του μικρότερου κακού και του ρεαλισμού που θέλει την εργατική τάξη συνεχώς να ματώνει, για να τονώσει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Απέδειξε ότι ο συσχετισμός δεν είναι στατικός, μπορεί να αλλάξει με σχέδιο, πρωτοβουλία, από τη συμμετοχή των εργαζομένων.
Ενας τέτοιος αγώνας απέναντι σε τόσο ισχυρούς αντιπάλους απαιτεί διάρκεια, μαχητικότητα, ανέβασμα της συλλογικής λειτουργίας και της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων, εναλλαγές μορφών και στήριξη από την κοινωνία, αλληλεγγύη.
Είναι σημαντική η πείρα που αποκτήθηκε για τη συνέχεια. Παρά τη λυσσασμένη επίθεση, το πρόβλημα των σκουπιδιών, σε συνδυασμό με τις ακραίες συνθήκες καύσωνα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι στήριξαν τους συμβασιούχους, αναγνώρισαν το δίκιο του αγώνα. Είναι χρήσιμη η πείρα από την αλληλεγγύη των σωματείων, αλλά και από τις εξορμήσεις των εργαζομένων στις γειτονιές, στους δήμους, στις πόλεις, σε χώρους με διεθνή σημασία (μουσείο Ακρόπολης). Είναι δίδαγμα για τη συνέχεια, για να απαντιέται η μαύρη προπαγάνδα, να σπάει ο εγκλωβισμός στο χώρο, ο συντεχνιασμός, να αντιμετωπίζεται και ο τυχοδιωκτισμός γνωστών δυνάμεων που τη μία μέρα πρότειναν κατάληψη της χωματερής και την επόμενη δεν ψήφιζαν ούτε τη συνέχιση με 24ωρη απεργία, δηλαδή άτακτη υποχώρηση. Να εμπεδώνονται κριτήρια, να εκπαιδεύονται στον αγώνα οι εργάτες για τις μάχες που είναι μπροστά, γιατί όπως είπαμε: Τίποτα δεν τελείωσε!
Είναι στοίχημα, η ενημέρωση, ο αγώνας να βγαίνουν έξω από το αμαξοστάσια, από το χώρο δουλειάς, να γίνονται κέντρο συντονισμού και αλληλεγγύης ευρύτερων δυνάμεων σε τοπικό, κλαδικό, πανελλαδικό επίπεδο.
Συζητώντας με τους συναδέλφους αυτά τα συμπεράσματα, συνεχίζουμε, οργανώνουμε τον αγώνα απέναντι στις απολύσεις και την απληρωσιά, χωρίς να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Γιώργος ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Αντιλαϊκά "ορόσημα" και "προαπαιτούμενα" χωρίς τέλος

Οι «εκκρεμότητες» της δεύτερης «αξιολόγησης», σε συνδυασμό βέβαια με την εκταμίευση δόσης ύψους 7,7 δισ. ευρώ από την πλευρά της Ευρωζώνης για τη χρηματοπιστωτική στήριξη προς το ελληνικό κράτος, επανήλθαν στην επιφάνεια της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης ενόψει και της προσεχούς συνεδρίασης του συμβουλίου Γιούρογκρουπ στις 10 Ιούλη.
Πληροφορίες φέρουν την πλευρά του ΔΝΤ να ζητά περισσότερες «διευκρινίσεις», αλλά και άμεσες παρεμβάσεις αναφορικά με τις «ουρές» της «αξιολόγησης», ενώ βέβαια στην ίδια γραμμή συντάσσονται και οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί». Την ίδια ώρα, η πλευρά της συγκυβέρνησης, ενόψει και των αυξημένων «υποχρεώσεων» για την αποπληρωμή του κρατικού χρέους, στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ κ.ά., εμφανίζεται «καθησυχαστική», ενώ ταυτόχρονα, αξιοποιώντας το κλίμα, εμφανίζεται έτοιμη να ολοκληρώσει με τα «προαπαιτούμενα» που προβλέπονται σε αυτήν τη φάση.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι «ουρές» της δεύτερης «αξιολόγησης» αφορούν σε ζητήματα όπως:
-- Παροχή νομικών διαβεβαιώσεων σχετικά με τη «συνταγματικότητα» των διατάξεων που αφορούν στην κατακρεούργηση των συντάξεων από το 2019 και για τα επόμενα χρόνια, τις επιπλέον «διασφαλίσεις» δηλαδή ότι θα εφαρμοστεί και το νέο «τσεκούρι».
-- Η εφαρμοστική διάταξη σχετικά με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο λιανεμπόριο, για ένα εξάμηνο (Μάης - Οκτώβρης), όπως αυτή προβλέπεται στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο. Ουσιαστικά, πρόκειται για την ενεργοποίηση της συγκεκριμένης διάταξης που θα προχωρήσει με την έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, είτε με άλλο τρόπο.
-- Οι παραπέρα «απελευθερώσεις» στα επαγγέλματα των μηχανικών, ζήτημα το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες θεωρείται ως το πλέον «δύσκολο» σε σχέση με τις άλλες παρεμβάσεις.
Οι «εκκρεμότητες» αυτές αναμένεται να διευθετηθούν τις επόμενες μέρες, ενώ η έγκριση της εκταμίευσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) αναμένεται να εγκριθεί το αργότερο μέχρι τα μέσα της επόμενης βδομάδας.
Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης» προβλέπονται δεκάδες νέα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα», ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει την έναρξη του νέου κύκλου κλιμάκωσης μέσα στο καλοκαίρι.
Αναδιαρθρώσεις στους τραπεζικούς ομίλους
Την ίδια ώρα, η διοίκηση του ομίλου της Εθνικής Τράπεζαςεξαγγέλλει την «πλήρη απεξάρτηση» από το σχετικά ακριβό δανεισμό μέσω του «έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας» (ELA) για το 2018. Βέβαια, η διαδικασία της σταδιακής μείωσης του συγκεκριμένου δανεισμού και η αντικατάστασή του από άλλες πηγές με ανταγωνιστικότερα επιτόκια (όπως μέσω της διατραπεζικής αγοράς, της ΕΚΤ κ.ά.) προϋποθέτει την άρση της «αβεβαιότητας» με βάση την αντιλαϊκή πολιτική.
Παράλληλα, ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Λ. Φραγκιαδάκης, μιλώντας στο «Reuters», επεσήμανε ότι η Εθνική θα πουλήσει και άλλα στοιχεία του ενεργητικού της στα Βαλκάνια, για να ολοκληρώσει το σχέδιο αναδιάρθρωσης που έχει συμφωνήσει με τις ευρωπαϊκές αρχές. Οπως είπε, τους επόμενους μήνες θα ανακοινωθεί η πώληση της θυγατρικής τράπεζας του ομίλου στη Ρουμανία, ενώ επίσης σε εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες γύρω από την εκποίηση δραστηριοτήτων, μικρότερης αξίας, στη Σερβία, την Αλβανία και την Κύπρο.
Επίσης, όπως ανακοινώθηκε χτες, ο όμιλος της Εurobankμεταβίβασε το σύνολο (20%) της συμμετοχής του στην εταιρεία διαχείρισης ακίνητης περιουσίας «Grivalia Properties». Αγοραστής είναι η καναδική «Faifax», η οποία είναι μεγαλομέτοχος στην Εurobank καθώς και σε άλλους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους.
Την ίδια ώρα, ως κεντρικό ζήτημα των συντελούμενων αναδιαρθρώσεων στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα προβάλλει η μείωση των «κόκκινων» δανείων, που με τη σειρά του αποτελεί μοχλό των επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων. Σήμερα τα δάνεια αυτά διαμορφώνονται περίπου σε 106 δισ. ευρώ, ή στο 45% της μάζας του τραπεζικού δανεισμού. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας, η διεργασία αυτή βρίσκεται ακόμη σε πρώιμη φάση, ωστόσο, με βάση τους στόχους που έχουν τεθεί, αναμένεται να πάρει μαζικές διαστάσεις από το 2018 και τα επόμενα χρόνια. Ειδικότερα μέχρι το τέλος του 2019, οι τέσσερις «συστημικές» τράπεζες θα έχουν προχωρήσει σε μείωση των «κόκκινων» δανείων κατά περίπου 38%, δηλαδή κατά το αστρονομικό ύψος των 40 δισ. ευρώ, ενώ βέβαια είναι φανερό το γεγονός ότι η διαδικασία του «ξεσκαρταρίσματος» θα συνδυάζεται με αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές κ.ά.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας, η απομείωση των προβληματικών δανείων «θα συμβάλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας».
Διεργασίες στην Ευρωζώνη
«Είμαστε έτοιμοι να βελτιώσουμε περαιτέρω την Ευρωζώνη με τη νέα γαλλική κυβέρνηση, για παράδειγμα με τη δημιουργία ενός δικού μας Νομισματικού Ταμείου (ΕΝΤ)», αναφέρει το προεκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων της Γερμανικής Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU-CSU), ενώ σύμφωνα με την καγκελάριο, Αγκ. Μέρκελ, βάση του υπό διαμόρφωση νέου μηχανισμού θα μπορούσε να αποτελέσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM).
Σύμφωνα με πληροφορίες τις οποίες επικαλείται η «Welt», η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί βέβαιη τη στήριξη του σχεδίου και από τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, ο οποίος είχε υποσχεθεί προεκλογικά περαιτέρω εμβάθυνση της Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο θα είναι ένα τέτοιο μήνυμα, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα.

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Η πείρα του αγώνα εφόδιο για τη συνέχεια

Από τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στην Καθαριότητα των ΟΤΑ επέστρεψαν την Παρασκευή στο πόστο τους, έχοντας συμπληρώσει ενάμιση μήνα πολύμορφων κινητοποιήσεων, με αιχμή το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, τη μετατροπή σε αορίστου όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
Ο αγώνας τους κορυφώθηκε με αποκλεισμούς αμαξοστασίων, γενικές συνελεύσεις και απεργίες, μαζί με τους μόνιμους συναδέλφους τους, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έκρινε «αντισυνταγματική» την παράταση των συμβάσεών τους μέχρι το τέλος του 2017 και επισημοποιούσε την απόλυσή τους.
Ο αγώνας αυτός δεν ξεκίνησε από το μηδέν, ούτε ξέσπασε ξαφνικά. Είχαν προηγηθεί κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες από συνδικάτα, σωματεία και Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με στόχο να αναδειχτούν το ζήτημα και η ανάγκη της οργάνωσης στα αμαξοστάσια και στους άλλους χώρους δουλειάς, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις κλιμάκωσης και κοινής δράσης των εργαζομένων στους δήμους, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.
Μέσα απ' αυτήν τη σχεδιασμένη και επίμονη δουλειά, έγιναν βήματα στην οργάνωση και τον συντονισμό των εργαζομένων, συγκροτήθηκαν Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων σε δήμους και η Παναττική Επιτροπή, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κλιμάκωση και στην αντοχή του αγώνα, αφήνοντας σοβαρή παρακαταθήκη για τη συνέχεια.
Ο αγώνας των συμβασιούχων αποκάλυψε τις αντεργατικές στοχεύσεις της κυβερνητικής πολιτικής και υποχρέωσε την κυβέρνηση να ψάχνει τρόπο να ελιχθεί απέναντι στη δυσαρέσκεια και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων. Παρά την προσπάθεια κυβέρνησης, αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, δημάρχων και ΜΜΕ να συκοφαντήσουν τους εργαζόμενους και να ενθαρρύνουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό», αναγνωρίστηκε πλατιά το δίκιο του αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι πίσω από τις πραγματικές ή κάλπικες διαφορές τους, η κυβέρνηση και οι δημοτικές αρχές, που στηρίζονται από τα αστικά κόμματα, υπηρετούν την ίδια στρατηγική στην Τοπική Διοίκηση, της ανταποδοτικότητας και της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και γενίκευσης της «ευελιξίας», της εντατικοποίησης της δουλειάς, των χαρατσιών στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, που επιτείνει τις απώλειες στο εισόδημα από τη βαριά φορολογία.
Με κοινή επιχειρηματολογία ενάντια στους εργαζόμενους
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε δεσμευτεί ότι αν γίνει κυβέρνηση θα μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους. Τώρα επικαλείται το Σύνταγμα και νομικά όργανα του κράτους για να τους απολύσει, όπως έκαναν κάθε φορά και οι προηγούμενοι. Η κυβέρνηση αναδείχτηκε, επίσης, σε πρωταγωνιστή της προσπάθειας συκοφάντησης του αγώνα των συμβασιούχων, φτάνοντας να τους κατηγορήσει ότι η απεργία για μόνιμη και σταθερή δουλειά υπηρετεί το σχεδιασμό των εργολάβων και της ΝΔ να δοθεί η καθαριότητα στους ιδιώτες!
Στην ένταση του αυταρχισμού και στην προσπάθεια να πληγούν οι αγώνες συνέβαλαν μια σειρά από δημοτικές αρχές που μέχρι πριν από λίγο καιρό χτυπούσαν τους συμβασιούχους στην πλάτη, λέγοντας ότι στηρίζουν τάχα τον αγώνα τους. Για παράδειγμα, η δημοτική αρχή Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη διαδικασία ανάθεσης της καθαριότητας σε ιδιώτες, όσο διαρκούσε η απεργία, και υποχώρησε κάτω από την αποφασιστικότητα των ίδιων των εργαζομένων.
Σε πολλούς ακόμα δήμους έγινε προσπάθεια να στηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός, ενώ στη διάρκεια της απεργίας υπήρξε και εισαγγελική παρέμβαση σε βάρος των εργαζομένων, με παραινέσεις για ποινικοποίηση και από εργοδοτικές ενώσεις, που «έσκουζαν» για «πλήγμα στον τουρισμό» και για «καταστροφή της οικονομίας»!
Από την πλευρά της, η ΝΔ πήρε από την αρχή εχθρική στάση απέναντι στο αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, σιγοντάροντας την κυβέρνηση, παρά τη μεταξύ τους κοκορομαχία για το ποιος ευθύνεται για το πρόβλημα και ποιος μπορεί καλύτερα να το διαχειριστεί, ώστε και την ευελιξία στους δήμους να θωρακίσει, και το πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης να προωθείται, και οι προσδοκίες - αυταπάτες των εργαζομένων να ανανεώνονται.
Ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε ανοιχτά ότι είναι ενάντια στις «μονιμοποιήσεις» και ζήτησε να σταματήσει ο αγώνας των συμβασιούχων, ενώ πρότεινε την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων με συμπράξεις δήμων και επιχειρηματικών ομίλων. Πρότεινε, δηλαδή, την προώθηση «λύσεων» που προβλέπονται από το σημερινό αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας των δήμων, το οποίο διατηρεί αυτούσιο η κυβέρνηση, όταν κατά τα άλλα δηλώνει ενάντια τάχα στις ιδιωτικοποιήσεις!
Κοντά σε όλους αυτούς, ο αστικός Τύπος ανέλαβε μερίδιο στη συκοφάντηση του αγώνα, με την κυβερνητική εφημερίδα «Αυγή» να δίνει το σύνθημα. Εφτασε, μάλιστα, την περασμένη Πέμπτη, ανήμερα της απεργίας στους ΟΤΑ, να δημοσιεύσει άρθρο με ό,τι πιο ελεεινό έχει γραφτεί και ακουστεί αυτές τις μέρες στις εφημερίδες και σε άλλα αστικά ΜΜΕ σε βάρος των εργατικών αγώνων, των διεκδικήσεων, και ιδιαίτερα ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας.
Ο ρόλος της πλειοψηφίας στην ΠΟΕ - ΟΤΑ
Ξεχωριστή αναφορά χρειάζεται να γίνει στη στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στην ΠΟΕ - ΟΤΑ, στην οποία, από την πρώτη ώρα, οι ταξικές δυνάμεις καλούσαν τους εργαζόμενους να μη δείξουν καμιά εμπιστοσύνη. Οι ευθύνες της για την ομηρία χιλιάδων συμβασιούχων και τις αντεργατικές ανατροπές που έγιναν διαχρονικά στους δήμους, είναι μεγάλες, ενώ δεν παραγράφεται η άρνηση των ίδιων πλειοψηφιών στα σωματεία των δήμων να εγγράψουν μέλη τους συμβασιούχους, διασπώντας στην πράξη τους εργαζόμενους.
Η συνδικαλιστική πλειοψηφία αναγκάστηκε μόλις πριν από ένα μήνα να ευθυγραμμιστεί με το αίτημα των εργαζομένων για μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, κάτω από την πίεση που ασκούσαν οι ίδιοι οι συμβασιούχοι και η δράση των ταξικών συνδικάτων και των Επιτροπών Αγώνα. Μέχρι τότε, το αίτημα που πρόβαλλε και διαπραγματευόταν η Ομοσπονδία ήταν η εφαρμογή της παράτασης των συμβάσεων έως το τέλος του 2017.
Τη βολική για την κυβέρνηση στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτης, σε συνάντηση με την ΠΟΕ - ΟΤΑ. Εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του επειδή παραβιάστηκε η ...«ειλικρίνεια» μεταξύ «κατεργαραίων», απευθυνόμενος στη συνδικαλιστική πλειοψηφία, σημείωσε πως «αυτά περί μονιμότητας τον τελευταίο μήνα τα λέτε. Μέχρι τώρα λέγατε μόνο για καταβολή των δεδουλευμένων. Επειδή τώρα σας πιέζει μια παράταξη (σ.σ. εννοεί τη ΔΑΣ), αλλάξατε θέση».
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνονται οι προειδοποιήσεις των ταξικών δυνάμεων ότι η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ ούτε μπορεί ούτε θέλει να εκφράσει τα πραγματικά συμφέροντα, τα δίκαια αιτήματα, τις αγωνίες και τις ανάγκες των εργαζομένων, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας και ότι διευκολύνει αντικειμενικά τους δημάρχους και την κυβέρνηση να περνάνε την αντεργατική - αντιλαϊκή τους πολιτική και στην Τοπική Διοίκηση.