Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ: Αντιμέτωποι με μεγάλα προβλήματα για μια ακόμα χρονιά

Αιτία η καπιταλιστική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ προς όφελος των μονοπωλίων και των μεγαλοαγροτών
Προς το τέλος της πάει η φετινή καλλιεργητική περίοδος και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι βλέπουν ότι για μια ακόμα χρονιά οι κόποι τους πάνε χαμένοι.
Παρά τη σκληρή δουλειά, μέσα σε αντίξοες καιρικές και άλλες συνθήκες, διαπιστώνουν κάνοντας τον τελικό λογαριασμό ότι το έτσι κι αλλιώς ισχνό εισόδημά τους υπόκειται σε νέα δραστική και δραματική μείωση...
Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισαν σ' αυτήν την καλλιεργητική περίοδο μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:
1. Μεγάλες καταστροφές στην παραγωγή
Από το περσινό φθινόπωρο και μέχρι τώρα, πολλές και διάφορες μορφές κακοκαιρίας (έντονες και παρατεταμένες βροχοπτώσεις, πλημμύρες, χαλαζοπτώσεις, ανεμοθύελλες, παγετοί, ανομβρία, ξηρασία, καύσωνας κ.ά.), μαζί με φυτικές και ζωικές αρρώστιες (δάκος στις ελιές, μικροκαρπία στα δένδρα, πράσινο σκουλήκι στο βαμβάκι, καταρροϊκός πυρετός στα ζώα κ.ά.) έχουν προκαλέσει τεράστιες ζημιές στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν σχεδόν ολικές, αφήνοντας τους παραγωγούς χωρίς εισόδημα. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν θερίστηκε μέρος της σιτοπαραγωγής στη Θεσσαλία, αφού, λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών, η παραγωγή ήταν και μικρή και υποβαθμισμένη ποιοτικά, που δεν θα κάλυπτε ούτε τα έξοδα της συλλογής της. Πολύ μεγάλες ήταν, επίσης, οι ζημιές από τους παγετούς στα εσπεριδοειδή, στα μήλα, στα αχλάδια, στα ροδάκινα, στα κεράσια και άλλα φρούτα, ενώ λόγω του ψύχους είχαμε μεγάλη μείωση της παραγωγής στο γάλα, καθώς και απώλειες νεογέννητων ζώων.
Ο ΕΛΓΑ συνέχισε την τακτική να μην αποζημιώνει κανονικά τους πληγέντες παραγωγούς, ή να τους δίνει μερικά ψίχουλα μετά από πολύ μεγάλη καθυστέρηση, παρότι οι αγροτοκτηνοτρόφοι πληρώνουν πάρα πολλά για την ασφάλιση του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου τους.
Συγκεκριμένα, μέχρι το 2011 πλήρωναν το 3% των τιμολογίων τους ως ασφάλιστρα, ένα ποσό που έφτανε περίπου 70 - 75 εκατ. ευρώ το χρόνο. Ο δε κρατικός προϋπολογισμός κάλυπτε τα υπόλοιπα, που κατ' έτος έφταναν περίπου τα 450 εκατ. ευρώ, χωρίς να καλύπτονται και τότε όλες οι αιτίες και το 100% των ζημιών. Με πρόσχημα τα ελλείμματα του οργανισμού, το 2011 άλλαξε προς το χειρότερο από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ο κανονισμός του ΕΛΓΑ. Μειώθηκαν δραματικά οι αποζημιώσεις, ενώ υπερδιπλασιάστηκαν τα ασφάλιστρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι για κάποιες δενδροκαλλιέργειες τα ασφάλιστρα φτάνουν μέχρι και 120 ευρώ το στρέμμα.
Συνολικά οι εισφορές φτάνουν τα 170 - 175 εκατομμύρια το χρόνο, καλύπτοντας τις αποζημιώσεις και τα λειτουργικά έξοδα του ΕΛΓΑ. Μάλιστα, με τον νέο κανονισμό οι αγροτοκτηνοτρόφοι ζουν τον παραλογισμό να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές με βάση τις δηλώσεις ΟΣΔΕ και τα στρέμματα καλλιέργειας, χωρίς να ξέρουν αν θα έχουν παραγωγή, αν θα την πουλήσουν και σε ποια τιμή, αν θα πληρωθούν από εμπόρους και βιομηχανίες. Ετσι, σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει παραγωγή λόγω καιρικών φαινομένων και ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει αυτή την απώλεια. Ετσι μένει ο αγροτοκτηνοτρόφος χωρίς εισόδημα και αποζημίωση...
Το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα, όπως εκφράζεται από τους Αγροτικούς Συλλόγους, τις Ομοσπονδίες και την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, έχει επισημάνει ότι αποκτά προτεραιότητα η πάλη για εξασφάλιση από το κράτος της συνολικής προστασίας και 100% αποζημίωσης της παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου και των υποδομών των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, υπογραμμίζοντας ότι η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, των ασθενειών κ.λπ., δεν μπορεί να αποτελεί ατομική ευθύνη κάθε αγροτοπαραγωγού ούτε πηγή κερδών για τις ιδιωτικές ασφάλειες.
2. Χαμηλές τιμές και απλήρωτοι παραγωγοί
Ως γνωστόν, οι τιμές με τις οποίες πωλούνται από τους παραγωγούς τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα διαμορφώνονται «ελεύθερα» στην καπιταλιστική αγορά. Αυτή η διαμόρφωση γίνεται πάντα προς όφελος των εμποροβιομηχάνων και σε βάρος των μικρομεσαίων παραγωγών, αλλά και των καταναλωτών. Οι εμποροβιομήχανοι, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι πολυεθνικές ελέγχουν τις υποδομές εμπορίας, μεταποίησης και διάθεσης των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, κυριαρχούν στην αγορά. Στο ίδιο πλαίσιο λειτουργούν και οι συνεταιρισμοί. Γι' αυτό εκβιάζουν τους αγρότες να πωλούν τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλές τιμές, πολλές φορές κάτω από το κόστος παραγωγής και μάλιστα με έναντι, «ανοιχτές τιμές». Πολύ συχνό είναι το φαινόμενο της απληρωσιάς, όπως π.χ. στην «Καπνική Μιχαηλίδης». Ετσι οι παραγωγοί αντί για καθαρό εισόδημα έχουν ζημιά, ενώ οι όμιλοι τα πουλούν πανάκριβα στους καταναλωτές, εργαζόμενους και άλλα λαϊκά στρώματα, εξασφαλίζοντας τεράστια κέρδη.
Ενδεικτικά ν' αναφέρουμε μερικά παραδείγματα που δείχνουν την κατρακύλα που έχουν υποστεί οι τιμές παραγωγού για το σύνολο, σχεδόν, των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων: Τα ροδάκινα πουλιούνται από τους παραγωγούς στα 15 - 20 λεπτά το κιλό και η τιμή τους στα μανάβικα και τα σούπερ μάρκετ φτάνει τα 1,50 - 2 ευρώ το κιλό. Η πτώση στα νεκταρίνια σε σχέση με πέρσι αγγίζει το 35%. Το σκληρό σιτάρι πουλήθηκε γύρω στα 18 λεπτά το κιλό και το μαλακό ακόμα φθηνότερα, ενώ ένα κιλό ψωμί κοστίζει γύρω στα 2 ευρώ. Στο πρόβειο γάλα η μείωση φτάνει, κατά μέσο όρο, τα 7 λεπτά το κιλό, ενώ το αγελαδινό πουλιέται από τους παραγωγούς γύρω στα 38 λεπτά το λίτρο και φτάνει στην κατανάλωση στα 1 έως 1,40 ευρώ.
Μεγάλες διαστάσεις παίρνει φέτος το πρόβλημα των «ανοιχτών τιμών», η τακτική δηλαδή της ανακοίνωσης από εμποροβιομήχανους και συνεταιρισμούς μιας «ενδεικτικής τιμής» τώρα που είναι πολύ χαμηλή και εντελώς ασύμφορη για τους παραγωγούς, η οποία, μερικές φορές, δίνεται ως «προκαταβολή», χωρίς να υπάρχει, όμως, καμιά εξασφάλιση για τον αγρότη ότι δεν θα είναι αυτή και η τελική τιμή πώλησης. Αυτή η τακτική επεκτείνεται, πλέον, στη διάθεση όλων, σχεδόν, των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, διαμορφώνοντας, μ' αυτό τον τρόπο, ένα κλίμα και μια κατάσταση «μαζικής απληρωσιάς» των αγροτών, οι οποίοι μετατρέπονται σε «ομήρους» των όποιων «καλών διαθέσεων» των εμποροβιομηχάνων. Οι παραγωγοί αναγκάζονται να υποκύψουν στον εκβιασμό, καθώς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν διαθέτουν αποθηκευτικούς χώρους όπου θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη σοδειά τους για να την πουλήσουν αργότερα, ενώ πολλά από τα προϊόντα που παράγουν - όπως π.χ. κηπευτικά - χρειάζεται να παραδοθούν αμέσως μετά τη συγκομιδή τους, γιατί χαλάνε και δεν μπορούν να πουληθούν μετά. Αναγκάζονται να παραδώσουν τη σοδειά τους χωρίς να γνωρίζουν την τιμή πώλησης και δίχως να ξέρουν πότε και πόσο θα πληρωθούν.
Καμιά εξασφάλιση για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους στη διάθεση της παραγωγής και της τιμής δεν υπάρχει από την επέκταση της πολυδιαφημιζόμενης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το τραπεζικό κεφάλαιο «συμβολαιακής γεωργίας». Αλλωστε, το ίδιο το τραπεζικό κεφάλαιο με τις ευλογίες της κυβέρνησης ετοιμάζεται, προειδοποιεί και εκβιάζει για κατασχέσεις έναντι χρεών.
Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει τη σημασία των αιτημάτων του οργανωμένου αγωνιστικού κινήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς για την προστασία από τις κατασχέσεις και τον καθορισμό κατώτατων εγγυημένων τιμών για τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας, στην προοπτική, βεβαίως, μιας εντελώς διαφορετικής αγροτικής ανάπτυξης με κρατική παρέμβαση και προστασία.
3. Περικοπές στις επιδοτήσεις / ενισχύσεις
Οι επιδοτήσεις, που δίνονται, μέσω της ΚΑΠ, για κάποια προϊόντα, καθώς και οι ετήσιες ενισχύσεις κόπηκαν κι άλλο φέτος. Στα τρία τελευταία χρόνια εφαρμογής της ΚΑΠ 2014 - 2020 οι περικοπές ξεπέρασαν το 30% και, συνολικά μέχρι το τέλος του 2019, υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν το 60%. Από τις επιδοτήσεις / ενισχύσεις τσεκουρώνονται πλέον όσοι, με βάση το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση, δεν θεωρούνται «κατ' επάγγελμα» αγρότες, ενώ έχουν, ήδη, αποκλειστεί περίπου 250.000 μικροί αγρότες που καλλιεργούν κάτω από 5 στρέμματα και δικαιούνταν κάτω από 250 ευρώ.
Το αγροτικό κίνημα παλεύει για την άρση όλων των αποκλεισμών, τη στήριξη των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και τη σύνδεση των ενισχύσεών τους με την παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο.
4. Αύξηση του κόστους παραγωγής
Το κόστος παραγωγής των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ υψηλό, κυρίως για να τροφοδοτείται η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και των πολυεθνικών, που προμηθεύουν τους αγροτοκτηνοτρόφους με εφόδια και μέσα, αλλά και λόγω των μεγάλων ελλείψεων και των προβλημάτων στις αγροτικές υποδομές.
Οι εμπορικές τιμές στα αγροτοκτηνοτροφικά μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, καύσιμα, μηχανήματα, ζωοτροφές κ.ά.) είναι πολύ υψηλές, ενώ στα ύψη βρίσκεται και ο ΦΠΑ.
Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελούν οι αυξήσεις στις τιμές του αγροτικού πετρελαίου, του αγροτικού ρεύματος και του νερού άρδευσης, που πλήττουν άγρια τα μικρομεσαία αγροτοκτηνοτροφικά νοικοκυριά.
Οι αγρότες με την πάλη τους στα μπλόκα και τις άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις διεκδικούν αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως δίνεται στους εφοπλιστές και άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%, όπως για τους βιομήχανους, καθώς και κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
5. Φορολογική - ασφαλιστική αφαίμαξη
Με την εφαρμογή του νόμου για το Φορολογικό - Ασφαλιστικό που ψήφισε η κυβέρνηση, οι αγροτοκτηνοτρόφοι καλούνται να πληρώνουν, μόνο στην Εφορία για τους φόρους και στον ΕΦΚΑ για την Ασφάλισή τους, ποσά που ξεπερνούν κατά πολύ το 50% του συνολικού ετήσιου καθαρού εισοδήματος το οποίο μπορούν να εξασφαλίσουν από την πώληση των προϊόντων που παράγουν και από τις επιδοτήσεις - ενισχύσεις τις οποίες εισπράττουν.
Ο φορολογικός συντελεστής ανέβηκε από το 13% στο 22% και μαζί με το «τσεκούρι» της φορολόγησης με τεκμήρια διαβίωσης, το τέλος επιτηδεύματος κι άλλα φορομπηχτικά μέτρα το χέρι της Εφορίας μπαίνει βαθιά στην τσέπη των αγροτών. Στην πράξη καταργούν την έκπτωση φόρου (αφορολόγητο) που κερδήθηκε με τα μπλόκα πρόπερσι.
Ταυτόχρονα, εκτοξεύονται στα ύψη οι ασφαλιστικές εισφορές για τη σύνταξη και μαζί με τη μεγάλη αύξηση στην εισφορά για την Υγεία και την εισφορά για την Αγροτική Εστία, το συνολικό ποσοστό θα ξεπεράσει, το 2022, το 27% του αγροτικού εισοδήματος.
Το αγροτικό κίνημα συνεχίζει να διεκδικεί:
-- Φορολογία σε κάθε πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων. Αφορολόγητο εισόδημα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Προοδευτική φορολόγηση στο επιπλέον εισόδημα για τους μεγαλοαγρότες και τους επιχειρηματίες με συντελεστή έως 45%.
-- Κατάργηση των αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Συντάξεις αξιοπρέπειας. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια. Να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια υγείας του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
6. Πολλαπλά "ειδικά" χαράτσια
Εκτός των υψηλών φόρων και των βαριών ασφαλιστικών εισφορών, στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους επιβάλλονται και πολλά άλλα, «ειδικά», χαράτσια, όπως: ΕΝΦΙΑ για τα χωράφια, στάβλους και αποθήκες, «περιβαλλοντικό» τέλος για το νερό άρδευσης, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, για τις αδειοδοτήσεις αρδευτικών γεωτρήσεων και σταβλικών εγκαταστάσεων, για την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων, για τις πιστοποιήσεις των ψεκαστικών, χαράτσια για τα προβλήματα που αναδεικνύονται με την ανάρτηση των δασικών χαρτών κ.ά.
Το κίνημα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων παλεύει για την κατάργηση των χαρατσιών αυτών και τη δωρεάν εξυπηρέτησή τους από τις κρατικές υπηρεσίες.
Υπάρχει διέξοδος και προοπτική, με την πρόταση του ΚΚΕ
Ολα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συγκυριακά. Η αιτία τους βρίσκεται στην καπιταλιστική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, ενώ η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν, με συνέπεια, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, λειτουργεί ως εργαλείο για τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας στα χέρια μιας χούφτας μεγαλοαγροτών και μονοπωλιακών ομίλων, που έχει ως αποτέλεσμα το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Το οργανωμένο αγωνιστικό κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς, εδώ και χρόνια, παλεύει σκληρά στους δρόμους του αγώνα ενάντια σ' αυτή την πολιτική ξεκληρίσματος που εφαρμόζουν η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οι αγώνες αυτοί έχουν μεγαλύτερη μαζικότητα, αλλά και καλύτερη προοπτική, τα τελευταία χρόνια, μέσα από τη συμμαχία του αγροτικού κινήματος με το ταξικό εργατικό κίνημα και το αγωνιστικό κίνημα των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Ομως, μετά από πολλά χρόνια σκληρών αγώνων, γίνεται πλέον κατανοητό από περισσότερους μικρομεσαίους αγρότες ότι αν δε λυθεί το κύριο πρόβλημα, που είναι ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής, δεν υπάρχει σωτηρία γι' αυτούς.
Το ΚΚΕ στέκεται πάντα στο πλευρό των μικρομεσαίων αγροτών, υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματά τους, που αφορούν στην ίδια την επιβίωσή τους και δίνει προοπτική για το μέλλον τους με την πρότασή του για μια συνολικά και ριζικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής.
Απέναντι στον αφανισμό τους από τις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, το κράτος τους, υπάρχει μία διέξοδος: Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για ν' ανοίξει ο δρόμος ώστε να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση στην οικονομία. Ο δρόμος για την εργατική εξουσία. Μόνο τότε δεν θα είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση η δουλειά του σημερινού αγροτοπαραγωγού, ο οποίος, συνεταιρισμένος, μπορεί να επωφελείται από την κεντρικά σχεδιασμένη βιομηχανική παραγωγή, το κρατικό εμπόριο, τις κρατικές υποδομές προστασίας από φυσικές καταστροφές.
Τότε μόνο μπορεί να γίνουν κατορθωτά η ρήξη με την ΚΑΠ και η αποδέσμευση από την ΕΕ προς όφελος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, η οργάνωση της παραγωγής με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, ώστε να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες. Αλλωστε, η Ελλάδα έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν, ώστε να καλύπτουν όλες τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας με την παραγωγή φθηνών και ποιοτικών προϊόντων καθώς και πρώτων υλών για την ανάπτυξη στη βιομηχανία.

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ: Εγκαινιάζουν τον νέο κύκλο αντιλαϊκής κλιμάκωσης

Με προπομπό την έλευση των τεχνικών κλιμακίων του κουαρτέτου περί τα μέσα του Σεπτέμβρη ανοίγει ο νέος κύκλος της αντιλαϊκής κλιμάκωσης στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης». Στο τέλος του επόμενου μήνα, αναμένεται στην Αθήνα και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, ενώ στις αρχές Οκτώβρη, ξεκινούν στα «γεμάτα» τα αντιλαϊκά παζάρια με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Σε κάθε περίπτωση, «προ των πυλών» εμφανίζεται η νέα φουρνιά με τα «προαπαιτούμενα» και τα «ορόσημα», ενώ βέβαια ψηλά στην ατζέντα βρίσκονται και οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις με στόχο την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.
Μεταξύ άλλων, ο αντιλαϊκός προγραμματισμός της αμέσως επόμενης περιόδου, περιλαμβάνει:
-- Εναρξη του νέου κύκλου της αντιλαϊκής επίθεσης με τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Την ίδια ώρα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, με τη συνοδεία επιχειρηματικής αποστολής, γαλλικών μονοπωλιακών ομίλων, θα βρίσκονται στην Ελλάδα, με φόντο βέβαια την κλιμάκωση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και με έμφαση στον κλάδο της Ενέργειας, την εκχώρηση και τον έλεγχο και άλλων νευραλγικών υποδομών.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση «τρέχει» την ολόπλευρη εφαρμογή του επιχειρηματικού πλάνου από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ, με βάση τη λίστα των υπό ιδιωτικοποίηση κρατικών συμμετοχών σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στη διαχείρισή του, όπως για το 66% του ΔΕΣΦΑ, το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ, το 35% των ΕΛΠΕ, το 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών κ.ά.
-- Περί τα μέσα Σεπτέμβρη, καταφθάνουν στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου στο πλαίσιο των αντιλαϊκών διεργασιών για την τρίτη «αξιολόγηση». Στο επίκεντρο αυτών των συναντήσεων θα βρεθεί η πορεία εκτέλεσης του φετινού κρατικού προϋπολογισμού, των δημοσιονομικών μεγεθών, καθώς και η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που ήδη έχουν ψηφιστεί στο πλαίσιο των προηγούμενων «αξιολογήσεων».
-- Στις 2 Οκτώβρη, κατατίθεται στη Βουλή το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018. Στην πρώτη γραμμή του νέου σφαγείου, θα βρεθούν τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για την κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα αντιλαϊκά μέτρα πολλαπλασιάζονται εν μέσω των επίσημων εκτιμήσεων για τη σχετική ανάκαμψη του παραγόμενου ΑΕΠ με ρυθμό 2,4% το 2018, σύμφωνα με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, η ανάκαμψη των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία για τη νέα χρονιά εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 10,8%, ενώ, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση στο πλαίσιο της συμφωνίας της με τους δανειστές ετοιμάζει τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, βάζοντας νέα εμπόδια στην κήρυξη εργατικών απεργιών.
-- Στις αρχές Οκτώβρη, αναμένονται στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου για την επίσημη έναρξη της τρίτης «αξιολόγησης». Τα αντιλαϊκά «ορόσημα» και τα «προαπαιτούμενα» προδιαγράφονται στα «επικαιροποιημένα» μνημόνια και τις συμφωνίες της κυβέρνησης τόσο με την Ευρωζώνη όσο και με το ΔΝΤ, η επικεφαλής του οποίου, Κρ. Λαγκάρντ, αναμένεται να έρθει για περαιτέρω συνεννοήσεις στην Αθήνα στα τέλη Σεπτέμβρη, ενόψει του κύκλου της τρίτης «αξιολόγησης».
Το αντιλαϊκό φόντο και οι διεργασίες για την προσεχή περίοδο συμπληρώνονται από τις συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ (15 Σεπτέμβρη και 9 Οκτώβρη) καθώς και από τη Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που θα ακολουθήσει στα μέσα Οκτώβρη στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της οποίας αναμένεται να τεθεί το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, με φόντο τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με την πλευρά της Ευρωζώνης.
Βαρέλι χωρίς πάτο
Σε αυτό το επίπεδο, τα μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμόζονται από τη νέα χρονιά, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:
  • Περαιτέρω καρατόμηση των επιδομάτων για την Κοινωνική Πρόνοια
  • Καρατόμηση του επιδόματος θέρμανσης για το πετρέλαιο της λαϊκής οικογένειας κατά επιπλέον 58 εκατ. ευρώ, στα 47 εκατ. από 105 εκατ. φέτος, με περαιτέρω συρρίκνωση σε ποσοστό 45%.
  • Κατάργηση των παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται» από το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης».
  • «Μεταρρύθμιση» των παροχών αναπηρίας. Προβλέπεται νέα νομοθεσία σχετικά με την «επιλεξιμότητα» των δικαιούχων και, όπως αναφέρεται, η εφαρμογή θα ξεκινήσει μέχρι τα τέλη Ιούνη του 2018.
  • Νέο «κούρεμα» στο ΕΚΑΣ για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους, με κατεύθυνση βέβαια την πλήρη κατάργησή του από το 2019.

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΔΕΘ: Στόχος να αποτελέσει σταθμό στην παραπέρα άνοδο των αγώνων

Το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη
Από παλιότερο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ
Απέναντι στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κουαρτέτο για λογαριασμό του κεφαλαίου, με την 3η «αξιολόγηση» η οποία έρχεται αμπαλαρισμένη με τα γνωστά παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης», «εξόδου από τα μνημόνια» κ.ο.κ., το ταξικό εργατικό κίνημα βρίσκεται σε θέση μάχης: Χωρίς να χάνει χρόνο παίρνει μέτρα για την οργάνωση της αγωνιστικής απάντησης των εργαζομένων και του λαού.
Το συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στην πλατεία Αριστοτέλους στις 6.30 μ.μ., μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν μαζικό και μαχητικό σταθμό για την παραπέρα άνοδο των εργατικών - λαϊκών αγώνων.
Αγωνιστικός σχεδιασμός και πρόγραμμα
Η μάχη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, η πλατιά συζήτηση με τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς, η ανάπτυξη αγωνιστικού σχεδιασμού και προγράμματος δράσης από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα σε όλη τη χώρα μπορούν από την αρχή και αποφασιστικά να «κόψουν τον βήχα» σε οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να επαναφέρει τα όσα προκλητικά ισχυριζόταν πριν από τον προηγούμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, ότι δήθεν η επίθεση αυτή έχει την έγκριση ή τουλάχιστον την ανοχή του λαού γιατί τάχα δεν υπάρχουν αγωνιστικές λαϊκές αντιδράσεις.
Απέναντι στο ξεδίπλωμα και την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων αντιλαϊκών μέτρων, απέναντι στα νέα αντεργατικά χτυπήματα που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - κουαρτέτο, με αιχμή του δόρατος την επιβολή πρόσθετων εμποδίων στο δικαίωμα της απεργίας και συνολικότερα στη συνδικαλιστική δράση, απέναντι στην κλιμακούμενη επίθεση της εργοδοσίας μέσα στους χώρους δουλειάς, το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να περάσουν στην αντεπίθεση, να προτάξουν την πάλη για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους και την κάλυψη των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση - κάλεσμα για το συλλαλητήριο στις 9 Σεπτέμβρη, «απαιτούμε αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων και των τεσσάρων μνημονίων. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Συμβάσεις κλαδικές με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειές μας, να επιτρέπουν να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος».
Παίρνει το νήμα από σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις
Το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη δεν είναι μια μάχη που δίνεται στον αέρα. Παίρνει το νήμα από τις κινητοποιήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος όλο το προηγούμενο διάστημα:
-- Από τις πανελλαδικές απεργίες και τις δεκάδες άλλες κινητοποιήσεις μπροστά στον προηγούμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, η οποία κορυφώθηκε με τα νέα βάρβαρα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο πλαίσιο του 4ου μνημονίου, όπως η νέα περικοπή των συντάξεων, η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου κ.ά.
-- Από το Διήμερο Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων και την πανελλαδική διαδήλωση στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, που αποτέλεσαν κορύφωση μιας πλούσιας δραστηριότητας σε όλη τη χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.
-- Από τις σημαντικές απεργιακές μάχες που δόθηκαν και μέσα στο καλοκαίρι σε πολλούς κλάδους, όπως στον Επισιτισμό - Τουρισμό, στο Εμπόριο, στο Μέταλλο, στην Τοπική Διοίκηση, αλλά και σε μια σειρά άλλων χώρων δουλειάς, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις, στην «απελευθέρωση» του ωραρίου και τη δουλειά - λάστιχο.
Να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη
Ολες αυτές οι κινητοποιήσεις έβαλαν στο επίκεντρο τα οξυμένα προβλήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη στις 9 Σεπτέμβρη, η προετοιμασία των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επιτυχία του μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά να γίνει η πάλη αυτή ακόμα περισσότερο υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη.
Ηδη, στην πλατιά σύσκεψη σωματείων, συνδικαλιστών και εργαζομένων, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24/8 από τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν μέτρα και πρωτοβουλίες προκειμένου το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ να αποτελέσει πραγματικά έναν τέτοιο σταθμό για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για τη συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών.
Στο επίκεντρο μπαίνει η δράση που πρέπει να αναπτυχθεί σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο,με συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις των Επιτροπών Αγώνα, αποφάσεις συμμετοχής στο συλλαλητήριο και μέτρα για να υλοποιηθούν αυτές οι αποφάσεις στην πράξη.
Απαραίτητη προϋπόθεση, με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ στο χέρι, να γίνει πλατιά συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς, αλλά και στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές, για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα του νέου γύρου της αντιλαϊκής επίθεσης, για την απάτη των «αφηγημάτων» της κυβέρνησης και όλων των αστικών επιτελείων, για την ανάγκη οι εργαζόμενοι να δώσουν αγωνιστική απάντηση τόσο στην προσπάθεια στράτευσής τους στους αντεργατικούς «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, όσο και στην καλλιεργούμενη μοιρολατρία και απογοήτευση.
Σημαντικές πρωτοβουλίες στο δρόμο προς το συλλαλητήριο
Μεγάλη σημασία, εξάλλου, έχουν οι πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν στην πορεία προς το συλλαλητήριο, για την ενίσχυση της κοινής δράσης των εργαζομένων, για το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Σε αυτό το πλαίσιο, στη Θεσσαλονίκη, στη σύσκεψη της Τετάρτης, αποφασίστηκαν πρωτοβουλίες για τα εργατικά ατυχήματα, καθώς και κοινή δράση Σωματείων και Λαϊκών Επιτροπών για τον ΟΑΣΘ. Επίσης, στις 1 και 2 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθούν πικετοφορίες στη Δυτική και Ανατολική Θεσσαλονίκη.
Με αυτόν τον προσανατολισμό, οι ταξικές δυνάμεις μπαίνουν έγκαιρα στη μάχη για να φτάσει το αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργαζόμενο και σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή: Για την άνοδο της οργάνωσης και του αγώνα, για να δοθεί μαζική απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου, για να βγουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού!

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ: Εργαζόμενοι, τευτλοπαραγωγοί και λαϊκές ανάγκες "θυσία" στα μονοπωλιακά συμφέροντα

Οι εξελίξεις στην ΕΒΖ αποτελούν χαρακτηριστικό
παράδειγμα για το πόσο αδιέξοδος είναι για το λαό
ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής
Στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των αδιεξόδων που αυτός φέρνει στο λαό συνθλίβονται οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) και οι χιλιάδες αγρότες τευτλοπαραγωγοί,καθώς όποια εξέλιξη και να προκύψει στις διεργασίες που τρέχουν για το μέλλον της EBZ, μοναδικοί ωφελημένοι θα είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το τραπεζικό κεφάλαιο.
Μετά τη δραστική συρρίκνωση της παραγωγής και το κλείσιμο εργοστασίων τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία επιβλήθηκαν από τη στρατηγική των κυβερνήσεων και της ΕΕ με στόχο τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κλάδου προς όφελος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τις επόμενες μέρες - με τις «ευλογίες» της σημερινής κυβέρνησης - αναμένεται να προχωρήσει και η διαδικασία πώλησης των δύο εργοστασίων της ΕΒΖ στη Σερβία (η διαγωνιστική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη).
Το ενδεχόμενο να μπει οριστικά «λουκέτο» στην ΕΒΖ, παρουσιάζεται ως συνέπεια της πώλησης των δυο αυτών μονάδων στη Σερβία, οι οποίες εμφανίζονται να συντηρούν με τα κέρδη τους τη λειτουργία της επιχείρησης. Εναλλακτικά, συζητείται το ενδεχόμενο να προκριθεί η διαδικασία πώλησης όλου του ομίλου σε ξένα funds, που πρόσφατα εκδήλωσαν σχετικό ενδιαφέρον. Και σε αυτήν την περίπτωση, θα σηματοδοτηθούν αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους και τους τευτλοκαλλιεργητές, οι οποίοι θα κληθούν να «υπηρετήσουν» την κερδοφορία του όποιου καπιταλιστή επενδυτή.
Η πώληση των δύο κερδοφόρων εργοστασίων της ΕΒΖ στη Σερβία (με κέρδη 25 εκατ. ευρώ την τελευταία περίοδο και εκτίμηση για 30 εκατ. ευρώ την ερχόμενη) αποτελεί προϋπόθεση για τη χρηματοδότησή της από την Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία έχουν περιέλθει τα χρέη της ΕΒΖ (υπολογίζονται σε 160 εκατ. ευρώ), μετά την εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ). Στην Τράπεζα Πειραιώς έχουν μεταβιβαστεί επίσης όλα τα μη παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας (πρώην εργοστάσια Λάρισας και Ξάνθης, ακίνητα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα), ενώ είναι επίσης υποθηκευμένα και τα τρία εργοστάσια στην Ελλάδα (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ορεστιάδα).
Η Τράπεζα Πειραιώς υπολόγιζε να εισπράξει από την πώληση των εργοστασίων στη Σερβία 25 εκατ. ευρώ και άλλα τόσα από την πώληση των μη παραγωγικών ακινήτων στην Ελλάδα (ήδη έχουν πουληθεί δύο ακίνητα στη Θεσσαλονίκη με υψηλότερο από το αρχικά εκτιμηθέν τίμημα). Αλλα 60 εκατ. ευρώ από το χρέος της ΕΒΖ θα μετατρέπονταν σε 10ετές ομολογιακό δάνειο, το οποίο με την εξόφλησή του υποτίθεται θα οδηγούσε στη διαγραφή των 40 εκατ. ευρώ που υπολείπονταν.
Στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ο όμιλος «ΜΚ» του Σέρβου επιχειρηματία Μ. Κόστιτς προσφέρει βελτιωμένη προσφορά 60 εκατ. ευρώ για τα δύο ζαχαρουργεία στη Σερβία. Κύριος μέτοχος (51%) της σερβικής εταιρείας είναι η αυστριακή «Agrana», της οποίας κύριος μέτοχος (51%) είναι η γερμανική «Sudzucker».
Αυτό που έχει ωστόσο σημασία να υπογραμμιστεί είναι ότι σε κάθε περίπτωση το σύνολο του τιμήματος θα εισπραχθεί από την Τράπεζα Πειραιώς, που πιέζει για την πώληση, στο πλαίσιο των προσπαθειών των τραπεζών να ξεφορτωθούν «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια. Τίποτα δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες των εργαζόμενων και των τευτλοπαραγωγών, ούτε πρόκειται βέβαια να εκσυγχρονιστεί ο πεπαλαιωμένος μηχανολογικός εξοπλισμός.
Πορεία συρρίκνωσης από τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ
Στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για τη συγκέντρωση της παραγωγής στα «χέρια» λίγων μονοπωλιακών ομίλων μπήκε σε τροχιά συρρίκνωσης η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, μια βιομηχανία στρατηγικής σημασίας, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις διατροφικές ανάγκες του λαού, αλλά και την ανάπτυξη της τευτλοκαλλιέργειας, συνολικά της αγροτικής οικονομίας της χώρας.
Η ΕΒΖ παράγει ένα προϊόν που καταναλώνεται άμεσα από κάθε σπίτι, χρησιμοποιείται στη μεταποίηση (ζαχαροπλαστική, αναψυκτικά κ.α.), παράγει χρήσιμα παραπροϊόντα (μελάσα, ζωοτροφές, οινόπνευμα, βιοκαύσιμο κ.ά.), εξασφαλίζει θέσεις εργασίας.
Μια ενδεικτική εικόνα των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η καλλιέργεια και μεταποίηση των ζαχαρότευτλων στην Ελλάδα, δίνουν τα στοιχεία από τη δεκαετία του 1990, όταν η ΕΒΖ συγκαταλεγόταν στις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζάχαρης στην Ευρώπη, με πέντε εργοστάσια, σε Λάρισα, Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ξάνθη και Ορεστιάδα, με δυνατότητα παραγωγής 350.000 τόνων ζάχαρης το χρόνο. Επεξεργαζόταν τα προϊόντα από 460.000 στρέμματα ζαχαρότευτλων και η παραγωγή κάλυπτε επαρκώς τις ανάγκες της χώρας σε ζάχαρη, οι οποίες υπολογίζονταν τότε σε 320.000 τόνους το χρόνο αλλά και σε διάφορα παραπροϊόντα. Παράλληλα, μπορούσε να κάνει και εξαγωγές.
Στα εργοστάσιά της απασχολούνταν χιλιάδες εργαζόμενοι (περίπου 1.300 μόνιμοι και πολλαπλάσιοι εποχιακοί), ενώ στον κλάδο δούλευαν πολλοί μικροεπαγγελματίες, μεταφορείς και τευτλοεξαγωγείς (ιδιοκτήτες μηχανημάτων εξαγωγής των τεύτλων από το χώμα στα χωράφια).
Από το 1997, η ΕΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής ενίσχυσης μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, άρχισε να επιβάλλει πλαφόν και να προωθεί μέτρα, με στόχο τη μείωση της παραγωγής ζάχαρης στη χώρα, επομένως και της τευτλοκαλλιέργειας. Μέχρι το 2005, η ποσόστωση που επέβαλλε η ΕΕ για την Ελλάδα ήταν 318.000 τόνοι. Από το 2005 - 2006, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ, κυβερνήσεις και ΕΕ επέβαλαν τη δραστική μείωση της παραγωγής στο 50%, δηλαδή στους 160.000 τόνους το χρόνο.
Το 2006 η ΕΒΖ έκλεισε τα εργοστάσια σε Λάρισα και Ξάνθη, ενώ ακολούθησε πολιτική εξευτελιστικών τιμών για τους αγρότες και επιδοτήσεων για την εγκατάλειψη της καλλιέργειας, προκειμένου να βαθύνει η συγκέντρωση.
Σήμερα, απέμειναν τα εργοστάσια σε Πλατύ Ημαθίας (δυναμικότητας 115.000 τόνων), Ορεστιάδα (δυναμικότητας 65 - 70.000 τόνων) και Σερρών (δυναμικότητας 55 - 60.000 τόνων). Συνολικά στην ΕΒΖ απέμειναν 215 μόνιμοι εργαζόμενοι (85 στο Πλατύ Ημαθίας, 55 στις Σέρρες, 41 στην Ορεστιάδα, 10 στις αποθήκες και το συσκευαστήριο της Λάρισας και άλλοι 24 στην κεντρική διοίκηση), στους οποίους, με βάση την περσινή ΣΣΕ τριετούς διάρκειας, έχουν επιβληθεί μειώσεις 15% κατά μέσο όρο. Επιπλέον, φέτος, αναμένεται να προσληφθούν συνολικά 600 εποχιακοί εργαζόμενοι με συμβάσεις διάρκειας από 1 έως και 7 μήνες και με μισθούς - ψίχουλα.
Παλιότερα περισσότεροι από 20.000 αγρότες εξασφάλιζαν εισόδημα από την τευτλοκαλλιέργεια, η οποία συρρικνώθηκε στα 64.000 στρέμματα φέτος, με τους τευτλοκαλλιεργητές να έχουν επίσης μειωθεί δραματικά περίπου στους 3.000. Παρά το γεγονός ότι με τη συνδεδεμένη επιδότηση που λαμβάνουν η τευτλοκαλλιέργεια έγινε και πάλι «ελκυστική» προσωρινά, οι αγρότες δεν «επιστρέφουν», κυρίως λόγω των καθυστερήσεων στην εξόφληση της παραγωγής τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το Μάρτη του 2017 εξοφλήθηκαν για την παραγωγή που παρέδωσαν το 2016.
Σήμερα, ακόμα και από αυτήν την ποσόστωση των 160.000 τόνων, παράγονται στην Ελλάδα μόνο 45.000 τόνοι. Οι υπόλοιποι που υπολείπονται, είτε παράγονται φασόν για λογαριασμό της ΕΒΖ σε ευρωπαϊκά εργοστάσια είτε εισάγονται από τις θυγατρικές στη Σερβία ή από άλλους διεθνείς μονοπωλιακούς ομίλους.
Δίνουν τη χαριστική βολή για να ωφεληθούν τα μεγάλα μονοπώλια
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, δίνοντας ουσιαστικά τη χαριστική βολή στην ΕΒΖ, με την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και το διαχωρισμό της σε «καλή» και «κακή», πέρασαν την ΕΒΖ στην «κακή» ΑΤΕ, ενώ τα δάνειά της τα ανέλαβε η Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία παραδόθηκε η «καλή» ΑΤΕ. Από τη στιγμή που η «κακή» ΑΤΕ τέθηκε σε διαδικασία εκκαθάρισης, η ΕΒΖ βρίσκεται στα χέρια του εκκαθαριστή με σκοπό να εκποιηθεί.
Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια ως αντιπολίτευση είχε σηκώσει «μπαϊράκι» για το θέμα της πώλησης της ΑΤΕ, καταγγέλλοντάς την ως σκάνδαλο. Δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι στοχοπροσηλωμένη στην πολιτική της ΕΕ, που στο πλαίσιο της ΚΑΠ οδήγησε σε συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, κλείσιμο των εργοστασίων και απολύσεις εργαζομένων.
Τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και οι προκάτοχοί της υπηρετούν το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ο οποίος καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις ανεξάρτητα από το αν αυτές καλύπτουν ή όχι λαϊκές ανάγκες, ανεξάρτητα από τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Ετσι, ενώ θα μπορούσε να αναπτυχθεί η Βιομηχανία Ζάχαρης και να καλύπτει τις ανάγκες του λαού (και ενώ από τον Οκτώβρη του 2017 καταργούνται οι ποσοστώσεις στην παραγωγή ζάχαρης), η παραγωγή και η μεταποίηση ζαχαρότευτλων «θυσιάζεται» για την κερδοφορία των μονοπωλιακών και των τραπεζικών ομίλων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη ζάχαρη το μερίδιο αγοράς στην ΕΕ μοιράζεται σε μεγάλους ομίλους, που έχουν εργοστάσια σε πολλές χώρες. Η Γερμανία έχει περίπου το 46%, ακολουθεί η Γαλλία με 18% και η Βρετανία με 11%, ενώ αναπτύσσεται και η Πολωνία με γερμανικά κεφάλαια, με τη «Sudzucker» να αποτελεί τον έναν από τους δύο μεγάλους γερμανικούς ομίλους.
Ταυτόχρονα, στη χώρα μας γίνονται μαζικές εισαγωγές κακής ποιότητας ζάχαρης, με το λαό να πληρώνει ακριβά το προϊόν στην αγορά, ενώ αντίθετα οι μεγαλέμποροι μεγαλοεισαγωγείς θησαυρίζουν.
Αναγκαίος ο άλλος δρόμος ανάπτυξης
Οι εξελίξεις στην ΕΒΖ αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα και τη σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που οδηγεί σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και αυξάνει την ανεργία.
Το ΚΚΕ έχει προτείνει άμεσα μέτρα για την επιβίωση της ΕΒΖ, όπως είναι να διαγραφούν οι τόκοι των τραπεζών, να παγώσουν οι πληρωμές των δανείων, να «κουρευτούν» τα δάνεια, να αξιοποιηθούν κονδύλια του ΕΣΠΑ για την ενίσχυση της ΕΒΖ. Τα μέτρα αυτά αποτελούν άμεσους στόχους σωτηρίας, για το σήμερα.
Η πάλη όμως για την επιβίωση των εργοστασίων και της τευτλοκαλλιέργειας πρέπει να δένεται με την πάλη για τη δημιουργία των προϋποθέσεων μιας άλλης ανάπτυξης του κλάδου, στο πλαίσιο του δρόμου ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο τους εργαζόμενους και το λαό.
Για την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παραγωγής στον τομέα της ζάχαρης που τώρα χάνονται (μείωση τευτλοκαλλιέργειας, απώλεια τεχνογνωσίας κ.λπ.), όπως και συνολικά για την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος του λαού, είναι αναγκαία η πάλη ενάντια στις δεσμεύσεις της ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το κεφάλαιο και την πολιτική για τη διασφάλιση των κερδών του. Είναι αναγκαία η πάλη για μια άλλη εξουσία, όπου τα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και η οργάνωση της οικονομίας θα γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για μια οικονομία, η οποία, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες, θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας. Θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους, ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, επάρκεια φτηνών, υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση έχουν κάθε συμφέρον να δυναμώσουν τον αγώνα και την κοινωνική συμμαχία τους οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ.

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ: Αφόρητες συνθήκες δουλειάς σε διαλογητήρια και κονσερβοποιεία

Την ανάγκη να οργανωθούν εστίες διεκδίκησης και αγώνα αναδεικνύουν το Εργατικό Κέντρο Νάουσας και το κλαδικό Σωματείο Διαλογής και Ψύξης
Στα συσκευαστήρια λαχανικών και φρούτων
όλης της χώρας, το προϊόν της μεταποίησης
μπορεί να αλλάζει, όχι όμως
και η εντατικοποίηση της δουλειάς,
που είναι κοινή σε όλες τις επιχειρήσεις
του κλάδου
Στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και στη Θεσσαλία, έχουν αναπτυχθεί και λειτουργούν 26 επιχειρήσεις μεταποίησης (12 στην Πέλλα, 8 στην Ημαθία, 5 στη Θεσσαλία και 1 στη Θεσσαλονίκη) και περίπου 100 επιχειρήσεις συσκευασίας, διαλογητήρια, από τα οποία τα 58 στην Ημαθία (τα 8 «συνεταιριστικά»), τα 40 στην Πέλλα (τα 10 «συνεταιριστικά») και 4-5 στην Κοζάνη (τα 3 «συνεταιριστικά»).
Σε αυτές τις επιχειρήσεις, που συγκεντρώνονται κυρίως σε Βέροια, Αλεξάνδρεια, Εδεσσα και Γιαννιτσά, απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους εποχιακοί, σε άθλιες συνθήκες, με χαμηλούς μισθούς (586 ευρώ και 511 ευρώ). Στα διαλογητήρια οι εργαζόμενοι δουλεύουν ήλιο με ήλιο, στα κονσερβοποιεία με υψηλές θερμοκρασίες, σε καύσωνα διαρκείας. Διαπιστώνονται λιποθυμίες από τη ζέστη, εργατικά «ατυχήματα» που δεν δηλώνονται από τους εργαζόμενους, υπό το φόβο της απόλυσης.
Η εντατικοποίηση χτυπάει «κόκκινο», κυρίως για το τεχνικό προσωπικό (οδηγούς κλαρκ, συντηρητές, ηλεκτρολόγους κ.ά.) που εργάζεται 12ωρα. Δεν προσλαμβάνουν δεύτερες και τρίτες βάρδιες και οι εργαζόμενοι δουλεύουν 7 μέρες τη βδομάδα, αμέτρητες απλήρωτες υπερωρίες. Η δουλειά πολλές φορές είναι ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη, ενώ είναι κανόνας οι καθυστερήσεις πληρωμών σε μισθούς, δώρα και επιδόματα.
Εκμεταλλεύονται την αυξημένη ανεργία, την έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών και επιβάλλουν απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς. Οι νόμοι που ψήφισαν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, ανάβουν το «πράσινο φως» στους εργοδότες, τους κάνουν ακόμα πιο αδίστακτους απέναντι στους εργαζόμενους, κυρίως σε γυναίκες και νέους, που εργάζονται εποχιακά τους 2-3 μήνες του καλοκαιριού, πριν επιστρέψουν ξανά στην ανεργία. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των εργαζομένων δεν συμπληρώνουν καν τις προϋποθέσεις για επίδομα ανεργίας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς με το ζόρι προφταίνουν να κάνουν 40 μεροκάματα.
Νομοθετικές ρυθμίσεις ...κατά παραγγελία
Γραμμή παραγωγής σε διαλογητήριο
της Ημαθίας
Ακόμα όμως και σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση δεν χάνει τον ...οίστρο της όταν πρόκειται να στηρίξει την εργοδοσία. Ετσι, με διάταξη που περιλαμβάνεται στο Ν. 4461/2017, δίνεται η δυνατότητα σε ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ να εργαστούν την περίοδο του καλοκαιριού σε κονσερβοποιίες και να πραγματοποιήσουν έως και 70 ημερομίσθια χωρίς να χάσουν τα πενιχρά δικαιώματα ως εγγεγραμμένοι στον Οργανισμό. Μπορούν επίσης να απασχολούν ασφαλισμένους στον ΟΓΑ, χωρίς να τους αποδίδουν τα ένσημα.
Η «παραχώρηση» αυτή της κυβέρνησης δεν προέκυψε βέβαια από την ευαισθησία της για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους μακροχρόνια, αλλά ύστερα από αίτημα των ίδιων των μεγαλοεργοδοτών και συγκεκριμένα της Ενωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας.
Ο λόγος ήταν ότι την περίοδο της αιχμής, οι βιομήχανοι δυσκολεύονταν να βρουν εργατικά χέρια από τη μεγάλη δεξαμενή των ανέργων για δουλειά λίγων μηνών, καθώς αυτό σήμαινε την απώλεια ακόμα και αυτών των πενιχρών παροχών που συνεπάγεται η κάρτα του ΟΑΕΔ. Ετσι, η κυβέρνηση προχώρησε στη συγκεκριμένη ρύθμιση, την οποία μάλιστα ανέλαβαν να διαφημίσουν οι ίδιοι οι εργοδότες στους ανέργους της περιοχής, καλώντας τους να προσφέρουν εποχική εργασία.
Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή της τον περασμένο Απρίλη, η Ενωση Κονσερβοποιών Ελλάδας ενημέρωνε: «Είναι γνωστή η μεγάλη ζήτηση για εποχιακούς εργαζόμενους, τόσο από τις κονσερβοποιίες όσο και από άλλες δραστηριότητες. Μέχρι σήμερα πολλοί ενδιαφερόμενοι επιθυμούσαν να εργαστούν την περίοδο του καλοκαιριού. Δυστυχώς, όμως, αυτό ήταν αδύνατο γιατί με την εποχιακή αυτή εργασία έχαναν τα δικαιώματά τους ως εγγεγραμμένων ανέργων. Το πρόβλημα αυτό λύθηκε με μια πολύ σημαντική διάταξη που περιλαμβάνεται στο Ν. 4461/2017 που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή».
Να αναπτυχθούν εστίες διεκδίκησης και αγώνα
Το Εργατικό Κέντρο Νάουσας και το κλαδικό Σωματείο Διαλογής και Ψύξης Φρούτων και Λαχανικών Νάουσας και Περιφέρειας, με καθημερινές περιοδείες στους χώρους εργασίας, καλούν τους εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν με αυτήν τη βαρβαρότητα, να μην δεχτούν να δουλεύουν για ψίχουλα, να μην αποδεχθούν αυτό το απάνθρωπο γενικευμένο μοντέλο εργασίας που προωθείται στην ΕΕ και την Ελλάδα. Να οργανωθούν στα ταξικά σωματεία και να παλέψουν για ανάκτηση των απωλειών σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, για μέτρα Υγείας και Ασφάλειας της εργασίας, για επίδομα ανεργίας.
Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Γιάννης Διάκογλου, πρόεδρος του Σωματείου Διαλογής και Ψύξης, ανέφερε ότι έγκαιρα από την αρχή της περιόδου, το Σωματείο μαζί με το Εργατικό Κέντρο Νάουσας έκανε παρέμβαση στην Τεχνική Επιθεώρηση Εργασίας, επισημαίνοντας τα προβλήματα στους χώρους δουλειάς που οδηγούν σε λιποθυμίες και εργατικά «ατυχήματα» και ζήτησε να γίνουν οι αναγκαίοι έλεγχοι. Κατήγγειλε την εργοδοτική τρομοκρατία, καθώς, όπως είπε, όταν εργαζόμενοι τολμούν να διαμαρτυρηθούν η απάντηση είναι έτοιμη: «Στην ουρά περιμένουν άλλοι να πάρουν τη θέση σου».
Και πρόσθεσε: «Εμείς καλούμε τους εργαζόμενους να μη φοβηθούν, να πιστέψουν στη δύναμή τους. Να απομονώσουν όσους συνδικαλιστές εμφανίζονται σαν "φίλοι" των εργαζομένων, αλλά στην πραγματικότητα είναι "κολλητοί" των εργοδοτών. Οργανωμένα να αντισταθούν στην επίθεση κυβέρνησης και βιομηχάνων. Να έρθουν σε επαφή, να συσπειρωθούν στο ταξικό σωματείο του κλάδου μας, να στήσουν Επιτροπές Αγώνα σε κάθε εργοστάσιο».
Το πλαίσιο πάλης
Το Εργατικό Κέντρο Νάουσας και το Σωματείο Διαλογής και Ψύξης καλούν τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν:
Ÿ  Ολα τα αναγκαία μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Κλιματιστικά - ανεμιστήρες στους χώρους εργασίας, να αυξηθούν τα διαλείμματα.
Ÿ  Να μην «κουκουλώνονται» τα εργατικά «ατυχήματα». Να δηλώνονται, να αποδίδονται ευθύνες. Να διασφαλίζονται τα εργατικά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ÿ  Σε πόλεις και χωριά με συγκεντρωμένες επιχειρήσεις, οι μονάδες Υγείας να στελεχωθούν με ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό για άμεση παρέμβαση, πρώτες βοήθειες, ασφαλή διακομιδή σε περίπτωση ατυχήματος.
Ÿ  Την ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών ελέγχου, τη δημιουργία κρατικού σώματος επιθεωρητών και γιατρών εργασίας.
Ÿ  Ανθρώπινα ωράρια (8ωρο - πενθήμερο, 40ωρο) με αξιοπρεπείς μισθούς, εξόφληση δεδουλευμένων, υπερωριών, δώρων και επιδομάτων.
Ÿ  Ενταξη στο Ταμείο Ανεργίας με 80 ημερομίσθια, χωρίς να αφαιρούνται οι τελευταίοι 2 μήνες, αύξηση του επιδόματος στα 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας, αναγνώριση αυτού του διαστήματος ως συντάξιμου χρόνου.
Ÿ  Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί - αντιασφαλιστικοί νόμοι, ο νόμος που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να προσλαμβάνει εργαζόμενους με ασφάλιση ΟΓΑ, ενώ πρόκειται για εξαρτημένη εργασία.
Ÿ  Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες, αντίστοιχα στα 55 και 50 στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Ÿ  Ουσιαστική προστασία των ανέργων: Να μην κοπεί ρεύμα, νερό, τηλέφωνο σε κανένα σπίτι απλήρωτου - ανέργου. Αναστολή κάθε είδους υποχρέωσης για δάνειο, καμία κατάσχεση ή πλειστηριασμός στα σπίτια των ανέργων.
Το ΚΚΕ σταθερά στο πλευρό εργαζομένων και παραγωγών
Παρεμβάσεις του Κόμματος σε Βουλή και Ευρωβουλή
Στο πλευρό των αγροτών στέκεται έμπρακτα από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ. Πέρα απ' τις άλλες παρεμβάσεις, έφερε τόσο στη Βουλή όσο και στην Ευρωβουλή τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις τους. Ενδεικτικά, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έθεσε το ζήτημα του διωγμού των μικρομεσαίων αγροτών από τη γη τους και το δίκαιο αίτημα για αποζημίωση των ροδακινοπαραγωγών που επλήγησαν από την κακοκαιρία. Αλλά και από τις κυρώσεις της ΕΕ στη Ρωσία, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.
Στο κείμενο της Ερώτησης, σημειωνόταν μεταξύ άλλων πως «ενώ η ΕΕ είναι υπεύθυνη - μαζί με τις κυβερνήσεις - για την επιβολή εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα, αρνείται την αποζημίωση των αγροτών. Αρκείται στα ψίχουλα αξιοποίησης των προϊόντων για "επισιτιστική βοήθεια"». Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ρωτούσε την Επιτροπή αν «θα λάβει μέτρα για δίκαιη και έγκαιρη αποζημίωση των παραγωγών λόγω των κυρώσεων της ΕΕ που οδήγησαν στο εμπάργκο της Ρωσίας, για την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματός τους και τη διασφάλιση της τιμής παραγωγού».
Η Επιτροπή δεν έχει ανταποκριθεί ακόμα στην Ερώτηση, χωρίς πάντως να αναμένεται καμιά ουσιαστική απάντηση στα ζητήματα που θέτει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Η στάση της αυτή έχει αποτελέσει και στο παρελθόν κριτήριο για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής της ΕΕ, που είναι Ενωση του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχει με τα δικαιώματα, τα βάσανα, τις αγωνίες και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων αγροτών.
Αμεσες αποζημιώσεις, εγγυημένες τιμές
Αντίστοιχα, στη Βουλή, το ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία απαιτεί:
Ÿ  Να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να γίνουν από τον ΕΛΓΑ άμεσα οι εκτιμήσεις για τις συνολικές ζημιές στα οπωροφόρα των ΠΕ Ημαθίας και Πέλλας, με έγκαιρη πρόσληψη του απαραίτητου γεωτεχνικού προσωπικού.
Ÿ  Να αποζημιωθούν δίκαια και έγκαιρα οι αγρότες για το 100% των ζημιών που υπέστησαν, αφού το εισόδημά τους συνεχώς μειώνεται, εξαιτίας των πολιτικών της ΕΕ για την αγροτιά και των μέτρων των ελληνικών κυβερνήσεων, καθώς και των επαναλαμβανόμενων ζημιών που τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί.
Ÿ  Να γίνει αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος των μικρομεσαίων φρουτοπαραγωγών από την εφαρμογή του ρωσικού εμπάργκο το 2014, διεκδικώντας να καλυφθεί από κονδύλια της ΕΕ, που έχει την ευθύνη μαζί με την κυβέρνηση για τη ζημιά που υπέστησαν.
Ÿ  Να ανασταλούν οι πληρωμές των υποχρεώσεων των πληγέντων δενδροκαλλιεργητών μέχρι την αποζημίωσή τους για τις ζημιές τους.
Ÿ  Να διασφαλιστεί η τιμή του παραγωγού, ώστε να μην πουλιέται σε εξευτελιστικές τιμές κάτω του κόστους παραγωγής.
Κοινωνική Συμμαχία για να υπάρξει διέξοδος
Σε κάθε περίπτωση, εργαζόμενοι και παραγωγοί χρειάζεται να εμπιστευτούν την πείρα τους και να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα. Τα κέρδη των καπιταλιστών είναι ασύμβατα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες για επαρκή και φτηνά αγροτικά προϊόντα, για ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, για δουλειά με πλήρη δικαιώματα στη μεταποίηση.
Παραγωγοί και εργαζόμενοι έχουν συμφέρον να παλέψουν μαζί απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, το κεφάλαιο και την πολιτική του, που τους καταδικάζει στον αφανισμό και στη φτώχεια. Να διεκδικήσουν σύγχρονα δικαιώματα και να δυναμώσουν την Κοινωνική Συμμαχία, παλεύοντας για τη μόνη διέξοδο που συμφέρει το λαό: Την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, την οργάνωση της οικονομίας με κεντρικό πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό, με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοπαραγωγών και επιχειρηματικών ομίλων στον κλάδο της μεταποίησης.
ΡΟΔΑΚΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ
Πουλούν κοψοχρονιά τον κόπο τους σε βιομήχανους και εμπόρους
Οι κόποι μιας χρονιάς καταλήγουν κοψοχρονιά
στους μεταποιητές, που κάνουν χρυσές δουλειές...
Απέναντί τους έχουν το κράτος και τους μηχανισμούς του, που εκτός των άλλων τους αφήνει απροστάτευτους από τις μεγάλες ζημιές
Η παραγωγή, η μεταποίηση και η εμπορία ροδάκινων αποτελούσε και αποτελεί βασική απασχόληση αγροτών και εποχικών εργαζομένων κυρίως στους νομούς Πέλλας και Ημαθίας και σε μικρότερη έκταση στους νομούς Πιερίας, Λάρισας και Κοζάνης.
Συνολικά σε Πέλλα, Ημαθία, Πιερία, Λάρισα και Κοζάνη, καλλιεργούνται 430.000 στρέμματα με δένδρα ροδάκινων και φέτος αναμένονταν να παραχθούν περίπου 850.000 τόνοι ροδάκινα. Από το σύνολο της παραγωγής, οι 450.000 τόνοι είναι συμπύρηνα που κατευθύνονται στη βιομηχανία για παραγωγή κομπόστας, χυμοποίηση, «κυβάκια» (κατάψυξη). Οι υπόλοιποι περίπου 400.000 τόνοι είναι επιτραπέζια ροδάκινα (286.000 τόνοι) και νεκταρίνια (103.000 τόνοι).
Οι ενδείξεις για τη φετινή παραγωγή ήταν ενθαρρυντικές, αλλά τον Ιούλη οι δενδροκαλλιέργειες χτυπήθηκαν από τις βροχοπτώσεις, που σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες, τους ισχυρούς ανέμους και το χαλάζι, επέφεραν σημαντικές ζημιές, που είναι αμφίβολο αν θα αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ.
Ακόμη και με αυτές τις συνθήκες, η φετινή παραγωγή ήταν μεγαλύτερη από την περσινή, που χτυπήθηκε από τον παγετό και είχε ως αποτέλεσμα το 2016 να παραχθούν 277.000 τόνοι συμπύρηνου και 260.000 τόνοι επιτραπέζια ροδάκινα και νεκταρίνια.
Αυτό τον πλούτο που με κόπους και με βάσανα παράγουν οι αγρότες της περιοχής, οι βιομήχανοι μεταποιητές και οι μεγαλέμποροι τον αγοράζουν «κοψοχρονιά» σε τιμές - ψίχουλα, που καθορίζονται πολύ μετά την παράδοση του προϊόντος από τους αγρότες. Στην πραγματικότητα, οι αγρότες από τον Ιούνη μέχρι και σήμερα παραδίδουν την παραγωγή τους στους βιομήχανους, στις ομάδες παραγωγών και στους συνεταιρισμούς, με «ανοιχτές τιμές», δηλαδή χωρίς να γνωρίζουν τι θα πληρωθούν για κάθε κιλό ροδάκινα που έχουν παραδώσει.
Στο βιομηχανικό ροδάκινο, μέχρι και σήμερα (20/8) ήταν υποχρεωμένοι να τιμολογήσουν τα προϊόντα που παρέλαβαν και τις προηγούμενες μέρες άρχισαν πάλι να ανακοινώνουν τιμές που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής (υπολογίζεται στα 0,24 λεπτά μ.ο.). Ετσι, αναμένεται να πληρώσουν με 0,21 λεπτά το κιλό τα πρώιμα, με 0,23 ή 0,24 λεπτά το κιλό τα μεσοπρώιμα (που είναι και ο κύριος όγκος της παραγωγής) και με 0,26 ή 0,27 λεπτά το κιλό τα όψιμα.
Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο πρόεδρος της Ενωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας (ΕΚΕ) εμφανίζεται να δηλώνει ότι πάνω από το 95% του προϊόντος εξάγεται, αποδίδοντας «σε μια καλή χρονιά 500 εκατ. ευρώ και σε μια κακή 350 εκατ. ευρώ», ενώ τρεις μεταποιητικές επιχειρήσεις της Πέλλας βρίσκονται στη λίστα των πρώτων πενήντα κερδοφόρων επιχειρήσεων στη χώρα.
Στο επιτραπέζιο ροδάκινο οι τιμές κατρακύλησαν 40% - 50% κάτω. Ροδάκινα πουλήθηκαν με 0,12 και 0,15 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος παραγωγής αγγίζει τα 0,30 λεπτά και στον καταναλωτή φτάνουν με πολλαπλάσιο κόστος. Στα ροδάκινα που οδηγούνται σε χυμοποίηση, η τιμή αναμένεται να πέσει ακόμη πιο χαμηλά, ίσως και στα 5 λεπτά.
Χτυπήματα από παντού
Για άλλη μια φορά, οι αγρότες βρίσκονται σε απόγνωση. Αντιμετωπίζουν για 4η χρονιά τη συνέχιση του εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία και τα ρωσικά αντίμετρα, που είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της αξίας των εξαγωγών, από 168 εκατομμύρια ευρώ το 2013 σε 38,2 εκατομμύρια ευρώ το 2016. Βρίσκονται εκτεθειμένοι στην ανεξέλεγκτη ληστεία από τους εμποροβιομήχανους, που αξιοποιούν και το εμπάργκο για να παίρνουν κοψοχρονιά τα προϊόντα.
Βρίσκονται αντιμέτωποι με την άρνηση του ΕΛΓΑ να αποζημιώσει τις ζημιές στην παραγωγή σε ροδάκινα, νεκταρίνια, δαμάσκηνα και βερίκοκα, παρά τα τσουχτερά ασφάλιστρα που επιβάλλει. Ετσι, δεν γνωρίζουν αν θα αποζημιωθούν για τη ζημιά που υπέστησαν από τις απρόσμενες καιρικές συνθήκες που επικράτησαν τον Ιούλη (παρατεταμένες βροχοπτώσεις, κατακόρυφη πτώση της θερμοκρασίας από τους 37 βαθμούς Κελσίου στους 15,5 βαθμούς) που είχαν ως αποτέλεσμα τη μικροκαρπία, αλλά και το μεγάλο ποσοστό προσβολής των ροδάκινων από ασθένειες, κυρίως μονίλια.
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συγκρότησε Επιστημονική Επιτροπή, η οποία αναμένεται να γνωμοδοτήσει τις επόμενες μέρες σχετικά με τα αίτια των ζημιών στις ροδακινοκαλλιέργειες. Η γνωμοδότηση θα προκύψει ουσιαστικά με το τέλος της συγκομιδής και ακόμη και αν τελικά θεωρηθεί ότι η ζημιά μπορεί να καλυφθεί από τον ΕΛΓΑ, στην πραγματικότητα δεν θα υπάρχει δυνατότητα εκτίμησης του πραγματικού μεγέθους της καταστροφής, αφού ούτε αναγγελία ζημιών έχει γίνει από τους ανταποκριτές του ΕΛΓΑ, ούτε δηλώσεις έχουν υποβληθεί από τους αγρότες, ούτε εκτιμήσεις έχουν γίνει από τους γεωπόνους.
Στο μεταξύ, ακόμη οι αγρότες είναι απλήρωτοι από τον ΕΛΓΑ για τις ζημιές του 2016, τα ΠΣΕΑ των τελευταίων 3-4 ετών, ενώ παράλληλα έχουν να λαβαίνουν από εξισωτικές αποζημιώσεις και επιστροφή φόρου πετρελαίου του 2015. Επίσης, αρκετοί δεν έχουν ακόμα εξοφληθεί από τους συνεταιρισμούς για την περσινή παραγωγή που παρέδωσαν και την ίδια ώρα καλούνται να πληρώσουν τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, την άγρια φορολόγηση, τις συνεχείς αυξήσεις εφοδίων, τις πανάκριβες πιστοποιήσεις για αγροτικά μηχανήματα κ.ά.
Πρόγραμμα δράσης από τους αγωνιστικούς Συλλόγους
Ο Αγροτικός Σύλλογος Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας» ανέδειξε το θέμα των εξευτελιστικών τιμών των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων και ιδιαίτερα του ροδάκινου, καθώς και τις ακάλυπτες ασφαλιστικά ζημιές από τον ΕΛΓΑ στην αναμενόμενη φρουτοπαραγωγή, μέσα από αγωνιστική συγκέντρωση που οργάνωσε στις 13 Ιούλη. Στη συνέχεια, στις αρχές Αυγούστου, μαζί με τον Σύλλογο Γεωργών Βέροιας και τον Αγροτικό Σύλλογο Πέλλας «Η Ενότητα», οργάνωσαν συμβολική κατάληψη στον ΕΛΓΑ της Βέροιας, απαιτώντας πλήρη κάλυψη των ζημιών που υπέστησαν στην παραγωγή τους.
Το επόμενο διάστημα, οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες θα συνεχιστούν με βασικά αιτήματα: Αμεση αναπλήρωση από την ΕΕ του χαμένου εισοδήματος λόγω του εμπάργκο. Εγκαιρη εκτίμηση των ζημιών και 100% αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ. Κατώτερες εγγυημένες τιμές για όλα τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Αφορολόγητο 12.000 ευρώ συν 3.000 για κάθε παιδί. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
Οπως είπε στον «Ριζοσπάστη» ο Τάκης Τσιουλάκος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας», «καλούμε τους αγρότες σε εγρήγορση και αγωνιστική επαγρύπνηση μετά το τέλος της συγκομιδής, εφόσον η κυβέρνηση δεν ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας. Οι αγρότες δεν πρέπει να απογοητευτούν. Πρέπει να μετατρέψουν την οργή και την αγανάκτηση σε απόφαση να οργανωθούν και να παλέψουν μέσα από τους μαχητικούς Αγροτικούς Συλλόγους που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, συντονισμένα, με ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων. Σε συμμαχία με τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να παλέψουμε για να ανατρέψουμε την πολιτική που μας ξεκληρίζει, που μας πνίγει στα χρέη, μας οδηγεί στη φτώχεια».