Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Αντίπαλός μας είναι η πολιτική που μας οδηγεί στο ξεκλήρισμα

Συνέντευξη με τον Γιάννη Τσιούτρα, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας
Ο Γιάννης Τσιούτρας
Δέκα μέρες στα μπλόκα συμπλήρωσαν οι αγρότες, με αυτό της Νίκαιας να δίνει το στίγμα του αγώνα επιβίωσης που δίνει η μικρομεσαία αγροτιά. Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Γιάννη Τσιούτρα, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας, για την εξέλιξη των αγροτικών κινητοποιήσεων, τα δίκαια αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά και για τη διαπάλη με τις δυνάμεις που εκπροσωπούν στα μπλόκα τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και των επιχειρηματιών του αγροτικού τομέα.
***
-- Τι είναι αυτό που ώθησε τους αγρότες να βγουν με τέτοια μαζικότητα και δυναμισμό στα μπλόκα;
-- Οι μικρομεσαίοι αγρότες καταλαβαίνουν ότι με τα νέα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση - ιδιαίτερα για το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και το κόστος παραγωγής - οδηγούνται πολύ πιο γρήγορα στη χρεοκοπία και το ξεκλήρισμα, λόγω και της ΚΑΠ, που σπρώχνει κι αυτή προς την ίδια κατεύθυνση, υπηρετώντας την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων και την κερδοφορία τους.
Ο αγροτικός κόσμος στα χωριά μπορεί να μη γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες, αλλά κατάλαβε ότι αν περάσουν κι εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, θα σημάνει το τέλος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Πρόκειται για μέτρα που περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμφώνησε με ΕΕ - ΔΝΤ και το ψήφισε στη Βουλή μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, σύνολο 222 βουλευτές.
Ετσι, οι αγρότες βγήκαν μαζικά στα μπλόκα, όχι απλώς για να διαμαρτυρηθούν, αλλά για να πιέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την κυβέρνηση και να την αναγκάσουν να πάρει πίσω τα νομοσχέδια που θέλει να φέρει στη Βουλή, αλλά και μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί και εφαρμόζονται. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ του αγροτικού εισοδήματος και η προκαταβολή φόρου, που ουσιαστικά αποτελεί «δανεισμό» του φτωχού αγρότη στο κράτος, η αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια από το 13% στο 23%, η μείωση κατά 50% της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης του αγροτικού πετρελαίου και στη συνέχεια η κατάργησή της.
Βεβαίως, βγήκαμε να διεκδικήσουμε κι άλλα ζωτικά αιτήματα, όπως να ξοφληθούν άμεσα όλα τα χρωστούμενα σε νέους αγρότες, σε δικαιούχους εξισωτικών αποζημιώσεων, επιστροφής φόρου καυσίμων, νιτρορύπανσης, βιολογικών καλλιεργειών κ.ά. Πολύ σοβαρό είναι επίσης το θέμα των μεγάλων περικοπών στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που επιβλήθηκαν με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ και θα φτάσουν σταδιακά στο 60% έως το 2019, ενώ ήδη τις έχουν περικόψει κατά 8% το 2014 και κατά 15% το 2015, συνολικά 23%. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει αυτές τις περικοπές.
Οι μικρομεσαίοι αγρότες αντιλαμβάνονται ότι τούτοι εδώ οι κυβερνώντες όχι μόνο συνεχίζουν στον ίδιο «ντορό» με τους προηγούμενους, αλλά είναι αποφασισμένοι να τελειώσουν γρηγορότερα τη «βρώμικη δουλειά» και στον αγροτικό τομέα. Δηλαδή, να ολοκληρωθεί το ξεκλήρισμα των μικρών και μεσαίων αγροτών για να προχωρήσει παραπέρα η καπιταλιστική ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών - μεγαλοαγροτών.
Τώρα, σε ό,τι αφορά το μπλόκο της Νίκαιας και το γεγονός ότι είναι το πιο ισχυρό σ' όλη τη χώρα, με πάνω από 2.500 τρακτέρ, αποτελώντας το κεντρικό αγωνιστικό μετερίζι της μικρομεσαίας αγροτιάς, εκτός από την αγωνιστική παράδοση που υπάρχει στην περιοχή της Θεσσαλίας, συνέβαλε αποφασιστικά και το ότι στην περιοχή μας - ιδιαίτερα στην Καρδίτσα και στη Λάρισα, αλλά και στα Τρίκαλα - υπάρχουν και λειτουργούν Αγροτικοί Σύλλογοι σε πολλά χωριά, καθώς και Ενωτικές Ομοσπονδίες σε επίπεδο νομών.
Υπάρχει, δηλαδή, οργανωμένο κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών, το οποίο πρωταγωνίστησε στην οργάνωση του αγώνα. Ας μην ξεχνάμε ότι στη Θεσσαλία οι αγροτικές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τις αρχές του Νοέμβρη, ενώ και όλο το προηγούμενο διάστημα - ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι - είχαμε αγωνιστικές δράσεις.
Δύναμη της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι το πλαίσιο πάλης
-- Ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες που στήθηκε το μπλόκο της Νίκαιας, αλλά και μετά, από τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες, όπως και από δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, έμπαινε το ερώτημα γιατί το μπλόκο της Νίκαιας δεν πήγε σε κοινό αγώνα με άλλα μπλόκα, όπως, για παράδειγμα, αυτό που έστησαν Λαρισαίοι αγρότες στα Τέμπη και άλλα σε άλλες περιοχές της χώρας. Πώς απαντάτε;
-- Καταρχάς, να πούμε ότι στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων συμμετέχουν πάνω από 30 μπλόκα σε όλη την Ελλάδα. Και να ξεκαθαρίσουμε - δεν το λέμε τώρα, το 'χουμε πει και όλα τα προηγούμενα χρόνια - ότι το μπλόκο της Νίκαιας εκφράζει και εκπροσωπεί τους μικρομεσαίους αγρότες. Ολους τους μικρομεσαίους αγρότες, ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης και κομματικής προτίμησης. Κι είναι πραγματικότητα ότι στον Κόμβο της Νίκαιας βρίσκονται μικρομεσαίοι αγρότες «απ' όλα τα χρώματα και όλα τα κόμματα», όπως λέμε.
Το πλαίσιο των αιτημάτων που προβάλλουμε ως μπλόκο, το οποίο καθορίστηκε στις μαζικές συσκέψεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, εκφράζει τους μικρομεσαίους αγρότες. Δεν εκφράζει τους μεγαλοαγρότες - γιατί υπάρχουν και τέτοιοι στη χώρα μας - που προβάλλουν διαφορετικά αιτήματα.
Ας έρθουμε, τώρα, σ' αυτό το περιβόητο «να πάμε όλοι μαζί», που «παίχτηκε» πολύμορφα από την κυβέρνηση, ορισμένα κόμματα, από τα τηλεοπτικά κανάλια και σε κάποιο βαθμό επηρέασε μερικούς αγωνιζόμενους αγρότες.
Εμείς, ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα, είμαστε οι πρώτοι που τονίσαμε την ανάγκη της ενότητας και του συντονισμού στον αγώνα. Είπαμε όμως - κι αυτό το λέει και η «κοινή λογική» - ότι ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν στηρίζεται σ' ένα κοινό πλαίσιο αιτημάτων. Η αλήθεια είναι ότι τα αιτήματα που προβάλλονται από δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, είναι διαφορετικά από το πλαίσιο αιτημάτων της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.
Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, είναι αντίθετα, καθώς συντάσσονται με την επιλογή ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς που προωθούν η ΕΕ και η κυβέρνηση. Ξεκλήρισμα από το οποίο δεν θα γλιτώσουν και πάρα πολλοί από τους μεγαλοαγρότες, οι οποίοι έχουν την αυταπάτη ότι, αν φύγουμε από τη μέση οι «μικροί», θα σωθούν αυτοί.
Από την πρώτη μέρα που στήσαμε το μπλόκο στη Νίκαια, δηλώσαμε ότι δεν πήγαμε εκεί να αντιπαρατεθούμε ούτε να αναμετρηθούμε με κανένα άλλο μπλόκο και, βεβαίως, με τους αγρότες που βρίσκονται σε άλλα μπλόκα.
Ξεκαθαρίσαμε ότι αντίπαλός μας είναι η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που μας ξεκληρίζει, την οποία στηρίζουν και τα άλλα κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο και συμφωνούν με την ΚΑΠ. Αντίπαλός μας είναι, επίσης, οι εμποροβιομήχανοι και τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται το μόχθο μας για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Πρόβλημα είναι η μικρή ιδιοκτησία μας, απέναντι στη μεγάλη καπιταλιστική οργάνωση της παραγωγής και ιδιοκτησίας.
Καλέσαμε σε κοινό αγώνα όλους όσοι θέλουν να αντιπαλέψουν αυτήν την πολιτική. Αυτό το κάλεσμα κάναμε και από τη σύσκεψη των 37 μπλόκων από όλη τη χώρα που έγινε την Τρίτη 26 Γενάρη στη Νίκαια της Λάρισας.
Να αποσύρει η κυβέρνηση τα μέτρα
Αγρότες στο μπλόκο της Νίκαιας
-- Ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του στη Βουλή, απόρησε γιατί οι αγωνιζόμενοι αγρότες δεν δέχονται συνάντηση και διάλογο με την κυβέρνηση και τον ίδιο προσωπικά. Τι λέτε γι' αυτό;
-- Το κύριο που ακούμε από την κυβέρνηση, είναι ότι θα είναι επιμελέστεροι στην εφαρμογή της ΚΑΠ - για το «κύριο επάγγελμα», τα κίνητρα, τη συγκέντρωση και το ρόλο των Ομάδων Παραγωγών κ.ά.
Ο πρωθυπουργός ξέρει τα αιτήματά μας από τις κινητοποιήσεις του 2014. Τα δώσαμε στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Απόστολου, και το Νοέμβρη του 2015, με τα τρακτέρ στις πλατείες. Πριν ο πρωθυπουργός μας καλέσει σε διάλογο και διατυπώσει την απορία του γιατί δεν δεχόμαστε, θα έπρεπε να μας πει αν συμφωνεί με αυτά τα αιτήματα. Αντ' αυτού, ο πρωθυπουργός βγάζει τους υπουργούς του και μας συκοφαντούν, μιλώντας για φοροκλέφτες, αγροτοπατέρες κ.λπ.
Εμείς δηλώσαμε καθαρά ότι δεν πρόκειται να πάμε σε συνάντηση με την κυβέρνηση αν πρώτα δεν πάρει πίσω το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και δεν καταργήσει τη φορολογία από το πρώτο ευρώ του αγροτικού εισοδήματος και τη φορολόγηση με τα «τεκμήρια διαβίωσης». Επισημάναμε ότι δεν πρόκειται να πέσουμε στην παγίδα ενός «διαλόγου» που δεν θα δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις για καθένα από τα αιτήματά μας, όπως τα 'χουμε καθορίσει και ιεραρχήσει.
Τι έπρεπε, δηλαδή, ν' απαντήσουμε στον πρωθυπουργό; «Αποδεχόμαστε το σφάξιμό μας και ερχόμαστε να κουβεντιάσουμε για το πώς θα γίνει, πόσο βαθιά θα μας μπει το μαχαίρι»; Εμείς δεν πρόκειται να μπούμε στη λογική τού «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Θα πάμε σε συνάντηση και συζήτηση με την κυβέρνηση αν αυτή δεχτεί όσα προανέφερα.
Μπορεί, βεβαίως, να βρεθούν κάποιοι «καλοθελητές» που θα θέλουν συνάντηση και διάλογο «άνευ όρων και προϋποθέσεων». Είτε απ' αυτούς που στα κρυφά συναντήθηκαν πριν από λίγες μέρες με τον κ. Κατρούγκαλο, τον κ. Μητσοτάκη και την κυρία Γεννηματά, ή από άλλους, που στο παρελθόν διακρίθηκαν στο ρόλο του «λαγού» για το σπάσιμο των μπλόκων. Γι' αυτό λέμε ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και επιφυλακή...
Δίνουμε και παίρνουμε αλληλεγγύη
-- Με το ξεκίνημα της κινητοποίησης φάνηκε ότι ο αγώνας της αγροτιάς έχει λαϊκή συμπαράσταση κι αλληλεγγύη, καθώς αναγνωρίζεται πλατιά το μέγεθος των αγροτικών προβλημάτων και το δίκαιο των αιτημάτων. Πόσο σημαντική είναι αυτή η αλληλεγγύη για την εξέλιξη και την αποτελεσματικότητα του αγώνα σας;
-- Εχουμε πει πολλές φορές, ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα, ότι η λαϊκή συμπαράσταση και πολύ περισσότερο το βάθεμα της συμμαχίας απέναντι στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις και τις διακρατικές συμμαχίες τους, στο πλαίσιο της ΕΕ, του ΔΝΤ κ.λπ., πολλαπλασιάζουν τη δύναμη του αγώνα μας, δίνουν αποτελεσματικότητα και προοπτική στην πάλη μας, δημιουργούν τις προϋποθέσεις να υποστεί ρήγματα ο συσχετισμός δύναμης.
Αυτή η ενότητα της εργατικής τάξης, των φτωχών βιοπαλαιστών, όπως είμαστε και εμείς οι φτωχοί αγρότες, ως συμμαχία σταθερή, λαϊκή συμμαχία, επιδιώκουμε να είναι η συνέχεια και το δυνάμωμα της πλατιάς λαϊκής συμπαράστασης που εκδηλώθηκε στον αγώνα μας. Και όσο εξαρτάται από μας, παλεύουμε να βρεθούμε στο ίδιο αγωνιστικό μετερίζι για το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό κ.λπ. με τους εργατοϋπαλλήλους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών νοικοκυριών.
Ξέρουμε ότι η κυβέρνηση θα υποκινήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» εναντίον μας, για να μπορέσει να περάσει τα μέτρα. Δεν μας πλανεύει όμως ούτε η προσπάθεια της ΝΔ να εμφανιστεί ότι είναι με το μέρος μας. Αλλωστε, η ΝΔ συμφώνησε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα στο 3ο μνημόνιο, που προστίθεται στα δύο δικά της, αλλά και η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ είναι δική της απόφαση.
Ο αντικυβερνητικός της λόγος αφορά την επιδίωξή της να ξαναγίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Γι' αυτό μας «συμβουλεύει» να μην κλείνουμε τους δρόμους, ενώ θα ανακοινώσει κι αυτή τα δικά της «ισοδύναμα» μέτρα, τάχα «προς όφελός μας», που οδηγούν σε ιδιωτικοποίηση ό,τι έχει απομείνει από κρατική Υγεία, Παιδεία και Πρόνοια, υποδομές στήριξης της γεωργίας, της κτηνοτροφίας κ.λπ.
Σε ό,τι μας αφορά, είμαστε αποφασισμένοι να αυξήσουμε την αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται για τα ζητήματα που έχουν μεγάλη σημασία και για μας, όπως είναι το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό.
Επόμενος μεγάλος σταθμός είναι η πανελλαδική πανεργατική απεργία, την Πέμπτη 4 Φλεβάρη. Καλούμε όλους τους μικρομεσαίους αγρότες να πάρουν μέρος. Εκείνη τη μέρα τα πάντα πρέπει να «νεκρώσουν». Οι δρόμοι, τα τελωνεία, τα λιμάνια, τα εργοστάσια, οι υπηρεσίες, τα σχολεία να κλείσουν. Κανείς στη δουλειά - όλοι στον αγώνα. Για να πιεστεί η κυβέρνηση να πάρει πίσω το νομοσχέδιο - έκτρωμα για το Ασφαλιστικό, που ως αίτημα μας αφορά όλους. Να καταργηθούν για τους αγρότες τα άδικα φορολογικά μέτρα, να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μας.

Τι και γιατί διεκδικούμε με τον αγώνα μας

Ανάλυση των αιτημάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς
Παιδιά από την περιοχή της Ιτέας/Καρδίτσας
ξεπροβοδίζουν τα πρώτα τρακτέρ
που φεύγουν για το μπλόκο της Νίκαιας στις 21 Γενάρη
Α. Για το Ασφαλιστικό
Στο κυβερνητικό σχέδιο για το Ασφαλιστικό, σε ό,τι αφορά στους μικρομεσαίους αγρότες, προβλέπεται σταδιακή αύξηση του συντελεστή των ασφαλιστικών εισφορών του σημερινού ΟΓΑ κι από το 7% που είναι σήμερα, σχεδόν θα τριπλασιαστεί και θα φτάσει στο 20% το 2019. Επιπλέον, αυξάνεται η εισφορά για την Υγεία από το 2,5% στο 6,95%, ενώ θα υπάρχει και εισφορά 0,5% για την Αγροτική Εστία, με αποτέλεσμα η συνολική επιβάρυνση για σύνταξη - Υγεία να είναι 27,45%. Αυτό σημαίνει ότι από 753 ευρώ το χρόνο που πληρώνει σήμερα ο αγρότης, ο οποίος είναι ασφαλισμένος στην 1η κατηγορία, το 2019 θα πληρώνει 1.544 ευρώ. Το συνολικό ποσό εισφορών για την αγροτική οικογένεια θα πολλαπλασιάζεται αν πρέπει να ασφαλιστεί στον ΟΓΑ η γυναίκα αγρότισσα και άλλα ενήλικα μέλη της.
Κι αυτό ανεξάρτητα από το εισόδημά του αγρότη - θα πληρώσει αυτό το ποσό ακόμα κι αν έχει μπει μέσα την προηγούμενη χρονιά - αφού η κατώτερη εισφορά επιβάλλεται με βάση ένα κατώτερο τεκμαρτό εισόδημα, που ανέρχεται στα 5.625,6 ευρώ. Συγκεκριμένα, η κατώτερη εισφορά επιβάλλεται επί του 80% του κατώτερου μισθού εργαζόμενου πάνω από 25 χρόνων, το οποίο σήμερα είναι 586 ευρώ. Το 80% είναι 468,8 ευρώ το μήνα και πολλαπλασιαζόμενο επί 12 μήνες φτάνει στις 5.625,6 ευρώ (586 x 80% = 468,8 x 12 = 5.625,6).
Εμείς απορρίπτουμε όλα αυτά τα μέτρα και ζητάμε:
Πρώτο: Να μη γίνει καμία αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές για τον ΟΓΑ. Οταν τις σημερινές ασφαλιστικές εισφορές δεν μπορεί να τις πληρώσει το 50% των αγροτών, είναι φανερό ότι πολλοί περισσότεροι δε θα μπορέσουν να πληρώσουν τις υπερδιπλάσιες εισφορές.
Δεύτερο: Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια για όλους με ευθύνη του κράτους. Δεν πρέπει να πληρώνει ο κόσμος για την Υγεία, αρκετά πληρώνει. Να καταργηθεί η ιδιωτική υγεία, τα «μαύρα» και τα «φακελάκια». Δωρεάν φάρμακο. Να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια υγείας των αγροτών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι δε θα πληρώνουμε το τσουχτερό ασφάλιστρο 6,95% για την Υγεία που πάνε να μας επιβάλλουν.
Τρίτο: Να ανακληθεί το σημερινό όριο συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια. Συνταξιοδότηση στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Γιατί ο ηλικιωμένος αγρότης δεν μπορεί να κάνει τη σκληρή δουλειά που απαιτεί το αγροτικό επάγγελμα κι αν σήμερα το κάνουν πολλοί αναγκάζονται, επειδή με την εξευτελιστική σύνταξη που παίρνουν δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα αναγκαία για την επιβίωση.
Τέταρτο: Συντάξεις αξιοπρέπειας. Σήμερα η μέση αγροτική σύνταξη κινείται στα 400 - 450 ευρώ και στο ίδιο, περίπου, πλαίσιο θα κινηθεί με τα νέα μέτρα, με 25 χρόνια ασφάλισης, παρά το γεγονός ότι υπερδιπλασιάζονται οι εισφορές στον ΟΓΑ. Με την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι ο προϋπολογισμός θα «αντέχει» για τα 384 ευρώ που η κυβέρνηση λέει ότι θα είναι η «εθνική σύνταξη». Οι αγρότες που βγαίνουν στη σύνταξη φέτος το 2016 κι έχουν πληρώσει εισφορές από το 1998 (18 χρόνια), παίρνουν 388,08 ευρώ σύνταξη (165,88 η βασική και 222,20 η κύρια - πρόσθετη). Ομως, με τόσο μικρή σύνταξη δεν μπορεί κανείς να ζήσει στο χωριό με αξιοπρέπεια.
Στο Ασφαλιστικό υπάρχουν διαφορές με δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, που:
-- Ζητούν μόνο να μη γίνουν αυξήσεις στις εισφορές.
-- Δεν κάνουν λόγο για όρια συνταξιοδότησης και συντάξεις.
-- Διεκδικούν να παραμείνει ο ΟΓΑ ως έχει και να μείνουν σ' αυτόν οι «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες, χωρίς όμως να έχει εξασφαλισμένη την κρατική χρηματοδότηση που χρειάζεται, ώστε να μπορεί ν' ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του προς τους ασφαλισμένους - συνταξιούχους. Το αίτημα να μείνουν στον ΟΓΑ οι «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες, εκτός των άλλων, σημαίνει να πεταχτούν έξω, στον Καιάδα, οι πατεράδες και οι μανάδες τους που είναι συνταξιούχοι.
Ξεπερνούν τα 2.500 τα τρακτέρ που έχουν
παραταχθεί στον Κόμβο της Νίκαιας
Β. Για το Φορολογικό
Για το Φορολογικό, η κυβέρνηση εφάρμοσε το νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για φορολογία 13% από το πρώτο ευρώ, αφού κατάργησε το αφορολόγητο που είχαμε με αποδείξεις, το οποίο αντιστοιχούσε σε 9.550 ευρώ. Σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο κυβερνητικό σχέδιο, αυξάνεται ο συντελεστής φορολόγησης του αγροτικού εισοδήματος από 13% στο 20% για το 2016 και στο 26% για το 2017. Επίσης, αυξάνεται η προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος, από το 55% στο 75% για το 2016 και στο 100% για το 2017. Δηλαδή, ένας αγρότης με φορολογητέο εισόδημα 10.000 ευρώ, θα πληρώσει 2.000 ευρώ φόρο για το 2016 και 2.600 ευρώ για το 2017.
Οι φτωχοί αγρότες δε φορολογούμαστε για το πραγματικό καθαρό εισόδημά μας, αλλά με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» που έχει όλος ο κόσμος. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, όμως, τα καλύπτουν γιατί έχουν αφορολόγητο όριο. Ζευγάρι μισθωτών έχει μέχρι τώρα 2 x 9.550 = 19.100 ευρώ αφορολόγητο και σωστά το έχει και πρέπει να μεγαλώσει. Ετσι, αν ένας αγρότης έχει ένα σπίτι 80 τ.μ., ένα αυτοκίνητο κ.λπ., θα φορολογηθεί σαν να έχει καθαρό, φορολογητέο εισόδημα τουλάχιστον 12.000 ευρώ, ανεξάρτητα από το ποιο είναι το πραγματικό του εισόδημα. Οπότε, για το 2016 θα πληρώσει 2.400 ευρώ φόρο (12.000 x 20%) και για το 2017 θα πληρώσει 3.120 ευρώ φόρο (12.000 x 26%). Κι αυτό ακόμα κι αν το φορολογητέο εισόδημά του είναι μηδενικό!
Είναι αλήθεια ότι οι ασφαλιστικές εισφορές αφαιρούνται για να φορολογηθεί ως καθαρό το εισόδημα που απομένει. Ομως, με τα τεκμήρια διαβίωσης «τζάμπα η αφαίρεση», γιατί και οι εισφορές που αφαιρέθηκαν φορολογούνται.
Εμείς απορρίπτουμε στο σύνολό τους αυτά τα μέτρα και ζητάμε:
Πρώτο: Να φορολογούμαστε για το πραγματικό καθαρό εισόδημά μας και να καταργηθούν τα τεκμήρια. Είναι φανερό ότι τα τεκμήρια επιβάλλονται για να χαρατσωθούν φορολογικά οι μικρομεσαίοι αγρότες με πολύ μικρό εισόδημα και όχι για να «πιαστεί» η φοροδιαφυγή, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Δεύτερο: Να μην πληρώνουμε φόρο από το πρώτο ευρώ του εισοδήματός μας, αλλά να υπάρχει ένα αφορολόγητο όριο. Προτείνουμε αυτό να είναι μέχρι 30.000 ευρώ οικογενειακό εισόδημα, προσαυξημένο με 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Δε βάζουμε ούτε τυχαία, ούτε αυθαίρετα αυτό το όριο. Εχουμε υπολογίσει ότι αυτό χρειάζεται μια αγροτική οικογένεια - όπως και η εργατική και του αυτοαπασχολούμενου - για να μπορέσει να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το αγροτικό νοικοκυριό πληρώνει πάρα πολλούς έμμεσους φόρους, αλλά και άλλα χαράτσια, ενώ χρειάζεται να του μείνει και κάτι, ώστε να μπορέσει να προμηθευτεί τα μέσα και τα εφόδια για το ξεκίνημα της νέας καλλιεργητικής περιόδου.
Τρίτο: Προοδευτική φορολόγηση για το επιπλέον του αφορολόγητου ορίου αγροτικό εισόδημα, με συντελεστή φορολόγησης κλιμακούμενο έως 45% για τους μεγαλοαγρότες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες του αγροτικού τομέα. Γιατί κάποτε πρέπει να πληρώσουν φόρους οι πλούσιοι, οι κεφαλαιούχοι και όχι να πληρώνουν πάντα οι φτωχοί, όπως είναι πάνω από το 90% των αγροτών. Να φορολογηθούν τα κέρδη των επιχειρηματιών, γιατί δεν είναι εισόδημα που χρησιμοποιεί η οικογένεια ακόμη και των πλουσίων για τη διαβίωση, παρά για επενδύσεις που, μάλιστα, δεν τις κάνουν στη χώρα μας, αλλά σε άλλες χώρες, όπου έχουν περισσότερα κέρδη και χαμηλότερους μισθούς (π.χ. Βουλγαρία). Τα χωράφια δεν πάνε Βουλγαρία. Ούτε μπορούμε να πάμε να γίνουμε όλοι επιχειρηματίες αγρότες, με έδρα τη Βουλγαρία και χωράφια στην Ελλάδα, όπως λένε διάφοροι.
Τέταρτο: Να μην υπάρχει υποχρέωση κράτησης λογιστικών βιβλίων για τους αγρότες που έχουν μέχρι 40.000 ευρώ τζίρο (από πώληση των προϊόντων και από επιδοτήσεις/ενισχύσεις). Τα έξοδα που απαιτούνται για το κράτημα λογιστικών βιβλίων (πληρωμή λογιστή κ.λπ.) είναι πολλά και ο μικρομεσαίος αγρότης δεν μπορεί να τα πληρώσει.
Και σε ό,τι αφορά τα αιτήματά μας για το Φορολογικό, έχουμε διαφορές με δυνάμεις σε άλλα μπλόκα, που:
-- Αποδέχονται τη φορολόγηση με 13% από το πρώτο ευρώ και δεν ζητούν αφορολόγητο όριο, παρά μόνο για τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις.
-- Δεν προβάλλουν την κατάργηση των τεκμηρίων.
-- Δεν συμφωνούν με συντελεστή φορολόγησης κλιμακούμενο έως 45% για τους μεγαλοαγρότες.
-- Δεν θέτουν ζήτημα κατάργησης των λογιστικών βιβλίων για τους φτωχούς αγρότες.
-- Ζητούν η φορολογία να γίνεται με βάση το διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη».
Αυτές οι δυνάμεις, με τα αιτήματα που προβάλλουν, εκφράζουν και εκπροσωπούν τους αγρότες που δεν είναι φτωχοί, αλλά μεγάλοι κι έχουν την αυταπάτη ότι θα επιβιώσουν στον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια, όταν φύγουν οι μικροί. Ομως, θα έρθει και η δική τους σειρά να φύγουν από τη μέση και τότε δε θα έχουν δίπλα τους τους φτωχούς αγρότες να αγωνίζονται μαζί τους.
Γ. Για το κόστος παραγωγής
Για το κόστος παραγωγής, στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, ήδη έχει αυξηθεί ο ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια από 13% σε 23% και καταργείται η επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αγροτικού πετρελαίου.
Εμείς απαιτούμε να παρθούν πίσω αυτά τα μέτρα και ζητάμε:
Πρώτο: Αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές - Αμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50% για τους μικρομεσαίους αγρότες, όπως έχουν οι βιομήχανοι, στους οποίους τάζουν νέες μειώσεις στην τιμή του ρεύματος.
Δεύτερο: Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, τις ζωοτροφές, αλλά και στα τρόφιμα, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις υπηρεσίες. Κάθε έμμεση φορολογία σημαίνει διπλή φορολόγηση του εισοδήματος και αποτελεί τη βάση της φοροδιαφυγής.
Δυνάμεις σε άλλα μπλόκα αποδέχονται ΦΠΑ 13% και 6%.
Ο Βαγγέλης Μπούτας, εκ μέρους της Πανελλαδικής
Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων,
χαιρετίζει τη συγκέντρωση αλληλεγγύης
στο μπλόκο της Νίκαιας
Δ. Για τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ 2015 - 2020
Η νέα ΚΑΠ της ΕΕ 2015 - 2020 περικόπτει τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις σταδιακά μέχρι το 2019 και οι περικοπές θα φτάσουν, συνολικά, στο 60%. Ηδη έχουν κοπεί κατά 8% το 2014 και κατά 15% το 2015. Ταυτόχρονα, επιβάλλει νέους αποκλεισμούς μικρών αγροτών από τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις - αποκλείστηκαν περί τους 90.000 αγρότες που δικαιούνταν ενίσχυση μέχρι 250 ευρώ - και νέους περιορισμούς στην παραγωγή.
Εμείς αντιπαλεύουμε αυτές τις αποφάσεις της ΚΑΠ και ζητάμε:
Πρώτο: Να μην ισχύσουν οι περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις. Αυτές οι περικοπές αποτελούν καίριο πλήγμα στο εισόδημά μας, το οποίο, για πάρα πολλούς από μας, στηρίζεται κυρίως στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις, μιας και οι τιμές που διαμορφώνονται στην «ελεύθερη» αγορά είναι πολύ χαμηλές για τον παραγωγό, ενώ είναι πολύ υψηλές για τον καταναλωτή.
Δεύτερο: Να καταργηθούν όλοι οι άμεσοι και έμμεσοι περιορισμοί της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Αυτοί οι περιορισμοί που επιβάλλει η ΕΕ έχουν ως αποτέλεσμα και το εισόδημά μας να μειώνεται, αλλά και ο λαός μας να βρίσκεται σε διατροφική εξάρτηση από τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές των τροφίμων. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας έχει τις παραγωγικές δυνατότητες να εξασφαλίσει επαρκή, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για τη διατροφή του λαού μας και φτηνές πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.
Τρίτο: Να συνδεθούν οι επιδοτήσεις/ενισχύσεις με την παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο. Να τις παίρνουν όσοι δουλεύουν στο χωράφι ή ασχολούνται με τα ζώα και παράγουν και όχι κάποιοι που έχουν χιλιάδες στρέμματα και ζώα και έχουν μαζέψει τα δικαιώματα. Δεν ανεχόμαστε αυτό που συμβαίνει σήμερα, ότι το 80% των επιδοτήσεων/ενισχύσεων καρπώνεται το 20% των μεγάλων αγροτικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και μόνο το υπόλοιπο 20% μοιράζεται στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, που αποτελούν το 90% της αγροτιάς στη χώρα μας.
Γι' αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα, δυνάμεις σε άλλα μπλόκα όχι μόνο δεν λένε κουβέντα κατά της ΚΑΠ της ΕΕ, αλλά, επί της ουσίας, αποδέχονται τις αποφάσεις της που συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ. Μάλιστα, φτάνουν στο τραγελαφικό σημείο να υποστηρίζουν ότι αυτοί θα διαπραγματευτούν με την ΕΕ καλύτερα ακόμα και από τις κυβερνήσεις και πως τα προβλήματα θα λυθούν με προσφυγές στην ΕΕ, τη στιγμή που οι προσφυγές εξοπλίζουν την κυβέρνηση να εκβιάζει για επιστροφή «παράνομων» ενισχύσεων.
Κύριο μέλημά τους είναι να πετύχουν ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν να συνεχίζει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των επιδοτήσεων/ενισχύσεων ή και ολόκληρες να πηγαίνει στους μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες. Αυτό το στόχο εξυπηρετεί και η συμφωνία τους με την ΕΕ και την κυβέρνηση για διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη». Θέλουν να αποκλειστούν όλοι οι μικροί και μεσαίοι, για να μοιράζονται οι επιδοτήσεις/ενισχύσεις μόνο στους μεγάλους.
Μαζί μ' αυτά τα βασικά αιτήματά μας, υπάρχουν κι όλα τα άλλα που συμπεριλαμβάνονται στο πλαίσιο αιτημάτων, όπως έχει καθοριστεί στις μαζικές συσκέψεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στο MEGA


Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας παραχώρησε συνέντευξη στο MEGA και τους δημοσιογράφους Ι. Χασαπόπουλο και Δ. Τάκη.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
- Ηθελα να σας ρωτήσω για τις κινητοποιήσεις. Βλέπουμε τους αγρότες βγαίνουν συνεχώς στο μπλόκο και όσο πάει αυτό θα κλιμακώνεται και καταρχήν να σας ζητήσουμε ένα πρώτο σχόλιο γι' αυτά που έγιναν στην Θεσσαλονίκη. Βλέπετε και εσείς ότι πίσω από όλους αυτούς αρχίζουν και μπαίνουν ακραία στοιχεία μέσα;
- Κοιτάξτε να δείτε, αυτή η θεωρία περί ακραίων, λιγότερο ακραίων είναι η μόνιμη επωδός της προπαγάνδας όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων που θέλουν να συκοφαντήσουν, που θέλουν να δυσφημίσουν είτε το αγροτικό είτε το εργατικό κίνημα, τέλος πάντων κάθε κοινωνική κατηγορία που βρίσκεται στους δρόμους και διεκδικεί το δίκιο της. Γιατί γι' αυτό πρόκειται.
Οι αγρότες, το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, όπως και το οργανωμένο εργατικό κίνημα μπορούν μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες να αποφασίζουν και τις μορφές πάλης και πού θα διαδηλώσουν και πού θα κάνουν συλλαλητήριο και πότε θα απεργήσουν. Και βεβαίως το ζήτημα είναι εδώ να μην αντιμετωπίζεται με την κρατική καταστολή. Δηλαδή από τη μια μεριά να δίνει το καροτάκι ο κ. Τσίπρας λέγοντας ελάτε εδώ, από την πρώτη μέρα να συζητήσουμε, λες και δεν ξέρει τα αιτήματα, που περιμένουν απάντηση, έχουν συναντηθεί στο παρελθόν, πριν ξεκινήσουν τις κινητοποιήσεις. Έχουν δώσει συγκεκριμένα αιτήματα, γιατί άκουσα και πριν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον κύριο υπουργό, που ήταν εδώ στο κανάλι σας, να λέει ότι τέλος πάντων τους ζητάει και δεν ξέρει και γιατί δεν έρχονται να απαντήσουν. Μα έχουν δώσει αιτήματα, περιμένουν απαντήσεις. Άρα πρέπει το Μέγαρο Μαξίμου να πει ένα, δύο, τρία αυτά τα ζητήματα τα συζητώ και από αυτή την άποψη να αποφασίσουν, με αυτή τη λογική να αποφασίσουν οι αγρότες αν θα πάνε ή δεν θα πάνε, πώς θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους, ή αν θα πάνε να συζητήσουν.
Αρα εδώ λέω το εξής: Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς, μετά το καροτάκι αυτό το μαστίγιο και να χτυπάς τους αγρότες ή τους εργάτες, όπως έγινε πριν λίγες μέρες στη βουλή, με την διαδήλωση του ΠΑΜΕ, είτε τους συνταξιούχους, ή οποιουσδήποτε άλλους κλάδους εργαζομένων. Και την ίδια ώρα να λες ότι ξέρετε δεν είναι εντολή του πρωθυπουργού της κυβέρνησης. Βεβαίως κανένας πρωθυπουργός, καμία κυβέρνηση δεν θέλει να χτυπήσει τους εργαζόμενους. Αλλά όταν αναπτύσσεται η σύγκρουση, η κινητοποίηση, η ταξική πάλη και έχεις εκεί τα ΜΑΤ με ρόπαλα, οπλισμένα με ρόπαλα, είναι επόμενο όταν κάνει το ντου για να περάσει και να πάει στο στόχο που έχει θέσει ο αγρότης, ο εργάτης για να διεκδικήσει με δυναμισμό, δυναμικά, το αίτημά του είναι επόμενο μετά ο αστυνομικός να ρίξει και τη ροπαλιά ή να χρησιμοποιήσει το χημικό. Άρα το ζήτημα δεν είναι αυτό, στις ταξικές συγκρούσεις αυτό συμβαίνει.
- Το ερώτημα που κάνουμε είναι μήπως κάποιοι χρησιμοποιούν τις αγροτικές κινητοποιήσεις για να παρεισφρήσουν και να δημιουργήσουν μια άλλη κατάσταση. Εσείς πάρα πολλές φορές έχετε προστατεύσει διαδηλώσεις από ακραία στοιχεία, προστατεύσατε και τη βουλή όταν χρειάστηκε από ακραία στοιχεία και ίσως είναι η πρώτη φορά που ακούμε σε αγροτικές κινητοποιήσεις συνθήματα του τύπου να καεί η βουλή, ή αλήτες προδότες πολιτικοί. Γι' αυτό το ρωτάω.
- Το ΚΚΕ καταρχήν δεν αποφασίζει ούτε σχεδιάζει τις κινητοποιήσεις. Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, τα μέλη του ΚΚΕ, τα στελέχη του, δρώντας μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του κινήματος, από τις επιτροπές αγώνα από τα μπλόκα, από τα σωματεία, συμβάλλουν έτσι ώστε και ο αγώνας των εργαζομένων να έχει δυναμισμό και διεκδικητικό χαρακτήρα με σωστό προσανατολισμό και ταυτόχρονα να μην πέσει θύμα είτε προβοκάτσιας, είτε τυχοδιωκτικών στοιχείων, που ουσιαστικά υπονομεύουν τον αγώνα και υπηρετούν ουσιαστικά ξένα συμφέροντα από αυτά των εργαζομένων, των αγροτών κλπ. Και πάντα σε όλους τους αγώνες έχουμε και τέτοιους σχεδιασμούς, άλλοτε από υπηρεσίες, άλλοτε από τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό, άλλοτε από άλλες δυνάμεις οι οποίες θέλουν ουσιαστικά να υπονομεύσουν το κίνημα. Όμως το εργατικό κίνημα, το αγροτικό κίνημα έχει πείρα. Οι εργαζόμενοι αυτή τη στιγμή, τα σωματεία τους οι σύλλογοί τους, οι συντονιστικές τους επιτροπές, έχουν εμπειρία οι ίδιοι να αποτρέψουν τέτοια φαινόμενα και να περιφρουρήσουν το περιεχόμενο και τη μορφή πάλης έτσι ώστε να μην πέσει μέσα το τυχοδιωκτικό στοιχείο.
- Άρα όπου υπάρχουν τέτοια φαινόμενα θεωρείτε ότι οι ίδιοι αγρότες θα πρέπει να τα απομακρύνουν και να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους. Αυτό λέτε;
- Βέβαια. Όπως αυτό που αναφερθήκατε και πριν για το Σύνταγμα. Δεν περιφρουρήθηκε καμία βουλή, ούτε από το ΚΚΕ, ούτε από το ΠΑΜΕ. Περιφρουρήθηκε ο ίδιος ο αγώνας ο δίκαιος των εργαζομένων και τα αιτήματα, όλων αυτών, δηλαδή των ανθρώπων, που ανεξάρτητα από ιδεολογική, πολιτική τοποθέτηση βρίσκονταν στους δρόμους του αγώνα και διεκδικούσαν τα δίκαιά τους. Περιφρουρείς τον αγώνα, δεν περιφρουρείς ούτε ένα κτίριο, ούτε οτιδήποτε άλλο. Διότι αυτό που έλεγαν για παράδειγμα, τότε αυτοί ή τούτοι εδώ δεν ξέρω ποιοι ήταν εκεί κλπ, είναι ότι «περιφρουρήσατε το κτίριο ή τον θεσμό ή οτιδήποτε άλλο». Αλλά, περιφρουρείς τον αγώνα από έναν τυχοδιωκτισμό που δεν σε οδηγεί πουθενά. Γιατί και να μπουκάρεις στη Βουλή, ή και να μπουκάρεις κάπου δεν γίνεται τίποτα. Δεν αλλάζει η ουσία των διεκδικήσεων, ούτε οδηγείσαι αναγκαστικά προς τα μπρος, το κίνημά σου ή τη διεκδίκησή σου ώστε να βρει δικαίωση. Το αντίθετο συμβαίνει συνήθως.
- Τώρα, στην κυβέρνηση είναι μπροστά σε ένα αδιέξοδο; Έχει τους δανειστές που την πιέζουν να μειώσει συντάξεις και αυτή έχει ανοίξει όλα τα μέτωπα; Πώς;
- Είναι αδιέξοδη η πολιτική της κυβέρνησης. Η στρατηγική που έχει χαράξει, όταν την χάραξε, το σχέδιο που έχει που δεν είναι και ολοκληρωμένο και σε πολλά ζητήματα δεν έχει καν σχέδιο, εξακολουθεί να μην έχει, όμως έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει: Δηλαδή θέλει να είναι με την ΕΕ, θέλει να υπηρετήσει το κεφάλαιο, θέλει να υλοποιήσει το τρίτο βάρβαρο μνημόνιο, θέλει να περάσει όλα τα προαπαιτούμενα και βρίσκεται περισσότερο σε σύγκρουση, να το πω έτσι, με ένα κόσμο τον οποίο και τον είχε διαπαιδαγωγήσει διαφορετικά, εννοώ το δικό της κομματικό ακροατήριο αυτή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και ένα άλλο κόσμο του οποίου του υποσχέθηκε και τους πίστεψε. Του χάρισε προσδοκίες, του χάρισε ελπίδες, έστω και για ορισμένα πράγματα τα οποία θα βελτιωνόντουσαν, τα οποία θα άλλαζαν προς το καλύτερο αυτά που κάναν οι προηγούμενοι και έρχεται μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην αρχή ένα επτάμηνο μέχρι τον Αύγουστο, σε συνέχεια από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα άλλους πέντε μήνες. Συνολικά δηλαδή ένα χρόνο, όπου μπορεί να κριθεί ως ένα βαθμό για τον χρόνο αυτό που διακυβέρνησε και μπορεί μεγάλα τμήματα εργαζομένων σήμερα, αγροτών, αυτοαπασχολουμένων να βγάλουν ορισμένα πρώτα συμπεράσματα σχετικά με το τι έλεγε πριν, τι στην πράξη έκανε. Και εδώ είναι συνολικά αδιέξοδη η στρατηγική, γι' αυτό οδηγεί σε αδιέξοδο τη χώρα, σε αδιέξοδο τα εργατικά λαϊκά στρώματα που βλέπουν συνεχώς να συμπιέζεται το εισόδημά τους, να μην υπάρχει η παραμικρή ανάκαμψη για το δικό τους εισόδημα, για τη δική τους ζωή, το πώς ζουν την οικογένειά τους δηλαδή.
Γιατί ξέρετε και αυτά τα στοιχεία που βγαίνουν τα οικονομικά στη δημοσιότητα, μικρή ανάκαμψη ή κάποια σταθεροποίηση μπορεί να υπάρχει ή μπορεί και να υπάρξει στο μέλλον. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θα είναι ανάκαμψη για τα λαϊκά στρώματα, για τον εργάτη, για τον άνεργο, για τον αγρότη, για τον αυτοαπασχολούμενο. Θα είναι ανάκαμψη κάποιων κερδών κάποιων ομίλων και όχι όλων, κάποιων κλάδων της οικονομίας, μονοπωλιακών ομίλων του μεγάλου κεφαλαίου που λέμε εμείς, ας το πει όπως θέλει ο καθένας, της ελίτ δεν ξέρω τι κλπ, των ολιγαρχών που λένε άλλοι, αλλά αυτό θα είναι. Και ο εργάτης, ο αγρότης δεν έχει να ωφεληθεί τίποτε από αυτό αντίθετα θα βλέπει για να έχει ανάκαμψη τα κέρδη του κεφαλαίου θα πρέπει να έχει παρακάτω εισόδημα, παρακάτω σύνταξη, να μην έχει την υγεία του, την περίθαλψη, να μην έχει την πρόνοια την στοιχειώδη ή όχι, κάποιες κοινωνικές κατακτήσεις τέλος πάντων.
- Παρά τη μη υλοποίηση των υποσχέσεων που οι Υπουργοί λένε ότι πια δεν ισχύουν γιατί έχουν αλλάξει οι συνθήκες, υπάρχει μια συζήτηση ότι ο κ. Τσίπρας έχει ακόμα μια κοινωνική ανοχή, διότι εν πάση περίπτωση εκφράζει το νέο και πίσω υπάρχουν τα παλιά πολιτικά κόμματα. Θεωρείται ότι αυτή η ανοχή έχει ημερομηνία λήξεως, έληξε ήδη, θα λήξει το επόμενο διάστημα; Θέλω να πω θεωρείται ότι ο κ. Τσίπρας θα έρθει αντιμέτωπος και ο ΣΥΡΙΖΑ με το σύνολο της κοινωνίας ή υπάρχει ακόμα ανοχή στο φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ;
- Κοιτάξτε, είναι λογικό μετά από τέσσερις μήνες από τις εκλογές και μάλιστα με αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, είναι λογικό να υπάρχει ακόμα αυτό που λέτε, μια ανοχή. Δηλαδή υπάρχουν τμήματα της κοινωνίας, που μετά από εκλογές βγήκαμε, δε βλέπουν και κάποια άλλη άμεση πολιτική διέξοδο ή λύση, αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς δεν την βλέπουν, γιατί αυτή υπάρχει κατά τη γνώμη μας. Από την άλλη μεριά είναι πολύ νωπή η διακυβέρνηση των προηγούμενων, οι οποίοι επίσης ευθύνονται τραγικά για πάρα πολλά ζητήματα, όπως διαχειρίστηκαν το σύστημα με τα μνημόνια και τα μέτρα, έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έφυγαν από την κυβέρνηση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οπότε όλα αυτά συντελούν στο να υπάρχει στον κόσμο μια ανασφάλεια να θεωρεί ακόμα ότι τέλος πάντων, ας του δώσουμε μια ευκαιρία. Αυτή είναι η κατάσταση. Την ίδια στιγμή βέβαια δυναμώνει και η οργή και η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια, δηλαδή για μας είναι φανερό το βλέπουμε συζητώντας με το λαό μέσα στους αγώνες τώρα, στις κινητοποιήσεις, αλλά και πριν, αλλά και στις εκδηλώσεις που κάνουμε, στο δρόμο που περπατάμε. Δεν είναι το ίδιο, ούτε πολύ περισσότερο από τον προηγούμενο Ιανουάριο, ούτε τον Σεπτέμβριο τον προηγούμενο πριν τις εκλογές, το τι μας έλεγε ο κόσμος απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα δεν υπάρχει κανείς που να σου λέει ότι τελος πάντων κάτι προσβλέπω. Υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια
- Δηλαδή καταλαβαίνω ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έχασε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
- Και θα διογκώνεται αυτή και είναι λογικό διότι αναπλήρωση απωλειών δεν έχει, κατάργηση νόμων δεν έχει. Έλεγε πριν ο κ. Μπαλάφας, "μα το φορολογικό δεν είναι στο τραπέζι των αγροτών και τι θέλουν και λένε στα μπλόκα"... Μα τώρα κοροϊδευόμαστε; Ο νόμος που υλοποιείται από το 2016, των προηγούμενων βέβαια, αλλά που ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι θα καταργηθεί προεκλογικά, μιλάει για 13% αύξηση από μηδενικό εισόδημα. Από μηδέν εισόδημα να έχει ο άλλος πληρώνει φόρο 13%, χώρια τις αυξήσεις που γίνονται και για το 2016 και το 2017 σε άλλους φορολογικούς συντελεστές.
- Βλέπετε και εσείς ότι μπορεί μέσα στο '16 να οδηγηθούμε πάλι σε αδιέξοδο, με βάση τα σκληρά μέτρα που ζητούν οι δανειστές. Και κάποιοι λένε ότι μπορεί να έχουμε πάλι εκλογική μάχη;
- Αδιέξοδα γενικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να υπάρχουν, κυρίως από τη σκοπιά του λαϊκού παράγοντα. Δηλαδή πρέπει να καθορίσει τις τύχες τις δικές και αυτού του τόπου η παρέμβαση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, του κινήματος, κατά τη γνώμη μας σε κατεύθυνση ενάντια σε αυτό το σύστημα, ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στα μονοπώλια, αυτή να είναι η κατεύθυνσή του. Παλεύοντας φυσικά για μέτρα ανακούφισης, επιμέρους κατακτήσεις, αλλά μόνο σε αυτή την κατεύθυνση συνολικής αλλαγής που θα φτάσει μέχρι και την αποδέσμευση από λυκοσυμμαχίες, όπως είναι η ΕΕ, σε μια νέα κοινωνία, σε μια νέα οργάνωση της οικονομίας τελικά, που για μας είναι η σοσιαλιστική κοινωνία για να το ξεκαθαρίζουμε αυτό. Εκεί πρέπει να είναι διέξοδος, άρα αδιέξοδα δεν υπάρχουν αρκεί να αποφασίσει ο λαός να δοκιμάσει τη δύναμή του.
- Εννοούσα αν η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο;
- Κοιτάξτε να δείτε, κατά τη γνώμη μας δεν είναι λύση οι εκλογές, γιατί τρεις φορές ψήφισε ο ελληνικός λαός, μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός χρόνου, δηλαδή από τον Γενάρη μέχρι τον Σεπτέμβρη τρεις φορές κλήθηκε να ψηφίσει, συμπεριλαμβανομένου και του δημοψηφίσματος. Το να πάμε τώρα, με τρεις εκλογικές μάχες, σε ένα δωδεκάμηνο, σε άλλη μία εκλογική μάχη, με τον ίδιο συσχετισμό δυνάμεων, χωρίς ουσιαστική διέξοδο, που δεν θα δώσουν οι εκλογές, γιατί κατά τη γνώμη μας το κίνημα είναι αυτό που θα καθορίσει αυτά τα ζητήματα. Χωρίς συνολικές ανατροπές και αλλαγές δεν γίνεται... Άρα λοιπόν επειδή υπάρχει μια κοινή βάση και στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, εντάξει και στους ΑΝΕΛ που έχει, αλλά επειδή κι αυτή η συνεργασία με τον Καμμένο φθίνει όσο πάει, δεν έχει και τη δυναμική που τέλος πάντων ήθελε να της προσδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή -εννοώ κι από την άποψη ποιοι συμμετέχουν στην κοινοβουλευτική ομάδα και πως προχωράνε οι ψηφοφορίες- αρχίζει και αδυνατίζει η κυβερνητική πλειοψηφία, παρότι υπάρχει, μπορούν να γίνουν συνεργασίες. Μπορεί να βρει φτερούγες ο κ. Τσίπρας είτε από το κόμμα του Λεβέντη είτε από το κόμμα του κ. Θεοδωράκη, εγώ θα έλεγα ακόμα και από το ΠΑΣΟΚ κι από τη ΝΔ. Διότι εφόσον έχουν ψηφίσει το μνημόνιο, έτσι όπως το ψήφισαν λέγοντας ότι τέλος πάντων πρέπει να προχωρήσει η διαπραγμάτευση με τους εταίρους τους, ότι πρέπει να είμαστε στην ΕΕ...
- Μπορεί δηλαδή να γίνει μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας και οικουμενική;
- Αντικειμενικά βλέπω ότι μπορεί να γίνει με βάση τα προγράμματα και τις θέσεις τους. Μπορεί να γίνει.
- Λέτε ότι αυτό θα ήταν καλύτερο από το να ξαναπάμε σε εκλογές που θα φέρουν ότι τα ίδια αποτελέσματα;
- Όχι. Το καλύτερο είναι ο εργατικός - λαϊκός παράγοντας, ο εργαζόμενος λαός να παρέμβει...
- Αυτό είναι το ιδεατό για εσάς...
- Όχι το ιδεατό, αυτό είναι που παλεύουμε. Εμείς αυτή τη λύση προτείνουμε στον ελληνικό λαό, να φτιάξει τη λαϊκή του συμμαχία και να οδηγηθεί εκεί.
- Δεν θα προκύψει κάτι νέο από τις εκλογές αν θα γίνουν τόσο σύντομα;
- Με βάση τα δεδομένα, μακάρι να προέκυπτε, αλλά δεν γίνεται αυτό έτσι.
- Αρα είναι καλύτερα η λύση μέσα από τη βουλή με συνεργασίες αντί να πάμε ξανά σε εκλογές;
- Δεν είναι θέμα καλύτερου, είναι θέμα τι αντικειμενικά μπορεί να γίνει, λέω τι είναι πιο πιθανό να συμβεί. Επί της ουσίας πάλι η ίδια αντιλαϊκή πολιτική θα υλοποιείται. Όταν έλεγα πριν ότι μπορεί να υπάρξει μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας από το σημερινό συσχετισμό στη βουλή, λέγοντας ότι έχουν ψηφίσει τα μνημόνια, ψηφίζουν νόμους, είναι στην ίδια κατεύθυνση, θέλουν να παραμείνουν μέσα στην ΕΕ, με τις συμμαχίες τους αυτές κλπ, εννοώ ότι μπορούν να τα βρουν σε μια τέτοια κατεύθυνση, την οποία πάλι θα την πληρώνει βέβαια ο λαός. Δεν είναι πραγματική λύση για μας αυτή.
- Θέλουμε τώρα να μας ξεκαθαρίσετε κάτι που πλανάται στην ατμόσφαιρα. Σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει ένα νομοσχέδιο εκλογικού νόμου, σε μία κατεύθυνση πιο αναλογική από το υπάρχον, υπάρχει περίπτωση το ΚΚΕ να ψηφίσει ή μόνο την καθαρή απλή αναλογική συζητάτε;
- Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει, το ξεκαθαρίσαμε και στην κυβέρνηση και στον κ. Τσίπρα στη συνάντηση που είχαμε, ότι εμείς είμαστε αναφανδόν υπέρ της απλής αναλογικής. Σταθερά και μόνιμα. Απλή αναλογική δεν σημαίνει ένα «γενικά αναλογικότερο σύστημα», σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα, σημαίνει να εκφράζεται στη βουλή ο συσχετισμός έτσι όπως τον αποτυπώνει η λαϊκή ψήφος. Δηλαδή όσες ψήφους παίρνεις τόσο αναλογικά στη βουλή να εκπροσωπείσαι. Του το είπαμε ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουμε.
Φυσικά αν υπάρξει έστω μισό άρθρο που να συμβάλλει, θα το δούμε. Αλλά πρέπει να δούμε το συγκεκριμένο νόμο. Ξέρετε ότι σε πολλά νομοσχέδια, άρθρα, έχουμε ψηφίσει είτε παρών είτε υπέρ είτε κατά, αλλά όταν συμβάλλει πραγματικά σε αυτό που λέμε, ενισχύει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενισχύει κυρίως την πάλη του λαού μας έτσι ώστε να μπορέσει να εκφραστεί πιο δυναμικά το επόμενο διάστημα.
- Θέλω να σας ρωτήσω κάτι που συζητείται τις τελευταίες μέρες, δεν είναι και τόσο πολιτικό, αλλά έχει μια πολιτική χροιά. Πήγατε στον Τσίπρα και στον Παυλόπουλο φορώντας γραβάτα κι αυτή η εμφάνισή σας συζητήθηκε πολύ. Πήγατε επειδή θέλατε να τιμήσετε το θεσμό, επειδή ήταν ένας άλλος ρόλος, μια άλλη εμφάνιση αυτή που θα κάνατε στο Προεδρικό Μέγαρο και στο Μαξιμού; Γιατί επιλέξατε να βάλετε γραβάτα;
- Η ενδυματολογική εμφάνιση δεν αποτυπώνει θέσεις, περιεχόμενο και προτάσεις. Μπορείς και με γραβάτα και χωρίς γραβάτα, όπως είμαι τώρα, να λες τα ίδια πράγματα, σταθερά, να ανταποκρίνεσαι στο λαϊκό συμφέρον, σ' αυτό που παλεύεις. Έλεος πια με αυτό το δήθεν συμβολισμό ότι τώρα που δεν φοράω είμαι πιο επαναστάτης, πιο αριστερός ή πιο λαϊκός κλπ. κι όταν φοράω γραβάτα είμαι κυριλέ, είμαι πιο θεσμικός, πιο συστημικός. Πρόκειται για ανοησίες κι από αυτή την άποψη αν θέλετε να το εκλάβετε ως τέτοιο συμβολισμό, ευχαρίστως να το εκλάβετε ως τέτοιο. Δεν έχω καμιά αντίρρηση.
Η ουσία είναι ότι ο ελληνικός λαός θα πρέπει να επιλέγει προτάσεις και θέσεις όχι με βάση το τι φοράει ο εκάστοτε εκπρόσωπος κάθε κόμματος, αν φοράει γραβάτα, αν φοράει πουκάμισο ή αν φοράει πουλόβερ... Γιατί ένα Σάββατο πρωί, όπως είμαστε εδώ, μπορεί να πας και χωρίς γραβάτα, όταν πας σε μια πιο επίσημη εκδήλωση, που θέλεις να της προσδώσεις και μια σημασία, μπορεί να φορέσεις και γραβάτα.

Το σχέδιο - λαιμητόμος να αποσυρθεί! Να δυναμώσει ο αγώνας για την προοπτική

Ή θα πληρώσει το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι και ο λαός. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει
Τα συλλαλητήρια του Σαββάτου στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, τα δεκάδες μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς, με σημείο αναφοράς αυτό στον κόμβο της Νίκαιας, και η απήχηση που βρίσκουν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δείχνουν τα περιθώρια που υπάρχουν μπροστά στην πανεργατική απεργία να εκφραστεί ένα πλατύ ταξικό - αγωνιστικό ρεύμα εμπόδισης των σχεδιασμών της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό και, ταυτόχρονα, να δυναμώσει η αμφισβήτηση της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενταθούν μέχρι τις 4 Φλεβάρη οι προσπάθειες σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς για συλλογικές διαδικασίες, όπου θα συζητηθούν το πλαίσιο πάλης, η απόφαση και το σχέδιο για μαζική συμμετοχή στην απεργία, θα αναλάβουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ευθύνες στην οργάνωση και στην περιφρούρηση της απεργιακής κινητοποίησης, που είναι ταξική αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις που θα γίνουν εκείνη τη μέρα με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, να σφραγίσουν την πανεργατική απεργία και να αποτελέσουν πραγματικό εφαλτήριο για κλιμάκωση. Να εκφραστούν σ' αυτές η συμπόρευση και η συμμαχία με τους μικρομεσαίους αγρότες, που βρίσκονται στα μπλόκα, με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, που πλήττονται από την ίδια πολιτική και στις 4 Φλεβάρη καλούνται να κλείσουν τα μαγαζιά τους.
Πηγαίνοντας προς την απεργία, χρειάζεται ταυτόχρονα να ανέβει ο πήχης της αντιπαράθεσης με τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που σηκώνουν αγωνιστική «παντιέρα» για το Ασφαλιστικό, αλλά με τη γραμμή τους στο κίνημα βγάζουν λάδι την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, την ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου, στρώνοντας ήδη το έδαφος της συνθηκολόγησης και της ήττας για τους εργαζόμενους.
Δεν παίρνει βελτιώσεις
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης και όσα προβλέπει δεν μπορεί να βελτιωθούν, να διορθωθούν, να τροποποιηθούν, με προτάσεις, τροπολογίες και επιμέρους τροποποιήσεις. Είναι ενταγμένα σε συγκεκριμένη στρατηγική κατεύθυνση, η οποία δεν αλλάζει, όποια τροπολογία και αν έρθει. Υπηρετούν πλήρως τις ανάγκες του κεφαλαίου και τις εντολές της ΕΕ για παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας και του κράτους από το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αυτό είναι ένα βασικό σημείο της αντιπαράθεσης με φορείς, πολιτικές δυνάμεις, συνδικαλιστικές παρατάξεις, που ζητάνε «διάλογο» επί των προτάσεών τους και αλλαγές σε πλευρές του νομοσχεδίου που τους αφορούν. Η στάση τους είναι επιζήμια, αποπροσανατολίζει, εγκλωβίζει σε λαθεμένη κατεύθυνση. Είναι συντεχνιακή και βοηθάει την κυβέρνηση να κάνει διάφορους ελιγμούς. Κυρίως, όμως, αδυνατίζει και υπονομεύει το βασικό μέτωπο πάλης, που είναι να μη φτάσει στη Βουλή το νομοσχέδιο, να το πάρουν πίσω.
Οι θέσεις αυτών των δυνάμεων πρέπει να πολεμηθούν και να καταγγελθούν πλατιά από τους εργαζόμενους. Η μόνη θέση που υπηρετεί τα συμφέροντα μισθωτών, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων, ελεύθερων επαγγελματιών, αγροτών, γυναικών και νεολαίας, όλων όσοι θίγονται από το σχέδιο της κυβέρνησης, που ενταφιάζει τα κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα, είναι να εκφραστεί με όσο πιο μαζικούς όρους γίνεται η εργατική - λαϊκή αντίθεση, να μπουν εμπόδια στην υλοποίησή του, να αποσυρθεί, να μην πάει στη Βουλή το αντιλαϊκό νομοσχέδιο, να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης που θα είναι διαρκείας.
Αποφασιστικότητα και σχεδιασμένη πάλη
Σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα παλλαϊκό κίνημα, με λαϊκό ξεσηκωμό. Ετσι μπορεί πραγματικά να υπηρετηθεί ο στόχος τού να μη φτάσει το σχέδιο στη Βουλή αλλά, ταυτόχρονα, να ενισχυθεί η προοπτική ενός πιο μακρόχρονου και αποφασιστικού αγώνα. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος απαιτεί αποφασιστικότητα και σχεδιασμένη πάλη. Η απεργία στις 4 Φλεβάρη πρέπει να είναι και μπορεί να είναι μια μεγάλη μάχη, ένας μεγάλος σταθμός σε αυτήν την προσπάθεια.
Η απεργία αυτή δεν πρέπει να είναι μια συνηθισμένη κινητοποίηση. Χρειάζεται να νεκρώσουν τα πάντα. Η επιτυχία της πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε φορέα του κινήματος, κάθε εργατικής και λαϊκής οικογένειας. Εδώ πρέπει να εκφραστεί ο συντονισμός όλων των δυνάμεων και όχι σε σχήματα και διαβούλια. Εδώ πρέπει να συγκεντρωθεί η πάλη κάθε φορέα κι εδώ κρίνεται κάθε δύναμη.
Υπάρχουν δυνάμεις πολιτικές και συνδικαλιστικές που δε θέλουν τη γενικευμένη πάλη για την απόσυρση του νομοσχεδίου ή συνδέουν την όποια συζήτηση για απόσυρση με την έναρξη διαλόγου για τη βελτίωσή του. Στα λόγια το καταδικάζουν, αλλά στην πράξη περιορίζονται σε μια διαμαρτυρία ή θέλουν να ισχυροποιήσουν την αντιπολιτευτική τους θέση απέναντι στην κυβέρνηση. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων) δε διαφωνούν στην ουσία του. Αλλωστε, αυτό το νομοσχέδιο είναι πάνω στα δικά τους έργα, τα οποία ολοκληρώνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Πρέπει, επομένως, να ανοιχτεί μέτωπο με αυτές τις δυνάμεις και να μπουν μπροστά στις ευθύνες τους. Οποιος δε στηρίζει το αίτημα και την πάλη να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, υπηρετεί τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος, να ενταθεί η δουλειά από τα κάτω για τη διαφώτιση και κινητοποίηση του λαού. Να πάρει στα χέρια του την υπόθεση.
Να πληρώσουν το κεφάλαιο και το κράτος του
Η πάλη ενάντια στο νομοσχέδιο συνδέεται και πρέπει να συνδέεται με την προοπτική της λύσης του προβλήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Εδώ είναι το κύριο μέτωπο που πρέπει να οργανωθεί καλά. Πολύ περισσότερο που γύρω από το ζήτημα αυτό υπάρχουν εχθρικές προς τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα θέσεις, που μπερδεύουν και εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους σε αδιέξοδα, σε σύγχυση.
Αφετηρία των θέσεων που υπηρετούν το λαό, το λαϊκό συμφέρον και, ταυτόχρονα, αντικείμενο διαπάλης στο κίνημα είναι τα εξής: Οι εργαζόμενοι δεν παραιτούνται και διεκδικούν ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και σύνταξης, δωρεάν Υγεία - Πρόνοια, με τις απαραίτητες κρατικές υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό και μέσα, αξιοπρεπείς συντάξεις και όχι δουλειά μέχρι τα γεράματα.
Απαιτούν να καλυφθούν όλες οι απώλειες που είχαν στη διάρκεια της κρίσης, να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι και οι περιορισμοί στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Απαιτούν, ταυτόχρονα, αξιοπρεπείς μισθούς και μεροκάματα, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και κατοχυρωμένα δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Τα αιτήματα αυτά είναι βασικοί όροι για να ξεφύγουν οι εργαζόμενοι από τη φτώχεια και για να διασφαλίσουν μια ανθρώπινη ζωή. Το πολιτικό πρόβλημα που προκύπτει, και εδώ είναι η ουσία του αγώνα, αφορά τη χρηματοδότηση και την εξασφάλιση αυτών των αναγκών.
Η απάντηση που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι μία: Να πληρώσουν το κεφάλαιο και το κράτος τη διαρκή καταλήστευση των αποθεματικών, τη συνεχή εισφοροδιαφυγή, τις απώλειες που είχαν τα Ταμεία από τις συνεχείς μειώσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, να αυξηθούν οι μισθοί, να γίνουν προσλήψεις.
Αγώνας με προοπτική
Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη λύση: Η θα πληρώσει το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην εξαθλίωση και σε αδιέξοδα. Εδώ είναι το μεγάλο μέτωπο. Οι εργαζόμενοι, ο λαός έχουν χρυσοπληρώσει την Ασφάλισή τους. Τα Ταμεία τους λεηλατήθηκαν προς όφελος του κεφαλαίου. Πληρώνουν δυσβάσταχτους φόρους. Από τις ανάγκες τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ήδη πλουτίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Υγεία, στο Φάρμακο, κ.λπ.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός δουλεύουν και παράγουν όλο τον πλούτο. Οι καπιταλιστές απαιτούν όλο και περισσότερα για τα δικά τους συμφέροντα. Από εδώ απορρέουν και τα καθήκοντα του αγώνα. Σε τελική ανάλυση, το θέμα μπαίνει ως εξής: Για να μην πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα την ανάκαμψη του κεφαλαίου, για να πληρώσει το κεφάλαιο, χρειάζεται να πάρουν στα χέρια τους τη δικαίωση των αιτημάτων τους, παλεύοντας για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Σε αυτήν την προοπτική εντάσσονται και οι σημερινοί αγώνες. Μόνο σε αυτήν την προοπτική όλοι οι εργαζόμενοι θα βρουν δικαίωση.

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο σήμερα στην κεντρική πλατεία της Λάρισας

Κλιμακώνουν τον αγώνα για την επιβίωσή τους οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι οποίοι ενισχύουν συνεχώς με δεκάδες νέα τρακτέρ τα υπάρχοντα μπλόκα.
Το μπλόκο της Νίκαιας, το οποίο καθημερινά ενισχύεται, διοργανώνει μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο, με τρακτέρ, σήμερα Παρασκευή 29 Γενάρη, στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, στο οποίο καλούνται να συμπαρασταθούν και να συμπαραταχθούν οι εργαζόμενοι και άλλα λαϊκά στρώματα, που δέχονται την ίδια σφοδρή κυβερνητική επίθεση κι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους μικρομεσαίους αγρότες.
Με βάση και τις αποφάσεις της πανελλαδικής σύσκεψης των αγροτικών μπλόκων που πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια, οι αγρότες απαιτούν από την κυβέρνηση να αποσύρει το σχέδιο για ασφαλιστικό, να πάρει πίσω τα μέτρα που, ήδη, έχουν ψηφιστεί στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου και εφαρμόζονται, όπως η επιβολή φόρου από το πρώτο ευρώ στο αγροτικό εισόδημα και η φορολόγηση με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης, η αύξηση από 13% στο 23% του ΦΠΑ για τα αγροτικά μέσα και εφόδια και η μείωση και στη συνέχεια κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αγροτικού πετρελαίου και να μην εφαρμόσει τις μεγάλες περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που επιβάλλονται με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ και θα φτάσουν, σταδιακά, στο 60% μέχρι το 2019. Ενώ, ήδη, στα δυο δυο προηγούμενα χρόνια, 2014 και 2015 έχουν κοπεί, συνολικά, κατά 23%.
Ταυτόχρονα, συντονίζουν τα αγωνιστικά βήματά τους με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα που αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, ορίζοντας ως επόμενο μεγάλο αγωνιστικό σταθμό τη συμμετοχή τους στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη. Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής απευθύνει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας. 

Θέλει "διάλογο" για την εφαρμογή της πρότασης-"ταφόπλακα" της Κοινωνικής Ασφάλισης

Με το βλέμμα στα μπλόκα των αγροτών, στις απεργίες των εργαζομένων και στις διαδηλώσεις επιστημόνων και αυτοαπασχολούμενων ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να κατευνάσει τη λαϊκή οργή που προκαλεί το σχέδιο για το Ασφαλιστικό, όμως, επιστρατεύοντας εκβιασμούς και εκφοβισμό, λέγοντας ότι «αν δεν πάρουμε μέτρα, το σύστημα θα καταρρεύσει», ξεκαθάρισε ότι αυτό το σχέδιο δεν αλλάζει στην ουσία του και κάλεσε σε διάλογο για να εφαρμοσθεί. 
Μιλώντας στη Βουλή σε προ ημερησίας συζήτηση για το Ασφαλιστικό, παραδέχθηκε ότι το τι θα γίνει με τις συντάξεις, αν θα μειωθούν ή όχι, θα εξαρτηθεί από τη διαπραγμάτευση και την ανεύρεση ισοδύναμων μέτρων προκειμένου να μειωθεί κατά 1% του ΑΕΠ -δηλαδή 1,8 δισ. ευρώ- η κρατική δαπάνη για το Ασφαλιστικό.
Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι είναι «ανοιχτός σε διάλογο» με τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, λέγοντας «περιθώρια βελτίωσης της πρότασης προφανώς υπάρχουν», αλλά έσπευσε να προσθέσει «χωρίς να αλλοιώνουν το πνεύμα της πρότασής μας». Συνεπώς, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι δεν αποσύρεται η πρόταση του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου, που επί της ουσίας βάζει «ταφόπλακα» στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και πως με επιμέρους ελιγμούς θα προσπαθήσει να μειώσει το πολιτικό κόστος.
Παραδέχθηκε ότι «όλες οι συντάξεις θα υπολογιστούν εξ αρχής» και επανέλαβε ότι η κύρια σύνταξη «θα είναι το άθροισμα της εθνικής και της αναλογικής σύνταξης», δηλαδή εφαρμογή του νόμου Κουτρουμάνη - Λοβέδου που έχει τη σφραγίδα των δανειστών. Δεν υιοθέτησε μόνο το συγκεκριμένο νόμο, αλλά και τα επιχειρήματα περί βιωσιμότητας και τον εκφοβισμό που αξιοποίησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για να προωθήσουν τις αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις.
«Η πραγματικότητα είναι ότι το Ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας και υποστήριξε ότι «αν δεν πάρουμε μέτρα, το σύστημα θα καταρρεύσει», ενώ πέραν των επιχειρημάτων υιοθέτησε και τη λογική πως ξανά για το Ασφαλιστικό πρέπει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι που δεν ευθύνονται για τα ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία.
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγεί η τοποθέτηση του πρωθυπουργού για την πρόσφατη συμφωνία με τους εργοδοτικούς φορείς για μια μικρή αύξηση εισφορών έναντι σοβαρών ανταλλαγμάτων. Συγκεκριμένα, εξήρε τη στάση των εργοδοτών, λέγοντας ότι «προς τιμήν τους» δέχθηκαν «μια μικρή αύξηση στις εισφορές», που όπως είπε «γρήγορα θα αντισταθμιστούν» με κίνητρα προς τις επιχειρήσεις, οπότε τα βάρη θα πέσουν και πάλι στις πλάτες των ασφαλισμένων εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και νέων επιστημόνων.
Παρ' όλα αυτά ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι κριτήριο της κυβερνητικής πρότασης είναι «η ισονομία» και «η κοινωνική δικαιοσύνη», όμως είναι προφανές ότι το επιχείρημα αυτό δεν πείθει τους άμεσα θιγόμενους που είναι σε αναβρασμό και κινητοποιήσεις και ήταν εμφανής η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αλλάξει το κλίμα με κινήσεις που ωστόσο δεν επιφέρουν καμία ουσιαστική αλλαγή.
Συγκεκριμένα, για τους επιστήμονες επανέλαβε ότι μόνο για την 1η πενταετία οι εισφορές θα υπολογίζονται στο 80% του κατώτατου μισθού και πως τα δύο πρώτα χρόνια θα είναι στο 14%, τα επόμενα τρία χρόνια στο 17% και έπειτα στο 20%. Για τους αγρότες παραδέχθηκε ότι θα υπάρξει σημαντική επιβάρυνση, αλλά υποστήριξε ότι είναι «επιβάρυνση με αποτέλεσμα», διότι σύμφωνα με το παράδειγμα που ανέφερε ένας αγρότης που θα πληρώνει 14,50 ευρώ το μήνα παραπάνω εισφορές θα λάβει 580 ευρώ σύνταξη το 2026 κι αυτό κατά τον πρωθυπουργό είναι το θετικό αποτέλεσμα.
Επιπλέον, για να κατευνάσει τα πνεύματα μετά τις δηλώσεις υπουργών που κατηγόρησαν τους αγρότες για φοροδιαφυγή, ο πρωθυπουργός επί της ουσίας το πήρε πίσω, λέγοντας ότι υπάρχουν «γκρίζες ζώνες που πρέπει να φωτιστούν», αλλά σχετίζονται με τους μεσάζοντας και τους διακινητές προϊόντων, ενώ επανέφερε το θέμα της αυστηροποίησης των κριτηρίων για τους «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες», που στόχο έχει το μαζικό ξεκλήρισμα μικρών και μεσαίων αγροτών.
Ο πρωθυπουργός, εμμέσως πλην σαφώς, ζήτησε στήριξη και συναίνεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, θυμίζοντας προς τη ΝΔ και άλλα κόμματα ότι ψήφισαν το μνημόνιο το καλοκαίρι και τα κάλεσε να φέρουν αντιπροτάσεις και να έχουν στάση ευθύνης σε «ένα μείζον εθνικό θέμα που αφορά τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού». Κατηγόρησε τα κόμματα που συμμετείχαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι είναι «βαθιά ανεύθυνη η στάση που τηρούν» και ότι δεν πρέπει «να παριστάνουν τους εισαγγελείς ενώ έχουν ευθύνες».