Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Γιατί αβαντάρουν τον «ευρωσκεπτικισμό»;


Εντείνεται το τελευταίο διάστημα και με διάφορους τρόπους ο «ευρωσκεπτικισμός». Τι και ποιους εξυπηρετεί;

Ο «ευρωσκεπτικισμός» που καλλιεργούν τα αστικά επιτελεία, στοχεύει να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια για το ευρωοικοδόμημα, να το θωρακίσει και να το διασώσει, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μια άλλη διαχείριση, μια καλύτερη συνεννόηση, ενδεχόμενα και αλλαγές στους θεσμούς, μπορούν να μεταλλάξουν την ΕΕ σε φιλολαϊκή, ενώ θα παραμένει Ενωση των μονοπωλίων. Σ' αυτή την ρότα κινείται και η πρωτοβουλία έξι ευρωπαϊκών αστικών εφημερίδων να καταθέτουν τις προτάσεις τους «για τη σωτηρία της ΕΕ», αναγνωρίζοντας ότι η Ευρωένωση «είναι σε ένα δύσκολο σημείο της ιστορίας της» και ότι πρέπει «η μεγάλη ευρωπαϊκή ιδέα να βγει από το αδιέξοδο προς τη διάλυση και να προχωρήσει προς ένα καλύτερο μέλλον». Τι προτείνουν; Η ισπανική «El Pais» γράφει ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της ΕΕ είναι το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Ισχυρίζεται ότι η τριάδα Ευρωκοινοβούλιο - Κομισιόν - Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «δημιουργεί μια μαύρη τρύπα, όπου αυτό το πράγμα που λέμε δημοκρατία απειλείται με εξαφάνιση». Αδύναμο Κοινοβούλιο χωρίς δυνατότητα ελέγχου, αόρατη επιτροπή, αδιαφανές Συμβούλιο που δε λογοδοτεί, βλέπει η εφημερίδα και διαπιστώνει ότι ο ευρωσκεπτικισμός μεγαλώνει στο κέντρο και στην περιφέρεια. Κοροϊδεύουν το λαό ότι οι αντιλαϊκές αποφάσεις της ΕΕ οφείλονται στον «αντιδημοκρατικό» τρόπο που παίρνονται και όχι στο ότι οι κυβερνήσεις που αποφασίζουν είναι το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου. Καλλιεργούν συνειδητά αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να πάψει η ανισομετρία στην ΕΕ και να γίνουν φιλολαϊκότερες οι αποφάσεις της, αν αναβαθμιστεί ο θεσμός του Κοινοβουλίου.

Στη λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου εστιάζει και η βρετανική «Guardian», που γράφει ότι η λειτουργία της ΕΕ εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη ανάμεσα στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, όπου πρέπει να παραβρίσκονται οι ευρωβουλευτές για 12 τετραήμερες συνεδρίες το χρόνο. «Είναι μια γελοία, σπάταλη και αναποτελεσματική διαδικασία», λέει η εφημερίδα, εστιάζοντας στο κόστος. Σαν να πρόκειται το Ευρωκοινοβούλιο να σταματήσει να ψηφίζει αντιλαϊκά, να προωθεί με οδηγίες και κατευθύνσεις τον πυρήνα της στρατηγικής του κεφαλαίου, αν πάψει να μοιράζεται ανάμεσα σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες! «Τα χαρτιά των συνθηκών λένε και ότι η Ευρώπη έχει κοινή διπλωματική γραμμή αλλά, ακόμα και αν κατάφερε να γίνει πραγματικά κοινή, της λείπει ένας κοινός στρατός», σημειώνει η γαλλική «Le Monde», κατηγορώντας τη Βρετανία και τη Γερμανία ότι εναποθέτουν την «προστασία της ηπείρου» στο ΝΑΤΟ. Επί της ουσίας, η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι χρειάζεται αναβάθμιση της ΕΕ στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό και ότι αυτό προϋποθέτει και αύξηση της στρατιωτικής της ισχύς και παρουσίας, με τη συγκρότηση δομών έξω από το ΝΑΤΟ, το οποίο ταυτίζεται κυρίως με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η πολωνική «Gazeta Wyborcza» βλέπει το πρόβλημα στο γεγονός ότι «σταματήσαμε να μιλάμε για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και μιλάμε μόνο για το χρήμα». Ξεθάβει από τα ντουλάπια το ξοφλημένο ιδεολόγημα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», για να πει ότι δεν είναι νομοτέλεια αυτό που ζει ο λαός σήμερα, πλακωμένος από τα μονοπώλια και την εξουσία τους και πως με «αλληλεγγύη» ανάμεσα στα καπιταλιστικά της κράτη, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Στο ίδιο πνεύμα είναι το δημοσίευμα της ιταλικής «La Stampa», που προτείνει να ιδρυθεί μια πανευρωπαϊκή ομάδα ποδοσφαίρου για να τονωθεί η αίσθηση του «κοινού μας σπιτιού», που λάνσαρε το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό τις προηγούμενες δεκαετίες, για να σύρουν τους λαούς στην ιδέα της Ενωσης των μονοπωλίων.

Ομοίως και η γερμανική «Sueddeutsche Zeitung», προτείνει μια κοινή πανευρωπαϊκή εφαρμογή σε όλα τα «έξυπνα κινητά» που θα δίνει στους κατόχους τους χρηστικές πληροφορίες για την καθημερινότητά τους, όχι ντιρεκτίβες και ανακοινώσεις, που θα θυμίζουν στους πολίτες πόσο άλλαξε η ζωή μέσα στην κοινή αγορά και την Ενωση και πόσο δε θα άλλαζε χωρίς αυτή. Κι αυτό επειδή -σύμφωνα με την εφημερίδα- «η Ευρώπη δεν πείθει τους πολίτες για τα μεγάλα, γιατί δεν αγωνίζεται να εξειδικεύσει τα μικρά που αγγίζουν τη ζωή των πολιτών, οι οποίοι δεν το καταλαβαίνουν πια». Ολοι τους, με σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό τρόπο, συντονίζονται στην κεντρική ιδέα που λέει ότι κάτι πρέπει να γίνει ώστε να ενσωματωθεί η κλιμακούμενη δυσαρέσκεια για την ΕΕ σε ανώδυνα για τα μονοπώλια και το αστικό πολιτικό σύστημα κανάλια. Εκεί στοχεύει και ο λεγόμενος «ευρωσκεπτικισμός», που καλλιεργούν μερίδες της πλουτοκρατίας, τα Μέσα και τα κόμματά τους. Η ΕΕ είναι των μονοπωλίων και σάπια όσο ο καπιταλισμός. Ο λαός δεν πρέπει να αγωνιά για τη διάσωσή της, αλλά για τη συντριβή της, με ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου σε κάθε χώρα και αποδέσμευση, με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια και το λαό κυρίαρχο του πλούτου που παράγει.

''Λαϊκή Συσπείρωση'' Βορείου Αιγαίου: Μια οφειλόμενη διόρθωση και ένας σχολιασμός δύο σχολιασμών


Σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Βορείου Αιγαίου σημειώνει: «Πράγματι από λάθος δόθηκε στη δημοσιότητα ένα άλλο σχέδιο ψηφίσματος και όχι αυτό στο οποίο καταλήξαμε και το οποίο είναι εξάλλου πιο "μετρημένο". Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί με τις νέες…τεχνολογίες. Ζητάμε γι’ αυτό συγγνώμη και δίνουμε σήμερα το σχέδιο που μοιράστηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Να μας επιτραπεί όμως να σημειώσουμε, αφού ευχαριστήσουμε τους κκ. Τεντόμα και Μπάκα για την υπόμνηση, ότι επί της ουσίας θα άλλαζε κάτι αν μας έλεγαν ότι θα ψήφιζαν αυτό που κατά λάθος δόθηκε στη δημοσιότητα ενώ δεν μπορούσαν να ψηφίσουν το άλλο.

Οφείλουμε επίσης να ζητήσουμε συγγνώμη από τον κ. Μπάκα διότι μας διέφυγε ότι, πράγματι, ήταν ο μόνος που καταψήφισε, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Πρέπει όμως να παραδεχθεί ότι είμαστε υποχρεωμένοι – και ο ίδιος- να μεταφερόμαστε, να θερμαινόμαστε, να μαγειρεύουμε, να πλενόμαστε, να φωτιζόμαστε κλπ.. με πετρέλαιο, αέριο και παράγωγά τους που κάπου παράγονται επιβαρύνοντας το περιβάλλον, αλλά…. κάπου αλλού. Άρα δεν μπορούμε να είμαστε κατά της αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) φτάνει, κατά τη γνώμη μας, να γίνεται από δημόσιο φορέα, για να καλύψει τις ανάγκες του λαού μας, σε χαμηλές τιμές και με τη μέγιστη δυνατή φροντίδα για το περιβάλλον, πράγμα που δεχτήκαμε και συμπληρώσαμε στο ψήφισμα.

Τα παραπάνω απευθύνονται και στον κ. Τεντόμα ο οποίος τόσο κατά την τοποθέτησή του στο Περιφερειακό Συμβούλιο όσο και στο σχόλιό του δεν είπε τίποτα για την "ταμπακέρα" : για την "συνδιαχείριση" και "συνεκμετάλλευση" στο Αιγαίο που ζητά και προωθεί η Τουρκία (και με τις έρευνες που κάνει στο Καστελόριζο και στην ευρύτερη περιοχή της Ρόδου), για την εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟϊκούς επεμβατικούς-πολεμικούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, για τον χαρακτηρισμό του φυσικού πλούτου μας από ελληνικό σε ευρωπαϊκό κλπ.

Ως προς την ΑΟΖ, ο κ. Τεντόμας έκλεισε το θέμα λέγοντας ότι "δεν μπορεί να ανακηρυχτεί μονομερώς", όταν είναι γνωστό ότι ένα κράτος έχει το δικαίωμα να ανακηρύξει μονομερώς την ΑΟΖ του και αν οι γείτονές του έχουν αντιρρήσεις τότε διαπραγματεύεται. Ποιον άραγε ωφελεί αυτός ο ισχυρισμός του κ. Τεντόμα;

Μια ακόμη επισήμανση: Με τον κ. Τεντόμα και τον πολιτικό-ιδεολογικό του χώρο, όπως πολύ καλά το ξέρει, δεν είμαστε σε εμφύλια αντιπαράθεση αλλά σε ταξική, όπως εξάλλου και με τους άλλους χώρους με τους οποίους συναγελάζεται κάτω στη θολούρα του αντιμνημονιακού νέφους αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πραγματικούς υπαίτιους των δεινών του λαού μας..

Κατά τα άλλα το αρχικό μας σχόλιο μένει ως έχει:

Κατά τη συνεδρίαση του Περιφ. Συμβουλίου Β.Αιγαίου που συνήλθε στη Χίο στις 18 Απρίλη, οι περιφερειακοί Σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης", παίρνοντας υπόψη τις ανησυχητικές εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή (Συρία, Ιράν, Ισραήλ, Κύπρος) καθώς και την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού, κ. Σαμαρά στην Τουρκία, έφεραν για άλλη μια φορά το θέμα του Αιγαίου (ΑΟΖ, εκμετάλλευση φυσικού πλούτου, αποδυνάμωση της αμυντικής θωράκισης των νησιών του Αν. Αιγαίου -μάλλον κατ’ απαίτηση της Τουρκίας- ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου), προτείναμε προς ψήφιση το παρακάτω ψήφισμα.

Το ψήφισμα θέτει, μετρημένα, τα βασικά ζητήματα της διασφάλισης των συμφερόντων του λαού μας, μέσω μιας πολιτικής ειρήνης και φιλίας με όλους τους γειτονικούς λαούς και χώρες, σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου,  της αμοιβαία  ωφέλιμης συνεργασίας και του αλληλοσεβασμού. Θέτει τον καθένα μπροστά στις ευθύνες του απέναντι σ’ αυτά τα θεμελιακά για το λαό μας ζητήματα που διακυβεύονται άμεσα εξ αιτίας του εναγκαλισμού της χώρας μας με τους αμερικανονατοϊκούς ιμπεριαλιστές και της πολιτικής ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που ακολουθεί η Κυβέρνηση της χώρας μας, υπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Τελικά το ψήφισμα συγκέντρωσε μόνο τις ψήφους των δύο παρόντων Συμβούλων της "Λαϊκής Συσπείρωσης" ενώ όλοι οι άλλοι παρόντες ψήφισαν λευκό (πριν δύο χρόνια είχε συγκεντρώσει δέκα {10}).

Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένας από τους παρόντες Συμβούλους που πρόσκεινται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ δεν πήρε το λόγο και δεν έκανε καμιά πρόταση.

Ο Σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ που πριν δυο χρόνια το είχε ψηφίσει τώρα δεν το ψήφισε παρά το ότι οι επί μέρους παρατηρήσεις που έκανε έγιναν δεκτές από τη "Λ. Συσπείρωση". Γίνεται φανερό ότι τα δύο τελευταία χρόνια "κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι" και τα υπερπόντια αλλά και ανά την Ευρώπη ταξίδια αποδίδουν.

Παρόμοιες παρατηρήσεις με τον εκπρόσωπο της παράταξης που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ, έκανε και ο νέος Σύμβουλος των οικολόγων που παρά την αποδοχή τους στο μεγαλύτερο μέρος τους, ψήφισε λευκό.

Εμείς τους παραδίδουμε στην κρίση του λαού μας.

Το σχέδιο ψηφίσματος έχει ως εξής :

Το  Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή , για το ρόλο που διαδραματίζει σ’ αυτές η Ελληνική Κυβέρνηση, για τις απειλές που εγκυμονούν για τα κυριαρχικά δικαιώματα και εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. 

Πιο συγκεκριμένα, ζούμε σε συνθήκες εντεινόμενου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών  πηγών, κυρίως πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η ελληνική Κυβέρνηση, και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Τουρκία, βάδισε στα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αντί να αποστασιοποιηθεί από τους ανταγωνισμούς αυτούς και να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας, με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας στο Αιγαίο, ανακηρύσσοντας την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας (ΑΟΖ), όπως δικαιούμαστε και όπως πολλές χώρες  έχουν πράξει  (και η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα), έχει προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις και  συναλλαγές με την Τουρκία και τις πολυεθνικές για την "συνεκμετάλλευση"- "συνδιαχείριση" (50-50%, kazan-kazan) των πιθανών σημαντικότατων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου  στο Αιγαίο. Στο πνεύμα αυτό, ο πρωθυπουργός της χώρας μας αποχαρακτήρισε τον φυσικό μας πλούτο χαρακτηρίζοντάς τον "ευρωπαϊκό".

Τις ανησυχίες μας επιτείνουν  ορισμένοι άλλοι παράγοντες όπως η συνεχής αποδυνάμωση της αμυντικής θωράκισης, των νησιών μας, οι πληροφορίες για αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών  νησιών του Αιγαίου κατ’ απαίτηση της Τουρκίας, η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ  (που δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των χωρών μελών του και σύμφωνα με το νέο δόγμα του δίνει στις δυνάμεις του το δικαίωμα να επεμβαίνουν  όπου γης). Εμπλέκεται στους εντεινόμενους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών που, όπως η ιστορία μαρτυρά, μπορούν να καταλήξουν σε πολεμικές συρράξεις.

Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι και οι συμφωνίες της  Κυβέρνησης με το Ισραήλ και τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με Ισραήλ και ΗΠΑ, με προφανείς τους κινδύνους που προκαλούν κυρίως από το γεγονός ότι η χώρα μας γίνεται ανοιχτά σύμμαχος του σφαγέα του Παλαιστινιακού λαού. 

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου τάσσεται υπέρ  της ειρηνικής συμβίωσης των λαών και χωρών και της αμοιβαία ωφέλιμης συνεργασίας  με όλους τους γείτονές μας, στη βάση  των αρχών του διεθνούς δικαίου και του αλληλοσεβασμού. Αυτό που διαπιστώνεται, όμως, είναι ότι οι συνομιλίες με την  τουρκική ηγεσία  γίνονται με φόντο τις συνεχείς και προκλητικές παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου μας, με τα γνωστά "casus belli" σε ισχύ, διανθισμένα με επεκτατικές "επιθέσεις φιλίας" και ενώ  συνεχίζεται η κατοχή του 37% της  Κύπρου. 

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τις εξελίξεις αυτές . 

Το Περιφερειακά Συμβούλιο τάσσεται υπέρ :  
  • Της άμεσης ανακήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μας.
  • Της αξιοποίησης των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου για την κάλυψη των αναγκών του λαού μας σε χαμηλές τιμές και με προστασία του περιβάλλοντος.

Καλεί τον λαό των νησιών μας να αγωνιστεί για την  απεμπλοκή της χώρας μας από τον επικίνδυνο εναγκαλισμό με το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ και να ακολουθήσει μια εξωτερική πολιτική ειρήνης και φιλίας με όλους τους γειτονικούς λαούς και χώρες, σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου, της αμοιβαία  ωφέλιμης συνεργασίας και του αλληλοσεβασμού.

Εκ μέρους της "Λαϊκής Συσπείρωσης"

Στρατής Κόρακας,

Περιφερειακός Σύμβουλος Β. Αιγαίου.

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Οταν πρόκειται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Για πολλά χρόνια η φράση «μας υποχρεώνει η ΕΕ» είχε καταντήσει «ψωμοτύρι» από κυβερνητικούς παράγοντες που ήθελαν να κρυφτούν πίσω από την Κομισιόν και τις ντιρεκτίβες της για πολιτικές που με προθυμία οι ίδιοι και οι κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχαν δέχονταν και υλοποιούσαν, πολλές φορές μάλιστα τις σχεδίαζαν οι ίδιες πριν καν τεθεί θέμα από τις Βρυξέλλες. Ακόμη και τώρα, κάποιοι επικαλούνται τα μνημόνια για να ισχυριστούν ότι «δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς».

Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Η ανακοίνωση του υπουργείου Τουρισμού, αναφορικά με την παρέμβαση της υπουργού Ολ. Κεφαλογιάννη στο Παγκόσμιο Συνέδριο Τουρισμού στη Λουκέρνη της Ελβετίας, επισήμανε ότι «το ζήτημα των τουριστικών θεωρήσεων αφορά ένα μεγάλο ποσοστό επισκεπτών και η Ελλάδα καταβάλλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να βελτιώσει στο μέγιστο δυνατό το καθεστώς διευκολύνσεων έκδοσης θεωρήσεων».

Αυτή η «κάθε προσπάθεια» επιδιώκει τη «χαλάρωση» του καθεστώτος «Σένγκεν» που όταν θεσπίστηκε δεν είχε λάβει υπόψη του ότι ο καπιταλισμός σε Ρωσία και Κίνα μπορεί να επιτρέψει σε μια μικρή, αλλά υπολογίσιμη τουριστικά, πληθυσμιακή ομάδα να κάνει τουρισμό. Γι' αυτό και οι επιχειρηματίες του κλάδου πιέζουν τις κυβερνήσεις για αλλαγές, και όποιες το έχουν δεχτεί επιδίδονται στην «προσπάθεια» να αλλάξει το καθεστώς.

Να λοιπόν που όταν θέλουν να εξυπηρετήσουν ακόμη καλύτερα τα ειδικότερα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι κυβερνήσεις αντιτίθενται σε μέτρα της ΕΕ και εργάζονται για την τροποποίησή τους. Να λοιπόν που η ντόπια αστική τάξη, επιχειρηματίες και πολιτικοί και κολαούζοι, δεν αποδέχονται τετελεσμένα όταν κρίνουν ότι θίγονται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

''Αυγή'': Αλλο ένα άρθρο καρμπόν με τις αστικές φυλλάδες και εμετικά ψέματα


Αλλο ένα άρθρο καρμπόν για το ΚΚΕ, με τα ίδια ψέματα, τις ίδιες λέξεις και τα ίδια σενάρια, δημοσιεύτηκε χτες, αυτή τη φορά στην «Αυγή». Αργησε λίγο η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ συγκριτικά με τις περισσότερες αστικές εφημερίδες που είχαν την περασμένη Κυριακή τα πανομοιότυπα άρθρα - φωτοτυπίες για το ΚΚΕ, παρόλο που άλλες φορές η «Αυγή» είναι η πρώτη που σέρνει το χορό των εμετικών άρθρων σε βάρος του ΚΚΕ.
Το σημερινό «ρεπορτάζ» της «Αυγής» είναι βγαλμένο από την ίδια κοιλιά που γέννησε και τα ρεπορτάζ του υπόλοιπου αστικού Τύπου. Γι' αυτό και περιέχει ακριβώς τα ίδια σενάρια για δήθεν καταμερισμούς στελεχών, εντελώς όμοιες ιστορίες φαντασίας για στελέχη που υποτίθεται ότι ελέγχουν το Κόμμα, απόλυτα ίδιους χαρακτηρισμούς μέχρι και ολόιδιες λέξεις με τις οποίες χαρακτηρίζεται το ένα ή το άλλο στέλεχος. Είναι πλέον φανερό ότι ένα «σκονάκι» κάνει το γύρο ορισμένων δημοσιογραφικών γραφείων... Η επεξεργασία του ψέματος, της σπίλωσης, της δυσφήμισης, είναι φαίνεται κοινή επεξεργασία κάποιων που υποτίθεται κάνουν «δημοσιογραφία».

Στο δικό της άρθρο, η «Αυγή» φανερώνει πόσο πολύ έχει πειράξει τις εφημερίδες των αστών και των οπορτουνιστών το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν αλλάζει την επαναστατική του στρατηγική και δε γίνεται άλλο ένα κόμμα του συστήματος. Η «Αυγή» φτάνει στο σημείο να μιλάει για «"εκ κατασκευής" ελεγμένο συνέδριο». Αφήνουμε στην άκρη την ανυπόστατη συκοφαντία της «Αυγής» περί «ελεγχόμενων» συνεδρίων, που αποτελεί ύβρη προς όλα τα μέλη του ΚΚΕ και επιπλέον είναι ένα μεγάλο ψέμα. Τα περί «κατασκευασμένων» συνεδρίων και «μαγειρεμάτων» η «Αυγή» πρέπει να τα αναζητήσει αλλού και όχι στο ΚΚΕ που οι διαδικασίες είναι κρυστάλλινες και οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά.
Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, κρίνοντας, προφανώς, εξ ιδίων τα αλλότρια και επιχειρώντας να χτυπήσει το ΚΚΕ με επιχειρήματα που ταιριάζουν στα άλλα κόμματα και όχι στο ΚΚΕ, φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι «η ηγεσία δε διακινδύνευσε ούτε ένα λεπτό την εξουσία της, καθώς είχε προωθήσει, αρκετούς μήνες πριν το συνέδριο, σε "προβληματικές" οργανώσεις είτε μέλη της ΚΝΕ είτε μέλη προσκείμενα στην ίδια από άλλες οργανώσεις, αλλάζοντας τους συσχετισμούς».

Για να επιτελέσει τον αντιΚΚΕ ρόλο της η «Αυγή» πέφτει τόσο χαμηλά, ώστε να αναπαράγει ψεύδη και μπουρδολογίες. Εμείς μόνο θα θυμίσουμε ότι κατά την τετράμηνη προσυνεδριακή διαδικασία έγιναν συζητήσεις σε όλες τις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης και σε χιλιάδες τόπους δουλειάς και λαϊκές γειτονιές, όπου οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο συζητήθηκαν πλατιά. Να θυμίσουμε επίσης ότι για τις Θέσεις της ΚΕ και το νέο Πρόγραμμα του ΚΚΕ ψήφισαν υπέρ το 96,8% των κομματικών μελών, κατά το 1,65% και λευκό το 1,55%. Για το νέο Καταστατικό ψήφισαν υπέρ το 97,3% των κομματικών μελών, κατά το 1,21% και λευκό το 1,49%. Παράλληλα, θετικά για τα προσυνεδριακά κείμενα εκφράστηκε στις Οργανώσεις της ΚΝΕ το 98,9% των μελών της και με κατά ή λευκό το 1,1%. Το, δε, Συνέδριο υιοθέτησε ομόφωνα το Πρόγραμμα, το Καταστατικό και την Πολιτική Απόφαση. Ολα αυτά τόσο η «Αυγή» όσο και άλλες αστικές εφημερίδες που γράφουν τα ίδια με την «Αυγή», τα γνωρίζουν, αλλά δεν τα λένε και όταν τα λένε τα παρουσιάζουν ως «συμφωνίες νεκροταφείου» και «κατάπνιξη της διαφορετικής γνώμης»...

Ο αστικός και οπορτουνιστικός Τύπος στήνει ένα μοτίβο για το ΚΚΕ και το αναπαράγει με συντονισμένο και πανομοιότυπο τρόπο, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι φλομώνει στο ψέμα τους αναγνώστες: Μέσα από μια προπαγάνδα του τύπου «πες πες ψέματα κάτι θα μείνει». Από αυτόν τον ντορό δε θα μπορούσε να λείπει η «Αυγή». Ισως σήμερα, που ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, να φιλοδοξεί και η εφημερίδα του, η «Αυγή» να παίξει το ρόλο της «Αυριανής» της εποχής του Ανδρέα.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Τιμολόγια ΔΕΗ: Μια ''ανάσα'' από τις νέες ανατιμήσεις

Η ''απελευθέρωση'' των τιμολογίων αποτελεί ένα μόνο μέρος των σημαντικών αντιλαϊκών παρεμβάσεων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας


Η αντίστροφη μέτρηση για τις βαθιές, εξόχως αντιλαϊκές, «τομές» στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας έχει ξεκινήσει, με την κυβέρνηση να εμφανίζεται πρόθυμη να εφαρμόσει «μέχρι κεραίας» όχι μόνο το σύνολο των αντιδραστικών μέτρων που επιτάσσει το τελευταίο μνημόνιο για τον ενεργειακό τομέα, αλλά και μερικά επιπρόσθετα μέτρα που κρίνει ότι μπορούν να βοηθήσουν ακόμη περισσότερο το ντόπιο ενεργειακό κεφάλαιο. Μοναδικός χαμένος αυτής της πολιτικής είναι ο λαός, που από την Πρωτομαγιά θα υποστεί μια ακόμη αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος -την 11η των τελευταίων ετών- στο πλαίσιο του χρονοδιαγράμματος που περιλαμβάνει και την «απελευθέρωση» των τιμολογίων χαμηλής τάσης από τον ερχόμενο Ιούλη με νέες αυξήσεις.

Η νέα ανατίμηση επιβεβαιώθηκε στο πρόσφατο συνέδριο του «Εκόνομιστ» από τον υφυπουργό Περιβάλλοντος - Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Μ. Παπαγεωργίου, ο οποίος δήλωσε προκλητικά: «Δεν πρόκειται να αυξηθούν τα τιμολόγια σε κάποιο ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, θα έλεγα μάλλον χαμηλά».

Ωστόσο, «χαμηλό ποσοστό» αύξησης για τα νοικοκυριά και τα μικρομάγαζα αυτή την περίοδο σημαίνει αυτομάτως πολλές περισσότερες χιλιάδες οικογένειες και επαγγελματίες στο «σκοτάδι», δεδομένου ότι: σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχει διαψεύσει η ΔΕΗ, οι απλήρωτοι λογαριασμοί φτάνουν τις 500.000 και οι μόνιμες αποκοπές ηλεκτροδότησης τις 400.000. Στη ΔΕΗ οφείλονται περίπου 1,3 δισ. ευρώ από ανεξόφλητους λογαριασμούς. Τις 700.000 έχουν φτάσει οι διακανονισμοί και 30.000 έχουν φτάσει οι αποκοπές ανά μήνα, με τη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας να έχει μειωθεί το 2012 κατά 2,4% κι ας έχουν αυξηθεί τα νοικοκυριά που θερμαίνονται με κλιματιστικά.

Οι εκτιμήσεις του υφυπουργού για «χαμηλά ποσοστά» αύξησης, εκτός από προκλητικές, φαίνεται να γίνονται και «εκ του ασφαλούς», λόγω της τελευταίας εξέλιξης με την ευρωπαϊκή αγορά δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων. Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε -προς το παρόν- την απόσυρση δικαιωμάτων που θα είχε ως συνέπεια την τεχνητή αύξηση των τιμών τους. Αυτές πλέον κινούνται περίπου στα 3 ευρώ ανά τόνο, ενώ η ΔΕΗ έχει προϋπολογίσει το σχετικό κόστος στα 7 ευρώ ανά τόνο. Αυτό σημαίνει ότι ήδη καταγράφει σημαντικό όφελος από τη διαφορά, κάτι που θα μπορούσε να εκφραστεί και στα τιμολόγια, επιτρέποντας ακόμη και με τη λογική του κέρδους να μην επιβληθούν νέες αυξήσεις. Βεβαίως, οι νέες ρυθμίσεις που προωθούνται από την κυβέρνηση στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας δίνουν τη δυνατότητα άμεσης αναπροσαρμογής των τιμολογίων σε τέτοιες περιπτώσεις, πάντα με κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρήσεων ηλεκτρισμού.

Εκτός αυτού, η κυβέρνηση, η ΔΕΗ, οι άλλοι ιδιώτες παραγωγοί και όσοι σχετίζονται με την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας, δε λένε κουβέντα για τις αυξήσεις των άλλων μερών που απαρτίζουν τα τιμολόγια, τις τσουχτερές αναπροσαρμογές σε Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, τέλος ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ πλέον), χρεώσεις Μεταφοράς και Διανομής. Είναι κι αυτές χρεώσεις που σχετίζονται με το ηλεκτρικό ρεύμα, οι οποίες μάλιστα ήταν ενσωματωμένες στην τιμή του μέχρι το 2010, οπότε και αποφασίστηκε η διακριτή εμφάνισή τους στα έντυπα των λογαριασμών, τάχα για να είναι καλύτερα ενημερωμένος ο καταναλωτής για το τι πληρώνει.

Οι νέες αυξήσεις στο ρεύμα και στις επιμέρους χρεώσεις αναμένεται να δημιουργήσουν εκρηκτικές καταστάσεις, με τους κυβερνώντες και τους διοικούντες στη ΔΕΗ να εκτιμούν κίνδυνο εκτίναξης των οφειλών. Καθόλου τυχαία, η ΔΕΗ ανακοίνωσε μέσα στη βδομάδα νέους διακανονισμούς, κατ' αρχήν για πελάτες του ΚΟΤ («κοινωνικό» τιμολόγιο) με περισσότερες δόσεις, μήπως και αποφύγει τα χειρότερα για τις εισπράξεις της, τους επόμενους μήνες. Είναι αποκαλυπτικό των προθέσεων της ΔΕΗ και της κυβέρνησης, ότι οι πελάτες με τα μεγαλύτερα προβλήματα, που εξαναγκάζονται σε συχνές καθυστερήσεις εξόφλησης λογαριασμών και παραβιάζουν τους διακανονισμούς, αφού περιμένουν από συγγενείς και φίλους να τους συνδράμουν, αντιμετωπίζονται με χειρότερο τρόπο από τους πιο «συνεπείς».

Συνολικές οι εξελίξεις

Είναι σαφές ότι οι παρεμβάσεις στην τιμολογιακή πολιτική θα προηγηθούν της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Η ιδιωτικοποίηση νέου τμήματος της ΔΕΗ, με τη δημιουργία μιας «μικρογραφίας» της -όπως πλέον έχει επιβεβαιώσει και ο αρμόδιος υφυπουργός Μ. Παπαγεωργίου- εξαρτάται άμεσα από τον «εξορθολογισμό» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και την «προσαρμογή» της λειτουργίας της με αυτήν της ενιαίας, εσωτερικής ευρωπαϊκής αγοράς. Οι παρεμβάσεις στα τιμολόγια, στις επιμέρους χρεώσεις, στη χονδρική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, στην καταμέτρηση και κοστολόγηση της ενέργειας στη λιανική, στην επέκταση και τον έλεγχο των δικτύων Μεταφοράς και Διανομής, θα είναι καταλυτικές και πρωτόγνωρες, ακόμη και σε σχέση με τις πολύ μεγάλες αντιδραστικές μεταβολές που έγιναν τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει ήδη προχωρήσει τις σχετικές διεργασίες, ολοκληρώνοντας και τον νέο Κώδικα Προμήθειας. Ωστόσο, μένουν ακόμη πολλά να αποσαφηνιστούν. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση κάνει αλλεπάλληλες επεμβάσεις στην αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Σκοπός της είναι να αποτρέψει την κατάρρευση του συστήματος πληρωμών προς αυτές, ως αποτέλεσμα της μεγάλης «τρύπας» των περίπου 450 εκατ. ευρώ στον ειδικό λογαριασμό του ΛΑΓΗΕ, που προήλθε από την αλματώδη ανάπτυξη των ΑΠΕ λόγω των υπέρογκων αποζημιώσεων. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να «βολέψει» και τους μεγάλους της αγοράς, αλλά και να εξισορροπήσει αντιτιθέμενα συμφέροντα στο εσωτερικό των ΑΠΕ, την ίδια ώρα που αλλάζει ο τρόπος χρηματοδότησης της ανάπτυξής τους σε όλη την ΕΕ.

Τα βασικά δεδομένα των επόμενων παρεμβάσεων, είναι: τα οικιακά τιμολόγια θα «απελευθερωθούν», ώστε να «λυθούν τα χέρια» των εταιρειών που περιμένουν να ξαναμπούν στον τομέα της προμήθειας, όπου τώρα έχει αφεθεί μόνη της η ΔΕΗ.

Η χονδρική τιμή θα συνδεθεί με τη λιανική, έτσι ώστε οι παραγωγοί και προμηθευτές να μετακυλίουν αυτόματα στους -κυρίως- οικιακούς καταναλωτές, όχι μόνο την αύξηση των τιμών σε συντελεστές της παραγωγής όπως είναι τα καύσιμα, αλλά και κάθε είδους επιχειρηματική αστοχία τους, την επιθυμία τους για περισσότερα κέρδη και την εμπλοκή τους σε ριψοκίνδυνες επενδύσεις ανά την Ευρώπη, που αν πετύχουν θα εκτινάξουν τα μετοχικά μερίσματα.

Η νέα τιμολόγηση και οι μηχανισμοί αναπροσαρμογής των τιμών θα αντικαταστήσουν και τους κάθε είδους μηχανισμούς ανάκτησης κόστους, ενώ οι ηλεκτροπαραγωγοί -«κρατικοί» και μη- συνεννοούνται ήδη για πρόσθετα κέρδη μέσα από διάφορα τερτίπια.
Τα κοινά τους σημεία για την νέα φάση της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας επισημοποιήθηκαν με τις τοποθετήσεις των πλευρών και πριν από μερικές βδομάδες στην πρόσφατη εκδήλωση «Athens Energy Forum» με συγκλίσεις για την αγοραπωλησία λιγνιτικής ενέργειας (που αναμένεται να ξεκινήσει στο τρίτο τρίμηνο του 2013 - λίγο στις τιμές δεν τα βρίσκουν ακόμη), για τη σύνδεση χονδρικής - λιανικής, για επάνοδο των παραγωγών στην προμήθεια. Υπάρχουν όμως και άλλες συγκλίσεις, που δεν ομολογούνται, αλλά εννοούνται. Το σίγουρο είναι ότι κανείς δε θα μπει στη ΔΕΗ ή δε θα επεκτείνει την εμπλοκή του στον ενεργειακό τομέα πριν θεσμοθετηθούν συγκεκριμένες παρεμβάσεις που έχουν κατηγοριοποιηθεί και από την τρόικα. Κάποιοι... επενδυτές θα περιμένουν να τις δουν να υλοποιούνται πριν κάνουν την κίνησή τους.

Μια από τις καθοριστικές παρεμβάσεις έχει να κάνει με το δίκτυο Μεταφοράς, όπου οι διασυνδέσεις με τα νησιά και οι επεκτάσεις σε γειτονικές χώρες «καίνε» πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα που βρίσκονται με «το χέρι στη σκανδάλη» για να ξεκινήσει ο χορός των δισεκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα είναι πιθανό και μάλλον πιο εύκολο τεχνικά, να προχωρήσει πρώτα η ιδιωτικοποίηση των εταιρειών που διαχειρίζονται τα δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής (ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ, θυγατρικές της ΔΕΗ).

Οι σχεδιασμοί, προβλέπουν ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγεται από εκατοντάδες ανεμογεννήτριες στα νησιά μας, θα ρέει προς τη βιομηχανική κεντρική και βόρεια Ευρώπη, ενώ η μελλοντική ηλεκτρική διασύνδεση με Ισραήλ - Κύπρο δημιουργεί δυνατότητες μεταφοράς τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας, που σήμερα δεν παράγονται καν. Μόνο που οι πανάκριβες διασυνδέσεις χρειάζονται επιπρόσθετα κοινοτικό χρήμα και κρατικές εγγυήσεις. Μόλις ολοκληρωθεί το τιτάνιο έργο, ή διασφαλιστεί η χρηματοδότησή του από τους λογαριασμούς και κονδύλια της ΕΕ, τότε θα μοιραστούν το δίκτυο οι ενεργειακοί κολοσσοί μέσω... αντιπροσώπων.

Ολοι στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας

Κόντρα στην προσπάθεια να αλλοιωθεί το ταξικό περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς


Να ριχτούν στην απεργιακή μάχη της Πρωτομαγιάς, με στόχο να γίνουν νέα βήματα στην οργάνωση ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τον εργαζόμενο λαό, για να ανακάμψει η καπιταλιστική κερδοφορία καλούνται οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, αλλά και συνολικά οι φορείς των λαϊκών στρωμάτων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ με κεντρικό σύνθημα «ΟΧΙ στη σύγχρονη σκλαβιά - Οι εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγου δείχνουν το δρόμο» καλεί σε ολόπλευρη δράση για τον ταξικό εορτασμό της 1ης Μάη, ενάντια στη συνειδητή προσπάθεια των εργοδοτών και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου να θάψουν το ταξικό περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς.

Η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα θα γίνει στο Σύνταγμα στις 10.30 π. μ., στη Θεσσαλονίκη στις 10.30 π. μ. στο Αγ. Βενιζέλου και στον Πειραιά στις 10.30 π. μ. στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ έχουν ήδη απευθύνει η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Σε κάθε εργοστάσιο και σχολειό

Στην ανακοίνωση - κάλεσμά του για την 24ωρη απεργία της Πρωτομαγιάς το ΠΑΜΕ τονίζει μεταξύ άλλων:

«Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, άνεργοι - σημειώνει η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ - κάντε την απεργία της Πρωτομαγιάς, μέρα αγωνιστικής διεκδίκησης και εκδήλωσης της αγανάκτησης και της οργής σας. Πυκνώστε τις γραμμές των σωματείων, μπείτε στους συλλογικούς αγώνες με πίστη στο δίκιο σας. Να πούμε όχι στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, στη σύγχρονη δουλεία. Να βροντοφωνάξουμε πως "Δούλοι του 21ου αιώνα δε θα γίνουμε". Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα! Μέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης βαμμένη με το αίμα των εργατών του Σικάγου, των αμέτρητων θυσιών και των αναρίθμητων ηρώων της εργατικής τάξης που έπεσαν στις συγκρούσεις της ταξικής πάλης. Μέρα που οι εργάτες σε όλον τον κόσμο δείχνουν τις γροθιές τους, επιδεικνύουν στους εκμεταλλευτές τη δύναμή τους. Μέρα που προβάλλονται τα σύγχρονα αιτήματα των εργαζομένων για αξιοπρεπή ζωή, αιτήματα ανακούφισης της εργατικής οικογένειας από τα βάρβαρα μέτρα των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους. Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων δε χαρίστηκαν, δεν παραχωρήθηκαν από τους εκμεταλλευτές, από κυβερνήσεις και κοινοβούλια. Κατακτήθηκαν με αδιάκοπους σκληρούς αγώνες, με οργάνωση και αντοχή».

Και συνεχίζει μεταξύ άλλων: «Τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς να μπουν μέσα στους τόπους δουλειάς. Να περάσουν τις πύλες των εργοστασίων, να γίνουν μάθημα σε κάθε σχολείο και σχολή»! Αλλωστε, το ίδιο το μήνυμα της 1ης Μάη είναι πως ό,τι κατέκτησαν οι εργαζόμενοι το κατέκτησαν με σκληρούς και ταξικά οργανωμένους αγώνες.

Το μέλλον των εργαζομένων και του λαού εξαρτάται από τους ίδιους. Δεν πρέπει να περιμένουν ουρανοκατέβατες λύσεις, δεν υπάρχουν τέτοιες. «Είναι καθήκον σήμερα - τονίζει το ΠΑΜΕ - να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να πάρουμε την ατομική και συλλογική ευθύνη. Η ανακούφιση και η λύτρωση από τη θηλιά στο λαιμό της εργατικής - λαϊκής οικογένειας δε θα έρθει αυτόματα, δε θα πραγματοποιηθεί μονομιάς. Δε θα γίνει χωρίς την παρέμβαση του λαού στις εξελίξεις, τη συμμετοχή των εργαζομένων στις συλλογικές διαδικασίες, την οργάνωση στα σωματεία, τη σύγκρουση στους τόπους δουλειάς».

Οργανώνουμε πάλη για τις δικές μας ανάγκες

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να κάνουν κτήμα τους τα αιτήματα που προβάλλει, υπηρετώντας τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. «Δεν υπάρχει βήμα πίσω από το αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους και όλες, με κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, με υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος.

Κανένας εργαζόμενος να μη δουλεύει χωρίς συλλογική σύμβαση. Να καταργηθεί ο άθλιος διαχωρισμός των εργαζομένων με βάση την ηλικία.

Κανένας νέος εργάτης να μη δουλεύει για ψίχουλα, κανένας εργαζόμενος σπουδαστής με βάση την πρακτική του να μη δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί.

Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων ανεργίας, της τζάμπα εργασίας στις επιχειρήσεις, της δουλειάς χωρίς δικαιώματα με ημερομηνία λήξης.

Να δυναμώσει το πλέγμα προστασίας της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, της εργαζόμενης γυναίκας.

Να αγωνιστούμε για σύγχρονη αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Υγεία για όλους, για δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες.

Να υπερασπιστούμε τα ταξικά μας αδέλφια, να δυναμώσει η κοινή οργάνωση και πάλη Ελλήνων και μεταναστών κατά της βαρβαρότητας και της εξουσίας των μονοπωλίων, ενάντια στο ρατσισμό και την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, ενάντια στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του πολέμου».

Κίνημα ενάντια σε αυτούς που μας εξαθλιώνουν

Η προετοιμασία της απεργιακής μάχης της 1ης Μάη που προχωρά άλλωστε χέρι - χέρι με τις μικρές και μεγάλες μάχες ενάντια στην εργοδοτική επίθεση πρέπει να αξιοποιηθεί για να αναδειχθεί πλατιά στους εργαζόμενους τι κίνημα χρειάζεται σήμερα:

Το ΠΑΜΕ επισημαίνει: «Δεν υπάρχουν περιθώρια για μικρές ή μεγάλες νίκες αν δε στρέψουν οι εργαζόμενοι τα όπλα τους απέναντι σε αυτούς που σήμερα μας εξαθλιώνουν, κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε, είναι οι κερδισμένοι της κρίσης και των μέτρων, μας απειλούν και μας εκβιάζουν με την πείνα για να σκύψουμε το κεφάλι, να ζούμε γονατιστοί».

Στην κατεύθυνση αυτή χρειάζεται κίνημα ταξικά προσανατολισμένο «που θα πετάξει από πάνω του τα παραπλανητικά συνθήματα για δήθεν καλύτερη διαπραγμάτευση με την ΕΕ, για πιο ανθρώπινη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος. Χρειάζεται κίνημα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου και των μνημονίων, καμιά αναγνώριση από το λαό του χρέους και των ελλειμμάτων, έξοδο από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Κίνημα οργανωμένο και προσανατολισμένο απέναντι στην εργοδοσία, στους νόμους και το κράτος της, μαζικό, οργανωμένο στον τόπο δουλειάς και τον κλάδο. Κίνημα απαλλαγμένο από τους ανθρώπους της εργοδοσίας, που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία, που δε θα παλεύει μόνο για επιμέρους, προσωρινές και αμφίβολες βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής - εργατικής οικογένειας, κίνημα που θα βάζει στην ημερήσια διάταξη το ερώτημα ποιος είναι ο παραγωγός του πλούτου, να φέρνει στην επιφάνεια το ερώτημα ή εμείς ή τα μονοπώλια.

Κίνημα που θα απαντάει με αγώνες σε κάθε τόπο δουλειάς και εργοστάσια, με πολλαπλασιασμό των πρωτοβουλιών σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο από σωματεία και λαϊκές επιτροπές, που θα φρενάρουν και θα σταματούν στην πράξη τα μέτρα πτώχευσης του λαού μας. Κίνημα που θα στέκεται κόντρα στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, στις φωνές της ταξικής συνεργασίας και των κοινωνικών διαλόγων».

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Παρέμβαση της ''Λαϊκής Συσπείρωσης'' στο Περιφερειακό Συνέδριο Βορείου Αιγαίου


Παρέμβαση στο  1ο Περιφερειακό συνέδριο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, με αφορμή το σχέδιο Προγραμματισμού για την περίοδο 2014-2020, που έγινε τη Παρασκευή 19 Απριλίου, στη Χίο, έκανε η «Λαϊκή Συσπείρωση» και συγκεκριμένα ο επικεφαλής της και περιφερειακός σύμβουλος Στρατής Κόρακας, η Αργυρώ Στεφανάκη, περιφερειακή σύμβουλος στη Σάμο και από τους Δήμους Λέσβου και Χίου, οι δημοτικοί σύμβουλοι Βαγγέλης Παλαιολόγος και Μάρκος Σκούφαλος. Ανέδειξαν τα προβλήματα που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου, κόντρα στις εισηγήσεις - φωνή του κεφαλαίου και τη διαχειριστική λογική στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου.

Σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» επισημαίνει για το συνέδριο τα εξής:

1. Οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου έχουν πολλές φορές αναδείξει την Τοπική Διοίκηση και ειδικά το Περιφερειακό Συμβούλιο ως βασικό μοχλό υλοποίησης της κεντρικής πολιτικής ελληνικών κυβερνήσεων και ΕΕ. Μέσω και  του συγκεκριμένου Συνεδρίου, η Περιφερειακή Αρχή του Β. Αιγαίου παρουσίασε το σχεδιασμό υλοποίησης σε τοπικό επίπεδο, της αντιδραστικής στρατηγικής «ΕΥΡΩΠΗ 2020», της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης» και φυσικά αναδεικνύει την κατεύθυνση διαχείρισης των ΕΣΠΑ.

2. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε με την τοποθέτηση του υφυπουργού ανάπτυξης, κ. Σκορδά, ότι το συγκεκριμένο σχέδιο είναι ένα αυθεντικό κείμενο των κατευθύνσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες. Ευθέως το έθεσε ο υφυπουργός, αφού με θράσος ισχυρίστηκε ότι ο διάλογος είναι ελεύθερος αρκεί να γίνει στο πλαίσιο της ΕΕ. Με περισσή αγένεια μάλιστα απευθύνθηκε στους εκπροσώπους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντάς τους «Αν δε σας αρέσει μπορείτε να φύγετε!».

3. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν κομμένες και ραμμένες οι εισηγήσεις - 12-14 στον αριθμό (!) -  και χαιρετισμοί που ακούστηκαν επί 4,5 ώρες. Εκφωνήθηκαν μονόλογοι των τεχνοκρατών των υπουργείων και των υπαλλήλων της ΕΕ, που μονότονα επαναλάμβαναν την αγωνία τους για την προώθηση της «ανταγωνιστικότητας», της «επιχειρηματικότητας», της «επιχειρηματικής καινοτομίας», της «έξυπνης διακυβέρνησης», των young Leaders και διάφορα άλλα αποπροσανατολιστικά, που στόχο είχαν να κρύψουν την πολιτική του κ. Σαμαρά και της συγκυβέρνησής του (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ): Όλα για το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο.

4. Η αντιφατικότητα και η ανισόμετρη ανάπτυξη περιοχών και χωρών, σύμφυτες με τον καπιταλισμό, ήταν παρούσες παρ 'όλες τις προσπάθειες να κρυφτεί μέσα από τις μεγαλοστομίες σχεδίων επί χάρτου. Όλα χωρούσαν μέσα στο «μπαξέ» τους. Και ανάπτυξη βιομηχανικών ανεμογεννητριών και αναλλοίωτο περιβάλλον ως συγκριτικό πλεονέκτημα. Και τα μονοπώλια των ιχθυοκαλλιεργητών και η προστασία της παράκτιας αλιείας και του καταδυτικού τουρισμού. Και μονόδρομος γι αυτούς η προστασία της ασυδοσίας των ακτοοπλόων εφοπλιστών - «ΚΤΕΛατζήδες του Αιγαίου» τους είπε ο υπουργός Αιγαίου - και ο εκσυγχρονισμός  στα χέρια των ίδιων εφοπλιστών των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, την ώρα που ο υπουργός τους παρουσίασε λίγο - πολύ φουκαράδες. Παρέλειψε όμως να πει για τα  700 εκατ. ευρώ επιδοτήσεις την τελευταία δεκαετία, για τα 125 εκατ. μόνο το 2012 και τις αυξήσεις στα εισιτήρια 300% τα τελευταία χρόνια! 

Και εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που ξεκλήρισε την αγροτική οικονομία και έδιωξε τους μικρούς και μεσαίους αγρότες από τα χωράφια τους και η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα με… γιγάντωση των μονοπωλίων. Προκλητικά μάλιστα η σχετική με το θέμα εισηγήτρια ισχυρίστηκε ότι η ΚΑΠ έδωσε ώθηση στον αγροτικό τομέα της χώρας μας, όταν, όπως κατήγγειλε ο Στρατής Κόρακας, από 30% επί του ΑΕΠ το αγροτικό εισόδημα έφτασε στο 5% σήμερα. 

Και ανάπτυξη των μικρομεσαίων επαγγελματιών μέσα από την «καινοτομία» και τις αλλαγές διατροφικών προτύπων του τύπου να μάθουμε τους Ευρωπαίους αντί για βούτυρο «Lurpak» να τρώνε πάστα ελιάς, και διατήρηση των πολιτικών που τους κάνει να βιώνουν «το θάνατο του εμποράκου».

5. Το «συνέδριο», αυτό που με βεβαιότητα προδιέγραψε είναι ένα ακόμα «φαγοπότι» για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο σε βάρος του λαού των νησιών μας, με μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας που θα εντείνουν ακόμα περισσότερο αυτές οι πολιτικές. Δυστυχώς θα είμαστε και πάλι στο ίδιο έργο θεατές όπως με τα παλιά συνέδρια και προγράμματα με άλλα ή παρόμοια ονόματα, όπως «Μεσογειακά Προγράμματα», «Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης» κλπ, τα οποία ανέδειξαν τα νέα τζάκια της πλουτοκρατίας, ανέπτυξαν τα κέρδη της ολιγαρχίας του πλούτου, αλλά άφησαν στην τύχη τους το λαό μας, ερήμωσαν τα νησιά μας, που βιώνουν τους υψηλούς ρυθμούς της ανεργίας, της ανασφάλειας και της απομόνωσης, ζητήματα που επί της ουσίας έλειπαν παντελώς από τις αναφερόμενες εισηγήσεις. 

6. Σε επίπεδο πολιτικών εκπροσώπων, ξεκάθαρη ήταν η διαχειριστική λογική των ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, που με διάφορες επιμέρους ενστάσεις στην ουσία κινήθηκαν εντός των κατευθύνσεων της ΕΕ, προϋπόθεση άλλωστε του διαλόγου τύπου κ. Σκορδά.

7. Οι εκπρόσωποι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που τοποθετήθηκαν, Στρατής Κόρακας, περιφερειακός σύμβουλος και Μάρκος Σκούφαλος, δημοτικός σύμβουλος, ανέδειξαν τα προβλήματα που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου, των εργατοϋπαλλήλων, των γεωργών, κτηνοτρόφων, ψαράδων και μικρομεσαίων. 

Ανέδειξαν τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί την ανάπτυξη των λαϊκών συμφερόντων και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, σκιαγραφώντας μια σειρά προτάσεις.

Τέτοιες ήταν ο δημόσιος φορέας ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, η στήριξη από τον κρατικό προϋπολογισμό του πρωτογενούς τομέα, η στήριξη των επαγγελματιών, η αύξηση των χρηματοδοτήσεων προς την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια τοπική διοίκηση, η γενναία χρηματοδότηση της Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας.

Κατέληξαν όμως στο κύριο, που αφορά στην πάλη του λαού των νησιωτών του Β. Αιγαίου για να απαλλαγεί από τα δεσμά του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του στις διάφορες κυβερνήσεις, χαράσσοντας ο ίδιος τη μοίρα του μέσα από την ανατροπή των πολιτικών της ΕΕ, των ντόπιων τοποτηρητών της, μέσα από την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και την επιστροφή του πλούτου σ’ αυτούς που τον παράγουν.

8. Η Περιφερειακή Αρχή με τη διαδικασία στην οποία συμφώνησε να ακολουθηθεί, με το συγκεκριμένο μονόλογο εισηγήσεων της «φωνής του κεφαλαίου», έχει βαριά ευθύνη, αφού συνέβαλε από τη δική της μεριά ως «λαγός» να προωθηθούν εν κατακλείδι αυτές οι πολιτικές που θα πληρώσει και πάλι ο λαός μας, ο οποίος δεν έχει να περιμένει τίποτα, αν δεν πάρει τις τύχες του στα χέρια του.

Ο καημός της ΓΣΕΒΕΕ


Περίλυπη η ΓΣΕΒΕΕ βγήκε να καταγγείλει την κυβέρνηση... λίγο για το ένα και λίγο για το άλλο! Δηλαδή, από τη μία για τις διαρροές που τη θέλουν να προωθεί τη διάταξη για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και από την άλλη για τις διαρροές που εμφανίζουν την «Ομάδα Δράσης» της Κομισιόν να έχει απορρίψει την πρόταση για «αναπτυξιακή τράπεζα» υπέρ των «μικρομεσαίων». Αυτή η τελευταία είναι μια κοινή πρωτοβουλία με την ΕΣΕΕ, ώστε να μπουν στο παιχνίδι της χρηματοδότησης των ΕΒΕ οι συνεταιριστικές τράπεζες, που σε αυτή τη φάση μόνο κατ' όνομα υπάρχουν ακόμη.

Και μπορεί η ΓΣΕΒΕΕ να υπενθυμίζει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΕΒΕ είναι εναντίον της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, ξεμπερδεύοντας στα γρήγορα με το θέμα, αλλά εκεί που «δίνει ρέστα» είναι για το θέμα της «αναπτυξιακής» τράπεζας. Οπου επικαλείται μέχρι και τις αποφάσεις της... ΕΕ υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όταν η τρόικα το έχει θέσει ξεκάθαρα, ότι οι πολύ μικρές και οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν «βαρίδια» στο νέο οικονομικό μοντέλο που χτίζεται!

Ωστόσο, ο «καημός» της ΓΣΕΒΕΕ είναι μεγαλύτερος και αφορά αυτές τις ρημάδες τις διαρροές που δείχνουν ότι το υπουργείο Ανάπτυξης «εμμένει στην επιλεκτική προώθηση αιτημάτων θεσμικών και μη θεσμικών συνομιλητών του, εκπρόσωποι των οποίων έχουν αναλάβει εσχάτως ρόλους εμπειρογνωμόνων και εντεταλμένων συμβούλων».

Με απλά λόγια, η ΓΣΕΒΕΕ παραμένει συνεπής στο ρόλο του πυλώνα στήριξης της ασκούμενης πολιτικής, εμφανίζει την ΕΕ ως εγγυητή των δικαιωμάτων των μικρών επιχειρήσεων, την ενοχλεί που δεν την ενημερώνουν «επίσημα», αποσπά τα μέτρα ενάντια στους ΕΒΕ από τη συνολική πολιτική και τα μετατρέπει αυθαίρετα σε ικανοποίηση «ημετέρων». Και «στο διά ταύτα», δεν κουνάει «δαχτυλάκι» για να εμποδίσει έστω, κάτι, από όσα υφίστανται εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, έμποροι.

Να τους χαίρονται αυτοί που τους ψηφίζουν...

Λαϊκές «εκατόμβες» στο βωμό των μονοπωλίων

Φορο-εξαχρείωση με πρόσθετα μέτρα 4 δισ. ευρώ για τη διετία 2013-2014. Γενικευμένα ασήκωτα χαράτσια στη λαϊκή κατοικία και περιουσία, κατασχέσεις για τις μικρο-οφειλές στην εφορία, νέες «παρεμβάσεις» στη φορολογία μισθωτών και συνταξιούχων


Η φορο-εξαχρείωση απέναντι στο λαό, η διαμόρφωση συνθηκών για τη συγκέντρωση της μικρής ακίνητης περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια, οι νέες «παρεμβάσεις» στη φορολογία μισθωτών και συνταξιούχων, οι απολύσεις στο Δημόσιο κ.ά. συγκαταλέγονται στο πακέτο μέτρων, στο οποίο κατέληξαν η συγκυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί (ΕΕ - ΔΝΤ).

Ταυτόχρονα και παράλληλα κλιμακώνουν με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, επίσης με τη διαμόρφωση μηχανισμού για την «αυτόματη» συμπίεση του κατώτατου μισθού, μέτρο που αποτελεί κράχτη για τα μονοπώλια και τους «επενδυτές», με τη διοχέτευση του πακτωλού από τις διακρατικές ενισχύσεις για τη σωτηρία και ενίσχυση των τραπεζών, γύρω από τις οποίες εκδηλώνονται και ξεσπούν οι αδυσώπητοι ανταγωνισμοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, για λογαριασμό των μονοπωλίων που καθένας από αυτούς στηρίζει και υπηρετεί. Η γάγγραινα του κεφαλαίου εξαπλώνεται με την ενεργοποίηση μέτρων κατάσχεσης μισθών και συντάξεων, προκειμένου να βάλουν στο χέρι τα εμφανιζόμενα ληξιπρόθεσμα «χρέη» οικονομικά ανήμπορων λαϊκών νοικοκυριών που με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου συνεχίζουν να στοιβάζονται στα κιτάπια της εφορίας.

Η μεταξύ τους συμφωνία αναμένεται να «κλειδώσει» μέσα σε αυτή την εβδομάδα. Ο ποσοτικός στόχος για τη διετία 2013-2014, σύμφωνα με υψηλόβαθμους κυβερνητικούς παράγοντες, φτάνει στα 4 δισ. ευρώ, ποσό που αφορά μόνο στα πρόσθετα μέτρα, αυτά που θα κλιμακώσουν, προκειμένου, λένε, να κλείσουν το «δημοσιονομικό κενό» της τρέχουσας διετίας.

Ειδικότερα:

Ληξιπρόθεσμα χαράτσια: Πρόσθετα ποσά αναμένουν από τη σχεδιαζόμενη ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών προς την Εφορία. Στο επόμενο διάστημα το «μαρκάρισμα» θα πάρει ασφυκτικές και μαζικές διαστάσεις, ταυτόχρονα με την ενεργοποίση του μέτρου των κατασχέσεων για τα λαϊκά νοικοκυριά που δε θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν ούτε και στη νέα ρύθμιση. Η αδυναμία αποπληρωμής θα συνεπάγεται προσαυξήσεις με τη μορφή τόκων υπερημερίας στο 8,75%! Αποδέκτες της βαρβαρότητας του κεφαλαίου είναι 2,5 εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, για «οφειλές» μέχρι 3.000 ευρώ, ακόμη και για ποσά κάτω από τα 1.000 ευρώ! Τα μέτρα αυτά δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα. Προκύπτουν ανάγλυφα από σχετικά πρόσφατη έκθεση των ΕΕ και ΔΝΤ όπου πρώτη προτεραιότητα είναι η ενεργοποίηση μηχανισμών, όπως οι ίδιοι τονίζουν, «ιδιαίτερα για τα 2,3 εκατομμύρια των φορολογουμένων που χρωστούν μικρές οφειλές κάτω από 3.000 ευρώ». Θα προβλέπονται δυο ρυθμίσεις, η πρώτη για τα ληξιπρόθεσμα κεφαλαιοποιημένα «χρέη» που βεβαιώθηκαν μέχρι 31/12/2012 (μέχρι 48 μηνιάτικες δόσεις) και μια πάγια (σε 12 δόσεις) για ληξιπρόθεσμα που θα βεβαιώνονται στο εξής.

Αύξηση των αντικειμενικών τιμών ακινήτων: Προγραμματίζεται να ισχύσει από το β' εξάμηνο του 2013 και θα συμπαρασύρει και απογειώσει στα ύψη μια σειρά από χαράτσια που συνδέονται με αυτές. Με υπουργική απόφαση δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες για την «αναμόρφωση» των αντικειμενικών τιμών ακινήτων, συγκεκριμένα για την «αναγωγή και μετατροπή των πραγματικών τιμών που είχαν συλλέξει το 2005 οι αρμόδιες Επιτροπές, σε σημερινές»... Η απογείωση των αντικειμενικών τιμών θα επιφέρει αυτόματα και ανατιμήσεις τόσο στο χαράτσι που πληρώνεται μέσω ΔΕΗ όσο και σε μια σειρά από άλλα τέλη και φόρους που συνδέονται με τις αντικειμενικές τιμές. Στην καλύτερη περίπτωση και με απόλυτα δεδομένους τους αντιλαϊκούς στόχους, με τη διόγκωση των αντικειμενικών τιμών θα ακυρωθεί στην πράξη η... «έκπτωση» 10% με 15% που διαφημίζει η συγκυβέρνηση για το συγκεκριμένο χαράτσι. Οι προθέσεις της συγκυβέρνησης αποκαλύπτονται από το γεγονός ότι οι νέες αντικειμενικές τιμές θα είναι έτοιμες μέσα στο επόμενο τρίμηνο, «βιασύνη» που έχει να κάνει με το γεγονός ότι το χαράτσι πάνω στη λαϊκή κατοικία για το 2013 θα αρχίσει να «τρέχει» από το β' εξάμηνο. Το βαφτίζουν «ενιαίο φόρο ακινήτων» και για φέτος θα συνεχίσουν να το εισπράττουν μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Παραπέρα επιβαρύνσεις έρχονται από φέτος για τα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλης, όπου το χαράτσι απογειώνεται μέχρι και στα 6 ευρώ το τ.μ. (από 3 ευρώ σήμερα). Από το 2014, το μέτρο θα επεκταθεί και σε μη ηλεκτροδοτούμενα οικόπεδα, αγροτεμάχια κ.ά., η αξία των οποίων (στη βάση των νέων «αντικειμενικών τιμών») θα προστίθεται στη αξία ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων, διογκώνοντας τη βάση υπολογισμού για την επιβολή των φόρων.

Χαράτσια «αλληλεγγύης»: Μεθοδεύεται η επιβολή «τέλους αλληλεγγύης» σε κάθε είδους παροχές των ασφαλιστικών ταμείων προς τους ασφαλισμένους τους, που μέχρι και πέρυσι ήταν αφορολόγητα! Είναι απόλυτα φανερό ότι πρόκειται για μεθόδευση συγκεκριμένης αντιλαϊκής στόχευσης. Από τώρα στρώνουν το χαλί για φόρους πάνω στα ασφαλιστικά βοηθήματα που πήραν οι ασφαλισμένοι, ακόμη και για δαπάνες υγείας, και για τα ποσά των εισφορών υγειονομικής περίθαλψης που παρακρατήθηκαν ήδη από τα εισοδήματά τους (ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, νοσήλια, επιδόματα τοκετού κ.ά.). Τα ποσά αυτά προστίθενται στα άλλα εισοδήματα και φορολογούνται με 1% στο κλιμάκιο 12.000-20.000 ευρώ και με 2% στα μεγαλύτερα ποσά και για το σύνολο του εμφανιζόμενου εισοδήματος.

Τιμολόγια ΔΕΗ: Στα σκαριά είναι η παραπέρα διόγκωση στα τιμολόγια ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών, που θα εφαρμοστεί στις καταναλώσεις από την 1η Μάη, σε συνέχεια των τρανταχτών ανατιμήσεων μέχρι 25% που επέβαλαν από την 1η Γενάρη 2013.

Απολύσεις στο Δημόσιο: Σε άμεση εφαρμογή μπαίνουν τα προγράμματα «κινητικότητας» στο Δημόσιο. Επίκειται η έγκριση των «τριμηνιαίων πλάνων» για τις απολύσεις, έτσι ώστε το 2014 να επιτευχθεί ο στόχος για την «απομάκρυνση» 150.000 εργαζομένων σε σχέση με το προσωπικό που υπηρετούσε το 2010. Λόγος γίνεται για 20.000 απολύσεις μέχρι το 2014 και από αυτούς οι 7.500 μέσα στο 2013.

Συντάξεις : Ως «εφεδρικό» μέτρο εξετάζεται το χτύπημα των χαμηλών ακόμη και της κατώτατης σύνταξης του ΙΚΑ, με πρόσχημα τα μειωμένα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων! Το σχέδιο βρίσκεται στο τραπέζι, σύμφωνα με τις πληροφορίες προβάλλεται από την πλευρά των ΕΕ και ΔΝΤ και αναμένεται να «συζητηθεί» στην επόμενη «αξιολόγηση».

Ιδιωτικοποιήσεις: Με απόλυτα δεδομένο το χρονοδιάγραμμα, οι συζητήσεις φαίνεται να επικεντρώνονται σε τυχόν «καθυστερήσεις» και στα προς είσπραξη ποσά. Κάθε απόκλιση συνεπάγεται νέα αντιλαϊκά μέτρα, «αυτόματης» παραπέρα περικοπής των κρατικών κονδυλίων που συνδέονται με τις λαϊκές ανάγκες.

Τράπεζες - «κόκκινα δάνεια»: Σχεδιάζεται ρύθμιση στα μέτρα των τραπεζών μόνο για περιπτώσεις νοικοκυριών με αδυναμία αποπληρωμής και μόνο για τα «ενυπόθηκα δάνεια», αυτά δηλαδή για τα οποία μπορούν να προχωρήσουν άμεσα τις κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων. Δεν πρόκειται ούτε καν για μέτρο - «ασπιρίνη», αλλά για ξεσκαρτάρισμα στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, ενόψει της «ανακεφαλαιοποίησης» με τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που θα καταστούν και οι νέοι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Ηδη σπεύδουν να καλύψουν τα νώτα τους από το ενδεχόμενο νέων αναταράξεων, ιδιαίτερα από το ενδεχόμενο παραπέρα απογείωσης των «προβληματικών δανείων». Συγχρονισμένα στη γύρα για άντληση κεφαλαίων ύψους 2,8 δισ. ευρώ από τις χρηματαγορές και την επιχειρηματική πιάτσα βρίσκονται οι 4 «συστημικές» τράπεζες (Εθνική, Eurobank, Αlpha, Πειραιώς) με στόχο να καλύψουν την προβλεπόμενη ελάχιστη συμμετοχή (10%) για τις επικείμενες αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, συνολικού ύψους 27,5 δισ. ευρώ. Ο «συνωστισμός» ταυτόχρονα με τις αβεβαιότητες των επίδοξων «επενδυτών» για κούρεμα κάθε είδους περιουσιακών στοιχείων, ενδεχομένως ακόμη και για διατραπεζικές καταθέσεις, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το εγχείρημα, οξύνει και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Η Τοπική Διοίκηση και η ευθύνη των κομμουνιστών εκλεγμένων


Το Κόμμα μας έγκαιρα αποκάλυψε στο λαό ότι ο νόμος «Καλλικράτης» στοχεύει στην προσαρμογή του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Επιδιώκει να ισχυροποιήσει και να προσαρμόσει κυρίως τους περιφερειακούς κρίκους του ενιαίου (κρατικού) μηχανισμού, τα όργανα μεγάλων αστικών κέντρων ώστε να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα, για λογαριασμό του κεφαλαίου, κεντρικές λειτουργίες. Να αποκτήσουν την ικανότητα πιο στενού και ουσιαστικού συντονισμού και ευελιξία διασύνδεσης με τα όργανα της ΕΕ.

Στα 2 χρόνια αποδείχθηκε ότι καμιά διοικητική δομή, τέτοια ή άλλη δε συμφέρει τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους μικρούς επαγγελματίες. Καμιά διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τις αντιλαϊκές συνέπειές της εφόσον υπάρχει εξουσία των μονοπωλίων. Σε αυτή την εξουσία οφείλεται και η ανισόμετρη ανάπτυξη των Περιφερειών, η ερήμωση της υπαίθρου που οξύνθηκε από την ένταξη στην ΕΕ.

Καμιά ανάπτυξη με βάση τα συμφέροντα του λαού δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με τη μία ή την άλλη επιλογή ένωσης Δήμων, γιατί αυτή προορίζεται για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οι τέτοιες διοικητικές αναδιαρθρώσεις στο παρελθόν αλλά και στη σημερινή τους εφαρμογή, όχι μόνο δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για ανάπτυξη προς όφελος του λαού, όχι μόνο δεν αναίρεσαν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες, αλλά και πολύ περισσότερο συνέβαλαν στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας.

Ενας πραγματικός κυκεώνας νομοθετικών εφαρμογών και πρακτικών αποτελεσμάτων υπέρ της επιχειρηματικής δράσης σε τομείς έργων υποδομής, σε έργα πολιτικής προστασίας, αλλά και σε κοινωνικές υπηρεσίες συνθέτουν μια βαθιά αντιλαϊκή πολιτική σε όφελος των μονοπωλίων που δρουν σ' αυτά τα επίπεδα. Παράλληλα ο κρατικός προϋπολογισμός σταδιακά μειώνει δραστικά τη συμμετοχή του στα έσοδα, στο όνομα της φορολογικής αυτοτέλειας των Δήμων και των Περιφερειών που θεσπίστηκε με τον «Καλλικράτη».

Η Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση λειτουργεί σαν «λαγός» εφαρμογής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των εργασιακών σχέσεων καταπέλτης για την εργατική τάξη, αλλά και σε εφαρμογές «εθελοντισμού» και «κοινωνικής επαιτείας» για την αθώωση και διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος.

Οι εκλεγμένοι που στηρίχθηκαν από τα κόμματα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ - ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν κυριολεκτικά όρκους πίστης στον «Καλλικράτη». Η διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος σ' όλο της το μεγαλείο. Υπερθεματίζουν όλοι τους τα ευρωενωσιακά προγράμματα που έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση εξυπηρέτησης της επιχειρηματικής - ανταγωνιστικής δραστηριότητας. Ουρές στις Περιφέρειες και στους Δήμους για μια θέση στον ήλιο από ανέργους, νέους κυρίως, με την ελπίδα, το ανώτερο, 5μηνης απασχόλησης. Είναι προγράμματα εκμαυλισμού της λαϊκής συνείδησης, ώστε να αποδέχεται την εκμετάλλευση, την απλήρωτη εργασία, την εθελοντική εργασία ως ανάγκη επιβίωσης. Καλλιεργούν την αντιληπτικότητα της φορολογικής αναγκαιότητας μέσω της Τοπικής Διοίκησης. Συμβάλουν στην προσπάθεια αποδοχής της πολιτικής που τσακίζει κυριολεκτικά τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά.

Οι κομμουνιστές περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι έχουν καθήκον να αποκαλύπτουν την εφαρμογή του «Καλλικράτη» - εργαλείο άγριας ταξικής εκμετάλλευσης, πολύ επικίνδυνο για την αποδοχή της εκμετάλλευσης. Η Τοπική Διοίκηση είναι πιο κοντά στις λαϊκές μάζες. Είναι επικίνδυνος αντίπαλος στην ταξική πάλη. Η στήριξη της αστικής ιδεολογίας στην Τοπική Διοίκηση έχει το πλεονέκτημα της καλλιέργειας αυταπατών για «ατομικές λύσεις» ή της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων».

Οι δήμαρχοι, οι περιφερειάρχες, οι αντιπεριφερειάρχες, που υπηρετούν την αστική τάξη, συμπεριφέρονται ως εγγυητές της λύσης των προβλημάτων και στέκονται απέναντι από κάθε διεκδίκηση των εργαζομένων.

Οι κομμουνιστές εκλεγμένοι να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των ταξικών αγώνων. Τα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια να μετατραπούν σε βήματα διαμαρτυρίας και αγώνα για τα λαϊκά προβλήματα με κάθε τρόπο που θα επιλέγουν οι Οργανώσεις του Κόμματος. Η ανάδειξη των λαϊκών προβλημάτων και η αιτία που τα προκαλεί, να μην αφήνει στο απυρόβλητο τις ευθύνες των τοπικών εκλεγμένων των αστικών κομμάτων και των οπορτουνιστών.

Πέρα από τη δράση των κομμουνιστών συμβούλων, η κοινή δράση για τα λαϊκά προβλήματα πρέπει να εστιάζει κυρίως σε ζητήματα κοινωνικών αναγκών όπως νερό, καθαριότητα, πολιτική προστασία, Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, λαϊκή στέγη σε σύνδεση με το ταξικό κίνημα, τις λαϊκές επιτροπές, τους συλλόγους γονέων για την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας.

Ολη η δραστηριότητα να έχει κριτήριο ότι «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και καλλιέργεια των λαϊκών συνειδήσεων, ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να κατακτήσουν την εξουσία που εκεί θα λύνονται οριστικά τα λαϊκά σύγχρονα προβλήματα.

Οι κομμουνιστές σύμβουλοι είναι στηρίγματα των λαϊκών αγώνων σε τοπικό επίπεδο, ακούραστοι στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Είναι στο πλάι των ταξικών αγώνων με ανιδιοτέλεια και επαναστατική στάση ζωής.

Καλή επιτυχία στο Συνέδριό μας!

Γιάννης Κορφιάτης
ΝΕ Ζακύνθου

Σημείωση: Από άρθρο στον προσυνεδριακό διάλογο.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Δημήτρης Κουτσούμπας: Με εμπιστοσύνη στο λαό, με σταθερή γραμμή ρήξης και ανατροπής, λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση


Η συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στον «Ριζοσπάστη» της Κυριακής:

- Θα θέλαμε μια πρώτη γενική εκτίμηση του 19ου Συνεδρίου και των αποφάσεών του και πιο συγκεκριμένα τι σηματοδοτούν για το λαό και φυσικά για το Κόμμα;
- Ξέρετε ότι εμάς τους κομμουνιστές, τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, δε μας αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες, οι διθύραμβοι. Αλλωστε ανέκαθεν στην ιστορία κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος, κάθε συνέδριο, και μάλιστα όταν εξετάζει ζητήματα του προγράμματός του, του καταστατικού του, έχει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, αφού εξοπλίζει το Κόμμα με σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, απαντά στον ίδιο το λόγο ύπαρξης και δράσης του, πώς θα καθοδηγήσει - ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά - την πρωτοπόρα τάξη, στη συγκέντρωση δυνάμεων με την κοινωνική συμμαχία, με στόχο τη νίκη, την εγκαθίδρυση της εξουσίας της, το σοσιαλισμό.
Το 19ο Συνέδριο έκλεισε την αυλαία του, άνοιξε όμως με τις ομόφωνα ψηφισμένες αποφάσεις του στις σημερινές συνθήκες το δρόμο, την εναλλακτική διέξοδο για το λαό, διατύπωσε την πρόταση εξουσίας προς την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την οριστική έξοδο από το φαύλο κύκλο των καπιταλιστικών κρίσεων, για την ευημερία του λαού και της νεολαίας. Πρέπει να γίνει αποφασιστικά μια νέα αρχή μέσα στη συνέχεια της μεγάλης πείρας - θετικής και αρνητικής - που έχουμε συσσωρεύσει, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στην επιταγή του Συνεδρίου που συμπυκνώνεται στη φράση «να γίνουμε Κόμμα παντός καιρού». Με αποφασιστικότητα, αίσθημα ευθύνης, ρεαλιστική αισιοδοξία να γίνουν πράξη οι αποφάσεις του Συνεδρίου.
Το γεγονός ότι προηγήθηκε μια τετράμηνη διαδικασία ουσιαστικής συζήτησης, προβληματισμού μέσα στις Κομματικές Οργανώσεις, στις οργανώσεις της ΚΝΕ, αλλά και με φίλους του ΚΚΕ, εμπλούτισε τον προβληματισμό, ενσωματώθηκαν παρατηρήσεις και προτάσεις στα τελικά ντοκουμέντα. Οι Συνδιασκέψεις όλων των Τομέων, είτε κλαδικών, είτε τόπων δουλειάς, είτε συνοικιών, είτε νομών και δήμων, οι Συνδιασκέψεις Περιοχών, που προηγήθηκαν του Συνεδρίου, ανέδειξαν τη συμφωνία των δεκάδων χιλιάδων κομμουνιστών και κομμουνιστριών πανελλαδικά, την πίστη τους αλλά και τη θέλησή τους ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.Στη δύσκολη αυτή μάχη από δω και μπρος έχουμε μαζί μας συντρόφισσες και συντρόφους με τεράστια πείρα, ανιδιοτέλεια, που είναι παράδειγμα για όλους μας, με ανεκτίμητη συμβολή αυτά τα 20 χρόνια, ανεξάρτητα από πιο μετερίζι ο καθένας και η καθεμιά βρίσκεται σήμερα. Ολοι μαζί συνεχίζουμε. Οπλο μας, ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, το όργανο της ΚΕ του Κόμματος, η εφημερίδα μας, ο «Ριζοσπάστης».

Ουσιαστική συζήτηση και προβληματισμός στο Συνέδριο

- Οι κομμουνιστές δημοσιογράφοι θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας γι' αυτό, μαζί με όλο το Κόμμα. Γράφονται από ορισμένους διάφορα ενάντια στο Συνέδριο, ότι ήταν ένα υποτονικό Συνέδριο, όπου έλειψε ο προβληματισμός, ότι μίλησαν ελάχιστοι και άλλα τέτοια. Ποια είναι η πραγματικότητα;
- Συνολικά, ήταν ένα Συνέδριο με ουσιαστική συζήτηση και προβληματισμό, όπως ήταν και οι Συνδιασκέψεις που προηγήθηκαν. Οι ομιλίες έδεναν τα ζητήματα του Προγράμματος, του Καταστατικού, του απολογισμού και των καθηκόντων δημιουργικά με τα καθήκοντα τού σήμερα, των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός μας, με το πώς θα συμβάλλουν οι κομμουνιστές στην οργάνωση της πάλης, στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην προώθηση της συμμαχίας, στην κομματική οικοδόμηση.
Εγιναν περισσότερες ομιλίες από προηγούμενα συνέδρια. Οι 77 ομιλίες στο Συνέδριο, μαζί με τους χιλιάδες που μίλησαν στις 120 περίπου Συνδιασκέψεις Περιοχών και Τομέων που έγιναν σε όλη τη χώρα, καθώς και πολλές εκατοντάδες συνελεύσεις των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης, είναι πάνω από προηγούμενα Συνέδρια, είναι ασύγκριτα ανώτερες από αντίστοιχες διαδικασίες άλλων κομμάτων που και περισσότερα υλικά μέσα έχουν, αλλά και περισσότερες δυνάμεις στις γραμμές τους και στον περίγυρό τους από το ΚΚΕ.
- Το ΚΚΕ με το Πρόγραμμά του διατράνωσε πως ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ. Αυτό τι σημαίνει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα;
- Ο σοσιαλισμός όχι μόνο είναι αναγκαίος και επίκαιρος, αλλά είναι και ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η αντιδραστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και ασκεί τη σύγχρονη αστική δικτατορία των μονοπωλίων. Σοσιαλισμός σημαίνει δουλειά για όλους, κοινωνικά δικαιώματα, δημόσια δωρεάν Υγεία και κάθε είδους περίθαλψη, ασφάλιση, Παιδεία, πολιτιστική δημιουργία, κατάργηση των μονοπωλίων, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου για την εργατική συμμετοχή και εξουσία που ξεκινά από τη συνέλευση του τόπου δουλειάς και διαρθρώνεται σε όλη την έκταση της χώρας.
Σοσιαλισμός σημαίνει ριζική ανατροπή, τσάκισμα αυτού του βάρβαρου και καθ' όλα σάπιου αστικού κράτους μιας σάπιας καπιταλιστικής κοινωνίας, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας στη βάση του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας, των πόρων της, του έμψυχου δυναμικού της, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και φυσικά αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, που σφίγγουν σαν θηλιά το λαιμό της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών και καταπιεσμένων.
Ο χαρακτήρας και ο ρόλος της Λαϊκής Συμμαχίας

- Γιατί το ΚΚΕ επιμένει και στο 19ο Συνέδριο ότι κομβικό ζήτημα για να μπορέσει ο λαός να απαντήσει σήμερα και να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του, αποτελεί η Λαϊκή Συμμαχία;
- Η εργατική τάξη έχει συμφέρον από την οριστική εξάλειψη κάθε μορφής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης στα μέσα παραγωγής, είναι η μόνη τάξη που μπορεί να δείξει συνέπεια μέχρι το τέλος, για την οριστική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού. Παίζει και για το λόγο αυτό το ρόλο της πρωτοπορίας οπωσδήποτε με την ιδεολογική πολιτική καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, βέβαια η επανάσταση και η νίκη της θα είναι δικό της επίτευγμα, δική της θέληση και δράση.
Στον αγώνα γι' αυτόν το στόχο, δεν μπορεί, ούτε θέλει να είναι μόνη της. Χρειάζεται, έχει ανάγκη συμμάχους, χρειάζεται δίπλα της στην πάλη ενεργά, ή έστω να μη βρεθούν απέναντί της προσχωρώντας στο στρατόπεδο του αντιπάλου, τη φτωχή αγροτιά, τα πολυπληθή τμήματα των αυτοαπασχολουμένων στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα οποία όμως δεν έχουν σκοπό, ούτε καν έχουν στο μυαλό τους, να φτάσουν μέχρι τέλους, προφανώς κατανοούν μόνο ως εχθρό τους τα μονοπώλια, θέλουν την κατάργησή τους...
Αυτή είναι και η βάση της συμμαχίας τους. Η αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή συσπείρωση, είναι αυτή που μπορεί να εκφράσει σε ενιαία κατεύθυνση την πάλη της εργατικής τάξης με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Ετσι θα δημιουργηθεί η μεγάλη εκείνη στρατιά των εργατών, των υπαλλήλων, των φτωχών ξωμάχων του κάμπου, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, η ισχυρή και μαζική λαϊκή συμμαχία, εδραιωμένη παντού, απ' άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα για να σαρώσει το θεριό της κρίσης, της βαρβαρότητας, για να απαντήσει μαχητικά σήμερα, να καθορίσει τις εξελίξεις σε όφελος του λαού.
Αυτή η συμμαχία είναι πολιτικοποιημένη, έχει κινηματικό χαρακτήρα, συμμετέχουν τα πιο πρωτοποριακά στοιχεία, οι πιο ριζοσπαστικοποιημένες και ζωντανές δυνάμεις του λαϊκού μας κινήματος. Δε μιλάμε για μια απλή συνδικαλιστική συνεργασία, μια συμμαχία γύρω από ορισμένους επιμέρους στόχους συσπείρωσης, γύρω από τους οποίους έτσι κι αλλιώς παλέψαμε, παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, να διεκδικούμε.
Είναι υποκριτικό να παριστάνουν κάποια άλλα κόμματα ότι δεν καταλαβαίνουν, οι ίδιοι που μιλώντας για συμμαχία δε θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει άλλη παρά μόνο κάποια συμμαχία ανάμεσα στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, είτε κεντροαριστεράς, είτε «αριστεράς», είτε κεντροδεξιάς, είτε οικουμενικής, σωτηρίας, και ό,τι άλλο τις βαφτίζουν, με στόχο να διαμορφώσουν ανάλογα κυβερνητικά σχήματα, ενώ οι κυβερνήσεις που προτείνουν, είναι ίδιας κοπής, του «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», χωρίς να μπορούν να προσφέρουν τίποτε διαφορετικό, θετικό για το λαό.
- Η Λαϊκή Συμμαχία, που το ΚΚΕ προτείνει και αγωνίζεται να συγκροτηθεί, σε ποιους απευθύνεται και πώς θα συμβάλει το Κόμμα στην οικοδόμησή της;
- Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και του χωριού, τους φτωχούς αγρότες, ιδιαίτερα ανάμεσά τους στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών. Αρκεί να είναι κοινωνικά, ταξικά με τους ανθρώπους του μόχθου. Αρκεί να θέλει να παλέψει για να πάψει να τον κλέβει ο εργοδότης του, το αστικό κράτος με τους φόρους, να τον γδέρνει ο μεγαλέμπορος και να μην του πληρώνει τη σοδειά του, να του βάζει τη θηλιά στο λαιμό η τράπεζα, να λιμοκτονεί και να μην μπορεί να ζήσει την οικογένειά του, να σπουδάσει το παιδί του...
Να έχει ανοιχτό μυαλό και να ακούει, να θέλει να μαθαίνει ποιος φταίει για το χάλι που υπάρχει, να μη σκύβει το κεφάλι, να μην ανέχεται το συμβιβασμό, να μη θέλει την Ευρωπαϊκή Ενωση, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για να αλληλοσκοτώνονται Ελληνες και ξένοι εργάτες μεταξύ τους, για να φύγει το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του, να μην ανέχεται πλέον τα μονοπώλια και την εκμετάλλευσή τους, να προσδοκά ένα καλύτερο αύριο, άσχετα ακόμα και από το πώς καταλαβαίνει αυτήν τη νέα κοινωνία για την οποία αγωνιζόμαστε οι κομμουνιστές, ή εάν κουβαλάει προκαταλήψεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, για τον κομμουνισμό.
Ολοι αυτοί, βεβαίως, μπορεί να είναι σήμερα ψηφοφόροι άλλων κομμάτων, είτε του ΠΑΣΟΚ που πρόσφατα μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ ή άλλων κομμάτων. Τους καλούμε όλους να παλέψουν μαζί μας μέσα από τις γραμμές του εργατικού λαϊκού κινήματος, της Λαϊκής Συμμαχίας. Να διευρύνουν σε αυτή τη φάση τις τάξεις των ταξικών Σωματείων - Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών με την ΠΑΣΥ, των εμπορικών και άλλων Συλλόγων της ΠΑΣΕΒΕ, των γυναικείων Συλλόγων και Ομάδων της ΟΓΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.
Να δικτυωθούν παντού, σε όλους τους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις συνοικίες, στις πόλεις και τα χωριά, μέσα από τις λαϊκές επιτροπές, τις επιτροπές αγώνα, παντού, όπου κινούνται εργαζόμενοι και ζητούν το δίκιο τους. Να μεγαλώνουν έτσι τη στρατιά των χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών μαζί με το ΚΚΕ, χωρίς να υποκύπτουν στην αντικομουνιστική πίεση και προπαγάνδα.
Δεν τους ζητάμε να συμφωνήσουν σε όλα μαζί μας. Δε θέλουμε η συμμαχία να κάνει πρόγραμμά της το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Ομως δεν μπορούμε και να κρύψουμε από τους συμμάχους ποιος είναι ο στρατηγικός μας στόχος, την πρότασή μας για το πώς, με ποιους και γιατί θέλουμε να φτάσουμε εκεί. Δεν είναι έντιμο να κρύβεις το πού θες να πας, για να γίνεις απλά αρεστός, «για να πλατύνεις» όπως λένε, μόνο και μόνο για να μη σε λένε «σκαντζόχοιρο» οι αντίπαλοι.
Αλλά αυτοί ξέρουν. Αλλο πράγμα έχουν στο μυαλό τους. Κι αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι να έρθει το ΚΚΕ στα πολιτικά μέτρα τους, αλλάζοντας τη γραμμή του, τις θέσεις του, στρογγυλεύοντας οξείες γωνίες, υποχωρώντας ουσιαστικά μόνον το ΚΚΕ, την ίδια ώρα που αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους. Ετσι όπως έκαναν τόσα και τόσα ΚΚ, άλλα αριστερά κόμματα, που το μόνο τελικά που κατάφεραν ήταν να διαλύσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, να δώσουν φιλί ζωής στο σύστημα και στα άλλα αστικά κόμματα, για να ξανακαθίσουν στο σβέρκο του λαού, σταθεροί στις θέσεις της αντιλαϊκής διαχείρισης του συστήματος.
Το ΚΚΕ για τη νεολαία

- Σας απασχόλησε ιδιαίτερα το ζήτημα της παρέμβασης του ΚΚΕ στη νεολαία, η βοήθεια προς την ΚΝΕ. Σε ποιες αποφάσεις και μέτρα κατέληξε το Συνέδριο;
- Είμαστε περήφανοι για τη νεολαία μας, την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Και η ΚΝΕ είχε, στο πλάι του Κόμματος, όλη αυτή την κοπιαστική πορεία, τις δυσκολίες, μέσα στις συνθήκες της αντεπανάστασης, του παγκόσμιου πισωγυρίσματος. Είκοσι και πλέον χρόνια τώρα από την ανασυγκρότησή της, θαρραλέα παλεύει στο πλευρό του Κόμματος, φέρει επάξια τον τίτλο της. Ωριμάζοντας το Κόμμα συλλογικά, ωριμάζει και η ΚΝΕ, βγάζει συμπεράσματα, αυτό που έκανε το Συνέδριό μας, με ένα και μοναδικό στόχο και αγωνία: Να γίνουμε καλύτεροι, να πάψουμε να εναποθέτουμε όλα τα προβλήματα που αφορούν το σύνολο της ελληνικής νεολαίας να τα αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι κνίτες, οι ΟΒ και τα όργανα της ΚΝΕ.
Μελετήσαμε ορισμένες πλευρές της δουλειάς μας στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους, όπου συγκεντρώνεται η νεολαία, στους φοιτητές και σπουδαστές... δεν ολοκληρώσαμε ακόμα. Το 19ο Συνέδριο αποφάσισε το επόμενο διάστημα να πραγματοποιηθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη Νεολαία, όπου να μελετηθούν όλα αυτά τα ζητήματα που αφορούν τη δράση του Κόμματος συνολικά μέσα στη νεολαία με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις.
Για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος

- Η συγκυβέρνηση, καθώς κλιμακώνει μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ την επίθεση, επαναλαμβάνει ότι τα μέτρα που δρομολογούνται θα πιάσουν τόπο υπέρ του λαού, αρκεί να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η εφαρμογή τους. Το δικό σας σχόλιο;
- Και η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση μαζί με τον εκβιασμό και τα τρομοκρατικά διλήμματα αξιοποιούν και το εμπόριο ελπίδας, το ψέμα και την κοροϊδία σε βάρος του λαού. Ο λαός έχει συγκεντρώσει αρκετή πείρα για να κατανοήσει τη θέση του ΚΚΕ ότι τα σημερινά μέτρα δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε θα είναι τα τελευταία.
Αυτή η θέση παίρνει υπόψη της την πορεία και την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, που δείχνει ότι η ανάκαμψη, ακόμη και αν έρθει, θα είναι αναιμική και με πανταχού παρόντα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και νόμους που πάρθηκαν αυτά τα χρόνια, ενώ δεν έχουν εκλείψει οι πιθανότητες μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας ή ακόμη και αναμόρφωσης της Ευρωζώνης, ενδεχομένως με αποχώρηση κάποιων χωρών.
Τόσο η θέση της κυβέρνησης για την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», όσο και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για μια άλλη αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, με μια συμμαχία των χωρών του Νότου εναντίον της Γερμανίας, είναι στάχτη στα μάτια, κρύβουν το χαρακτήρα της ΕΕ, οδηγούν στην πεπατημένη των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων που ήδη εμείς την έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά με τη μορφή της ΕΕ στην ήπειρό μας, με άλλες μορφές αλλού.
Οι εξελίξεις για την Ελλάδα δε θα εξαρτηθούν από τις θυσίες του λαού ή τη διαχειριστική και διαπραγματευτική ικανότητα της σημερινής ή άλλης κυβέρνησης, αλλά από την εξέλιξη της κρίσης και τις αντιθέσεις στην Ευρωζώνη. Οποια όμως και αν είναι η εξέλιξη, θα ενταθούν τα αντιλαϊκά μέτρα, η επίθεση στους εργαζόμενους.
- Στο Συνέδριο εκτιμήθηκε ότι συνεχίζεται η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, με τη διαμόρφωση ενός νέου δίπολου, με πυρήνα από τη μια τη ΝΔ και από την άλλη τον ΣΥΡΙΖΑ. Πού στηρίζετε αυτή την εκτίμηση και ποια πρέπει να είναι η στάση των λαϊκών στρωμάτων;
- Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη και γενικά στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, η ένταση της κρίσης και των μεγάλων αδιεξόδων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, οξύνουν και τη διαπάλη ανάμεσα στα βουβάλια της κεφαλαιοκρατίας, για το ποια είναι πιο συμφέρουσα λύση - διέξοδος, όχι για το λαό αλλά για τα συμφέροντά τους, για το ποιο μείγμα διαχείρισης θα επιλέξουν. Φυσικά, αυτό δεν αναιρεί τη συμφωνία τους στην κατεύθυνση. Οποιο μείγμα επιλέξουν, ο λαός θα τη πληρώσει ξανά με αύξηση της εξαθλίωσης και της φτώχειας.
Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται και διάφορες προσπάθειες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, αυτού τουλάχιστον που γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά. Το προετοίμαζαν μεθοδικά, βρέθηκαν σε ετοιμότητα να δουν έγκαιρα τη μεγάλη πτώση του ΠΑΣΟΚ, πόνταραν πρώτα στο κόμμα της ΔΗΜΑΡ αλλά δεν «τράβαγε» φαίνεται και στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθούν να δημιουργήσουν, τους βολεύει. Ποντάρουν αρκετά για να περάσουν τα αντιλαϊκά σχέδιά τους στο ΣΥΡΙΖΑ, και τη γρήγορη μετάλλαξή του από απλό οπορτουνιστικό σε νέο σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό μόρφωμα.
Παράλληλα βέβαια έχουν και τις εναλλακτικές τους λύσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας με άλλες φτερούγες. Στις φτερούγες θα ενταχθούν - τους αρέσει δεν τους αρέσει σήμερα - όλοι τους, από τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Ελληνες, μέχρι διάφορα άλλα κόμματα που εμφανίζονται. Δεν είναι θεωρίες συνωμοσίας. Είναι ο πολιτικός σχεδιασμός της αστικής τάξης και των κομμάτων της για την προώθηση, την υλοποίηση της δικής της στρατηγικής. Το θέμα είναι ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι ΕΒΕ να ακολουθήσουν δική τους στρατηγική για να απαλλαγούν από όλους αυτούς οριστικά.
Η στρατηγική πρόταση του ΚΚΕ, που βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής της αστικής τάξης, υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Μην υποτιμούμε την αστική τάξη. Ακόμα και τα εθνικοσοσιαλιστικά μορφώματα θα αξιοποιήσει στα παιχνίδια εξουσίας, αν πρόκειται να κερδίσει χρόνο για την εξασφάλιση της συνέχειας της κυριαρχίας της. Παιχνίδι στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού υπέρ του συστήματος παίζουν και οι χρυσαυγίτες υπερασπιστές των δολοφόνων ναζί και της δικτατορίας, που σήμερα κλείνουν 46 χρόνια από την επιβολή της.
- Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην επιχειρούμενη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος;
- Αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω. Η Χρυσή Αυγή είναι στοιχείο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και όχι κάτι έξω από αυτό, όπως θέλει η ίδια να αυτοπαρουσιάζεται ή όπως την παρουσιάζουν άλλα κόμματα. Το αστικό πολιτικό σύστημα αξιοποιεί ποικιλόμορφα τη Χρυσή Αυγή. Και ως ομάδα κρούσης απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και ως εργαλείο για να καλλιεργεί τη θεωρία των δύο άκρων και να δυναμώνει τον αντικομουνισμό, εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό.
Η Χρυσή Αυγή και η ναζιστική ιδεολογία αποτελούν την ακραία φωνή του συστήματος, του κεφαλαίου. Αλλωστε και με τη δράση της και με τις θέσεις της υπηρετεί αυτά τα συμφέροντα. Γι' αυτό ο λαός πρέπει να την απομονώσει. Τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς στις γειτονιές, οι σύλλογοι της νεολαίας, οι σύλλογοι γονέων και εκπαιδευτικών πρέπει να λάβουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα πρωτοστατήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται αποφασιστικά η Χρυσή Αυγή και όχι με την επίκληση του συνταγματικού τόξου, γραμμή που επί της ουσίας στρέφεται ενάντια στο εργατικό κίνημα και το ΚΚΕ.
Το βάθεμα της κρίσης και η διέξοδος

- Οπως εδώ και καιρό έχει προβλέψει το ΚΚΕ η κρίση εντός της ΕΕ βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί οξύνονται. Ποια η φιλολαϊκή διέξοδος που προτείνει το ΚΚΕ;
- Το ΚΚΕ λέει ότι η πάλη κατά των συνεπειών της κρίσης, η φιλολαϊκή διέξοδος από αυτή μπορεί να αποτελέσει τον κρίκο για τη συγκέντρωση δυνάμεων με στόχο τη λαϊκή αντεπίθεση, που πρέπει να κατευθύνεται στην εξάλειψη των αιτιών των λαϊκών προβλημάτων, δηλαδή στην αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους.
Μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο, μαζί φυσικά με άλλους παράγοντες, για τη μαζική υποστήριξη του αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Οι προτάσεις τόσο των κομμάτων της συγκυβέρνησης, όσο και του διδύμου ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. αποτελούν παραλλαγές της ιδίας πολιτικής, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της καπιταλιστικής οικονομίας. Συσκοτίζουν τις αιτίες της κρίσης και των μέτρων.
- Υπάρχουν όμως και προσανατολισμοί για αποχώρηση χωρών από το ευρώ, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Τι εκφράζει αυτή η θέση;
- Η συγκεκριμένη θέση, που και στην Ελλάδα προβάλλεται μέσω κομμάτων, όπως το κόμμα Αλαβάνου ή το αριστερό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ριζοσπαστική. Δεν είναι τυχαίο ότι αντίστοιχα κόμματα συγκροτούνται και σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπως στην Ιταλία το κόμμα Γκρίλο και στη Γερμανία το «Κόμμα εναντίον του ευρώ». Αυτό επιβεβαιώνει ότι σε τμήματα του κεφαλαίου ωριμάζουν σκέψεις και προσανατολισμοί για αναμόρφωση της Ευρωζώνης, ακόμη και για αποχώρηση από αυτήν.
Ο λαός δε θα πρέπει να παγιδευτεί σε θέσεις που συσκοτίζουν τη λαϊκή πάλη, αφού δε θίγουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ ή άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως δεν αγγίζουν την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Εκεί βρίσκεται η αιτία των δεινών. Οι όποιες φυγόκεντρες τάσεις, πρέπει να αξιοποιηθούν για να δυναμώσει σε κάθε χώρα η πάλη για αποδέσμευση και διεκδίκηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Ταυτόχρονα, το Κόμμα μας, είναι το μόνο κόμμα που μιλά σήμερα και προειδοποιεί το λαό για τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την εμπλοκή της χώρας σε ένα γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη γειτονιά μας, αργά ή γρήγορα. Στο 19ο Συνέδριο μιλήσαμε και γι' αυτό διεξοδικά. Αλλά ίσως αυτό αποτελέσει αντικείμενο μιας άλλης πιο αναλυτικής συζήτησης, αφού φτάνουμε στο τέλος της συνέντευξης.
Να γίνουμε ''Κόμμα παντός καιρού''

- Θα θέλαμε μια τοποθέτηση για τις διεθνείς προτεραιότητες του ΚΚΕ.
- Θέλω να σημειώσω κατ' αρχήν ότι στο 19ο Συνέδριο απέστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα 97 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλο τον κόσμο. Αυτό αναδεικνύει το κύρος του ΚΚΕ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, την αναγνώριση της προσφοράς του, του πρωταγωνιστικού του ρόλου στην ταξική πάλη στην Ελλάδα.
Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα παραμένει σε ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική κρίση. Γι' αυτό επιμένουμε στις διεθνείς και περιφερειακές συναντήσεις των ΚΚ, στην ανταλλαγή εμπειρίας. Επιδιώκουμε τη δημιουργία Κομμουνιστικού Πόλου στο διεθνές κίνημα.
Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύτιμη η βοήθεια της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», του περιοδικού στο οποίο συμμετέχουν 11 ΚΚ και συμβάλλει στη διαμόρφωση ενιαίας αντίληψης σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως είναι η διαπάλη με τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, το ζήτημα της συμμετοχής σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, η στάση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η υπεράσπιση και η εξαγωγή συμπερασμάτων από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα. Ενισχύουμε την κοινή δράση ΚΚ ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δυναμώνοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη.
- Τι σημαίνει ''Κόμμα παντός καιρού'' που ψηφίστηκε στις αποφάσεις του Συνεδρίου;
- Κόμμα ικανό να παλεύει και στις σημερινές συνθήκες, συνθήκες αντεπανάστασης, υποχώρησης, μαυρίλας, με στόχο τη συγκέντρωση δυνάμεων. Πρώτα από όλα δυνάμεων μάχιμων, από την εργατική τάξη, από τη νεολαία έστω και με μικρή εργασιακή εμπειρία σε συνθήκες κρίσης, άνεργους και υποαπασχολούμενους, αλλά και από τους αυτοαπασχολούμενους στα αστικά κέντρα που μαζικά προλεταριοποιούνται, επίσης από τους αγρότες στην ύπαιθρο, γυναίκες - που αποτελούν ισχυρή δύναμη στο λαϊκό αγώνα, μέσα από τις καθημερινές μάχες.
Κόμμα ικανό να εμπνέει αλλά και να είναι γειωμένο με τη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα.
Κόμμα που προετοιμάζεται από τώρα και για τις μεγάλες μέρες της ανάτασης σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, όταν η πορεία των εξελίξεων και της ταξικής πάλης, θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη, με τη στήριξη ή ανοχή των άλλων σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων, για την οριστική απαλλαγή τους από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Σημαίνει Κόμμα ικανό να καθοδηγεί την εργατική τάξη και το λαό στην ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της δικτατορίας των μονοπωλίων, να μην παγιδεύεται στις αντιθέσεις και τα ψεύτικα διλήμματα, να μην παλεύει κάτω από ξένη σημαία.
Κόμμα ικανό να απαντά στις επιθέσεις του αντιπάλου, στους πάσης φύσεως μηχανισμούς του αστικού κράτους. Να συμβάλλει σε αντίστοιχη ετοιμότητα του εργατικού κινήματος. Αλλωστε οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, έτσι όπως τη γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά, έχει τελειώσει. Το καπιταλιστικό σύστημα και οι αστικές κυβερνήσεις επιλέγουν να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο το μαστίγιο που αποτυπώνεται και στο κυβερνητικό δόγμα «Νόμος και Τάξη». Απάντηση του λαού πρέπει να είναι το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη». Αυτό ουσιαστικά σηματοδοτεί και τη νέα εποχή, μέσα από κοιλοπονήματα βεβαίως, στην οποία περνά η ανθρωπότητα.