Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Δ. Κουτσούμπας: Να αναμετρηθεί ο λαός με τον πραγματικό αντίπαλο

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε το πρωί του Σαββάτου από την Καβάλα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στα πλαίσια της διήμερης επίσκεψης που πραγματοποιεί σε Ανατολική Μακεδονία και Θράκη το Σαββατοκύριακο 12-13 Οκτώβρη.

Η ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Απευθύνουμε κάλεσμα στον ελληνικό λαό, στους εργαζόμενους της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, για συμπόρευση και συστράτευση με το ΚΚΕ, για την οργάνωση της λαϊκής πάλης, για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Για να αποτρέψουμε τα χειρότερα, να παρεμποδίσουμε, να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική. Για να γίνουν όμως αυτά με επιτυχία, για να έχει αποτελέσματα ο ταξικός, λαϊκός αγώνας, απαιτείται η πάλη του λαού να κατευθυνθεί σε αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο, με την ίδια την εξουσία των μονοπωλίων, με την ΕΕ. Αλλιώς θα μένουμε εγκλωβισμένοι στην άσφαιρη αντιπαράθεση του νέου διπολισμού που διαμορφώνεται, θα μετράμε κι άλλα χαμένα χρόνια.

Η αντιλαϊκή επίθεση δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο και ιδιομορφία, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Κλιμακώνεται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, να διασφαλιστεί φθηνότερη εργατική δύναμη και νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό και οι συνεχείς μειώσεις μισθών, μεροκάματων, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, πάρσιμο δικαιωμάτων, μείωση συντάξεων κ.λπ.

Οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις έχουν συμφωνηθεί και δρομολογηθεί πολύ πριν την εκδήλωση της κρίσης. Είναι κατευθύνσεις και αποφάσεις που αφορούν όλα τα κράτη της ΕΕ και όχι μόνο τα υπερχρεωμένα. Δεν οφείλονται μόνο στα μνημόνια και την τρόικα, όπως κάποιοι λένε για να μπερδεύουν το λαό. Αυτά τα μέτρα μέσα στην ΕΕ τα παίρνουν και κράτη που δεν έχουν ούτε τρόικες, ούτε μνημόνια.

Μέσα στην ΕΕ, αλλά και στις άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, οξύνεται η διαπάλη, μεγαλώνουν οι διαφωνίες για τον τρόπο διαχείρισης του χρέους, των υπερχρεωμένων κρατών και τη λεγόμενη αλλαγή μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής. Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ, πιέζουν τη γερμανική κυβέρνηση να επωμιστεί περισσότερα βάρη, αφού τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει η ψαλίδα στην Ευρώπη, υπέρ της Γερμανίας, η οποία μέχρι σήμερα έχει διασφαλίσει υπεροχή της ανταγωνιστικότητάς της.

Η κατάσταση αυτή, η αυξανόμενη δυσκολία να διαχειριστούν διεθνώς τις κρίσεις υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, η αλλαγή συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στα διάφορα καπιταλιστικά κέντρα, η ένταση των αντιθέσεων και ανταγωνισμών για τον έλεγχο των αγορών και των δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αυξάνουν τον κίνδυνο ενός πολέμου, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και εμπλοκής της χώρας μας.

Η ανάκαμψη θα ζητήσει νέες θυσίες

Δεν συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας που θα φέρει τη λαϊκή ευημερία. Μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες βιώνουν για 6η συνεχή χρονιά τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, την έκρηξη της ανεργίας, τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης τους και της εξαθλίωσής τους. Ωστόσο, αυτή η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης που εμείς προβλέπουμε ότι θα συνεχιστεί αμείωτη, δεν αφορά το σχεδιασμό διαχείρισης της κρίσης και του κρατικού χρέους. Στοχεύει να αυξήσει την κερδοφορία των μονοπωλίων, να τα κάνει ακόμα πιο ανταγωνιστικά. Γι' αυτό και λέμε ότι τα μέτρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης για το λαό, αφού θα συνεχιστούν, ακόμα κι αν υπάρξει μια έστω αναιμική καπιταλιστική ανάπτυξη. Η επόμενη μέρα της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των δεσμεύσεων της ΕΕ, όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών του λαού, αλλά θα οδηγήσει σε νέες θυσίες.

Ο λαός μας πρέπει να ξέρει ότι καμία πρόταση που υποκλίνεται στο στόχο ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και στις σχετικές δεσμεύσεις εντός της ΕΕ δεν μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία, ούτε καν την αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών του λαού τα τελευταία χρόνια, που κάπως θα μπορούσε προσωρινά να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό και ο Τσίπρας το τελευταίο διάστημα έχει αλλάξει το τροπάρι και υπόσχεται, ανέξοδα βέβαια, ότι θα υπάρξει βελτίωση... μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες! Ό,τι έλεγε και ο Γ. Α. Παπανδρέου, όταν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Βρήκε παράδειγμα να παραδειγματιστεί και μιμηθεί!... Η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για διέξοδο από την κρίση με μεγαλύτερο "κούρεμα" χρέους και επαναδιαπραγμάτευση όχι μόνο δεν προσφέρει ανακούφιση στο λαό, αλλά ανοίγει το δρόμο για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ο ελληνικός λαός έχει αποκομίσει, τόσα χρόνια τώρα μέσα στην κρίση, αρκετή πείρα από τα δύο προηγούμενα "κουρέματα" χρέους και κυρίως από τα επώδυνα αντιλαϊκά βάρβαρα μέτρα που ακολούθησαν λόγω του "κουρέματος".

Όλη αυτή η αστική διαχείριση της κρίσης έχει επιδεινώσει ιδιαίτερα τη θέση πλατιών λαϊκών στρωμάτων στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Μεγάλη αύξηση της ανεργίας, ενώ με βάση τα στοιχεία του ΣΕΠΕ η περιοχή είναι πρωταθλήτρια σε εθνικό επίπεδο στο ποσοστό μειώσεων μισθών, μέσω της επιβολής ατομικών συμβάσεων και μετατροπής των υφιστάμενων συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας. Η περιοχή καταγράφει επικίνδυνα υψηλό επίπεδο ενεργειακής φτώχειας, αφού 6 στους 10 κατοίκους πρέπει να πληρώσουν πάνω από 10% του πραγματικού εισοδήματός τους για να έχει το σπιτικό τους αποδεκτό επίπεδο θέρμανσης. Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, με βάση το εισόδημα και τον οικογενειακό προϋπολογισμό, παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας μετά την Ήπειρο, ενώ είναι πρώτη στον αγροτικό χώρο. Τα διάφορα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, οι αναπτυξιακοί νόμοι και άλλα προγράμματα για επενδύσεις, έδωσαν ζεστό χρήμα και άλλα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, οι επιχειρηματίες είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται, αλλά ανάπτυξη πραγματική η περιοχή δεν είδε, η τσέπη του εργαζόμενου λαού άδειασε περισσότερο.

Δυναμώστε τη φωνή του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ έχει αναδείξει το δρόμο ανάπτυξης που μπορεί να αξιοποιήσει τις τεράστιες πλούσιες και αναξιοποίητες μέχρι σήμερα παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και ειδικά της περιοχής της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για το λαό είναι να βαδίσει αποφασιστικά απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, να μην εγκλωβιστεί στην ίδια αντιλαϊκή στρατηγική κατεύθυνση. Απαιτείται γι' αυτό ριζική ανασύνταξη του κινήματος, πρώτα απ' όλα του εργατικού συνδικαλιστικού, οργάνωση και ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, που θα έχει περιεχόμενο και στόχους δράσης ενάντια στα μονοπώλια, τον καπιταλισμό, θα κατευθύνει τη δράση της στο να γίνει ο λαός αφέντης του πλούτου που παράγει, με τη δική του εργατική - λαϊκή εξουσία. Όλες οι άλλες προτάσεις παραπέμπουν στη Δευτέρα Παρουσία την έξοδο από την κρίση, τη λαϊκή ευημερία, τη λαϊκή εξουσία, την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σας καλούμε για μια ακόμα φορά να κάνετε δυνατό το ΚΚΕ. Να δυναμώσετε τη φωνή που μπορεί να την αξιοποιήσει σε όφελος των εργαζομένων σε όλους τους τομείς δράσης. Είναι η δύναμη που αποτελεί πραγματική εγγύηση. Καμιά εμπιστοσύνη στις άλλες δυνάμεις τόσο της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Απομονώστε, τσακίστε τη δολοφονική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και στην Καβάλα και σε όλη την Ανατολική Μακεδονία - Θράκη. Μην τους αφήνετε να εμφανίζονται πουθενά και να προκαλούν το λαό μας, τη νεολαία μας. Τα ναζιστικά φασιστικά ανθρωποειδή, η εγκληματική δράση και ιδεολογία τους δεν έχουν καμιά θέση μέσα στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στους συλλόγους, μέσα στις σχολές και τα σχολεία, μέσα στις λαϊκές γειτονιές και τα χωριά μας.

Καμιά ανοχή στη θεωρία των άκρων

Επιτρέψτε μου να κάνω ένα σχόλιο για την αντιπαράθεση που γίνεται ανάμεσα στην κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό της χώρας και την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα, η οποία εξελίσσεται σε μια αποπροσανατολιστική - δεν θα την έλεγα σικέ, αλλά έχει και τέτοια στοιχεία - αντιπαράθεση για το ποιος θα πάει πρώτος στις δημοσκοπήσεις και θα κερδίσει περισσότερους ψηφοφόρους. Πρόκειται για μια αντιπαράθεση στο πλαίσιο του νέου δίπολου που προσπαθεί να διαμορφώσει το κεφάλαιο, η αστική τάξη της χώρας.

Η κυβέρνηση, η ΝΔ, η συγκυβέρνηση συνολικά έχει μεγάλες ευθύνες για το ότι ανέχθηκε και φούντωσε το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής, αυτό το ναζιστικό εγκληματικό φαινόμενο όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η ίδια καλλιέργησε αντιδραστικές απόψεις, αντιλήψεις, για το μεταναστευτικό. Δεν έπαιρνε και δεν πήρε έγκαιρα μέτρα να αντιμετωπιστεί αυτό το εγκληματικό ναζιστικό μόρφωμα. Οι θεωρίες των δύο άκρων που πρόβαλλε και συνεχίζει να προβάλλει η κυβέρνηση καλλιέργησαν την ανοχή απέναντι σ' αυτό το ναζιστικό μόρφωμα. Η κυβέρνηση συνεχίζει αυτή την τακτική των δύο άκρων. Δεν επιτρέπεται να ταυτίζει τους αγώνες των εργαζομένων, τις διεκδικήσεις τους, τις μορφές πάλης τους - όσο δυναμικές κι αν είναι αυτές κι όσο κι αν δυσαρεστούν ορισμένους - με το ναζισμό, το φασισμό, τον εθνικοσοσιαλισμό, τις δολοφονικές πράξεις και πρακτικές που χρησιμοποιεί η Χρυσή Αυγή, η συμμορία αυτή των δολοφόνων που έφτασαν να δολοφονήσουν έναν αθώο εργαζόμενο ή να κακοποιήσουν πάρα πολλούς Έλληνες και ξένους εργαζόμενους.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ανεχθούμε την κυβερνητική προπαγάνδα περί άκρων και περί πάλης ενάντια στη βία από όπου κι αν προέρχεται, όπου βία εδώ θεωρούνται όλοι οι αγώνες των εργαζομένων, οι δίκαιες διεκδικήσεις τους. Και βέβαια δεν μπορεί να ταυτιστεί αυτό που λέει με κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.

Όμως, εδώ να πούμε ότι έχει ευθύνες και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτές, εν ονόματι της θεωρίας των δύο άκρων και της λαθεμένης και απαράδεκτης στρατηγικής και πολιτικής που ακολουθεί η ΝΔ για τη θεωρία των δύο άκρων, δεν πρέπει να κρυφτούν από τον ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχει άλλες ευθύνες, είναι διαφορετικές από αυτές της κυβέρνησης. Έδειξε ανοχή, υπεράσπισε τυχοδιωκτικές καιροσκοπικές ενέργειες, έδινε άλλοθι, εν αγνοία του, επειδή δεν είχε την πρόβλεψη, επειδή είχε λάθος πολιτική και στρατηγική, ίσως όλα αυτά μαζί, πάντως έδωσε άλλοθι ακόμα και σε προβοκατόρικους μηχανισμούς που μπορεί να είναι μέσα από τον ίδιο κρατικό μηχανισμό, για να χτυπήσουν το κίνημα, όπως κι αν εμφανίζονται αυτοί οι προβοκατόρικοι μηχανισμοί κατά διαστήματα.

Εμείς έχουμε πει σε ανύποπτο χρόνο και επιμένουμε να το λέμε, γιατί εξακολουθεί να έχει τέτοια πολιτική και συμπεριφορά, ότι ήταν και εξακολουθεί ως ένα βαθμό να είναι ένα κλασικό οπορτουνιστικό κόμμα. Ο οπορτουνισμός, ξέρετε, πρώτα από όλα είναι καιροσκοπισμός, είναι τυχοδιωκτισμός και βέβαια τον τελευταίο χρόνο με τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση, που προωθεί προκειμένου να γίνει αυτός χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να γίνει κυβέρνηση, παίρνοντας ό,τι χειρότερο είχε το παλιό ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να προσεταιριστεί διάφορες ομάδες, διάφορα κινήματα και λοιπά. Δηλαδή, φλερτάρει μ' αυτή την επικίνδυνη άποψη που παρουσιάστηκε και έδωσε αέρα στα πανιά της Χρυσής Αυγής, "έξω τα κόμματα από τις κινητοποιήσεις", "έξω τα συνδικάτα από τις πλατείες και τους αγώνες των εργαζομένων". Την ίδια στιγμή που ο ίδιος θέλει να αξιοποιεί τις κινητοποιήσεις ή να οδηγεί σε κινητοποιήσεις που ουσιαστικά θα τον βοηθούν για να μαζεύει μόνο κάποιες ψήφους, υποτάσσοντας, χειραγωγώντας, εκφυλίζοντας το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις επιδιώξεις ενός κόμματος. Την ίδια στιγμή που κάνει αυτό, απ' την άλλη λέει "έξω τα συνδικάτα", "έξω τα κόμματα" και φυσικά εδώ εννοεί το ΠΑΜΕ, εννοεί το ΚΚΕ, εννοεί άλλες δυνάμεις ριζοσπαστικές που αγωνιούν για το μέλλον του κινήματος, παλεύουν για την ανασύνταξη του κινήματος, θέλουν να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις με πρωταγωνιστή όμως τον ίδιο το λαό».

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

- Βλέπετε εκλογές το επόμενο χρονικό διάστημα; Και ποια θεωρείτε θα είναι η αφορμή που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να προσφύγει σε εκλογές;
Στο μυαλό της κυβέρνησης δεν μπορούμε να μπούμε. Απ' τους σχεδιασμούς όμως που βλέπουμε δε φαίνεται ότι θα έχουμε σύντομα εκλογές. Φαντάζομαι ότι εννοείτε βέβαια γενικές βουλευτικές εκλογές. Γιατί έτσι κι αλλιώς το Μάιο του 2014, σε λίγους μήνες δηλαδή από σήμερα, έχουμε και ευρωεκλογές και τοπικές εκλογές, οι οποίες βέβαια είναι μάχες πρώτης γραμμής. Θα έχουν και πολιτικά χαρακτηριστικά.
Βεβαίως, η αντιπαράθεση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις προβλέπουμε ότι θα γίνει στο σύνολο των εξελίξεων. Δεν αποσπάται δηλαδή η εκλογή για το Ευρωκοινοβούλιο, για παράδειγμα, ή για τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες, από την αντιλαϊκή πολιτική που ασκείται σήμερα, από την οικονομική καπιταλιστική κρίση και βεβαίως τους εκπροσώπους που θα στείλει εκεί ο λαός με την ψήφο του. Θα έχει χαρακτηριστικά γενικής πολιτικής μάχης έτσι κι αλλιώς. Κι από αυτή την άποψη, αυτό που μας ενδιαφέρει, άσχετα από το πότε θα γίνουν και οι γενικές βουλευτικές εκλογές, είναι ο λαός, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Αυτό θέτουμε ως προτεραιότητα και βλέπουμε εδώ και τις δικές μας ευθύνες ως Κόμμα για την ανασύνταξη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Γιατί σήμερα βρίσκεται σε οπισθοχώρηση, με ευθύνες των ηγεσιών των άλλων δυνάμεων, των πολιτικών δυνάμεων και των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Να προωθηθεί η Λαϊκή Συμμαχία, που πρόκειται για κοινωνική συμμαχία, γιατί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους ούτε οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, ούτε οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, ούτε οι φτωχοί αγρότες, ούτε οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, ούτε η νεολαία, ούτε οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών. Και πρέπει όλοι μαζί από κοινού να συμβάλουν στον αγώνα για να αντιμετωπίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα και βεβαίως για να βάλουν τη σφραγίδα τους στις πολιτικές εξελίξεις.
- Έτσι όπως περιγράφετε το θέμα της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν στην επαρχία κυρίως, όπου δεν υπάρχει έντονη παρουσία της Χρυσής Αυγής, άλλες ομάδες εθνικιστών, όπως αυτοπροσδιορίζονται, οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις τώρα πια περισσότερο από τη Χρυσή Αυγή. Στο τέλος-τέλος περί τίνος πρόκειται ακόμα κι αν λένε ότι «δεν είμαστε Χρυσή Αυγή»;
Η εκτίμησή μας είναι -και δεν πέφτουμε έξω σε αυτό- ότι τα φασιστικά - ναζιστικά φαινόμενα, όπως κι αν ονομάζονται -τώρα έγιναν πιο γνωστά με τη Χρυσή Αυγή επειδή είχε και κοινοβουλευτική παρουσία- είναι γέννημα - θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι κάτι έξω, κάποιο άκρο έξω από το καπιταλιστικό σύστημα και από το αστικό σύστημα συνολικότερα. Μπορεί να είναι άκρο της αστικής δημοκρατίας, μπορεί να χρησιμοποιεί ακραίες -να το πούμε έτσι- μορφές, να είναι ακραία ιδεολογία, αλλά γεννιέται μέσα από το σύστημα. Κι αυτό το εξηγούμε. Για παράδειγμα, όλες αυτές οι δράσεις και οι δολοφονικές επιθέσεις, οι τραμπουκισμοί και οι βιαιοπραγίες που έγιναν, είχαν από πίσω τους μεγαλοεργολάβους, εφοπλιστές, τμήματα του κεφαλαίου -όχι το σύνολο της αστικής τάξης και το σύνολο φυσικά των βιομηχάνων και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου- όμως είχαν ισχυρά τμήματα από πίσω. Τους βοήθησαν, πιθανόν -δεν έχουμε στοιχεία για να τα πω τώρα- αλλά φαίνεται ότι και χρηματοδοτήθηκαν από αυτούς και ενισχύθηκαν και καθοδηγήθηκαν. Για παράδειγμα, από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε την επίθεση στο Πέραμα ενάντια στα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ εκεί. Είπαμε ότι πίσω από τη χρυσαυγίτικη ομάδα του Περάματος, στην καθοδήγηση αυτής της επίθεσης βρίσκονταν μεγαλοεργολάβοι που είχαν συγκεκριμένα συμφέροντα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος. Και βεβαίως ήθελαν εκεί να αλλάξουν συσχετισμούς, γιατί το σωματείο, το συνδικάτο είχε κατακτήσεις με αγώνες που είχε κάνει το προηγούμενο διάστημα. Οι εργαζόμενοι είχαν ένα μισθό, με αξιοπρέπεια μπορούσαν να ζήσουν την οικογένειά τους. Και βεβαίως όλα αυτά ήθελαν να τα πάρουν πίσω και ήθελαν να βάλουν εγκάθετους εκεί ανθρώπους της Χρυσής Αυγής.
Έτσι λοιπόν αυτό το σύστημα καλλιεργεί πάντα και, ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις και τις επιδιώξεις του, ενισχύει διάφορες τέτοιες πολιτικές ομάδες. Τα προηγούμενα χρόνια ήταν η Χρυσή Αυγή. Αν χτυπηθεί αυτό το φαινόμενο, εμείς είμαστε σίγουροι ότι θα ενισχυθούν άλλες ακροδεξιές εθνικιστικές ή οποιεσδήποτε άλλες ομάδες. Δε θα μας επαναπαύσει δηλαδή το γεγονός, να το πω πάλι πιο απλά, αν αλλάξουν όνομα. Γιατί αυτή η ιδεολογία από μόνη της είναι εγκληματική, οδηγεί σε δολοφονικές, εγκληματικές πράξεις ενάντια στο λαό, ενάντια στο εργατικό κίνημα, ενάντια στους απλούς εργαζόμενους και τους νέους.
- Μάθαμε ότι καταθέσατε μια τροπολογία στη Βουλή σχετικά με το πετρέλαιο θέρμανσης. Θέλω να μου πείτε ποια είναι η δική σας άποψη και τι πρέπει να γίνει. Γιατί φέτος ο χειμώνας είναι βαρύς, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα τα πράγματα είναι δύσκολα, ο κόσμος δεν έχει χρήματα να πληρώσει και ακόμα δεν ξέρουμε τι θα γίνει στις 15 Οκτωβρίου.
Είναι έτσι όπως τα λέτε. Κι ο χειμώνας είναι βαρύς, προβλέπεται ότι θα είναι πιο βαρύς και είναι πιο ελαφριά σε σχέση με πέρσι η τσέπη των εργαζομένων. Μάλλον είναι άδεια, όχι απλώς ελαφριά. Από αυτή την άποψη, βεβαίως είναι από τα κεντρικά ζητήματα. Νομίζουμε ότι πρέπει να το παλέψουμε σαν ένας άνθρωπος, γιατί αφορά όλες τις λαϊκές οικογένειες. Εδώ δεν έχει να κάνει αν είναι κάποιος εργάτης, αν είναι άνεργος, αν είναι αγρότης, αν είναι επαγγελματίας, ιδιαίτερα σε αυτό το ζήτημα.
Έχουμε καταθέσει Πρόταση Νόμου και τροπολογία στη Βουλή, γιατί πρέπει να καταργηθεί ο φόρος κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης, όπως πρέπει να καταργηθεί και ο ΦΠΑ, που αφορά και το ρεύμα, αφορά και το πετρέλαιο θέρμανσης, αφορά και το φυσικό αέριο, που επιβαρύνει δραματικά τη θέση της λαϊκής οικογένειας. Ταυτόχρονα, εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να παρθούν και ειδικά μέτρα για ανέργους, που είναι πάνω από το 30% πλέον του ελληνικού λαού. Μια στις τρεις οικογένειες είναι στην ανεργία, δεν έχει καν να πληρώσει όχι το πετρέλαιο, αλλά ούτε τα στοιχειώδη προς το ζην. Και βεβαίως, και άλλα τμήματα του λαού μας, όπως είναι εργαζόμενοι με πολύ χαμηλά εισοδήματα, χαμηλοσυνταξιούχοι, πρέπει να απαλλαγούν και από τα συνολικότερα χαράτσια. Πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις ουσιαστικής ενίσχυσης αυτών των λαϊκών στρωμάτων.
Υπάρχει ολόκληρη η Πρόταση του ΚΚΕ κατατεθειμένη, αλλά το ζήτημα είναι ότι πρέπει να γίνει υπόθεση πάλης του λαϊκού κινήματος σε όλη την Ελλάδα. Ιδιαίτερα εδώ, στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη. Και σε κάποιους νομούς της περιοχής, αν δεν απατώμαι στον Έβρο νομίζω, δεν θεωρείται στις άμεσες προτεραιότητες. Παρότι είναι στη Βόρεια Ελλάδα και είναι στο πιο βόρειο μέρος, ιδιαίτερα ο Βόρειος Έβρος είναι το πιο ψηλό σημείο που υπάρχει στην Ελλάδα από άποψη γεωγραφική. Το χάρτη να κοιτάξει κανείς από την κυβέρνηση θα έπρεπε να το δει. Και εξαιρείται, δε θεωρείται μάλλον ως νομός που πρέπει να μπει στις άμεσες προτεραιότητες όπως είναι νομοί που έχουν μεγάλο, πολύ ισχυρό ψύχος κατά τους χειμερινούς μήνες.
- Η ερώτηση αφορά τις επόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Το ΚΚΕ θα στηρίξει ανεξάρτητους υποψηφίους, όπου υπάρξουν, ή θα προτείνει κομματικούς υποψηφίους;
Το ΚΚΕ και οι Κομματικές Οργανώσεις του σε κάθε τόπο θα έχουν μια βασική κατεύθυνση: Να είναι επικεφαλής αγωνιστές, άσχετα αν είναι μέλη, στελέχη, φίλοι του ΚΚΕ ή συνεργαζόμενοι απλώς με το ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές. Αγωνιστές, άνθρωποι οι οποίοι θα έχουν παλέψει σε αυτό που ονομάζεται τοπική κοινωνία, σε μια πόλη, σε έναν καλλικρατικό δήμο, σε μια περιφέρεια, ενάντια στα μέτρα της οικονομικής κρίσης. Γιατί, ξέρετε, έχουμε πάρα πολύ μεγάλη πείρα πλέον. Εδώ και δεκαετίες προεκλογικά, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, όπως βρισκόμαστε τώρα, διάφοροι εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι. Εμένα μου έχει τύχει και προσωπικά να με πλησιάσουν δήμαρχοι σε δημόσιες συναντήσεις και να μου λένε ότι ξέρεις αυτή τη φορά εγώ δε θα κατέβω με το ΠΑΣΟΚ, δε θα κατέβω με τη ΝΔ, δε θα κατέβω με τον ΣΥΡΙΖΑ, δε θα κατέβω με τη ΔΗΜΑΡ, θα είμαι ανεξάρτητος, θα κατέβω ως ανεξάρτητος. Έχετέ το υπόψη σας αυτό. Και ο ίδιος δήμαρχος, για παράδειγμα, ή ο ίδιος περιφερειάρχης να έχει υλοποιήσει μέχρι κεραίας όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση και που αφορούν βέβαια την Τοπική Διοίκηση και το δήμο του. Τα υλοποιεί εκεί. Και όχι μόνο τα υλοποιούν, γιατί τμήμα του κρατικού μηχανισμού έχουν γίνει πλέον και οι δήμοι και οι περιφέρειες, αλλά ούτε καν εκφράζουν μια μορφή διαμαρτυρίας, να οργανώσουν τη λαϊκή πάλη, να καλέσουν τους δημότες, τους εργαζόμενους να παλέψουν μαζί, να συμπαρασταθούν σε αγώνες. Άρα κριτήριο για εμάς είναι τι στάση κράτησε όλα τα προηγούμενα χρόνια μέσα στην κρίση, με τα αντιλαϊκά μέτρα, τι φόρους επέβαλε στο χώρο του, τι ζητήματα έλυσε ή δεν έλυσε και βεβαίως τι κατεύθυνση θα έχει αυτή η πάλη.
Αυτό είναι το κριτήριο για μας, αλλά θα πρέπει να είναι και για τον απλό εργαζόμενο, ώστε να επιλέξει τελικά όταν έρθουν οι εκλογές. Θα έχει κατεύθυνση να αντισταθεί, να αντιπαλέψει ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεων, όποιες κι αν είναι αυτές, που θα φέρνουν μνημόνια, αντιλαϊκούς νόμους, που θα χαρατσώνουν συνέχεια τους εργαζόμενους μιας πόλης, ενός χωριού; Η θα βρεθεί στο πλευρό τους και θα πρωτοστατήσει σε αγώνες για να ανατραπεί συνολικά αυτή η πολιτική; Γιατί αλλιώς λένε ψέματα στον ελληνικό λαό όλοι αυτοί οι ανεξάρτητοι, παρότι δεν έχουμε φτάσει κοντά στις εκλογές. Προειδοποίηση είναι αυτό προς τους εργαζόμενους όχι προς εσάς.
- Τον τελευταίο καιρό έχουν προσπαθήσει πολλοί κλάδοι, όπως οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι έμποροι, να προχωρήσουν σε μια σειρά κινητοποιήσεων με αφορμή για τους εκπαιδευτικούς το «Νέο Λύκειο» και για τους εμπόρους και τους μικροβιοτέχνες όλα τα μέτρα τα φορολογικά που έχουν πέσει πάνω τους. Παρ' όλα αυτά βλέπουμε ότι πολύς κόσμος δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, οι οποίες πλέον έχουν γίνει αντικείμενο λίγων και εκλεκτών. Σε τι πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό; Πιστεύετε ότι από ένα σημείο και μετά δεν εμπιστεύονται και τα συνδικαλιστικά κινήματα; Κι αν ναι, τι μπορείτε να κάνετε για να διορθωθεί αυτό;
Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες στις συνδικαλιστικές ηγεσίες και της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και άλλων κλάδων -μην τους ονομάσω τώρα έναν έναν- όλα τα προηγούμενα χρόνια. Και γιατί δεν προετοίμασαν τους εργαζόμενους του κλάδου τους, συνολικά τους εργαζόμενους, αλλά κυρίως όχι μόνο γι' αυτό. Γιατί εμείς τέτοια αυταπάτη δεν είχαμε ότι αυτές οι δυνάμεις θα το έκαναν. Γι' αυτό προειδοποιούσαμε τους εργαζόμενους έγκαιρα. Όμως, οδήγησαν και σε εκφυλισμό το κίνημα. Οδήγησαν σε ενσωμάτωση το κίνημα. Έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψουν εργαζόμενους από τη μαζική συνδικαλιστική οργάνωση και κυρίως από τη συμμετοχή στην πορεία του αγώνα. Είχαμε απεργιακές κινητοποιήσεις, μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις και σε κρίσιμες φάσεις όπου πέρναγαν σοβαροί, βάρβαροι αντιλαϊκοί νόμοι, που ο κόσμος είχε και τη διάθεση και το κουράγιο να παλέψει και αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μην πετύχει η απεργία και στον κλάδο τους και συνολικά σε όλους τους κλάδους. Εκεί βρέθηκε με αυτές τις δυνάμεις που έχει, τις λίγες δυνάμεις, γιατί δεν έχουμε και πάρα πολλές δυνάμεις, το ΚΚΕ. Εκεί ήταν παρόν. Και στα εργοστάσια και στις περιφρουρήσεις. Βρέθηκε το ΠΑΜΕ. Που δεν είναι παράταξη του ΚΚΕ, είναι Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, που στις τάξεις του έχει Ομοσπονδίες, έχει Εργατικά Κέντρα, έχει πρωτοβάθμια σωματεία, έχει συνδικαλιστές που δεν είναι μόνο κομμουνιστές, είναι κι άλλοι εργαζόμενοι από άλλες παρατάξεις και συμμετέχουν δραστήρια στο ΠΑΜΕ. Εκεί βρέθηκε το ΠΑΜΕ. Αλλά ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη.
Πρέπει, λοιπόν, και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, ο καθένας ξεχωριστά, να δουν αυτό το ζήτημα και από την άποψη της ατομικής, προσωπικής του ευθύνης. Αλλά να δουν και την ευθύνη που έχουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ή που έχουν τα πολιτικά κόμματα που είναι ενσωματωμένα στο σύστημα και στη διαχείριση αυτού του συστήματος.
Από αυτή την άποψη πρέπει να δούμε το εξής: Τελευταία είχαμε κινητοποιήσεις και στους εκπαιδευτικούς, και στους νοσηλευτές - γιατρούς στα νοσοκομεία, και αλλού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, γιατί πραγματικά παίρνονται αντιλαϊκά μέτρα, απολύσεις, δεκάδες χιλιάδες απολύσεις και άλλα μέτρα και πλήττονται αυτά τα τμήματα, αυτοί οι κλάδοι. Όμως η συμμετοχή και στις συνελεύσεις των σωματείων, η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις δεν ήταν ικανοποιητική. Και φυσικά εδώ πρέπει να δούμε ταυτόχρονα την ευθύνη εκείνων των δυνάμεων που μιλάνε εν ονόματι της επανάστασης, που μιλάνε εν ονόματι της αριστεράς και στην ουσία οδηγούν με το δικό τους τρόπο σε άκαιρες κινητοποιήσεις, σε ανεβασμένες μορφές πάλης, όπως είναι απεργίες διαρκείας, χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις, χωρίς να εξασφαλίζουν στοιχειώδη συμμετοχή των εργαζομένων των κλάδων σε αυτές, για να πουν τη γνώμη τους, να προβληματιστούν και κυρίως να οργανώσουν τον αγώνα. Να οργανώσουν την περιφρούρηση του αγώνα, την επιτυχία του αγώνα, έτσι ώστε τα ποσοστά της απεργίας να μη φτάνουν στο 10% και να εκφυλίζεται.
Είναι πολλά λοιπόν τα προβλήματα. Φυσικά εδώ, για να πω και αυτό, μη θεωρείτε ότι εμείς είμαστε έξω από αυτό. Εμείς βλέπουμε τις δικές μας ευθύνες. Γι' αυτό μιλάμε για γρήγορη ανασύνταξη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Παίρνουμε τέτοια μέτρα σε αυτή την κατεύθυνση, έχουμε προτάσεις. Και το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, όσον αφορά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, έχουν κάνει προτάσεις προς τα σωματεία να συζητήσουν στις συνελεύσεις τους οι εργαζόμενοι, στους τόπους δουλειάς για το πώς πρέπει να ανασυγκροτηθεί γρήγορα το εργατικό κίνημα. Για το πώς πρέπει να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, για το πώς πρέπει να δημιουργηθούν νέα σωματεία, για το πώς πρέπει να δουλεύουν τα διοικητικά συμβούλια και οι γενικές συνελεύσεις από τα κάτω και όχι να περιμένουν από κάποιες κορυφές μόνο να οργανώσουν μια απεργία ή μια κινητοποίηση. Γιατί μόνο έτσι θα οργανωθεί το κίνημα της διεκδίκησης, της αντίστασης, της αντεπίθεσης για να επιβάλεις και συνολικότερες αλλαγές, μαζί βέβαια με μια προσωρινή ανακούφιση ή με μια επιτυχία ενός αγώνα που μπορεί να έχει και η οποία βεβαίως, όπως ξέρετε, έχει δυσκολέψει τα τελευταία χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου