Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Οι ...«επίορκοι» και «καλοπληρωμένοι»

Πολύ κουβέντα έχει γίνει το τελευταίο διάστημα σχετικά με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο. Αναπαράγονται λογικές (επίορκοι, καλοπληρωμένοι κ.ά.) που πατάνε σε μια πραγματικότητα, αλλά έχουν σαν στόχο να αποπροσανατολίσουν και να δημιουργήσουν στο λαό τη συνείδηση ότι καλώς απολύονται όλοι οι εργαζόμενοι. Τέτοια λογική προσπάθησαν να περάσουν και με τις συντάξεις μαϊμού για να κόψουν όλες τις συντάξεις. Είναι όμως έτσι; Το θέμα με τις διαθεσιμότητε -απολύσεις εργαζομένων στους δήμους για παράδειγμα, αφορά μόνο τους ίδιους τους εργαζόμενους που θα απολυθούν;

Έχει σημασία να δούμε μερικά παραδείγματα.

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ: Το να απολυθούν οι εργαζόμενοι και άρα να κλείσουν παιδικοί σταθμοί, όπως έχει ήδη, γίνει αφορά τα ίδια τα βρέφη, τα νήπια και τις οικογένειές τους. Γιατί, εάν κλείσει ο σταθμός ή μειωθεί το προσωπικό, οι γονείς δε θα μπορούν να βγουν στο μεροκάματο ή θα πρέπει να πληρώνουν για να μπορεί το παιδί να μένει σπίτι με κάποιον, ώστε να μπορούν να δουλέψουν. Μια κινητοποίηση λοιπόν των εργαζομένων στους σταθμούς, αφορά άμεσα και τους γονείς των παιδιών που πηγαίνουν στους σταθμούς. Αφορά τον συνταξιούχο παππού ή γιαγιά των παιδιών, που συμμετέχουν όλο και περισσότερο στο μεγάλωμά τους, βοηθώντας την οικογένεια να βγει στο μεροκάματο.
Να γιατί πρέπει να υπάρχει κοινός και συντονισμένος αγώνας. Δεν μπορεί να λένε οι γονείς ότι δεν τους ενδιαφέρει το θέμα των εργαζομένων και το μόνο που τους νοιάζει είναι να λειτουργεί ο παιδικός σταθμός. Όπως, δεν μπορούν και οι βρεφονηπιοκόμοι και το παιδαγωγικό προσωπικό, απλά να μοιράζουν λίστες με τα απαραίτητα υλικά που χρειάζεται ο παιδικός σταθμός ή το νηπιαγωγείο για να τα αγοράσουν οι ίδιοι οι γονείς, επειδή ο δήμος δε δίνει λεφτά και να μην παίρνουν υπόψη τους την οικονομική κατάσταση των εργαζόμενων γονιών και το γεγονός ότι τα ίδια προβλήματα αφορούν και τους ίδιους.

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ: Λόγω της οικονομικής δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι δήμοι, των περικοπών και της έλλειψης προσωπικού στους δήμους, των επικείμενων απολύσεων, οι υπηρεσίες καθαριότητας υπολειτουργούν. Τα ωράρια είναι εξαντλητικά, οι δρόμοι πήζουν στο σκουπίδι, οι κάδοι δεν καθαρίζονται με τη συχνότητα που πρέπει. Οι εργαζόμενοι παλεύουν για να μην απολυθούν αλλά και για να γίνουν προσλήψεις προσωπικού, να μπορούν να παίρνουν τα απαραίτητα ρεπό και να ξεκουράζονται όσο πρέπει. Αυτός ο αγώνας αφορά μόνο τους ίδιους; Όχι. Αφορά το σύνολο των κατοίκων του δήμου. Αφορά την υγεία τη δική τους και των παιδιών τους. Αφορά τους μικρούς καταστηματάρχες του δήμου. Δεν μπορεί να λέει ο μικρέμπορος που έχει ένα μαγαζάκι, να μαζέψουν τα σκουπίδια έστω και απλήρωτοι, έστω και με 10 ή 12 ώρες δουλειάς. Δεν μπορεί να λέει: «Ας έρθει ιδιώτης να τα μαζέψει», γιατί ιδιώτης σημαίνει αύξηση των τελών και των φόρων που θα πληρώνει στον ιδιώτη ο μικρέμπορος, κάτι που στις σημερινές συνθήκες θα τον εξοντώσει οικονομικά.
Το ότι δε χρηματοδοτεί το κράτοςτους δήμους και άρα δεν πληρώνονται οι εργαζόμενοι ή δε γίνονται προσλήψεις και δεν μπορεί να λειτουργήσει η καθαριότητα, έχει άμεση σχέση με την επίθεση που δέχονται και οι ίδιοι οι φτωχοί επαγγελματίες που φορολογούνται άγρια, που πληρώνουν υπέρογκα δημοτικά τέλη, που ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο. Είναι η ίδια η αντιλαϊκή πολιτική που χτυπά αλύπητα και τους δύο για να βγουν ωφελημένοι οι επιχειρηματίες του τομέα καθαριότητας, οι μεγαλέμποροι και οι πολυεθνικές του κλάδου, το κεφάλαιο συνολικά.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ: Πολλοί δήμοι έχουν μειώσει τη συχνότητα πλυσίματος των κάδων απορριμμάτων λόγω έλλειψης προσωπικού και χρημάτων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μολυσματικές ασθένειες. Το συγκεκριμένο ζήτημα δεν αφορά τους γιατρούς, το υγειονομικό προσωπικό ενός νοσοκομείου που βρίσκεται στα όρια του δήμου; Δεν αφορά τους ίδιους τους ασθενείς και τις οικογένειές τους; Δεν αφορά τους εργαζόμενους του δήμου αλλά και το σύνολο των κατοίκων; Έχει νόημα να ψάχνει κάποιος από τους παραπάνω να βρει αν φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν πλένουν τους κάδους;

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Συνδικάτα, εργαζόμενοι, γονείς, κάτοικοι, πρέπει οργανωμένα να αντιδράσουν. Και να διεκδικήσουν να μη γίνει καμία απόλυση εργαζόμενου, είτε μέσω διαθεσιμότητας είτε με άλλο τρόπο και να υπάρξουν άμεσα μέτρα χρηματοδότησης των υπηρεσιών των δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

902.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου