ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα να ανασυγκροτηθεί, να οργανώσει την πάλη του συνολικά ενάντια στο σύστημα*

Σε ερώτηση να σχολιαστούν οι δηλώσεις του Π. Σκουρλέτη, εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, πως το ΚΚΕ δεν έχει καταλάβει τι συντελείται στη χώρα το τελευταίο διάστημα, την προοπτική κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ότι το ΚΚΕ είναι αποφασισμένο, αν βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση να κάνει ό,τι δεν έκανε εναντίον του μνημονίου, ο Δ. Κουτσούμπας:

«Οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το ΚΚΕ ασχολείται και ενδιαφέρεται και πρώτιστο κριτήριό του, για όποια πολιτική ενέργεια και θέση πάρει, είναι η υπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, η ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να γίνει πρωταγωνιστής και "αξιωματική αντιπολίτευση" πραγματικά η εργατική τάξη, ο λαός και το κίνημά τους, απέναντι σε μια κυβέρνηση, μια εξουσία στην οποία βρίσκεται η αστική τάξη, τα μονοπώλια. Και βεβαίως η εργατική τάξη είναι στην αντιπολίτευση, μόνο που δεν έχει κατακτήσει, αυτήν τη στιγμή, το ρόλο της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» για να μπορέσει να γίνει αύριο εξουσία, η εργατική τάξη και το κίνημά της. Ακριβώς γι' αυτό, εκεί υποτάσσουμε όλη μας την πολιτική, όλη μας τη δουλειά, όλη μας την προσφορά την καθημερινή στους χώρους δουλειάς, στους αγώνες και στις παρεμβάσεις μας στη Βουλή. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Ενα κόμμα το οποίο λέει ότι είναι αριστερό, το οποίο προτίθεται να κυβερνήσει και που οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν πρώτο, τώρα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, εμείς λέμε ότι είναι πολύ πιθανό να είναι επόμενη κυβέρνηση, είτε μόνο του είτε με κάποιες συμμαχίες, δεν θα πρέπει να ενοχλείται από το γεγονός ότι το ΚΚΕ - ή οποιαδήποτε άλλη δύναμη σε μια πορεία, δεν ξέρουμε αν υπάρξουν - πουν ότι θα βρίσκονται, ο λαός, στους δρόμους, τα μέλη, τα στελέχη του Κόμματος, το λαϊκό κίνημα, οι μαζικοί φορείς, τα συνδικάτα, στους δρόμους του αγώνα απ' την άλλη μέρα της ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας.

Εάν ένα κόμμα θεωρεί ότι θα πάρει φιλολαϊκά μέτρα, θα πρέπει να έχει ανάγκη το λαό στους δρόμους. Εμείς λοιπόν εάν παρθούν φιλολαϊκά μέτρα - λέω υποθετικά ως σενάριο τώρα - θα βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα για να τα διεκδικήσουμε, για να τα διευρύνουμε, για να πιέσουμε να γίνουν πράξη, αν αφορούν μέτρα φιλολαϊκά. Αρα δεν έχει να φοβάται τίποτε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από ένα εργατικό κίνημα δυναμικό, που θα είναι έξω από τη Βουλή, στους τόπους δουλειάς, θα οργανώνει απεργίες, διεκδικώντας αύξηση μισθών, διεκδικώντας να δοθεί ο 13ος και 14ος μισθός, η 13η και 14η σύνταξη, που θα διεκδικεί να καταργήσει με ένα νόμο όλους τους εφαρμοστικούς αντιλαϊκούς νόμους.

Αν πάλι, όπως προβλέπουμε εμείς και τη θεωρούμε την πιο πιθανή εξέλιξη και δεν το λέμε για να κάνουμε τους προφήτες, αλλά θεωρούμε ότι είναι καθήκον μας να προειδοποιήσουμε τον ελληνικό λαό, να σκεφτεί έτσι ώστε να μην έχουμε νέες χαμένες 4ετίες, νέα χαμένα χρόνια, αν λοιπόν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις - και είμαστε σας το λέω ειλικρινά σίγουροι ότι θα επιβεβαιωθούν και πάρα πολύ σύντομα, απ' τις πρώτες κιόλας μέρες - τότε θα πρέπει ο ελληνικός λαός δυο φορές παραπάνω να βρίσκεται στους δρόμους. Διότι σημαίνει ότι αυτή η κυβέρνηση, όπως και αν ονομάζεται, ειδικού σκοπού, πατριωτική, αριστεράς κ.λπ. - δεν ξέρω ακριβώς τι ονομασία θα της δώσουν - σημαίνει ότι θα έχει συμβιβαστεί, αυτό που ήδη κάνει με τη μέθοδο των διολισθήσεων και των αλλαγών των θέσεων συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια, με το City του Λονδίνου, με το Κόμο και τη λέσχη Μπίλντενμπεργκ της Ιταλίας, με τον ΣΕΒ εδώ στην Ελλάδα, με την ΕΕ και την Κομισιόν, με το ΔΝΤ και θα ακολουθεί τις οδηγίες, θα υποτάσσεται στις πιέσεις τους, φυσικά, έστω "αντιστεκόμενο". Αρα τότε τριπλά και δεκαπλάσιο ο ελληνικός λαός θα πρέπει πάλι να βρίσκεται στους δρόμους. Το ΚΚΕ θα πρέπει να βρίσκεται στους δρόμους. Υποσχόμαστε ότι θα βρισκόμαστε στους δρόμους για να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές και βεβαίως να ανοίξει πραγματικά ο δρόμος της αλλαγής συνολικά του συσχετισμού δυνάμεων και μέσα στο κίνημα και στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο, παντού, όπου μας δίνεται τέλος πάντων η δυνατότητα αυτή, για να έχουμε τελικά αυτό που παλεύουμε: Μια διακυβέρνηση, μια εργατική - λαϊκή εξουσία, πραγματική όμως αυτήν τη φορά. Που θα προχωρήσει σε μέτρα ενάντια στα μονοπώλια, θα κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, θα μας βγάλει από τα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα πάρει άλλα μέτρα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος και η εργατική - λαϊκή κινητοποίηση. Και σε αυτήν την περίπτωση, που το ΚΚΕ θα δώσει το "παρών" του στη διακυβέρνηση, κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις, πάλι το ΚΚΕ θα καλέσει τα μέλη του, τους φίλους του, τον ελληνικό λαό, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να είναι στους δρόμους για να στηρίξουν αυτά τα μέτρα που θα μας ανοίγουν το δρόμο για μια νέα κοινωνία, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και που εξασφαλίζει τη λαϊκή ευημερία. Αυτή είναι συνολικά η θέση μας απέναντι σ' αυτά τα προβλήματα».

Καμιά συμμετοχή σε κυβερνήσεις διαχείρισης του συστήματος

Σε ερώτηση αν το ΚΚΕ αποκλείει την συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ για συγκρότηση κυβέρνησης στη βάση μίνιμουμ προγραμματικών θέσεων, ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε:

«Μονολεκτικά να απαντήσω: Επαναλαμβάνουμε ότι αποκλείεται οποιαδήποτε συμμετοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση, η οποία προτείνει άλλο μείγμα διαχείρισης σε ένα δρόμο ανάπτυξης τον οποίο έχουμε γνωρίσει και μας έχει φέρει εδώ. Με κρίσεις, με εμπλοκές περισσότερο, με φτώχεια για το λαό, με ανατροπές δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Ξαναλέμε ότι δε θα δώσουμε τέτοια ανοχή σε τέτοια κυβέρνηση κι ας λέει ό,τι θέλει ο οποιοσδήποτε. Πιστεύουμε ότι αυτό που λέμε σήμερα ακουμπάει πλέον στην πείρα του ελληνικού λαού. Και ακουμπάει στην πείρα και την προηγούμενη, πριν φτάσουμε στη φάση της κρίσης, αλλά ακουμπάει κυρίως στην πείρα των δύο - δυόμισι τελευταίων χρόνων, όπου έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά όπου το κίνημα πήγε πίσω. Οι θέσεις αυτού του κόμματος, ακόμα και ως προγραμματικές διακηρύξεις και συνθήματα, πήγαν πίσω και βεβαίως αυτό πολύ καλά μας θυμίζει παλιότερες εποχές. Ολοκληρώνεται πλέον η σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει και έχει πάρει, μαζί με τα στελέχη, τα πιο άσχημα χούγια του ΠΑΣΟΚ. Που βεβαίως τότε, να σας θυμίσω για μια ακόμα φορά, το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον ως αξιωματική αντιπολίτευση, σε άλλες εποχές, είχε κάποια συνθήματα που ήταν ριζοσπαστικά, ήταν ενάντια στα μονοπώλια, μιλούσε, όπως κάποιοι από εσάς θα θυμάστε, για κοινωνικοποίηση, μιλούσε για έξοδο από την ΕΟΚ - τη σημερινή ΕΕ δηλαδή - και το ΝΑΤΟ, μιλούσε να "φύγουν οι βάσεις του θανάτου". Και τότε προειδοποιούσαμε εμείς ότι δε θα τα κάνει πράξη αυτά. Κι ότι στις εξελίξεις αυτές το κύριο ήταν η οργάνωση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και η ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Και, βεβαίως, αυτή η συσσωρευμένη πείρα από την πορεία τέτοιων κομμάτων, στην αρχή οπορτουνιστικών - ρεφορμιστικών, δήθεν φιλολαϊκών στα λόγια, οδηγεί την κατάσταση στο να γίνουν κλασικά κόμματα διαχείρισης μιας αστικής εξουσίας, η οποία - ειλικρινά το πιστεύουμε - έχει φάει πλέον τα ψωμιά της. Οπως κι αυτό το σάπιο αστικό κράτος, όπως και το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και πρέπει πλέον να περάσουν στην Ιστορία και να αντικατασταθούν από μια νέα κοινωνική οργάνωση, από μια νέα οικονομία που στο επίκεντρο θα έχει τον άνθρωπο, τον εργάτη και βεβαίως η εργατική τάξη, ο λαός θα είναι στην εξουσία».

Λύση για το λαό η δική του αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική παρέμβαση

Απαντώντας σε ερώτηση για την προεδρολογία και για το αν το ΚΚΕ θα πήγαινε σε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για το χρέος τόνισε:

«Καταρχήν το γεγονός ότι εμείς κάνουμε κριτική στο αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα και στους θεσμούς του, και θεωρούμε ότι δεν μπορεί να εκφράσει πραγματικά τη γνήσια θέληση του λαού μας, δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική δημοκρατία στους τόπους δουλειάς, στους χώρους μόρφωσης και γενικότερα και οι αντίστοιχοι θεσμοί που υπάρχουν είτε είναι το κοινοβούλιο, είτε η Προεδρία της Δημοκρατίας, δεν σημαίνει ότι ζητάμε τώρα την κατάργησή τους, γιατί κάτι τέτοιο υπαινιχθήκατε με το ερώτημά σας. Η διαφωνία έχει σχέση με το ρόλο που επιτελεί αυτός ο θεσμός, όταν για παράδειγμα ξέρετε ότι ένας νόμος αντιλαϊκός ο οποίος και πάει στην Προεδρία της Δημοκρατίας και τον υπογράφει. Κάποιοι λένε όχι, ένας άλλος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πιο καλός, πιο αντιμνημονιακός, δεν ξέρω τι εννοούν, θα έπρεπε να τον γυρίσει πίσω. Λένε τη μισή αλήθεια ή λένε ένα μεγάλο ψέμα, γιατί ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι με βάση το Σύνταγμα και να τον γυρίσει πίσω, έχει δικαίωμα η κυβερνητική πλειοψηφία, και η κυβέρνηση, και η Βουλή είτε να τον τροποποιήσει στο ελάχιστο, όχι προς το καλύτερο, μπορεί να τον τροποποιήσει και προς το χειρότερο, είτε να αφήσει τον ίδιο και να πει αυτός είναι, πάρτε τον και στη δεύτερη φορά που θα πάει στον ΠτΔ είναι υποχρεωμένος απ' τη θέση του να τον υπογράψει. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Η άλλη λύση είναι ένας ΠτΔ να πει παραιτούμαι και προκηρύσσω εκλογές. Αλλά ξέρετε τι συμβαίνει εδώ; Μια κυβέρνηση αντιλαϊκή φαίνεται απ' τον πρώτο νόμο που φέρνει, που είναι ο πρώτος προϋπολογισμός του κράτους ή ακόμα πιο πριν οι προγραμματικές της δηλώσεις. Αρα απ' τον πρώτο νόμο, κανονικά, για να είναι εντάξει με τη συνείδησή του ή με αυτό που λέτε εσείς ή λένε κάποια άλλα κόμματα ότι τέλος πάντων πρέπει να το γυρίσει πίσω ή πρέπει να παραιτηθεί αμέσως, αυτό θα έπρεπε να κάνει. Αρα ο ΠτΔ σε συνθήκες αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας θα γινόταν ο παράγοντας που θα δημιουργούσε αλλεπάλληλες εκλογές με βάση αυτή τη λογική, γιατί ή συμφωνείς με αυτή την πολιτική και λες θέλω να έχω την πλειοψηφία στην κυβέρνηση, θέλω να έχω και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ή τα αλλάζεις αυτά, αλλάζεις το Σύνταγμα, τις διαδικασίες των εκλογών, συνολικά το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Αυτή είναι η πρόταση η δικιά μας όπως ξέρετε. Κάπως πιο ολοκληρωμένη είναι σε ό,τι αφορά και στην Προεδρία της Δημοκρατίας και δεν είναι η καρικατούρα που εμφανίζετε άθελά σας μερικές φορές.

Το δεύτερο ερώτημα, κοιτάξτε να δείτε, πάντα όταν έχεις αλλαγές σε πολιτικές θέσεις και επίπεδα μεγάλα σύγκλισης κομμάτων της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, όπως είναι σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση, πάντα εφευρίσκονται επιμέρους ζητήματα. Εδώ και 40 χρόνια, μεταπολιτευτικά, το έχουμε ζήσει, πότε απ' το ΠΑΣΟΚ, πότε απ' τη ΝΔ, πότε από άλλες δυνάμεις, μπαίνουν τα ζητήματα της διαφθοράς. Εκεί άντε να βάλουμε και κανέναν ξοφλημένο, ή που έχει παροπλιστεί, που έχουν περάσει τα χρόνια, στη φυλακή. Αυτό το έκαναν τελευταία και με τον Τσοχατζόπουλο, μετά τον Α. Παπανδρέου ήταν το δεύτερο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αντικαταστάτης του Α. Παπανδρέου και βρίσκεται στη φυλακή. Τώρα με τον Καρατζαφέρη, αφού τον αξιοποίησαν όπως ήθελαν σε συγκυβερνήσεις... Εγώ έχω σοβαρά ερωτηματικά για παράδειγμα - το Κόμμα μας δηλαδή - αν δεν τα ξέρανε κάποια απ' αυτά και πριν, ή αν τα υποψιαζόντουσαν τέλος πάντων και έπρεπε να τα ερευνήσουν ή διάφορες άλλες καταστάσεις με μίζες, με χρηματισμούς κ.λπ. Οταν έχεις συνολικά αδιαφάνεια στο πολιτικό σύστημα, στο οικονομικό σύστημα, όταν έχεις - αυτό που έχει καταθέσει πρόταση νόμου το ΚΚΕ για να αλλάξει - ανώνυμες εταιρείες, όπου δεν ξέρεις το μετοχικό κεφάλαιο σε ποιον ανήκει, ποιος συμμετέχει εκεί, οι οποίες εμείς λέμε πρέπει να είναι ονομαστικές, να ξέρεις ποιος είναι, να ξέρεις το "πόθεν έσχες" του, να μπορείς να ελέγξεις τι κάνει εκεί, τότε είναι φυσικό και επόμενο το ίδιο το σύστημα και η σαπίλα του να τα δημιουργεί αυτά. Τώρα από εκεί και πέρα οι κορόνες στη Βουλή, "θα κάνουμε εξέταση, εξεταστικές επιτροπές", έχουμε γνωρίσει στο παρελθόν πάρα πολλές τέτοιες, δεν το λέμε για να υποτιμήσουμε, εμείς ψηφίζουμε και τις εξεταστικές επιτροπές, και να γίνουν, και μακάρι κάποια στιγμή έστω και ως θεωρητική υπόθεση να πάνε και σε βάθος, και στην ουσία, αλλά να σας πω κάτι: Η κυρίως σαπίλα βρίσκεται στο ίδιο το αστικό κράτος, στο ίδιο το σύστημα, κι αυτό θα πρέπει να ανατρέψουμε κι όχι επιμέρους πρόσωπα κάθε φορά, όσο κι αν αυτά έχουν τις ευθύνες τους και θα πρέπει να παίρνουν, αν χρειάζεται, το δρόμο της φυλακής ή το δρόμο της περιθωριοποίησης απ' τους ψηφοφόρους τους, το λαό και το κίνημα.

Το ζήτημα για τη συμμετοχή σε μια πιθανή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για το χρέος, τίθεται στην ουσία του πάλι ως περιεχόμενο, γιατί παίρνεις μέρος και λες τη γνώμη σου, το θέμα είναι αν μπορεί να βγει κάτι απ' αυτή την ιστορία. Κατά τη γνώμη μας θα πρόκειται πάλι για μια κίνηση εντυπωσιασμού, αποπροσανατολισμού, για να ρίξει στάχτη στα μάτια, ότι δήθεν συζητάμε, ότι δήθεν κάπου σκεφτόμαστε να καταλήξουμε κ.λπ. Εμείς όταν παίρνουμε μέρος σ' αυτές τις συσκέψεις λέμε τις θέσεις μας και η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Εμείς δεν αναγνωρίζουμε αυτό το χρέος ως χρέος του ελληνικού λαού, είναι χρέος συγκεκριμένων, είναι χρέος που με τις πολιτικές τους το δημιούργησαν οι κυβερνήσεις, αλλά κυρίως αυτοί που έχουν την πραγματική εξουσία, αυτοί δηλαδή που πήραν ζεστό κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις, για να διευκολύνουν δανειοδοτήσεις και βεβαίως τα αξιοποίησαν αυτά για να ανέβει η κερδοφορία τους, για να ανέβει η ανταγωνιστικότητά τους, για να αγοράσουν άλλες εταιρείες πιο αδύνατες από ανταγωνιστές τους, για να πάνε τα κεφάλαιά τους πιθανόν στο εξωτερικό γιατί εκεί ήταν πιο κερδοφόρα τα κεφάλαιά τους, γιατί πιθανόν ήθελαν αυτό που λένε φτηνή εργατική δύναμη και πήγαν στη Βουλγαρία ή αλλού. Είναι γνωστά ζητήματα, τα ξέρετε, αυτή είναι η ουσία αυτού του προβλήματος. Δηλαδή, τι λες. Νόημα κατά τη γνώμη μας ουσιαστικό δεν έχει, κοινή συνισταμένη δεν υπάρχει, άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν κοινή βάση σ' αυτό το ζήτημα. Για παράδειγμα άλλες πολιτικές δυνάμεις που είναι στην κυβέρνηση σήμερα, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζουν το χρέος, με διαφορές φυσικά, ο ένας λέει ότι είναι βιώσιμο ή πιθανόν να γίνει βιώσιμο, ο άλλος λέει δεν είναι βιώσιμο. Ο ένας λέει επειδή δεν είναι βιώσιμο κάπως να το "κουρέψουμε", αυτό που έχει προτείνει και το ΔΝΤ ή άλλες χώρες, πιο ισχυρές οικονομίες της Ευρωζώνης, ο άλλος λέει όχι να το λύσουμε με επιμήκυνση, με επιμήκυνση μπορούμε να το κάνουμε βιώσιμο κ.λπ., δηλαδή περισσότερα χρόνια αποπληρωμής του με κάπως χαμηλότερα επιτόκια κ.λπ. Αυτά τα λέει η κυβέρνηση, τα άλλα τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς λέμε και στη μία και στην άλλη περίπτωση, και στο ένα μείγμα πιο επεκτατικής πολιτικής ή συνέχισης της περιοριστικής διαχείρισης πάλι ο λαός θα την πληρώνει. Κανένας δεν σου "κουρεύει" το χρέος ούτε στο επιμηκύνει δίχως να σου λέει, "εδώ κύριε θα κάνω αυτά αν συμφωνήσουμε αφού τα διαπραγματευτούμε, αλλά θα έχουμε μία νέα συμφωνία". Η συμφωνία αυτή θα είναι διαρθρωτικές αλλαγές για το Δημόσιο, για την Υγεία, για την Κοινωνική Ασφάλιση, μειώσεις παραπέρα μισθών και μεροκαμάτων. Δεν θα μπορείς να δώσεις αυτά που υπόσχεσαι προεκλογικά, γιατί δεν θα βγαίνει το πρόγραμμα και πρέπει εγώ να σου μειώσω και να σου "κουρέψω" το χρέος. Κι αυτό θα γίνεται κι έτσι θα λέει: "Δε μας βγαίνει τώρα ο νόμος για τα 751 κατώτερο μισθό, δε μας βγαίνει η 13η σύνταξη και άντε να το υποσχεθούμε για την επόμενη τετραετία, γιατί τώρα κουρέψαμε το χρέος, επειδή συμφώνησε η ΕΚΤ και η ΕΕ». Αυτή είναι η ουσία».

Σε ερώτηση για το εάν οι πρόωρες εκλογές θα αποτελούσαν λύση απάντησε:

«Για το σχέδιο, το πρόγραμμα και τις προτάσεις που εμείς ως ΚΚΕ λέμε στο λαό ότι πρέπει να γίνουν σ' αυτές τις συνθήκες δεν θα λύσουν οι εκλογές, είτε γίνουν το Γενάρη, γιατί αυτό κατάλαβα εννοείτε όταν λέτε πρόωρες, είτε γίνουν το Μάρτη που θα είναι μετά την πιθανή μη εκλογή, όπως είναι τα πράγματα, ΠτΔ, είτε αν υπάρξει συμφωνία για να πάνε όπως προτείνουν κάποιοι βουλευτές τον Μάη ή τον Νοέμβρη όπως πρότεινε κάποιος άλλος. Για να υπάρξει πραγματική αποτελεσματικότητα και ένα βήμα μπροστά έστω, σημαίνει συνολική αλλαγή αρνητικών συσχετισμών. Σημαίνει το εργατικό - λαϊκό κίνημα εδώ και τώρα να ανασυγκροτηθεί, να βγει στους δρόμους, να οργανώσει την απεργία, την πάλη του, με στόχους ριζοσπαστικούς, που θα στρέφονται και θα έχουν κατεύθυνση συνολικά ενάντια στο σύστημα, στα μονοπώλια, θα στρέφονται ενάντια στην ΕΕ που είναι η τρόικα και το ΔΝΤ, ενάντια στις δεσμεύσεις που έχει η χώρα, γιατί μόνο έτσι, μια τέτοια διακυβέρνηση, αν προκύψει με εκλογές και με κινητοποίηση του εργατικού - λαϊκού παράγοντα, θα μπορέσει να κάνει πράξη φιλολαϊκά μέτρα, να ανοίξει το δρόμο για μια άλλη κοινωνία, αλλιώς θα είμαστε εντός των τειχών με μέτρα που σας τα περιέγραψα πιο πριν».

Ο λαός να βρίσκεται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση

Σε ερώτηση για τη σύγκληση του Συμβουλίου συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας ο Δημήτρης Κουτσούμπας σημείωσε:

«Η συμπεριφορά και η στάση της τουρκικής αστικής τάξης και της ελληνικής αστικής τάξης είναι παραδοσιακά σχέσεις πότε αγάπης, πότε μίσους. Εκεί που συνυπάρχει η πρόθεση για συνεργασία εκεί αναπτύσσονται και οι πιο οξυμένοι ανταγωνισμοί. Απ' αυτήν την άποψη, αυτή η επίσκεψη γίνεται στο φόντο μεγάλων ανταγωνισμών διεθνών μονοπωλιακών ομίλων, ανταγωνισμών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία, για τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής, για τους υδρογονάνθρακες, αλλά και για τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ανησυχούμε πάρα πολύ γι' αυτήν την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα στην περιοχή, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι θα πρέπει να απασχολήσει τον ελληνικό λαό - διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες εκεί - ότι δεν αποτελεί καμιά εγγύηση η συμμετοχή μας στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αντίθετα δημιουργούν σοβαρά προβλήματα και για τα κυριαρχικά δικαιώματα και για τα ζητήματα της ΑΟΖ και για τα ζητήματα της υπεράσπισης του ορυκτού πλούτου και για τα ζητήματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο - αφού μένουν ανοιχτές οι διεκδικήσεις για "γκρίζες ζώνες" της Τουρκίας - ενώ ταυτόχρονα επιδεινώνονται οι εξελίξεις και σε ό,τι αφορά την Κύπρο με το προετοιμαζόμενο νέο "σχέδιο Ανάν" και τις πιέσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία και προς την ελληνική κυβέρνηση εκ μέρους της τουρκικής αστικής τάξης. Αυτά τα συμπεράσματα είναι σημαντικά, πρέπει να βγουν. Επαναλαμβάνω αυτό που τόνισα και εισαγωγικά. Ανησυχούμε πολύ για τις εξελίξεις. Καλούμε το λαό μας, όλες τις λαϊκές δυνάμεις να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, κυρίως να αναπτύξουν τη λαϊκή πάλη ενάντια στη δέσμευση από οργανισμούς, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να μην μπουν και να μην οργανώνουν την πάλη τους κάτω από ξένες σημαίες για τα συμφέροντα δυνάμεων, που δεν αφορούν ούτε υπερασπίζονται κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και τις ελευθερίες του λαού μας».

Να αντιμετωπίζουμε ενιαία και τα τρία γράμματα

Σε ερώτηση, με αφορμή την εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το Δεκέμβρη του 1944, εάν το ΚΚΕ θεωρεί ότι το πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη ήταν λάθος κίνηση, ο ΓΓ της ΚΕ επισήμανε:

«Μου δίνετε την ευκαιρία, με αφορμή το ερώτημα αυτό, παράλληλα να σας πω ότι το Κόμμα μας ετοιμάζει μια έκδοση, πολύ σύντομα θα βγει από τη Σύγχρονη Εποχή, όπου αναφέρεται ακριβώς αυτό το ζήτημα, δηλαδή τα τρία γράμματα του Ν. Ζαχαριάδη, στο φως της στρατηγικής του ΚΚΕ και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, εκείνη την περίοδο. Μου δίνετε την ευκαιρία να το διαφημίσω, να το πω έτσι. Μόλις κυκλοφορήσει να το πάρετε, έχει πολύ ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, με βάση και όσα έχουμε πλέον γνωρίσει και από το Αρχείο του Κόμματος, το οποίο σώθηκε όπως ξέρετε από τις καταστροφικές πλημμύρες που μας έπληξαν πριν από 20 χρόνια. Και βεβαίως με μελέτη όσων ντοκουμέντων μπορέσαμε να βρούμε από αρχεία άλλων κομμάτων, της ΚΔ κ.λπ. Και θα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Η αντίληψή μας σ' αυτό το ζήτημα είναι ότι θα πρέπει και οι ιστορικοί - για να μιλάμε για αντικειμενικότητα - αλλά και ο λαός να αντιμετωπίζουν τα 3 γράμματα του Ν. Ζαχαριάδη ως ενιαίο σύνολο. Γιατί όντως ήταν 3 γράμματα δεν ήταν ένα. Το πρώτο ήταν την ημέρα που κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, που έκανε την επίθεση δηλαδή η Ιταλία, την 28ηΟκτωβρίου του '40 και αμέσως μετά από λίγες μέρες ακολούθησαν το 2ο και το 3ο. Να δουν κάτω από ποιες ιστορικές συνθήκες, αλλά αυτά τα γράμματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο. Διότι μέχρι τώρα γινόταν το εξής: Αναφερόταν είτε το πρώτο γράμμα και κρύβονταν τα υπόλοιπα, αποσιωπούνταν, είτε κάποιοι - λιγότεροι αυτοί και πιο ύπουλοι - ρίχναν στη δημοσιότητα το 2ο και 3ο γράμμα για να αποδείξουν τάχα ότι το πρώτο δεν ισχύει και άλλη ήταν η γραμμή. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ενιαία και τα τρία γράμματα, σε ποιες συνθήκες γράφτηκαν και βεβαίως κάτω από το φως και την έρευνα, όπως δείχνει, των ίδιων των αντιφάσεων που είχε τότε η στρατηγική και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Τώρα δεν είναι η ώρα να κάνουμε Ιστορία, αλλά αφού με ρωτήσατε, γιατί θέλει και μια πιο υπεύθυνη και σοβαρή προσέγγιση, με την έννοια να ξέρουν όλοι οι συνομιλητές και εσείς που με ρωτήσατε όλα τα ιστορικά γεγονότα, ακριβώς έτσι όπως έγιναν εκείνο το διάστημα, αλλά και οι θεατές και οι ακροατές που μας βλέπουν μέσω των καναλιών να έχουν πλήρη ενημέρωση γι' αυτά.

Εχουμε απαντήσει γι' αυτά στον Β' Τόμο της Ιστορίας μετά από συλλογική συζήτηση σε όλο το Κόμμα και την ΚΝΕ και Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, πριν 2-3 περίπου χρόνια, για την περίοδο και μέχρι το '49 κυρίως από το '40 μέχρι το '68, που γίνονταν επίσης εκείνη την περίοδο πολλές συζητήσεις μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα και στο διεθνές κίνημα για την περίοδο '40 - '49, αλλά και πιο πριν. Και βεβαίως οι προβληματισμοί αυτοί θα ολοκληρωθούν με το γράψιμο της Ιστορίας, έτσι όπως είχαμε υποσχεθεί με τον Α' τόμο. Θα μελετήσουμε κάτω από το φως των νέων ντοκουμέντων που θα έρθουν στην επιφάνεια από την έρευνα και την περίοδο 1918 - 1949. Ετσι ώστε να δούμε, να βελτιώσουμε πλευρές και να φωτίσουμε κάποιες άλλες και αυτή είναι η ουσία.

Θα πρέπει να ξέρετε το εξής, να πω εδώ ένα τελευταίο ζήτημα: Η ιστορική εμπειρία και έρευνα δείχνουν ότι όταν η στρατηγική σου έχει προβλήματα, δεν έχει ξεκάθαρες στοχεύσεις ή έχει και λάθη, είναι φυσικό επόμενο να παρουσιάζεις περισσότερες αδυναμίες ελλείψεις και την κρίσιμη στιγμή να κάνεις και σοβαρά λάθη. Για παράδειγμα οι Συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας, της Βάρκιζας κ.λπ., που είναι γενικά αποδεκτό ότι ήταν σε λάθος κατεύθυνση, ιδιαίτερα η τελευταία μετά τον Δεκέμβρη. Δεν υπάρχει άνθρωπος ούτε από το δικό σας χώρο - έχω διαβάσει και άρθρα σχετικά στην "Αυγή" - ούτε από άλλους που να μη λένε ότι ήταν λάθος και σοβαρή υποχώρηση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΚΚΕ, όμως ή κρύβουν ή δεν έχουν κατανοήσει ή δεν έχουν μελετήσει σε αρκετό βάθος, το εξής ζήτημα: Οτι αυτό έγινε γιατί η στρατηγική του Κόμματος ήταν τέτοια. Και η στρατηγική του κομμουνιστικού κινήματος τότε ήταν με την απελευθέρωση από τον κατακτητή, από τους Γερμανούς, να έρθει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας που να αποκαταστήσει βασικά την κοινοβουλευτική δημοκρατία, να κάνει εκλογές κ.λπ. Ομως η κατάσταση, ο επαναστατημένος λαός ήταν στους δρόμους, ο λαός ήταν ένοπλος, το ΕΑΜ είχε την εξουσία, ο λαός βρισκόταν στους δρόμους και με τη γραμμή αυτή χάθηκε πολύτιμος χρόνος, έγιναν σημαντικές υποχωρήσεις απαράδεκτες οι οποίες οδήγησαν και την αστική τάξη να επανέλθει - που βρισκόταν στον Κάιρο και στα Λονδίνα - και τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, να φέρει εδώ ο Σκόμπι τα τανκς και την ακολουθία του χιλιάδες στρατό για να ματοκυλίσει το λαό της Αθήνας που βρισκόταν στους δρόμους. Και βεβαίως μετά από αυτό να οδηγηθούμε στην ήττα, την υπογραφή της Συμφωνίας, την παράδοση συνολικά των όπλων του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και βεβαίως την υποταγή ουσιαστικά στο βρετανικό ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη που πήρε τη ρεβάνς στη συνέχεια. Κυνηγώντας, εξορίζοντας, εκτελώντας κυρίως τους αγωνιστές όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να απελευθερωθεί η χώρα από το γερμανικό φασισμό. Αυτή είναι η ιστορία και η αλήθειά της.

*Εκτενή αποσπάσματα από τη συζήτηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε την περασμένη Παρασκευή, για τις πολιτικές εξελίξεις και τη νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα και την Κοινωνική Ασφάλιση