Σηκώνουν υποκριτικά τη σημαία κατά της διαπλοκής, ενώ στηρίζουν το κεφάλαιο και ετοιμάζουν νέα σφαγή του λαού

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια των Κομμάτων και των ΜΜΕ

Η «αξιολόγηση» που ο πρωθυπουργός είπε ότι «είναι η δυσκολότερη, γιατί επιλογή της κυβέρνησης ήταν να βάλει μπροστά τα όσα δύσκολα υπήρχαν για να ξεμπερδεύουμε», έχει απ' όλα:

-- Εχει Ασφαλιστικό πολύ χειρότερο από αυτό που δημοσιεύτηκε πριν από μήνες.

-- Εχει Φορολογικό για αύξηση φορολογίας και νέους έμμεσους φόρους για το λαό, τη στιγμή που η κυβέρνηση απαλλάσσει με τροπολογίες τους βιομήχανους απ' τον ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο, ενώ κυνηγάει και το ένα ευρώ από τους εργαζόμενους.

-- Εχει ιδιωτικοποιήσεις, έχει «κόκκινα» δάνεια, εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, νέα χρηματοδοτικά πακέτα, δηλαδή νέα προνόμια για το κεφάλαιο.

Και δεν θα ξεμπερδεύουμε, όπως κοροϊδεύετε κύριοι της κυβέρνησης, όχι μόνο γιατί η πείρα λέει ότι κάθε διαπραγμάτευση, κάθε «αξιολόγηση» συνοδεύεται από σκληρά μέτρα που προστίθενται στα προηγούμενα. Δηλαδή ο κατήφορος δεν έχει τέλος...

Αλλά και γιατί ανεξάρτητα αν οι στόχοι πιάνονται, αν τα μέτρα υλοποιούνται, η ελληνική οικονομία δεν είναι σε μία γυάλα αποκομμένη και τα σημάδια δεν είναι καλά για την πορεία της οικονομίας, διεθνώς και στην ΕΕ.

Αρα, πώς θα ξεμπερδέψουμε;

Το πραγματικό πλαίσιο πίσω από αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς

Τα δικά σας επιτελεία λένε πως το 2015 η παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη επιβραδύνθηκε, ενώ το 2016 ξεκίνησε με επικίνδυνα μηνύματα.

Η απειλή νέων συγχρονισμένων κλυδωνισμών στην παγκόσμια οικονομία ρίχνει ακόμα περισσότερο «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών μεγάλων ομίλων και των αντίστοιχων κρατών και διεθνών συμμάχων τους.

Ακόμη και για το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους, ομολογείται ανοιχτά πλέον αυτό που μόνο το ΚΚΕ έλεγε από την αρχή, ότι θα συνοδευτεί από ένα νέο πιο σκληρό πακέτο μέτρων, από ένα «μνημόνιο 4» δηλαδή...

Και σ' αυτό το πλαίσιο πρέπει να δει ο καθένας την αντιπαράθεση, τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή την ιστορία με τις υποκλοπές των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ.

Οσον αφορά την κυβέρνηση, είναι φανερό ότι αξιοποιεί τις συνομιλίες αυτές για να επαναφέρει το γνωστό και δοκιμασμένο εκβιασμό προς το λαό ότι «υπάρχουν και χειρότερα», για να επιταχύνει την «αξιολόγηση», δηλαδή το νέο πακέτο μέτρων, και να εξωραΐσει το μνημόνιο 3 που έχει υπογράψει με την ΕΕ.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι ότι ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το προηγούμενο διάστημα είχε επενδύσει στο ρόλο του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, τώρα εμφανίζεται να είναι πιο κοντά στις θέσεις της ΕΕ, ειδικά της Γερμανίας.

Αυτή η εναλλαγή ρόλων «καλού - κακού» δεν μπορεί να κρύψει, φυσικά, ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ έχουν κοινό στόχο την υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων και τη θωράκιση της κερδοφορίας των ομίλων τους, σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού.

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να δούμε και την τελευταία εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, με την προσωρινή διακοπή τους, την αναγγελία για κατάθεση 2 νομοσχεδίων τη Μεγάλη Εβδομάδα ή περίπου τότε, που ακόμα δεν ξέρουμε ακριβώς πώς θα εξελιχθεί το ζήτημα, ανεξάρτητα εάν έχει επέλθει βέβαια συμφωνία, όπως λέει η κυβέρνηση, και το ταξίδι του κ. Τσίπρα ανά τας Ευρώπας, για μια ακόμα φορά, προς αναζήτησιν χείρας βοηθείας από τη λυκοσυμμαχία για να επέλθει αυτή η συμφωνία.

Κι από ποιον ζητάει βοήθεια; Από τον Ολάντ! Που δεν μπορεί να κουμαντάρει τα του οίκου του, για να λέμε τα πράματα με το όνομά τους. Εκατομμύρια λαού, Γάλλοι, βρίσκονται στους δρόμους της Γαλλίας, του Παρισιού, σε απεργίες, σε διαδηλώσεις εδώ και μέρες, για τα βάρβαρα μέτρα που παίρνει η δική του κυβέρνηση εκεί.

Ενα ακόμα επεισόδιο αποπροσανατολισμού στο κακοπαιγμένο σίριαλ της διαπραγμάτευσης

Συνολικά, όλο αυτό είναι, κατά τη γνώμη μας, ένα ακόμα επεισόδιο σε αυτό το κακοπαιγμένο σίριαλ της διαπραγμάτευσης.

Και η κουβέντα γίνεται «περί όνου σκιάς»...

Κουβέντα δεν λέγεται για το περιεχόμενο αυτών των νομοσχεδίων, με τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν διαφωνεί το κουαρτέτο, έστω κι αν δεν υπάρχει πλήρης συμφωνία σε επιμέρους πλευρές των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται.

Αλλωστε, όπως οι ίδιοι οι υπουργοί παραδέχτηκαν προχτές, η συμφωνία ήταν πολύ κοντά στο κλείσιμο και αυτό θα είχε γίνει αν υπήρχε λίγος χρόνος ακόμα, όπως είπαν. Γι' αυτό μας παρέπεμψαν στις επόμενες μέρες, οπότε η κυβέρνηση φιλοδοξεί να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση, τουλάχιστον όσον αφορά το Ασφαλιστικό και Φορολογικό.

Για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση προσπαθεί να κοροϊδέψει, έχοντας συμφωνήσει με το κουαρτέτο τη συντριπτική πλειοψηφία των άγριων αυτών μέτρων.

Τη μια παρουσιάζει το κλείσιμο της «αξιολόγησης» ως δήθεν αγωνία του λαού μας για την επιτάχυνση δηλαδή της σφαγής του και λόγω αυτού καίγεται να υπάρξει συμφωνία με τους «θεσμούς»!

Την άλλη προσπαθεί να περάσει την αντίληψη ότι τάχατες η Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να υπογράψουν μια καλή συμφωνία τέλος πάντων, αλλά το κακό ΔΝΤ δεν τους αφήνει, γιατί αυτό είναι που θέλει να ρουφήξει το αίμα μας και εμποδίζει την πρόοδο των συζητήσεων, ενώ η Μέρκελ, ο Ολάντ και οι λοιποί απλώς θέλουν να μας γλύψουν τις ματωμένες πληγές, προς ανακούφισή μας μάλιστα.

Γκραν γκινιόλ, δηλαδή, καταντάει.

Δεν αλλάζει το ταξικό και βαθιά αντιλαϊκό περιεχόμενο των μέτρων

Ειλικρινά, καμιά αγωνία δεν έχουμε για το αν και πότε τα νομοσχέδια κατατεθούν, είτε με απόλυτη είτε με σχετική συμφωνία των κορακιών τους οποίους θεωρείτε εσείς «θεσμούς», φίλους, «εταίρους» σας κ.λπ.

Αυτό που δεν πρόκειται ν' αλλάξει είναι το περιεχόμενο, είναι ο προσανατολισμός αυτών των μέτρων, που και είναι ταξικά και βαθιά αντιλαϊκά.

Είναι μέτρα που υπηρετούν μόνο την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, από την οποία δεν έχει απολύτως τίποτα να ωφεληθεί ο ελληνικός λαός, παρά μόνο αποτέλεσμα θα έχει να υποβάλλεται συνεχώς σε θυσίες δίχως τέλος και χωρίς θετικό αντίκρυσμα για τον ίδιο.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που εκλέχτηκε με τα συνθήματα της κατάργησης των μνημονίων, έφτασε στο σημείο σήμερα, 15 μήνες μετά, όχι μόνο να εφαρμόζει τα προηγούμενα μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να υπογράφει κι άλλο, αλλά και να κάνει και σημαία της, μάλιστα, την «κατά γράμμα εφαρμογή» του μνημονίου και μάλιστα και ως μέγιστη «πράξη αντίστασης» στις απαιτήσεις του ΔΝΤ!

Η κυβέρνηση, για να χρυσώσει το χάπι, λέει ότι η «αξιολόγηση» «είναι η τελευταία δύσκολη στροφή, ότι θα βγούμε στην τελική ευθεία», ότι «θα συμπέσει χρονικά με την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη και μετά την αξιολόγηση ξεκινά η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους».

Αλήθεια, τι σημαίνει επιστροφή στην ανάπτυξη;

Μήπως, δηλαδή, θα βρει δουλειά το 1,5 εκατομμύριο ανέργων;

Μήπως το 60% των νέων θα βρει δουλειά με σταθερό μισθό, ωράριο και στο αντικείμενο που σπούδασε;

Αλήθεια, τι σημαίνει ελάφρυνση του χρέους;

Μήπως θα δοθούν πίσω μισθοί, τα δώρα που κόπηκαν; Οι συντάξεις;

Μήπως θα μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης, θα δοθούν αξιοπρεπείς έστω συντάξεις, θα λιγοστέψουν οι φόροι, θα αυξηθούν οι δαπάνες στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια;

Συμφέρον του λαού είναι να βαδίσει στο δρόμο της ανατροπής

Αν κάποιος μπορεί να προσδοκά από την ελάφρυνση του χρέους και την ανάπτυξη, αυτό είναι το κεφάλαιο, γιατί από τη μεν ελάφρυνση θα εξοικονομηθεί κρατικό χρήμα για τις δικές του επενδύσεις και η ανάπτυξη είναι ταυτισμένη με την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Εχει, λοιπόν, κανένα συμφέρον η εργατική τάξη, ο λαός, να κλείνει κάθε φορά η «αξιολόγηση», να πιάνονται οι στόχοι και τα νούμερα;

Οταν, μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, «το βαρέλι δεν έχει πάτο»;

Ο λαός μας έχει συμφέρον, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής όλων αυτών, να βάλει και εμπόδια στον αντιλαϊκό κατήφορο.

Γι' αυτό εμείς καθαρά λέμε ότι αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει στην ατζέντα του λαού, δεν είναι η αγωνία της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της, αλλά πώς θα οργανώσει καλύτερα ο ίδιος ο λαός την πάλη του, για να δυσκολέψει την ψήφιση και την εφαρμογή των μέτρων που φέρνει σε βάρος του η ολοκλήρωση και αυτής της διαπραγμάτευσης.

Πώς θα οργανωθεί άμεσα, καλύτερα, η 48ωρη για παράδειγμα απεργία, άλλες κινητοποιήσεις, όποτε κι αν έρθουν τα μέτρα στη Βουλή και πώς αυτή η επιτυχία της απεργίας θα δώσει ώθηση για παραπέρα κλιμάκωση. Γιατί, βεβαίως, με έναν αγώνα δεν τελειώνει το ζήτημα.

Πώς ταυτόχρονα θα ανοίξει η συζήτηση και κυρίως η οργάνωση της πάλης για τη ριζική ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας. Πώς θα κατευθύνει τη δράση της και τον αγώνα της αυτή η λαϊκή συμμαχία, ώστε να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

Κι όχι να παίζεται πινγκ - πονγκ, το γνωστό, ανάμεσα σε γιαλαντζί αριστερούς, σε δοκιμασμένους κεντροαριστερούς και δεξιούς, δεν ξέρω τι, όπως και αν ονομάζονται και ανάμεσα στα κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και άλλους υποστηρικτές των πολιτικών αυτών που μας έφτασαν έως το χείλος του γκρεμού.

Σε αυτή την προοπτική μόνο μπορούν να σπάσουν πραγματικά οι αλυσίδες της εκμετάλλευσης, της ανεργίας που επιβάλει στους λαούς ένα σάπιο σύστημα, οι λυκοσυμμαχίες του, τύπου ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ και το κακό συναπάντημα.

Σηκώνουν υποκριτικά τη σημαία κατά της διαπλοκής, την ώρα που στηρίζουν «νόμιμα» το κεφάλαιο

Κάθε φορά, λοιπόν, που οι κυβερνήσεις, πριν οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ετοίμαζαν σφαγή λαϊκών δικαιωμάτων και μπαράζ μέτρων κατά του λαού, χρησιμοποιούσαν τον αποπροσανατολισμό, την άσφαιρη αντιπολίτευση, έφτιαχναν εξεταστικές και άλλου είδους επιτροπές, που δήθεν θα έβαζαν το μαχαίρι που θα πήγαινε ως το κόκαλο, άλλαζαν την ατζέντα ή προσπαθούσαν να αλλάξουν την ατζέντα της συζήτησης.

Είναι σίγουρο, πλέον, γιατί το τρικ αυτό έχει πολυχρησιμοποιηθεί όλα αυτά τα χρόνια, ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν πρωτοτυπεί. Τουλάχιστον αυτό.

Η πείρα δείχνει ότι το μαχαίρι ποτέ δεν μπήκε στο κόκαλο, τα είπε αναλυτικά και ο εισηγητής μας, ούτε μπορεί στην πραγματικότητα να μπει από αυτούς που μας κυβερνάνε και βρίσκονται στην ίδια γραμμή πλεύσης.

Μέσα από τις διάφορες επιχειρήσεις κατά της διαφθοράς, επιδιώκεται μόνο η εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης.

Επιδιώκεται να συγκαλυφτεί ότι για το χρέος, για τα ελλείμματα, η πρώτη και κύρια αιτία είναι οι παροχές προς τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, με τις συνεχείς φοροαπαλλαγές, τις συνεχείς ενισχύσεις, με τα διάφορα κίνητρα, τα κοινοτικά κονδύλια, τις συμπράξεις με τους ομίλους, τα γνωστά ΣΔΙΤ κ.λπ.

Μέσα σε αυτό, λοιπόν, το αλισβερίσι εκτρέφονται και τα διάφορα σκάνδαλα, ενώ συγκαλύπτονται οι πραγματικές αιτίες για τη σημερινή βαθιά κρίση του συστήματος, που επιδιώκει την έξοδο από αυτήν με ολομέτωπη επίθεση μόνο στα λαϊκά δικαιώματα.

Κι επειδή έχετε σηκώσει, υποκριτικά κατά την άποψή μας, τη σημαία κατά της διαπλοκής, για να έχουμε το καλό ερώτημα:

Η τροπολογία, παραδείγματος χάρη, που φέρατε και ψηφίσατε πριν μια βδομάδα, με την οποία απαλλάσσετε τους μονοπωλιακούς ομίλους από έναν Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, την ώρα που τσακίζετε στη φορολογία τους εργαζόμενους, τι είναι;

Η τροπολογία που φέρατε προχτές, με την οποία απαλλάσσετε τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις από πρόστιμα, από τέλη, από άλλες επιβαρύνσεις, τι είναι;

Δεν είναι δείγματα της νόμιμης διαπλοκής και στήριξης του κράτους και των κυβερνήσεων στο μεγάλο κεφάλαιο;

Κι όλα αυτά, βέβαια, στη ζούλα, με εκπρόθεσμες τροπολογίες, για να μην παίρνει και πολύ χαμπάρι ο λαός.

Καταθέτουμε στα πρακτικά αυτές τις τροπολογίες του ΣΥΡΙΖΑ ως δείγμα αυτής ακριβώς της διαπλοκής!

Η διαφθορά και η διαπλοκή είναι εδώ, πανταχού παρούσα.

Η σαπίλα του συστήματος δεν γιατρεύεται με εξεταστικές επιτροπές και με κάποια ημίμετρα.

Ανάσα ζωής για το σύστημα είναι τελικά αυτά. Αλλαγή σκυτάλης για κάποια τζάκια ίσως, ανανέωση προσωπικού.

Η κυβέρνηση και τα κόμματα δεν πρέπει να συσκοτίζουν τον πραγματικό χαρακτήρα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης που ζει η Ελλάδα τα τελευταία 7 χρόνια.

Δεν πρέπει να συσκοτίζουν το χαρακτήρα και τις αιτίες της αντιλαϊκής επίθεσης, θεωρώντας ότι για όλα φταίει η ανορθολογική δήθεν λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και οι σχέσεις διαπλοκής με τα κόμματα που κυβέρνησαν και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και εκεί να βάζουμε τελεία.

Δεν έχουμε αυταπάτες για τα όποια αποτελέσματα της Εξεταστικής

Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα να γίνει έλεγχος και για τα δάνεια των κομμάτων και για τα δάνεια των ΜΜΕ από το τραπεζικό σύστημα.

Οπως και να γενικευτεί και για το πλήθος των θαλασσοδανείων που έχουν δοθεί σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και για τις σκανδαλώδεις χρηματοδοτήσεις που έχουν λάβει από το κράτος.

Δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα, τα είπε και ο Ν. Καραθανασόπουλος στην εισήγησή του, αλλά βεβαίως δεν έχουμε και αυταπάτες για τα όποια αποτελέσματα.

Θα ψηφίσουμε, βέβαια, υπέρ της Εξεταστικής Επιτροπής, αν και ο έλεγχος θα μπορούσε πάρα πολύ καλά να γίνει και χωρίς καμιά Εξεταστική Επιτροπή.