Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι συνέπειές του δεν αποτελούν απόμακρη πραγματικότητα

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή

Κυρίες και κύριοι,

Για να είμαστε ακριβείς, το πρόβλημα που έπρεπε να συζητάμε σήμερα είναι άλλο κι όχι αυτό που διατυπώνει στην πρότασή του ο κ. Μητσοτάκης.

Είναι από μόνο του προβληματικό το γεγονός ότι συνδέονται οι δολοφονικές επιθέσεις σε Βρυξέλλες, σε Παρίσι κ.λπ. με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες. Οχι ότι υποτιμάμε τίποτε, όμως πρέπει να θυμίσουμε ότι οι επιθέσεις αυτές έγιναν από πολίτες κρατών - μελών της ΕΕ. Αλλωστε, το πρόβλημα της ασφάλειας ή της ανασφάλειας που νιώθουν οι πολίτες, έχει συγκεκριμένες αιτίες, που βρίσκονται, εκτός των άλλων, στο κουβάρι των λαθεμένων πολιτικών επιλογών και αποφάσεων όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που το τυλίγει ακόμα παραπέρα, βέβαια, η τελευταία συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό που έπρεπε να συζητάμε σήμερα και που κατά τη γνώμη μας πρέπει να συζητήσουμε στο χρόνο που απομένει, έστω σε επίπεδο ανταλλαγής απόψεων προς ενημέρωση του ελληνικού λαού, είναι το πώς και εάν υπάρχει περίπτωση να απεμπλακούμε απ' αυτό το φαύλο κύκλο των συνεχών και των πρόσφατων αποφάσεων, όπως της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, με την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, στην οποία έχουν βάλει και το χεράκι τους, συναινώντας στην πραγματικότητα, με την υπογραφή τους κάτω από το κοινό ανακοινωθέν, στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα άλλα κόμματα.

Μια απόφαση που, ουσιαστικά, συνεχίζει την αδιέξοδη πολιτική των μέχρι σήμερα πολεμικών επεμβάσεων, και στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή.

Μια απόφαση που εγκλωβίζει πρόσφυγες - μετανάστες στη χώρα μας, τη στιγμή που κανένας σχεδόν από αυτούς δεν θέλει να μείνει στη χώρα μας, αλλά θέλει να πάει σε άλλο τόπο προορισμού, όπως δικαιούται.

Αποφάσεις που δημιουργούν προβλήματα στον ελληνικό λαό και τη νεολαία της πατρίδας μας, όχι γενικά προβλήματα δημόσιας ασφάλειας, αλλά σημαντικά προβλήματα ανασφάλειας, μαζί με συσσωρευμένη οργή, εξαιτίας της ανεργίας, της συνεχούς φτωχοποίησης, λόγω των αντιλαϊκών μέτρων, των μνημονίων, που παρεούλα όλοι σας ψηφίσατε και συνεχίζετε και υλοποιείτε, άσχετα από τις φωνές και τις δημαγωγικές κορώνες που ακούμε εδώ μέσα, σε αυτήν την αίθουσα.

Οι δολοφονικές επιθέσεις χρησιμοποιούνται ήδη κατά των λαών

Ο κύκλος των δολοφονικών επιθέσεων στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, αλλά και στο Πακιστάν, όπως και οι 6 βομβιστικές ενέργειες μέσα σε 5 μήνες στη γειτονιά μας, στην Τουρκία, αναμφίβολα πυροδοτούν επικίνδυνες εξελίξεις.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ήδη χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιηθούν και στη συνέχεια, σαν εφαλτήριο κλιμάκωσης της επίθεσης, του πολέμου και κατά των λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων, των ελευθεριών και του ελληνικού λαού.

Με την επιβολή κι άλλων κατασταλτικών μέτρων, που στα λόγια στρέφονται κατά τέτοιων ενεργειών, στην πραγματικότητα όμως αποσκοπούν στον περιορισμό της πολιτικής πάλης, της ίδιας της λαϊκής πάλης.

Αυτό, άλλωστε, διαπιστώνεται και στις ανακοινώσεις της ΕΕ και στα Συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών Εσωτερικών της λυκοσυμμαχίας.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση διεθνώς και στην περιοχή, πρέπει να βαθύνουμε την ανάλυσή μας, να εξηγήσουμε τις αιτίες αλλά και την ιστορική διαδρομή των ίδιων των δυνάμεων αυτών και των εξελίξεων, στα πλαίσια ενός κόσμου που βιώνει οξυμένες αντιθέσεις, ανταγωνισμούς, με αντιτιθέμενα συμφέροντα, για τον έλεγχο των αγορών, του πλούτου, των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας, των γεωστρατηγικών, οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών βλέψεών τους.

Τα δολοφονικά χτυπήματα στο Παρίσι το Νοέμβρη του 2015 και πρόσφατα στις Βρυξέλλες, που αποτελούν μάλιστα και έδρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οπωσδήποτε είχαν και στόχευση και εντάσσονταν σε συνολικότερους σχεδιασμούς, τους οποίους υπηρετούσαν αυτές οι πολύνεκρες επιθέσεις.

Επισημαίνουμε ότι δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί η βασική συνολική κατεύθυνση στην οποία κινούνται τέτοιες ενέργειες και η γενικότερη στόχευση που υπηρετούν.

Μηχανισμοί σε άμεση διασύνδεση με ιμπεριαλιστικά συμφέροντα

Πρώτα απ' όλα, αυτές οι επιθέσεις δείχνουν τη συγκροτημένη ύπαρξη και δράση δολοφονικών μηχανισμών, που βρίσκονται σε διασύνδεση με συμφέροντα ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, μονοπωλιακών ομίλων.

Ολα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τεκμηριώνουν το γεγονός ότι έχουν κατακτήσει υψηλού επιπέδου «διασυνδέσεις», ότι κινούνται ακόμα και σε περιβάλλον που φυλάσσεται καλά από αστυνομικές, ακόμα και στρατιωτικές επίλεκτες δυνάμεις.

Μηχανισμοί όπως π.χ. το «Ισλαμικό Κράτος» ή οι «Ταλιμπάν», είναι πλέον γνωστό ότι συγκροτήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και αποτέλεσαν εργαλείο στα χέρια κρατών όπως οι ΗΠΑ, κρατών της ΕΕ, άλλων συμμάχων τους, με ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, αλλά και άλλες χώρες.

Φυσικά, όλα αυτά έχουν σχέση και με τη μεγάλη κούρσα των ανταγωνισμών τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα.

Βέβαια, σε μια πορεία, οι μηχανισμοί αυτοί ισχυροποιήθηκαν, απέκτησαν οικονομική, πολιτική και στρατιωτική βάση, υποδομές και, σε διασύνδεση με ισχυρά συμφέροντα και σχέσεις με πρώην συμμάχους τους, ακολούθησαν το δρόμο της «αυτονόμησης».

Προσάρμοσαν τους στόχους και τη στρατηγική τους.

Αναβάθμισαν την εμπλοκή τους στο θέατρο των ανταγωνισμών και συγκρούονται και με τους δημιουργούς τους και πρώην εταίρους τους.

Αυτό συνέβη και συμβαίνει και στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και στη Λιβύη και στη Συρία.

Ομως και «αυτονομημένοι» και με κάποιες εναλλαγές στις συμμαχίες τους, σε χρηματοδοτήσεις και σε βοήθεια, σε αυτήν τη φάση, και πάλι λειτουργούν σαν εργαλείο, σαν σκιάχτρο, σαν πρόσχημα για νέες επεμβάσεις, για νέους πολέμους, σε περιοχές με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές και περάσματα των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, στην υπηρεσία ισχυρών και άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών.

«Μαγιά» για το σχηματισμό αυτών των μηχανισμών αποτέλεσαν τμήματα των τοπικών αστικών τάξεων, στρατιωτικά, διοικητικά, κρατικά πολιτικά στελέχη, που μάλιστα είχαν αναλάβει ειδικές ευθύνες εκεί, κατά τη διάρκεια της επέμβασης και κατοχής από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συγκεκριμένα στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη.

Μεταπήδησαν στη συνέχεια στη Συρία, αξιοποιώντας τη στήριξη του ιμπεριαλιστικού μπλοκ, που είχε θέσει το στόχο της ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ, στο πλαίσιο των γενικότερων επιδιώξεων και ανακατατάξεων, για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη τέτοιων δυνάμεων αποτελεί διαχρονικά η εκμετάλλευση της θρησκευτικής πίστης και η αξιοποίηση διαφόρων υπαρκτών ή και σκοπίμως καλλιεργούμενων εθνοτικών διενέξεων.

Για παράδειγμα, είναι ενδεικτική η αξιοποίηση από τις ΗΠΑ, από το ΝΑΤΟ, από την ΕΕ, των διαφόρων παραλλαγών του σουνιτικού ισλαμισμού και των σχέσεων σουνιτών - σιιτών, για την προώθηση της πολιτικής τού «διαίρει και βασίλευε» στη Μέση Ανατολή και τη Β. Αφρική.

Η ιστορία όλων των εκμεταλλευτικών κοινωνιών έχει αμέτρητες φορές αποδείξει ότι οι θρησκευτικές, όπως άλλωστε και οι εθνοτικές διαφορές, υπαρκτές και υποδαυλιζόμενες, αξιοποιούνταν και αξιοποιούνται για να προωθηθούν τα συμφέροντα πάντα των κυρίαρχων τάξεων.

Τέτοιες αντιθέσεις, όμως, πάντα και ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, είναι μόνο το περίβλημα με το οποίο εκδηλώνονται, στην ουσία τους, μεγάλες κοινωνικές, ταξικές αντιθέσεις.

Πρόσχημα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και ενοχοποίησης της λαϊκής πάλης ενάντια στους εκμεταλλευτές

Υπάρχει πλέον σημαντική πείρα και διεθνώς, που καταδεικνύει π.χ. ότι τόσο τα χτυπήματα στους δίδυμους πύργους στη Ν. Υόρκη παλιότερα, όσο και στο Παρίσι τώρα τελευταία, χρησιμοποιήθηκαν αμέσως, για την επιτάχυνση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και συγκρούσεων. Αξιοποιήθηκαν, ταυτόχρονα, βέβαια και για την ενίσχυση των μέτρων καταστολής σε ευρωενωσιακό επίπεδο και σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ, ανάμεσα σε αυτά και η Ελλάδα.

Και πάντα αυτό γίνεται με πρόσχημα τα λεγόμενα «κενά ασφάλειας», που, με κάθε αφορμή, ανακαλύπτουν, για να τα χρησιμοποιούν για την ενίσχυση κατασταλτικών μέτρων, τρομοκράτησης στην ουσία των λαών.

Στο όνομα, μάλιστα, της καταπολέμησης της «ριζοσπαστικοποίησης», όπως την λέει και όπως την εννοεί η ΕΕ, σκόπιμα ενοχοποιείται η πάλη των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στους εκμεταλλευτές τους.

Μάλιστα, εδώ, σήμερα, ο κύριος Μητσοτάκης έμπλεξε από τους πρόσφυγες και τις επιθέσεις στο Παρίσι και αλλού, μέχρι και τις διαδηλώσεις - τις μικρές, όπως είπε, των λίγων ατόμων - μέχρι και τα μπλόκα των αγροτών που πάλευαν για το δίκιο τους, με δίκαιους αγώνες, με δίκαια αιτήματα και βρίσκονταν στους δρόμους του αγώνα. Και τα έμπλεξε αυτά, τα έκανε αχταρμά, με τις δολοφονικές εγκληματικές επιθέσεις.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι με αφορμή τις πρόσφατες επιθέσεις, στοχοποιούνται κυρίως φτωχογειτονιές, στο Παρίσι, στο Βέλγιο, σε άλλες χώρες, για να φορέσουν πρόσθετες αλυσίδες σε λαϊκές οικογένειες, ταυτίζοντας τη φτώχεια που γεννάει ο καπιταλισμός, ως δήθεν αιτία γέννησης της αποκρουστικής δράσης τέτοιων δολοφονικών μηχανισμών.

Μόνο και μόνο για να αποκρύψουν ότι είναι δημιουργήματα αστικών, κρατικών μηχανισμών και μυστικών υπηρεσιών, που παίζουν τον εντεταλμένο ρόλο τους στον πόλεμο συμφερόντων και ανταγωνισμών.

Αλήθεια, κάποιες πολιτικές δυνάμεις, και εδώ στη χώρα μας, δεν έχουν διδαχτεί τίποτε από το παρελθόν, από την ιστορική εμπειρία;

Αλήθεια, κύριοι, έχετε συνειδητοποιήσει πόσα και πόσα μέτρα καταστολής, αλλεπάλληλοι νόμοι έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια, εν ονόματι της αντιμετώπισης αυτής δήθεν της τρομοκρατίας;

Και μετά από κάθε τέτοιο νομοθέτημα, να παρουσιάζεται πάλι κάποιο δήθεν κενό ασφαλείας και να έρχεται νέος νόμος, για να αντικατασταθεί από άλλον χειρότερο.

Τα "μέτρα ασφαλείας" δεν αγγίζουν τις αιτίες δημιουργίας αυτών των μηχανισμών

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να ομολογήσετε θαρρετά ότι αυτά τα δήθεν μέτρα ασφαλείας είναι «σουρωτήρι», όσο ισχύουν όλες οι εγγενείς αιτίες, οι λόγοι που δημιουργούν αυτούς τους μηχανισμούς, τα διάφορα ενεργούμενα, για να περνάνε τα σχέδιά τους άλλοι, σε βάρος των συμφερόντων των λαών;

Τι να πρωτοθυμηθούμε:

-- Δεκάδες «τρομονόμοι» έχουν ψηφισθεί στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της ΕΕ με βάση τις κατευθύνσεις της.

-- Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και έκδοσης υπόπτων, που ενσωματώθηκε εφαρμοζόμενο στη χώρα μας με το δεύτερο «τρομονόμο».

-- Την τρομο-συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ για σύλληψη, έκδοση ή και απαγωγή ακόμα ύποπτων πολιτών των χωρών - μελών τους.

-- Το ηλεκτρονικό φακέλωμα κάθε προσωπικού δεδομένου, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, την ανταλλαγή στοιχείων, την καταγραφή και ανεξέλεγκτη χρήση βιομετρικών δεδομένων μεταξύ αστυνομικών και δικαστικών αρχών.

-- Την ευρωπαϊκή οδηγία για την παρακολούθηση, καταγραφή και αρχειοθέτηση των επικοινωνιών.

-- Τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης και την απόφαση της ΕΕ για την πρόληψη της τρομοκρατίας.

-- Τη Συνθήκη της Λισαβόνας, με την οποία αναβαθμίζεται το κατασταλτικό πλαίσιο της ΕΕ.

-- Τη νομοθέτηση για δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους των καμερών παρακολούθησης, τη γενίκευση χρήσης του ηλεκτρονικού φακελώματος.

-- Το πολυνομοσχέδιο με το οποίο θεσπίστηκαν ο «κουκουλο-νόμος», η αυτεπάγγελτη δίωξη περί περιύβρισης αρχής, η επέκταση της άρσης του απορρήτου, η τράπεζα DNA.

-- Την ενδυνάμωση με νόμους και μέτρα όλων των θεσμών και μηχανισμών καταστολής, όπως η Γιουροπόλ, η Γιουροτζάστ, οι ομάδες ταχείας επέμβασης, το σύστημα Φρόντεξ, η Σένγκεν, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και πολλά άλλα που δεν έχω χρόνο να τα πω αναλυτικά και είναι πασίγνωστα.

Κι όλα αυτά μόνο τα τελευταία 15 χρόνια.

Εχει προωθηθεί ένα τεράστιο έργο έντασης της καταστολής, της ενίσχυσης των πολυποίκιλων και πολύμορφων κατασταλτικών μηχανισμών σε βάρος του λαού.

Αποτέλεσμα πρακτικό, όμως, ελάχιστο, μηδέν, θα έλεγα καλύτερα.

Τη μία μέρα πανηγύριζαν ότι κατατρόπωναν τους Ταλιμπάν και την άλλη εμφανίζονταν ο Μπιν Λάντεν και η «Αλ Κάιντα». Υστερα κατατρόπωναν κι αυτούς κι εμφανίζονταν οι «Μπόκο Χαράμ», η «Αλ Νούσρα», το ISIS...

Κι όταν κατατροπώνουμε κι αυτούς θα εμφανίζονται άλλα παρακλάδια, σαν τη Λερναία Υδρα, αφού η διεφθαρμένη εξουσία και ασυδοσία είναι παρούσα, αφού με τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, οι καπιταλιστές, για τα κέρδη του κεφαλαίου και τη μοιρασιά της λείας από τα μονοπώλια, δεν υπάρχει έγκλημα που να μη φτάνουν να κάνουν, ακόμα και το πιο αποτρόπαιο, σαν αυτά που γινόμαστε όλοι μάρτυρες τελευταία και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

ΝΑΤΟ και ΕΕ κάνουν τα στραβά μάτια στην τουρκική επιθετικότητα

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ, με την αρμάδα του τώρα στο Αιγαίο, έχουν αναβαθμίσει αυτήν την περίοδο τις σχέσεις τους με την Τουρκία.

Εκτός της πολύμορφης στήριξης που της παρέχουν, συνεχίζουν ακόμα πιο προκλητικά να κάνουν τα στραβά μάτια στην επιθετικότητά της στο Αιγαίο και στα ανοιχτά της Κύπρου.

Ωστόσο, είναι εμφανές ότι και η στήριξη των ΗΠΑ στην Τουρκία έχει και όρια, μέχρι δηλαδή εκεί που, με μοχλό τους Κούρδους, υπηρετούνται τα συμφέροντά τους, στην ευρύτερη περιοχή και τη Συρία.

Από την αρχή, σας είχαμε προειδοποιήσει:

Και το κάλεσμα για να κατέβει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, και η υπογραφή συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, θα δώσουν αέρα στην τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα.

Η επιβράβευση της αντιδραστικής πολιτικής της Τουρκίας από την ΕΕ δίνει αέρα στα πανιά του τουρκικού επεκτατισμού, της διεκδίκησης συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, του γκριζαρίσματος ζωνών, των συνεχών παραβιάσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.

Τα ξέρετε όλα αυτά. Οι στρατιωτικοί, οι εργαζόμενοι στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, σας τα λένε.

Δεν είναι η ανικανότητα που σας φταίει. Η σωστή πρόβλεψη όμως έχει σχέση και με το αν είσαι διατεθειμένος να πάρεις ανάλογες πολιτικές αποφάσεις.

Ακόμα και να συγκρουστείς με την ιμπεριαλιστική πολιτική, με τις λυκοσυμμαχίες και τους σχεδιασμούς τους.

Να πεις κατηγορηματικά ΟΧΙ σε χρησιμοποίηση ελληνικού εδάφους για επιθετικές ενέργειες σε βάρος άλλων χωρών από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τους Ευρωπαίους κ.λπ.

Να έχεις εναλλακτική πολιτική και να είσαι βέβαια αποφασισμένος να την υλοποιήσεις.

Η υποκρισία σε όλα αυτά από εσάς περισσεύει.

Καπιταλιστικά κράτη και πολιτικές δυνάμεις που είναι παρέα τους, σηκώνουν τους τόνους, μετά από κάθε βομβιστική ενέργεια και προσπαθούν να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους, να παρουσιαστούν και σαν αθώες περιστερές.

Ομως, ο επικίνδυνος ρόλος τους αποδεικνύεται από τις ίδιες τους τις πράξεις, από την εμπλοκή τους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους κι αυτό αφορά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις και τη σημερινή.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν περιορίζεται μόνο στα πεδία των μαχών

Ετσι κι αλλιώς, τη σημερινή εποχή περισσότερο, ο πόλεμός τους δεν περιορίζεται μόνο στα πεδία των μαχών.

«Σκάγια» από αυτόν τον πόλεμό τους είναι και τα πολύνεκρα χτυπήματα των εγκληματικών μηχανισμών που σκοτώνουν αμάχους στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά και στην Ασία, στην Αφρική, στην Αμερική.

Και ας μην παριστάνουν μερικοί ότι πέφτουν από τα σύννεφα, θεωρώντας ότι αυτοί οι καμικάζι είναι πρωτοφανές φαινόμενο. Να τους θυμίσουμε απλά ότι σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και στον πρώτο παγκόσμιο και στο δεύτερο και σε άλλους τοπικούς ή περιφερειακούς, είχαμε αυτό το φαινόμενο.

Αλλωστε, δεν είναι «ισλαμική» εφεύρεση, καινούργια. Οι Γιαπωνέζοι, εξ ου και η λέξη, είναι οι πρώτοι που τους χρησιμοποίησαν σε επιθέσεις αυτοκτονίας είτε με αεροπλάνα στρατιωτικά, είτε άλλοι αλλού κ.λπ.

Το ότι αυτές οι σημερινές ονομαζόμενες «ασύμμετρες απειλές» σπέρνουν το θάνατο ξαφνικά σε αμάχους, δεν αλλάζει την ουσία.

Μήπως οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ πριν από μερικά χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, στη γειτονιά μας, σε άλλες χώρες, στη Συρία τώρα, δεν έχουν πάντα θύματα αμάχους, γυναικόπαιδα, τα σπίτια τους, τα νοσοκομεία που πάνε για να γιατρευτούν, τα σχολεία τους, που πηγαίνουν τα παιδιά τους για να μορφωθούν;

Εχει καμιά σημασία για την ίδια τη ζωή και το θάνατο εάν οι μεν τις ονομάζουν «παράπλευρες απώλειες» - όπως έλεγε εκείνη η αμίμητη Ολμπράιτ - ή κάποιοι άλλοι τις ονομάζουν αλλιώς;

Ασύδοτη και ύποπτη δράση δεκάδων ΜΚΟ με αφορμή τους πρόσφυγες

Αμεση συνέπεια του πολέμου τους συναντά κανείς στα ατέλειωτα κύματα και των απελπισμένων προσφύγων που συνθλίβονται στα συρματοπλέγματα των κλειστών συνόρων, των κέντρων κράτησης και απέλασης, στα οποία τους καταδίκασαν οι ίδιες οι αποφάσεις της ΕΕ, τις οποίες συνυπογράψατε και εσείς.

Δημιουργούνται επιπλέον προβλήματα και από την ασύδοτη και ύποπτη δράση των δεκάδων ΜΚΟ που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, έξω και μέσα στα κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, αλλά και εκεί που κατασκηνώνουν χωρίς άλλες δομές οι πρόσφυγες, όπως στην Ειδομένη, στον Πειραιά κ.α.

Από την πρώτη στιγμή έχουμε θέσει το ζήτημα.

Αυτό όντως δημιουργεί σειρά ζητημάτων. Είναι και αυτό μέγιστο θέμα και ασφάλειας. Παίζουν επικίνδυνο ρόλο.

Μπορεί να βρεθεί ανάμεσά τους κάθε καρυδιάς καρύδι. Από καλοστημένες επιχειρήσεις, από πράκτορες μυστικών υπηρεσιών όλων των ηπείρων, μέχρι λαθρέμπορους, διακινητές ναρκωτικών, όπλων, εμπορίου οργάνων, λευκής σαρκός και δεν συμμαζεύεται.

Φοράνε τη μάσκα, πότε του αναρχοαυτόνομου αλληλέγγυου, πότε του καλυμμένου φασίστα ναζιστή. Και τέτοιοι βρίσκονται ανάμεσά τους από τις βόρειες χώρες της Ευρώπης και από όλο τον κόσμο.

Εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες, κυρίως τους σπρώχνουν και σε τυχοδιωκτικές ενέργειες που είναι και σε βάρος των ίδιων των προσφύγων και σε βάρος του ελληνικού λαού, και των κατοίκων των περιοχών που τους φιλοξενούν.

Να αποσυρθούν όλοι λέμε εμείς. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να τους ανέχεται, να τους πριμοδοτεί.

Από την αρχή το κάνει αυτό, γιατί, πιστεύουμε μυωπικά σκεπτόμενη τότε, έβλεπε ότι προσωρινά μπορεί να την εξυπηρετούσαν...

Γιατί δεν εξασφάλιζε προσωπικό επαρκές, ακόμα και με νέες προσλήψεις που χρειαζόταν, έτσι ώστε να βρίσκεται όλο αυτό το ζήτημα μόνο υπό τον έλεγχο και την ευθύνη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, του κράτους, των Δήμων και των Περιφερειών, έστω της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

Και να αξιοποιήσει, βεβαίως, την έκφραση αλληλεγγύης αλλά και οποιασδήποτε άλλης πρακτικής βοήθειας είχε ανάγκη, από το οργανωμένο, όμως, εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, από το λαϊκό κίνημα, που έχει ονοματεπώνυμο, έχει και διεύθυνση, έχει πείρα διαχείρισης προβλημάτων, έκφρασης γνήσιας ταξικής λαϊκής αλληλεγγύης, και όχι της αλληλεγγύης - «μαϊμού» των δήθεν αλληλέγγυων ΜΚΟάδων, εν τέλει ανεύθυνων στην πλειοψηφία τους όλων αυτών.

Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο

Το ΚΚΕ απευθύνεται με τις προτάσεις του και με τις θέσεις του, τους προβληματισμούς του, και έξω από αυτήν την αίθουσα. Κυρίως απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό και στη νεολαία.

Στη βάση όλης αυτής της πείρας, λέμε ότι μπορεί να συνειδητοποιηθεί καλύτερα αυτήν την περίοδο από το λαό μας ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι πολύμορφες συνέπειές του, αυτό δηλαδή για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ μέσα από τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του, δεν αποτελούν απόμακρη πραγματικότητα.

Περίσσεψαν, βέβαια, εδώ σήμερα τα λόγια συμπάθειας προς τους εργαζόμενους και στα Σώματα Ασφαλείας, προς τους Πυροσβέστες, τους λιμενικούς κ.λπ. Ομως, οι εργαζόμενοι σε όλους αυτούς τους χώρους δεν περιμένουν λόγια, περιμένουν έργα. Και βέβαια, τώρα είναι η ώρα, την ώρα που μειώνονται συντάξεις, που μειώνονται μισθοί, που υπάρχουν πολλά προβλήματα ελλείψεων προσωπικού - και ιδιαίτερα οι πυροσβέστες που βρίσκονται και σε κινητοποίηση και μπαίνουμε και στην περίοδο τη δύσκολη, την αντιπυρική κ.λπ. - χρειάζονται τέτοια μέτρα συγκεκριμένα και όχι λόγια.

Η μοναδική ταξική, πατριωτική, εθνική και ταυτόχρονα διεθνιστική στάση είναι η απόρριψη από τους εργαζόμενους, από όλα τα άλλα λαϊκά στρώματα τέτοιων προσκλητηρίων, δηλαδή να μπαίνουν κάτω από ξένη σημαία.

Να αντιπαραθέσουν - και αναφέρομαι στο θέμα της συζήτησης που έχουμε σήμερα, το κύριο - σε αυτό να αντιπαραθέσουν μόνο την οργάνωση της αυτοτελούς εργατικής - λαϊκής πάλης, ενάντια και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στη δήθεν «ειρήνη» που γίνεται με «το πιστόλι στον κρόταφο», από τους πολεμοκάπηλους, τους ίδιους δηλαδή που φτιάχνουν τους πολέμους, μέχρι την οριστική εξάλειψη των αιτιών που τα γεννούν όλα αυτά.

Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για να λυθεί το καθοριστικό ζήτημα της εξουσίας, της πραγματικής, όμως, εξουσίας για το λαό.

Για να βγουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί νικητές από τον πόλεμο με αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό, που γεννάει κρίσεις, ανταγωνισμούς, φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, δολοφονικές βομβιστικές επιθέσεις, αθώα θύματα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Αυτόν το στόχο πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός μας, μαζί με άλλους λαούς, να βάλει και τότε θα έχει οριστικά και τελεσίδικα εξασφαλισμένη την ασφάλειά του, την υγεία, τη μόρφωση, την ευημερία, μόνιμη και διαρκή ειρήνη.

Κι αν φαντάζει σε αρκετούς ανέφικτο σήμερα, κάτι σαν όνειρο, σαν ουτοπία, στο χέρι τους και μόνο βρίσκεται να το κάνουν και πραγματικότητα, να γίνει και πράξη και νόημα ζωής.