Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Πετάνε χιλιάδες φτωχόπαιδα στο δρόμο, χωρίς διέξοδο!

Η κατάργηση οργανικών θέσεων και η επί της ουσίας απόλυση ακόμη 2.500 εκπαιδευτικών σε ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ, όπως προβλέπει το πολυνομοσχέδιο, πέρα από το πέταγμα στην ανεργία, αναδεικνύει ένα ακόμα πολύ σημαντικό γεγονός.

Η επιλογή της κυβέρνησης να καταργήσει τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ αποτελεί καίριο χτύπημα στο δικαίωμα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας να ολοκληρώσουν στη χρονιά που έρχεται ακόμα και αυτή την κουτσουρεμένη και υποβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που το ίδιο το υπουργείο Παιδείας και η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία έχουν δώσει σε μελέτες τους για την κατάσταση στη Δευτεροβάθμια Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση, τα παιδιά που ακολουθούν τους τομείς και τις ειδικότητες που καταργούνται είναι πάνω από 17.000. Μόνο στον τομέα Υγείας και Πρόνοιας σε ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ βρίσκονται πάνω από 10.000 παιδιά. Οι ειδικότητες Αισθητικής, Κομμωτικής, Γραφικών Τεχνών που καταργούνται σε ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ αφορούν σήμερα πάνω από 6.000 παιδιά. Πρόκειται για τις πιο μαζικές ειδικότητες που αποτελούν περίπου το 60% των μαθητών στα ΕΠΑΣ, ενώ ο Τομέας Υγείας και Πρόνοιας είναι ο πιο μαζικός των ΕΠΑΛ με ποσοστό 20% επί του συνόλου (ο δεύτερος τομέας έχει περίπου 13%).

Μπαίνει άμεσα ζήτημα για τα παιδιά που προετοιμάζονται να πάνε στην Γ' τάξη (ΕΠΑΛ) ή Β' τάξη (ΕΠΑΣ) και το Σεπτέμβρη θα βρεθούν στον αέρα, καθώς κλείνουν οι τομείς και οι ειδικότητες που έχουν επιλέξει! Τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά; Πού τα σπρώχνει η κυβέρνηση; Να συνεχίσουν σε ιδιωτικές σχολές; Να πιστοποιηθούν στην εκμετάλλευση της αγοράς ή σε ΙΕΚ πληρώνοντας από την τσέπη τους;

Αμεσα η κυβέρνηση να κόψει το λαιμό της να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε - κανένα φτωχόπαιδο, κανένας μαθητής να μη βρεθεί χωρίς διέξοδο, να τελειώσουν όλα τα παιδιά αυτό που ξεκίνησαν, χωρίς δεύτερη κουβέντα! Καμιά απόλυση, να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία.

Η επιχειρηματολογία του υπουργείου Παιδείας περί αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης να απαντηθεί με ταξικό κριτήριο.

Αναδεικνύουν ως αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης τη στροφή στη μαθητεία, γι' αυτό σπρώχνουν σε αυτή, που ούτε στέρεη επαγγελματική εκπαίδευση είναι, ούτε ουσιαστική μόρφωση δίνει, αλλά δίνει φθηνό εργατικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις, γρήγορα ψευτοκαταρτισμένο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι στρεβλώσεις που αντιμετωπίζονται από το υπουργείο Παιδείας είναι στην πλάτη των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Δεν ευθύνονται αυτά για τις διαχρονικές επιλογές των αστικών κυβερνήσεων.

Πέρα όμως από αυτό, ο εξορθολογισμός που επικαλούνται (ζήτημα υπαρκτό λόγω ακριβώς και της άναρχης ανάπτυξης του καπιταλισμού) όταν πάει να λυθεί από την αστική τάξη έχει και βαθιά ταξικό αποτέλεσμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση χιλιάδες παιδιά που κατά βάση δουλεύουν, συμπληρώνουν το οικογενειακό εισόδημα, κ.τ.λ.

Ετσι, κι αλλιώς όλα αυτά είναι μέρος μιας συνέχειας, ενός σχεδίου -γιατί υπάρχει σχέδιο- που στο επόμενο διάστημα αναμένεται να φέρει η κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό ήταν στα συρτάρια του υπουργείου Παιδείας από το 2011. Γιατί, λοιπόν, σήμερα έρχεται να το υλοποιήσει με τέτοια βιαιότητα (2.500 απολύσεις εκπαιδευτικών και 20.000 παιδιά στο δρόμο); Γιατί πιέζει η τρόικα ή γιατί δεν είχε άλλο δρόμο παρά μόνο αυτόν που επέλεξε τελικά; Στέλνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι είναι μονόδρομος οι ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου και οι αλλαγές που αυτό θέλει.

Πρόκειται για συνολικές αλλαγές που αφορούν και το Λύκειο, και τα ΤΕΙ (σχέδιο «Αθηνά») και τα ΙΕΚ. Πρόκειται για αναδιαρθρώσεις που συνδέονται με εξελίξεις και προτεραιότητες της αστικής στρατηγικής στους κλάδους. Πιο συγκεκριμένα, για το Τεχνικό Λύκειο που θα έρθει, θα το χαρακτηρίζει η γενίκευση της μαθητείας, η προσπάθεια να εξωραϊστεί (να μην είναι το αποπαίδι λέει ο Κ. Αρβανιτόπουλος) για να προσελκύσει μεγαλύτερο αριθμό μαθητών όπως γίνεται σε επίπεδο ΕΕ ή όπως γίνεται και στη Γερμανία που από την ηλικία των δέκα ετών τα παιδιά χωρίζονται σε κατηγορίες και τύπους σχολείων ανάλογα με το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν!

Το ΚΚΕ από καιρό έχει αναδείξει την ανάγκη αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης (δημόσιες επαγγελματικές σχολές) που μπορεί να είναι αναβαθμισμένη μόνο όταν βασίζεται σε στέρεη γνώση και μόρφωση μέχρι τα 18 χρόνια του παιδιού στο ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο. Αυτή η ανάγκη προβάλλει σήμερα πιο επιτακτικά και είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για άλλο δρόμο ανάπτυξης, οργάνωσης της οικονομίας με λαϊκή εξουσία.

Κυριάκος ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου