Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το πετσόκομμα των δαπανών για τα φάρμακα


Σε πρόσφατη ημερίδα της ΗΔΙΚΑ ΑΕ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης ΑΕ) παρουσιάστηκαν τα απολογιστικά στοιχεία για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη.
Αυτά, μάλιστα, προβλήθηκαν από την κυβέρνηση μέσα σε πανηγυρικό κλίμα ως θετικά καθώς έδειξαν ότι «επιτυγχάνεται ο στόχος για μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης».

Και είναι πράγματι έτσι. Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη από 4,5 δισ. ευρώ το 2010 μειώθηκε στα 2,88 δισ. ευρώ το 2012, δηλαδή κατά 39%. Την ίδια περίοδο η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων για την αγορά φαρμάκων αυξήθηκε από 9% που ήταν το 2010 σε 17% το 2012.

Αυτά τα στοιχεία, που σηματοδοτούν την «επιτυχία» του κυβερνητικού έργου, είναι το αποτέλεσμα μίας σειράς αντιλαϊκών μέτρων που πάρθηκαν και υλοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις και επιδείνωσαν τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη δημόσια φαρμακευτική περίθαλψη του λαού.

Τέτοια μέτρα ήταν:

  • Η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στο 25% για την αγορά φαρμάκων ή και η επιβολή συμμετοχής (10%) σε φάρμακα που πριν δεν υπήρχε.


Ετσι, ασθενείς με χρόνιες και βαριές παθήσεις αναγκάζονται να πληρώνουν πλέον μεγάλα ποσά συμμετοχής για την αγορά φαρμάκων κάθε μήνα.

  • Η πληρωμή από τους ασφαλισμένους του 50% της διαφοράς μεταξύ της τιμής που αποζημιώνει το ασφαλιστικό ταμείο από την υψηλότερη λιανική τιμή.


Με το μέτρο αυτό αρκετοί ασθενείς εξαναγκάζονται να αλλάζουν το σκεύασμα που έπαιρναν λόγω του κόστους που δεν μπορούν να πληρώσουν, με ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους.

Η εφαρμογή της αρνητικής λίστας φαρμάκων

Συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν εκατοντάδες φάρμακα που δεν αποζημιώνονται πλέον από τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλισμένοι πληρώνουν εξολοκλήρου για την αγορά τους. Πρόκειται, μάλιστα, για μία σειρά από φάρμακα ευρείας χρήσης, όπως αντιπυρετικά, αναλγητικά, αντιβηχικά και άλλων κατηγοριών.

Ταυτόχρονα, ένας άλλος παράγοντας που συντέλεσε στον «εθνικό στόχο» για τη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων και ανασφάλιστων - θυμάτων της καπιταλιστικής ανάπτυξης - που απάλλαξαν τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία από τις «υπερβολικές δαπάνες» αφού έχουν χάσει κάθε ασφαλιστικό δικαίωμα όχι μόνο για φάρμακα αλλά και για όλες τις υπηρεσίες Υγείας. Ολοι αυτοί έχουν πλέον την «ελευθερία» να διαλέξουν αν θα πληρώσουν οι ίδιοι το κόστος, αν δεν πάρουν καθόλου τη φαρμακευτική αγωγή ή αν θα ψάξουν να βρουν φάρμακο σε κάποιο «κοινωνικό φαρμακείο».

Με πρωταγωνιστή τη δραστική κρατική υποχρηματοδότηση και σε συνδυασμό με την ανεργία, την ανασφάλιστη εργασία, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών έχει δημιουργηθεί μία πραγματικά εκρηκτική κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία και στον ΕΟΠΥΥ.

Αυτά είναι τα μέτρα και οι παράγοντες που είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Γι' αυτά τα «επιτεύγματα» πανηγυρίζει η κυβέρνηση.

Δεν μπορούν, όμως, να συμμεριστούν τη χαρά και τα πανηγύρια οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι και ανασφάλιστοι που επιβαρύνονται οικονομικά και ταυτόχρονα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους. Αυτοί είναι που πληρώνουν το τίμημα - και με την ίδια τους την υγεία, ακόμα και τη ζωή τους - για να δημιουργηθεί ευνοϊκό περιβάλλον για τις επενδύσεις του κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση παίρνει ορισμένα μέτρα που απευθύνονται στοχευμένα σε συγκεκριμένες κατηγορίες και αριθμό ασθενών, προκειμένου να διαχειριστεί και να αμβλύνει τις πιο ακραίες συνέπειες της βάρβαρης πολιτικής της. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται το μέτρο που ανακοίνωσε ότι θα πάρει για την παροχή φαρμάκων με μηδενική συμμετοχή σε 50.000 ασφαλισμένους κάτω από το όριο της φτώχειας από 4 φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Το ίδιο ισχύει και με την ανακοίνωση ότι θα μειωθεί το ποσοστό συμμετοχής των ασθενών στην αγορά των φαρμάκων για ορισμένες παθήσεις. Αυτά τα παρουσιάζει, μάλιστα, ως δυνατότητα που προέκυψε από την «εξοικονόμηση πόρων» από τη φαρμακευτική δαπάνη. Στην ουσία αφού λεηλάτησε το λαϊκό εισόδημα και μέσω της αύξησης των πληρωμών για φάρμακα, ένα μικρό μέρος απ' αυτές τις πληρωμές τις χρησιμοποιεί για την κάλυψη ορισμένων τέτοιων αναγκών. Πρόκειται για μέτρα που ανακυκλώνουν τη φτώχεια και την ανέχεια με τη λογική «παίρνω από τους φτωχούς για να ενισχύσω τους ακόμα πιο φτωχούς». Είναι μέτρα αποσπασματικά και ανεπαρκή και φυσικά δεν αλλάζουν στο ελάχιστο τους στόχους και τη ρότα της αντιλαϊκής πολιτικής για συνέχιση της ραγδαίας περιστολής των κρατικών δαπανών για Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο για όλους.

Το αποτέλεσμα και η αιτία

Η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης εντάσσεται στο γενικότερο στόχο της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ για «μείωση του μη μισθολογικού κόστους», που περιλαμβάνει και την Υγεία, Πρόνοια, Φάρμακο. Είναι απαραίτητος όρος - μεταξύ άλλων - για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για τη δημιουργία ακόμα πιο «φθηνών» για το κράτος και το κεφάλαιο εργαζομένων. Διότι έτσι θα εξασφαλίζεται ακόμα υψηλότερο κέρδος στους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ παράλληλα το καπιταλιστικό κράτος «μειώνοντας τα έξοδά του» μπορεί να εξασφαλίσει με καλύτερους όρους τη στήριξη του κεφαλαίου με παντός είδους κίνητρα, όπως φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, ακόμα και με «ζεστό χρήμα».

Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία των μέτρων που εφαρμόζονται και στον τομέα της δημόσιας φαρμακευτικής περίθαλψης. Εχει μεγάλη σημασία για το περιεχόμενο και την κατεύθυνση της πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος να συνειδητοποιηθεί ότι αυτά που βιώνουν οι εργαζόμενοι ως περικοπές, αύξηση των πληρωμών για φάρμακα είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία. Η αιτία βρίσκεται στην κοινωνική σχέση μεταξύ εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου, που δημιουργεί όρια στο επίπεδο των κατακτήσεων, τα οποία αντικειμενικά συμπιέζονται και θα συμπιέζονται όλο και πιο κάτω προκειμένου να διαμορφώνεται πρόσφορο έδαφος για τη δράση των μονοπωλίων.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που γνώρισαν οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια αλλά και οι προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Το πρόβλημα της επιδείνωσης της δημόσιας φαρμακευτικής περίθαλψης είναι κατεξοχήν πολιτικό - ταξικό και όχι οικονομικό.

Οσο τα μονοπώλια κατέχουν τα «κλειδιά της οικονομίας», καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αναιρέσει την αντικειμενική ανάγκη του κεφαλαίου για ολοένα και μεγαλύτερη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Από αυτή τη σκοπιά η όποια ανάπτυξη προκύψει από την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όποτε κι αν αυτή έρθει και με όποιο πολιτικό μείγμα διαχείρισης κι αν γίνει, θα πατήσει πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οχι μόνο δε θα λύσει τα προβλήματα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του λαού, αλλά θα τα οξύνει όλο και περισσότερο, επιβάλλοντας συνεχώς νέα αντιλαϊκά μέτρα, νέες περικοπές στις παροχές και νέες πληρωμές από το λεηλατημένο λαϊκό εισόδημα. Αυτό επιβεβαιώνεται ήδη και από τις πρόσφατες διαπιστώσεις κυβέρνησης και τρόικας αναφορικά με τον ΕΟΠΥΥ, το έλλειμμα που εμφανίζει, τις «υπερβάσεις πληρωμών του», αλλά και τις «υπερβάσεις της φαρμακευτικής δαπάνης πέραν των 2,44 δισ. ευρώ που έχει συμφωνηθεί», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά νέα δυσβάσταχτα μέτρα για το λαό. Αποδεικνύεται ότι παρά τη σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα τους και να βγάλουν συμπεράσματα.

Να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι τώρα να οργανωθούν, να αντιπαλέψουν αυτή τη βάρβαρη πολιτική, να διεκδικήσουν σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Φαρμάκου για όλους. Κριτήριο των διεκδικήσεων και των στόχων πάλης πρέπει να είναι η πλήρης και δωρεάν κάλυψη των λαϊκών αναγκών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Να απορριφθούν τα επιχειρήματα - ιδεολογήματα των κάθε λογής υποστηρικτών του κεφαλαίου, περί «εθνικής προσπάθειας», «επώδυνων αλλά αναγκαίων μέτρων», «μέτρων που οδηγούν στη λύση» κ.λπ., τα οποία αδρανοποιούν και ενσωματώνουν το λαό στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Τώρα το εργατικό, λαϊκό κίνημα, η κοινωνική συμμαχία πρέπει να οργανώσει την πάλη για πλήρη κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και του ΕΟΠΥΥ. Προτεραιότητα αποτελεί η στήριξη των ανέργων, των ανασφάλιστων, η εξασφάλιση από το κράτος της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.

Να βρουν ισχυρή και αποτελεσματική αντίσταση τα νέα μέτρα περικοπών στην Υγεία που ετοιμάζονται να εφαρμοστούν από την κυβέρνηση, να δημιουργηθούν οι κοινωνικοί και πολιτικοί όροι για την ανατροπή τους, ανοίγοντας το δρόμο για μία άλλη ανάπτυξη που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.

Χριστίνα ΜΑΤΣΙΑΚΑ
Μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου