Πολιτική συμφιλίωσης του λαού με τη φτώχεια και την ανακύκλωσή της

Ο ένας κόβει τις συντάξεις και η άλλη

 υποδεικνύει στους συνταξιούχους να

αισθάνονται και προνομιούχοι που ζουν

ακόμα με περισσότερα από 200 ευρώ

το μήνα!

Με αφορμή τη συζήτηση κυβέρνησης - κουαρτέτου για τη χρηματοδότηση του «Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης», η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Θεανώ Φωτίου, είπε σε εκδήλωση που έγινε την περασμένη Τρίτη στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα:

«Εγώ ισχυρίζομαι ότι όταν βρίσκεσαι σε τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να πας με επιδοματικό χαρακτήρα. Πρέπει να πας με το χαρακτήρα που είχαν οι παροχές που κάναμε στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Δηλαδή σε είδος. Διότι πρέπει να είσαι απόφοιτος του Χάρβαρντ για να καταφέρεις να επιβιώσεις με 200 ευρώ το μήνα. Αν σου δίνουμε όμως 70 ευρώ κάρτα, η οποία είναι προπληρωμένη για τρόφιμα, που τα παίρνεις από οποιοδήποτε μαγαζί, δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια, δηλαδή αυτό που έχει ανάγκη μια οικογένεια, και σου δίνουμε, εφόσον δεν έχεις σπίτι, 70 ευρώ επιδότηση ενοικίου (...).

Δηλαδή μία λογική σε είδος και όχι σε χρήμα. Οταν φτάνεις σε τόσο μικρά επίπεδα επιδοματικά, όπως είναι σήμερα το GMI (σ.σ. ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα), τα 200 ευρώ, οι παροχές σε είδος μπορούν να σε κάνουν να επιβιώσεις. Οι παροχές σε χρήμα θα σε καταστρέψουν. Γιατί, όπως είπα και πριν, είναι αδύνατον να επιβιώσεις με 200 ευρώ, ενώ αυτά που σας είπα μόλις πριν είναι 150 ευρώ. Και μπορείς να επιβιώσεις, πολύ δύσκολα αλλά μπορείς».

Για όσους δεν κατάλαβαν, η αναπληρώτρια υπουργός διερωτάται αν είναι πιο αποτελεσματικό να ...αντιμετωπίσει τη φτώχεια που βιώνουν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά δίνοντάς τους 150 ευρώ το μήνα σε είδος ή 200 ευρώ χρηματική ενίσχυση, μέσω του προγράμματος «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ). Το δίλημμα αυτό που έμμεσα θέτει σε όσους ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, αλλά και σε όσους δεν έχουν φτάσει ακόμα στον πάτο του βαρελιού, περιγράφει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την «κοινωνική πολιτική» της κυβέρνησης, που είναι πολιτική συμφιλίωσης και συμβιβασμού του λαού με τη φτώχεια.

"Εγγυήσεις" για ζωή στο όριο της φτώχειας

Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με το 3ο μνημόνιο να περικόπτει 900 εκατ. ευρώ το χρόνο μέχρι το τέλος του τρέχοντος προγράμματος, από δαπάνες που σήμερα κατευθύνονται στην Πρόνοια, κατά βάση στα κουτσουρεμένα προνοιακά επιδόματα. Η αρχή έγινε φέτος, αφαιρώντας 168 εκατ. ευρώ μόνο από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ που το έχασαν οριστικά και τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να τους κοροϊδέψει με τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά».

Το ζήτημα δεν είναι βέβαια λογιστικό. Η κυβέρνηση συμφώνησε και υλοποιεί ένα σχέδιο περικοπής των ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων και αναδιανομής της φτώχειας, ανάμεσα σε εκείνους που αγγίζουν τα όρια της εξαθλίωσης και εκείνους που βρίσκονται μια ανάσα από αυτά.

Από τους δεύτερους, σκοπεύει να αφαιρέσει φέτος και τα επόμενα δυο χρόνια τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει, με στόχο να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα του «Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης», το οποίο, σύμφωνα με την εγκύκλιο για την εφαρμογή του, βασίζεται σε τρεις «πυλώνες»: Την «εισοδηματική ενίσχυση», τη «διασύνδεση με υπηρεσίες κοινωνικής ένταξης» και τη «διασύνδεση με υπηρεσίες ενεργοποίησης που στοχεύουν στην ένταξη ή επανένταξη των δικαιούχων στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική επανένταξη».

Θυμίζουμε ότι το ΚΕΑ εφαρμόζεται πιλοτικά από 1/7/2016 σε 30 δήμους της χώρας και θα εφαρμοστεί καθολικά από το 2017. Για να είναι κάποιος δικαιούχος του «Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης», το εισόδημά του δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα ύψος που εξαιρεί πολλούς ακόμα πραγματικά φτωχούς. Μάλιστα, από το κουαρτέτο έχει ζητηθεί να συμπεριληφθούν στα εισοδηματικά κριτήρια, βάσει των οποίων καταβάλλεται το ΚΕΑ, ακόμα και τα μη ανταποδοτικού χαρακτήρα επιδόματα που δίνονται στα ΑμεΑ!

Για να δικαιούται το ΚΕΑ, το εισόδημα ενός άγαμου χωρίς παιδιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2.400 ευρώ το χρόνο και μιας τετραμελούς οικογένειας με δύο ανήλικα παιδιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 4.800 ευρώ! Ακόμα, δεν θα πρέπει η ακίνητη περιουσία του να ξεπερνά τα 90.000 ευρώ και αν πρόκειται για τετραμελή οικογένεια τα 135.000 ευρώ.

Δηλαδή, η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας βέβαια τα στατιστικά πρότυπα της ΕΕ, θεωρεί ότι ένας άγαμος μπορεί σήμερα να επιβιώσει με 6,57 ευρώ τη μέρα και μια τετραμελής οικογένεια με 13,15 ευρώ. Για όσους σήμερα έχουν λιγότερα κι απ' αυτά, έρχεται το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» να τους δώσει τόσα όσα χρειάζεται για να συμπληρωθούν τα προαναφερόμενα ποσά, καθώς στις σχετικές ρυθμίσεις επισημαίνεται ότι «ως εισοδηματική ενίσχυση ορίζεται η διαφορά μεταξύ του εγγυημένου ποσού και του εισοδήματος».

Για παράδειγμα, αν ένας άγαμος δεν έχει καθόλου εισόδημα, θα πάρει χρηματική ενίσχυση 200 ευρώ το μήνα. Αν το εισόδημά του είναι 100 ευρώ το μήνα, θα πάρει άλλα 100 από το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης», προκειμένου να φτάσει τα 200. Θυμίζουμε ότι το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» ήρθε να αντικαταστήσει το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα» που ξεκίνησε η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τα δυο προγράμματα διαφέρουν ελάχιστα στις προϋποθέσεις και στις παροχές, επαληθεύοντας ότι και στον τομέα της διαχείρισης της φτώχειας, το αντιλαϊκό κράτος έχει πραγματικά συνέχεια.

ΔΝΤ - ΟΟΣΑ οι ...μέντορες της κυβέρνησης

Βέβαια, «παρθενογένεση» στις μεθόδους σύνθλιψης ακόμα και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού δεν υπάρχει. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από τη σχετική έκθεση του ΔΝΤ, η οποία αναφέρει ορθά - κοφτά: «Η μεγαλύτερη εξοικονόμηση μπορεί να επιτευχθεί με την κατάργηση των περισσοτέρων επιδομάτων και την αντικατάστασή τους από ένα ενιαίο πρόγραμμα ελάχιστου εισοδήματος - το οποίο θα λειτουργεί με εισοδηματικά κριτήρια και θα απευθύνεται στο χαμηλότερο 20% της κατανομής εισοδήματος».

Αλλά και η έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) με θέμα «Μεταρρύθμιση των προγραμμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας», που δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβρη του 2013, αφού σχολιάζει πως στην Ελλάδα υπάρχει υπερβολικός αριθμός δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων, αναφέρει ότι η καταβολή επιδομάτων και αναπηρικών συντάξεων θα πρέπει να εξαρτάται από το κατώτατο όριο φτώχειας, από την ικανότητα προς εργασία και τα περιουσιακά στοιχεία, με στόχο από το 1% του ΑΕΠ που καταβάλλεται γι' αυτά, να πέσει στο 0,3% - 0,4%.

Για παράδειγμα, σήμερα για αναπηρικές συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας καταβάλλεται το 1% του ΑΕΠ και ο στόχος είναι το ποσοστό αυτό να μειωθεί κατά 30% - 60%, να πέσει δηλαδή στο 0,4% του ΑΕΠ. Αυτές οι εκθέσεις και οι κατευθύνσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι οι πραγματικοί «οδηγοί» της κυβέρνησης στην αναμόρφωση των προνοιακών επιδομάτων.

Από αυτή τη σκοπιά, μόνο αγανάκτηση προκαλεί η προσπάθεια της Θεανώς Φωτίου να παραστήσει ότι δίνει τάχα μάχη για να μην περικοπούν κατά 900 εκατ. ευρώ για φέτος οι κρατικές δαπάνες για την Πρόνοια, προτείνοντας να μην εφαρμοστούν καθολικά το ΚΕΑ και η χρηματική ενίσχυση των 200 ευρώ στους δικαιούχους, αλλά μια παραλλαγή του προγράμματος, που περιλαμβάνει ένα συνδυασμό μέτρων τα οποία προβλέπονται στο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, κόστους 150 ευρώ, αλλά σε είδος.

Την ίδια ώρα, η ίδια ομολογεί ότι η φτώχεια «καλπάζει» και ότι οι συνολικοί δικαιούχοι του ΚΕΑ, αν τελικά γενικευτεί η εφαρμογή του,θα φτάσουν τις 800.000, με το σχετικό κονδύλι να αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ! Αυτά τα λεφτά η κυβέρνηση καλείται να τα βρει από το πετσόκομμα των δαπανών για την Πρόνοια, μέτρο που θα εκτοξεύσει κι άλλο τη φτώχεια.

Και ευχαριστημένοι να είστε

Για «κερασάκι στην τούρτα», η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας έδωσε την Παρασκευή ραδιοφωνική συνέντευξη στην οποία είπε επί λέξει: «Είναι οδυνηρό να λέμε ότι 700.000 άνθρωποι δεν έχουν ούτε τα 200 ευρώ μηνιαίο εισόδημα κατ' άτομο, ενώ εσείς αναφέρεστε στις μειώσεις σε συντάξεις των 1.300 ευρώ. Οι 12 οριζόντιες περικοπές που έγιναν, άραγε ισοσταθμίζονται με το ποσοστό των υψηλότερων συντάξεων, οι οποίες κόπηκαν από εμάς; Η αύξηση στις εισφορές για την Υγεία είναι ελάχιστη. Εγώ βλέπω πάρα πολύ κόσμο στο δρόμο και μου λέει εμένα η σύνταξή μου ήταν 920 ευρώ και είναι 920 ή 917. Δεν είχαν καμία από αυτές τις φοβερές περικοπές που λένε τα μίντια».

Δηλαδή, σύμφωνα με την Θεανώ Φωτίου, αυτοί που παίρνουν ακόμα μια κάποια σύνταξη θα πρέπει να αισθάνονται και ενοχές απέναντι σ' αυτούς που διαβιούν στην εξαθλίωση. Γι' αυτό, η κυβέρνηση έρχεται να περικόψει τις συντάξεις τους και να αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη και την ισοτιμία, εξισώνοντας τους πάντες προς τα κάτω και μοιράζοντας μεταξύ τους τη φτώχεια. Χώρια που μ' αυτόν τον τρόπο υποδεικνύει στο λαό να ρίξει ακόμα πιο κάτω την απαιτητικότητά του και να απεμπολήσει ακόμα και τη σκέψη ότι μπορεί να διεκδικήσει ανάκτηση των απωλειών, πόσο μάλλον να παλέψει για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Οσο για την αποτελεσματικότητα της ...«κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας ζήτησε και παράσημο από «τις 500.000 δικαιούχων της κάρτας αλληλεγγύης, οι οποίοι βλέπουν κάθε μήνα να μπαίνουν στην κάρτα τους από 70 έως 220 ευρώ και οι οποίοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα» και από τις «100 με 200.000 οικογένειες, οι οποίες έχουν δωρεάν ρεύμα και που τους είχε κοπεί»...

Χ. Π.